Moderators: C_arola, Nicole288, Coby, Dyonne
SinneJ schreef:Ayasha schreef:Als ik zie dat men op wedstrijd voor een groot deel van de tijd niet voelt dat het paard onregelmatig loopt (niet perse kreupel maar ook niet zuiver) dan denk ik dat een theoretische uitleg niet voldoende gaat zijn..
Dus daarmee wil jij zeggen dat iedereen op wedstrijd theorethisch onderlegd is? Waar zou jij dan beginnen om het probleem op te lossen?
Ook de juryleden mogen van mij wat meer achtergrond krijgen hoor, begrijp me niet verkeerd. Het gaat me niet enkel om de deelnemers.
Als jij en ik het kunnen zien, moeten andere mensen het ook kunnen zien. Zo simpel is het.
Ayasha schreef:SinneJ schreef:
Dus daarmee wil jij zeggen dat iedereen op wedstrijd theorethisch onderlegd is? Waar zou jij dan beginnen om het probleem op te lossen?
Ook de juryleden mogen van mij wat meer achtergrond krijgen hoor, begrijp me niet verkeerd. Het gaat me niet enkel om de deelnemers.
Als jij en ik het kunnen zien, moeten andere mensen het ook kunnen zien. Zo simpel is het.
Iets minder aanvallend mag ook wel. Dat staat er nergens máár ik denk dat de gemiddelde wedstrijdruiter theoretisch beter onderlegd is/zou moeten zijn dan de gemiddelde recreatie ruiter ja. Al is het maar om de simpele reden dat dat gewoon de enige manier is om punten te gaan scoren en dat jury's ook heus (iig in België) niet te beroerd zijn om je op dingen te wijzen en je een duw in de juiste richting te geven. Als je maar wat doet dan kom je echt niet aan je punten. Ook niet als je blijft volhouden. En dat kan bij sommige lang duren maar er zaten combinaties tussen waarvan ik 100% zeker ben dat ze theoretisch onderlegd zijn maar in praktijk voelen ze die onregelmatigheid dan blijkbaar niet. Een ruiter die op competitie gaat heeft in deze nog enige "sociale controle". Een ruiter die enkel in de achtertuin rijdt heeft dat veel minder. En daar kunnen we kort of lang over discussiëren maar IMO kan je er niet omheen dat iemand die competitie rijdt zich veel meer "bloot geeft" en veel meer "risico loopt op commentaar" dan iemand die nooit buiten de eigen bak komt. het gevolg is ook dat die ruiter die buiten komt 1. meer kans heeft dat hij of zij gewezen wordt op "problemen" (of ie er naar luisterd is aan de persoon zelf natuurlijk.) en 2. Door de universele angst om "afgekeurd te worden" (want hoe we het ook draaien of keren, de mens wil graag bij de groep horen. Ja, iedereen, zelfs de buitenbeetjes worden niet graag buiten gesloten.) zich meer gemotiveerd zal voelen om te zorgen dat ie kan onderbouwen wat ie doet.
Dus nee, met theorie kom je er niet, ruiters moeten meer leren voelen. En de ene zal dat sneller leren dan de andere en er zullen er ook zijn die het nooit zullen leren maar dat zijn eerder uitzonderingen. Ik ben het in deze eens met Babootje.
Idd is het uit sluiten van zo'n combinatie een gevoelige zaak om de redenen die babootje aan haalt. Veelal wordt het wel op het protocol gezet/afgestraft en worden de ruiters aangesproken maar kijk alleen maar op bokt hoe men reageert als er gezegd wordt dat het dier niet zuiver wordt... Dat gebeurt op wedstrijd ook. De discussies die ik de afgelopen drie wedstrrijden die ik weer gereden heb al gehoord heb tussen jury leden en eigenaren/ruiters en aan de kant omdat iemand durfde opmerken dat het dier onregelmatig was (lees: dier liep ronduit mank.) . Tsja, ik snap wel als je daar vrijwillig zit dat je bij bepaalde mensen geen zin hebt om dat gevecht aan te gaan.
Babootje schreef:Ik denk dat "theorie" wel helpt om datgene dat je voelt beter te plaatsen. Ik ken ruiters/amazones die heel goed kunnen voelen, maar de theorie niet goed over kunnen brengen en die soms ook gewoon niet (voldoende) weten. . Toch zijn het hele goede ruiters/amazones. Overigens zie je dat ook terug bij kinderen. Van theorie geen flauw benul, maar toch heel goed rijden. Dat is ruitergevoel.
Hoeveel theorie je er ook tegenaan smijt, hoeveel boeken je ook leest, zonder dat ruitergevoel ga je geen goede ruiter worden. Het is heel goed om te weten waarom je iets doet; dan beklijft het ook vaak beter. Dan komt het inzicht dat jij bedoelt Sinne. Maar in mijn ogen is de theorie wel ondergeschikt aan het gevoel.
Ik kan me nog wel iemand herinneren met een enorme berg aan theoretische kennis, waarbij je dat dan toch "mank" ziet gaan omdat de praktijk weerbarstiger is.
SinneJ schreef:Ik plaats inzicht wel boven gevoel, dat is het enige waarover we het oneens zijn denk ik, omdat ik denk dat die goede ruiters die jij aanhaalt toch ook rijden vanuit actie-reactie en dus onderbouwde hulpen geven. Zelfs al zijn het geconditioneerde reacties van de ruiter omdat ze geleerd hebben dat het paard daar goed op reageert, dan nog valt het voor mij onder de noemer aangeleerd inzicht.
Babootje schreef:SinneJ schreef:Ik plaats inzicht wel boven gevoel, dat is het enige waarover we het oneens zijn denk ik, omdat ik denk dat die goede ruiters die jij aanhaalt toch ook rijden vanuit actie-reactie en dus onderbouwde hulpen geven. Zelfs al zijn het geconditioneerde reacties van de ruiter omdat ze geleerd hebben dat het paard daar goed op reageert, dan nog valt het voor mij onder de noemer aangeleerd inzicht.
Klopt. Ik vind gevoel belangrijker, ook omdat ik denk dat je reactie vanuit gevoel sneller is dan dat je er eerst over denkt. En dat je niet alle reacties die nodig zijn van tevoren kunt bedenken en conditioneren.
Babootje schreef:O nee, dat beweer ik ook niet hoor. Die noem ik altijd de harde werkers.
Kijk, er zijn wat mij betreft 3 categorieen.
Ruiters met veel gevoel of talent als je het zo wil noemen. Die zijn van nature mee in de beweging van een paard. Natuurlijk moeten die ook lessen bij een goede instructeur en de theorie leren. Maar als zij dat dan leren, maken ze echt sprongen. Vallen dan alle kwartjes de goede kant op dan kan het zomaar eens zijn dat ze de top bereiken.
Dan heb je ruiters met minder talent. Die moeten heeeeel veel meters maken om een onafhankelijke zit te bereiken en veel begeleiding van een goede instructeur om goed te leren communiceren met hun paard en dan wordt het misschien nog wat. Maar zullen (altijd) het onderspit delven van de ruiters met meer talent en gevoel.
En je hebt de ruiters die het nooit zullen leren. Ja Sinne die heb je echt . Hoeveel meters ze ook maken, hoe goed hun instructeur ook is. Het wordt nooit meer dan recreatie. Die ruiters zitten altijd tegen de beweging van hun paard in hoeveel lessen ze ook nemen. Voelen niet wanneer je een ophouding ook weer moet loslaten. Altijd te laat in de communicatie met paard. Het is hopeloos. Ik denk dat Knollentuin ze ook nog wel eens tegen komt. Met veel begeleiding en effort leren ze best nog iets. Maar buiten rijden is altijd een betere optie.
Babootje schreef:O nee, dat beweer ik ook niet hoor. Die noem ik altijd de harde werkers.
Kijk, er zijn wat mij betreft 3 categorieen.
Ruiters met veel gevoel of talent als je het zo wil noemen. Die zijn van nature mee in de beweging van een paard. Natuurlijk moeten die ook lessen bij een goede instructeur en de theorie leren. Maar als zij dat dan leren, maken ze echt sprongen. Vallen dan alle kwartjes de goede kant op dan kan het zomaar eens zijn dat ze de top bereiken.
Dan heb je ruiters met minder talent. Die moeten heeeeel veel meters maken om een onafhankelijke zit te bereiken en veel begeleiding van een goede instructeur om goed te leren communiceren met hun paard en dan wordt het misschien nog wat. Maar zullen (altijd) het onderspit delven van de ruiters met meer talent en gevoel.
En je hebt de ruiters die het nooit zullen leren. Ja Sinne die heb je echt . Hoeveel meters ze ook maken, hoe goed hun instructeur ook is. Het wordt nooit meer dan recreatie. Die ruiters zitten altijd tegen de beweging van hun paard in hoeveel lessen ze ook nemen. Voelen niet wanneer je een ophouding ook weer moet loslaten. Altijd te laat in de communicatie met paard. Het is hopeloos. Ik denk dat Knollentuin ze ook nog wel eens tegen komt. Met veel begeleiding en effort leren ze best nog iets. Maar buiten rijden is altijd een betere optie.
Babootje schreef:Vergis je niet in de paralympiers hoor. Ook daar zitten mensen met het talent en gevoel ook al zitten ze misschien niet recht en moeten ze hun hulpen op een andere manier geven.
Nee ik heb het over de mensen (die de bewegingen van) een paard echt niet aanvoelen. Die altijd tegen de beweging in zitten en dat hoeven ook geen zware ruiters te zijn. Kunnen heus wel leren rijden, maar bij M nivo houdt het dan toch echt op. Mss heb ik teveel van dat soort voorbeelden gezien. Dat kan best zijn.
Absoluut Kadankovitch moet er een theoretische basis zijn. Ik ken ook heel talentvolle kinderen die nooit verder zijn gekomen in de sport omdat ze nooit goed les kregen en geen theoretische kennis opdeden. Die bleven steken in hun natuurlijke talent om het zo maar even te zeggen.
Maar ik vind het ruitergevoel wel zo belangrijk omdat je gevoel altijd sneller reageert en dat is in heel veel situaties zeker op hoger niveau wel zo.
Babootje schreef:Vergis je niet in de paralympiers hoor. Ook daar zitten mensen met het talent en gevoel ook al zitten ze misschien niet recht en moeten ze hun hulpen op een andere manier geven.
Nee ik heb het over de mensen (die de bewegingen van) een paard echt niet aanvoelen. Die altijd tegen de beweging in zitten en dat hoeven ook geen zware ruiters te zijn. Kunnen heus wel leren rijden, maar bij M nivo houdt het dan toch echt op. Mss heb ik teveel van dat soort voorbeelden gezien. Dat kan best zijn.
Absoluut Kadankovitch moet er een theoretische basis zijn. Ik ken ook heel talentvolle kinderen die nooit verder zijn gekomen in de sport omdat ze nooit goed les kregen en geen theoretische kennis opdeden. Die bleven steken in hun natuurlijke talent om het zo maar even te zeggen.
Maar ik vind het ruitergevoel wel zo belangrijk omdat je gevoel altijd sneller reageert en dat is in heel veel situaties zeker op hoger niveau wel zo.
Babootje schreef:Ja het zit hem wel in de motoriek/coordinatie. Met heel hard oefenen, dus het harde werk en gedisciplineerd zijn bereik je echt heel veel.
Maar ik denk wel dat talent en rijkunstig gevoel onontbeerlijk is voor het hogere niveau, voor de communicatie met je paard. De vloeiendheid in de overgangen tussen de oefeningen die steeds meer van paard en ruiter vergen, paard dat zn dag misschien niet heeft en waar je toch het beste uit wil halen. Er is echt geen wedstrijd hetzelfde (het paard ook niet) en actie en reactie volgen zo snel op elkaar dat je soms wel instinctief/gevoelsmatig moet reageren.
Maar ook al hebben we niet het talent voor dat niveau (ik ook niet hoor) dan nog valt er zoveel te leren dat paardrijden altijd interessant blijft. Al is het alleen al voor de overwinning op jezelf.
oji schreef:Maar dat geldt toch voor elke sport Babootje. Mensen kunnen trainen wat ze willen, veel meer uren maken aan de rekstok als Epke, maar niet op 10% van dat niveau komen. Om de top te bereiken heb je altijd bovengemiddeld talent nodig. Lastige met paardrijden is dat je ook een bovengemiddeld getalenteerd paard nodig hebt om de top te bereiken en die ligt weer vaak ver boven het gemiddelde inkomen.
Maar hoe jonger je op goede getalenteeerde paarden kan oefenen en gevoel kan ontwikkelen, hoe makkelijker het wordt. Het is niet voor niets dat het vaak de kinderen van zijn die momenteel naar de top komen, omdat die al heel jong op goed opgeleidde paarden kunnen leren voelen wat ze moeten voelen. Dat hoeven niet perse de meest getalenteerde ruitertjes te zijn in pure aanleg, maar krijgen wel verreweg de meeste kansen om een goed gevoel te ontwikkelen.
Peetstap schreef:Gut, er wordt een bokker bijna gekielhaald die een percentage noemt wat mogelijk beroerd zou rijden en vervolgens vliegen de percentage's en procentjes in beide topics je om de oren.
Zonder enige onderbouwing, alles puur op aanname's...
Gelijke monniken...., of wie zonder zonde is , of toch iets met spiegels... ,
Peetstap schreef:Gut, er wordt een bokker bijna gekielhaald die een percentage noemt wat mogelijk beroerd zou rijden en vervolgens vliegen de percentage's en procentjes in beide topics je om de oren.
Zonder enige onderbouwing, alles puur op aanname's...
Gelijke monniken...., of wie zonder zonde is , of toch iets met spiegels... ,
Kadankovitch schreef:Indien een persoon willens en wetens generaliseert en daarmee personen bijzonder krenkt, is het toch nauwelijks verwonderlijk dat daar harde kritiek op komt !
De rest van uw opmerking laat ik voor uw rekening.