
Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
damian23 schreef:Evelijn schreef:De overgang naar hoe ik nu bezig geweest is wel heel langzaam gegaan... en ik zie bij WF ook wel problemen zeker als je verder wil nadat je het begin van arbeidshouding hebt bevestigd... net wat sanne83 aangeeft.. al ben ik heel benieuwd hoe Horseware dat straks vergaat.)
Wat voor problemen zie je dan?
xmarliez schreef:Ik kwam dit topic tegen en las nu iets over Ingrid Klimke! Je kunt gewoon een openbare training van haar bijwonen hoor! Ik heb dat vorige jaar gedaan en is erg leuk om eens mee te maken. Of je er ook echt iets van leert is moeilijk te zeggenze legt wel dingen uit maar het gaat allemaal erg snel en je ziet heel veel dus het is vooral gewoon erg leuk om mee te maken.
Ik heb wat beeldmateriaal van die dag, filmpjes zijn niet super goed maar dat heb je een beeld voor diegene die het zien wil (moet je even op mijn kanaal kijken).
sanne83"
[quote="damian23 schreef:De overgang naar hoe ik nu bezig geweest is wel heel langzaam gegaan... en ik zie bij WF ook wel problemen zeker als je verder wil nadat je het begin van arbeidshouding hebt bevestigd... net wat sanne83 aangeeft.. al ben ik heel benieuwd hoe Horseware dat straks vergaat.)
Evelijn schreef:Ik zie vooral dat bijna al zijn paarden achter de loodlijn lopen (in de arbeidshouding) en dat er constant gefrut wordt aan de teugels (ook bij het hogere niveau). Plus het feit dat voor elk probleem dezelfde oplossing wordt gebruikt: meer halsstrekken.
Dit is niet specifiek kritiek op WF trouwens. In mijn ervaring is paardrijden altijd een balans zoeken van verschillende punten. Je pakt de zwakke punten van je paard en probeert die mooi uit te balanceren. Die gulden middenweg zoeken dusBij sommige paarden focus je meer op vwnw, bij sommige meer op lengtebuiging, bij sommige meer op voorwaarts etc. etc.
Het lijkt zo lekker simpel om bij elk paard van hetzelfde uit te gaan, maar het is meestal zo dat er een paar mensen heel gelukkig van worden (omdat het bij hun paard de juiste tool blijkt te zijn) en een paar andere mensen heel ongelukkig (omdat ze stug dooroefenen op hetzelfde, maar het toevallig net niet de juiste tool blijkt te zijn voor hun paard).
sanne83 schreef:Ik zie vooral dat bijna al zijn paarden achter de loodlijn lopen (in de arbeidshouding) en dat er constant gefrut wordt aan de teugels (ook bij het hogere niveau). Plus het feit dat voor elk probleem dezelfde oplossing wordt gebruikt: meer halsstrekken.
Dit is niet specifiek kritiek op WF trouwens. In mijn ervaring is paardrijden altijd een balans zoeken van verschillende punten. Je pakt de zwakke punten van je paard en probeert die mooi uit te balanceren. Die gulden middenweg zoeken dusBij sommige paarden focus je meer op vwnw, bij sommige meer op lengtebuiging, bij sommige meer op voorwaarts etc. etc.
Het lijkt zo lekker simpel om bij elk paard van hetzelfde uit te gaan, maar het is meestal zo dat er een paar mensen heel gelukkig van worden (omdat het bij hun paard de juiste tool blijkt te zijn) en een paar andere mensen heel ongelukkig (omdat ze stug dooroefenen op hetzelfde, maar het toevallig net niet de juiste tool blijkt te zijn voor hun paard).
Simpelman schreef:Er is géén druk, het is het paard dat aanleuning neemt, wij bieden alleen maar weerstand wanneer het paard zich vats gaat zetten, vragen het opnieuw te strekken en vangen het opnieuw op in de gebruikshouding.
.
RoyalMemory schreef:Ik vind de toevoeging van o.a. Jannico erg interessant.
Ik merk trouwens aan mijn paarden dat ze iets meer begrenzing prettiger vinden; ze zijn meer ontspannen en het is duidelijker voor ze. Anders beginnen ze toch wat te zwalken en dit lijkt onzekerheid op te roepen. Dat is niet wat ik wil. Dus ik ben weer iets duidelijker en dat geeft rust. Fijn.
Mijn dochter vond het als baby heel fijn om te worden ingebakerd, mijn zoon had het niet nodig. Dus ik denk dat het ook per paard verschilt. Wat de een fijn vindt kan voor de ander net averechts werken
Starbreeze schreef:Jawel, dan ga je terug naar de stretch. Je paard kan het op dat moment kennelijk even niet aan.
Je pakt pas op wanneer de voorwaarden onveranderd blijven.
[***] schreef:https://de.m.wikipedia.org/wiki/Reitvorschrift_H.Dv.12
@damian weet niet hoe je Duits is, maar dit is het!
damian23 schreef:Simpelman schreef:Er is géén druk, het is het paard dat aanleuning neemt, wij bieden alleen maar weerstand wanneer het paard zich vats gaat zetten, vragen het opnieuw te strekken en vangen het opnieuw op in de gebruikshouding.
.
Als je paard zich wat vast gaat zetten, is dan is het toch niet de bedoeling dat je weer een diepe stretch gaat rijden en dan opnieuw de arbeidshouding gaat vragen? Wat ik nu doe als hij in arbeidshouding net niet los laat, is voorwaarts vragen en voor iets weerstand bieden. Zodra ik voel dat hij zijn kaak los laat, de swung weer terug is, sta ik weer toe en dan loopt hij weer fijn verder.
Ik weet niet of er meer mensen zijn die nu wat meer in de arbeidshouding rijden, maar merken jullie ook een andere ontwikkeling van spieren. Die bij mij begint een dikkere kont te krijgen.
Watermill schreef:Ik merk met rijden steeds meer de invloed van de positie van mijn lichaam. Ik was nogal geneigd erg in de beweging mee te zitten, maar nu merk ik dat als ik mijn bovenlichaam echt rechtop houd, ze haar rug beter kan loslaten. Hoe het werkt?? Het werkt!! Vandaag ben ik na 1 rondje ontspannen draven gestopt, wat heel moeilijk is, wat dat smaakt naar meer![]()
Mijn paard reageert heel goed op een hele constante verbinding, met het regelmatig omstellen links/ rechts ben ik misschien toch te onrustig in mijn handen en dan is de ontspanning moeilijker te vinden.
Iemand trouwens enig idee of een paard door het langere tijd vwnw rijden spierpijn kan krijgen in het deel van de pectoralis onder de singel? Weet even niet de Nederlandse naam. Ze kijkt echt boos met aansingelen, hoewel ik dat altijd voorzichtig en in stapjes doe. Is er iemand op dit forum die dit kan verklaren? Ik laat over een paar weken de osteo komen, omdat ze door de peesblessure maanden niets heeft gedaan (behalve grasmaaien). We zijn dus net weer aan het opbouwen in korte sessies.