Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-02-15 10:56

Geplaatst: 02-02-15 10:56

En wat vond je zelf van het beeld en vind je de punten correct? Om maar eens te toetsen of je goed hebt leren kijken

**Geplaatst**: 02-02-15 11:02

Geplaatst: 02-02-15 11:02

Dankje 0000. Dit zijn wel alweer iets gedateerde plaatjes. Ze heeft idd meer vertrouwen in de hand gekregen, maar de grens tussen aanspannen en gespannen worden is heeeel klein bij haar.

Zaterdag; Ontzettend loperig, begon al met instappen. Vechten met mijn hand in draf. (ik mag van instructie niet corrigeren, enkel aanleuning behouden en meeveren met de handen en haar aan het werk zetten tot ze naar mn hand zakt. Contrastelling, van de hoefslag wijken, voltetjes draaien etc. Simpel rijden en me niet frustreren) Dit werkt wel.. maar uiteindelijk eindig ik mn rijden met standje duikboot en toch nog loperig.

Zondag; vanaf het instappen al superfijn gereden. Fijn naar de hand toe, lekker terug kunnen schakelen. Wou minder mee voorwaarts en als ik dan wel voorwaarts ging was het vaak met onderhals aangespannen en schuifelend ipv ruimer worden (niet echt schuifelend maar ze voelt eerder verkrampt dan ruim). Tegenovergestelde van de dag ervoor.. ben met 15 minuten draven, beetje wijken beetje renvers beetje voltes lekker gaan uitstappen.

Ik kan er mn vinger niet op leggen waarom er zulke grote verschillen in het rijden zitten.

**Geplaatst**: 02-02-15 11:07

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 11:07

Misschien best offtopic, maar wat ik dan nog weleens wil doen is een tijdje een soort dagboekje bijhouden. Iedere keer even noteren wat voor weer het is, of je binnen of buiten rijdt, of je alleen of met meerdere paarden rijdt, of ze hengstig is, hoe laat je rijdt, kortom zoveel mogelijk externe omstandigheden en natuurlijk ook even kort opschrijven hoe het ging. Als er dan een patroon in te ontdekken valt, vind je het op die manier meestal wel.

**Geplaatst**: 02-02-15 11:10

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 11:10

mmm dat is misschien best een goed idee. Thanks

**Geplaatst**: 02-02-15 11:17

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 11:17

0000, ik zat nog eens na te denken over je filmpje. Maar wat gebeurd er als je je hand weg geeft, blijft hij daar dan ook? Ik denk namelijk dat simpleman wel een punt heeft. Vaak denk je bij dit soort paarden dat wanneer je lengte aanbied, ze dat niet zullen pakken. Maar vaak gbeurd dat juist, ze zullen dan nog niet meteen aaneuling zoeken, maar wel die lengte en dan pas kunnen ze hun lijf aan het werk gaan zetten. Nu gebeurt er niks, hij blijft daar lopen.
Ik zou ook in stap beginnen , hou t simpel, ga in kleine stapjes werken. Zelf werk ik met dit soort paarden vanaak met veel stelling en buigng, zodat je zo op die manier uitdaagt om contact aan te nemen. Als ze daar contact aannemen. Maar ik zou zeggen, durf lengte te geven zodat het paard het lijf correct kan gaan gebruiken, wie weet dat ie dan zomaar ineens de hand wel opzoekt.

**Geplaatst**: 02-02-15 11:23

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 11:23

Ja dat is dus precies het punt...hij blijft gewoon opgekruld. Maakt echt niet uit of ik een beetje ruimte geef of mijn teugels op het uiteinde vastneem, hij kruipt er nog steeds achter. Als de teugel zo lang is dat hij gaat klapperen gaat hij zelfs nog dieper lopen. Pas als hij wat naar het bit toe durft te komen, volgt hij ook de hand een stukje. Overigens loopt dit paard als hij echt opspant of schrikt zich helemaal omhoog duwt en letterlijk de kin bijna tegen de onderhals aangedrukt, zit misschien nog 10/15 cm tussen dan...óók aan die lange teugel, want het is echt geen paard dat onder je vandaan gaat rennen dus tegenhouden hoef ik hem ook op die momenten niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-15 11:30

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-15 11:30

Ja, we komen er wel.

Ik heb hier wel vast t protocol voor jullie. Vind ik wel leuk om te delen. Foto's van de wedstrijd komen later

(ik snap alleen niet waarom hij hem omdraait...)

@SheeNegro, Ik denk wel dat de punten correct waren.

Ik kan zelf moeilijk inschatten of haar appuyementen goed waren, omdat ik zelf nog niet zou weten hoe je deze correct uit voert, maar ik miste wel power.

Als ik dan de punten en commentaren zag op haar protocol dan kon ik me wel vinden in de punten waarin ik over mee zou kunnen praten. Maar zelf zei ze ook dat ze volledig gelijk hadden. Hij liep bijvoorbeeld bij sommige oefeningen te veel over de buiten schouder weg en dan stond er ook op haar protocol; buiten teugel eraan houden.

**Geplaatst**: 02-02-15 11:48

Geplaatst: 02-02-15 11:48

Topic gaat met wat "aandringen" weer de goede :)ddd

kant op, waarvoor dank dames.

Weer veel leer & lees & in de praktijk probeer +:)+

stof voor mij persoonlijk, en fijn dat er meerdere kanten en vooral de praktische kanten worden uitgelicht.

Vraag me wel af of er naast rijtechnische zaken er ruimte in dit topic is voor het ondersteunende en lerende grondwerk deel.
Geef als voorschot hierop wat "Fitness, Flexibility, and Fun!" tips mee, waar er aantal van tussen staan die ikzelf in elke rijtraining gebruik.
Grondwerk komt bij mijzelf 2a 3x in allerlei vormen terug per week, soms als onderdeel rijden, soms als totaal.
Het (later te plaatsen ) deel voor ruiter zelf mag ik echt wel wat meer mee bezig

, en ook al door jullie hier aangehaald: belangerijk genoeg.
(de "Tail Stretches " had ik nog nooit van gehoord

)
=====
Exercises and Stretches for the Horse and Rider

By Hannah Rivard

Horse Stretching Exercises

1. Back Crunch

This is similar to the "parked out" stance of saddleseat horses. Ask the horse to take a step forward with his front foot by tapping it with the whip (see Exercises #2 and #3). When the horse consistently sets one foot out, place one hand on his withers and gently pull him towards you to take the weight off of his other front foot, which you then tap and ask to come forward. If the horse moves his hind legs, simply back him up a step and try again, continually asking for the front legs to come farther out. The back crunch stretches the back and rump muscles.

2. Curtsy Bow
With your horse in a back crunch, lure his nose down to his feet with a treat, giving it to him there. Lure the horse's nose farther under his front legs and eventually give the treat only when he shifts his weight back, asking for continually deeper bows. Be careful to not get stepped on. This exercises stretches the horse's topline, neck, and shoulders.

3. Nose-to-Tail

Grasp the horse's tail and slowly pull it to the side (towards his head), dropping it and stopping him if he moves. The next time, release and praise before he moves, working up to pulling the tail to the side for 30 seconds while he stands still. Also, teach lateral flexion. With your horse next to a fence and you by his barrel, gently sponge the lead rope towards you, showing him a treat by his side. When he softens and bends, give him the treat and release, repeating until he turns his head on a soft sponging of the rope. Finally, combine the two: pull his tail to the side and have him do lateral flexion until his nose touches his tail (if his tail is short, this may not work!), then release. Touching his tail gives him a concrete "goal." This dual stretch stretches muscles along the horse's entire side and neck.

4. Carrot Stretches

There is no limit to the head and neck stretches possible with treats! Lure the horse into position, hold, then give the treat and release. Some possible carrot stretches are: stretching towards the hip, the girth, the stifle, the elbow, and the chest (arching the neck), straight up and out (as if the horse were eating from a tree), and between the front legs. These stretches improve strength, flexibility, and range of motion in the horse's neck and poll.

5. Poll Twist

With the horse's head stretched out and down, softly put one hand on his poll and the other on the bridge of his nose, quietly twisting his head sideways. If he resists, let go, praise, and try again, this time releasing before he protests. Repeat, twisting to the other direction. This stretch helps release the horse's poll and loosen his neck.

6. Poll Stretch

With one hand on the horse's poll and the other under his chin, gently press down on his poll and up on his chin so that his throatlatch opens up and muzzle points up and out. This opens up the poll and helps for horses who have been forced into "collection."

7. Leg Stretches

These stretches may be done on both the front and back legs. Standing to the side for safety, pick up a leg and "fold" it high up under the horse's belly. Then, grasping the knee/hock and fetlock, slowly stretch it in one of three directions: forward, back, or diagonally (across the other leg, or forward to the outside). These stretches loosen the rump and shoulder muscles as well as improve range of motion.

8. Leg Circles

Lift one of the horse's legs and hold it by lacing your fingers together slightly above the knee/hock, with the lower leg dangling. Circle forearm/gaskin so that you "draw" small circles with the horse's toe. Start with small circles, working up to larger and then down to smaller before you put down the leg. Rotate in both directions. This stretches the shoulder/rump and improves range of motion.

9. Leg Dangles

With your horse standing on a low pedestal or stump, simply ask for one foreleg to hang off of the side of the pedestal. Alternately, have the horse, on the flat, cross his leg behind the other leg with only his toe touching the ground. Most horses will move their foot back to a flat position; merely reposition them, praising when they are in the correct position. This stretch loosens the shoulder and leg muscles.

10. Tail Stretches

When it is safe, stand behind the horse and rub his dock and tailbone until he unclamps his tail, then grasp it and begin the stretches. There are many possible stretches: move his tailbone in small circles that gradually get larger, slowly pull his tail straight out and back, stretch his tail from side to side, or gently fold it up and over his back, ending any stretches with a short shake by the tail hair (not the bone) to release tension. Some horses prefer these stretches done by grasping the tail hair; others prefer your grasping the tailbone itself. Always release the tail slowly so that you don't "slam" the vertebrae back together. Because the tail is merely an extension of the horse's spine, stretching the tail loosens the entire spine.
=========

Horse Strengthening Exercises

1. Cavaletti
Walk your horse over poles, logs, or other obstacles. The obstacles should be high (although not so high as to cause difficulty) and the distances between them varied. The tall heights work various muscles in the horse's neck, back, and rump, while the varying distances will cause him to adjust his stride, giving a gymnastic effect.

2. Leg Lifts

Pick a cue spot on the leg (often the fetlock) and gently tap there with a whip. As soon as the horse even thinks about moving that leg, praise and rest, shaping that slight try into a full leg lift. Alternate between legs, asking for higher and higher lifts. Lifting the front legs strengthens the neck and shoulders, while lifting the hind legs develops the rump and back muscles for collection.

3. Goat on a Mountain

This is easiest done on a pedestal or similar object (and then the process of training is relatively self-explanatory) but also may be taught on the flat, with the goal for the hind feet to come all the way up to the front hooves. Tap a hind leg (change the cue spot from Exercise #2, however) and praise and rest the moment the horse moves the foot forward. Back him up to get him out of position and shift his weight back, then ask again. When one foot can consistently move forward, ask for the other foot to come forward as well (you may have to switch sides to clarify your cue). This exercise is an invaluable aid for strengthening weak backs, developing rump muscles, and improving balance.

4. Belly Lifts

Take a long towel and fold it lengthwise, passing one end under the horse's belly and over his back so both ends are on one side (or, use a helper to hold the towel on the other side). Position the towel at the girth groove and very slowly lift up. When the horse's back lifts, hold it for a few seconds, then let it down very slowly. Move the towel six inches back and repeat. This exercise strengthens the horse's back and belly muscles.

5. Pelvic Tucks

Find the two grooves in the horse's buttock muscle that are about a hand's width from the base of the tail. Take the ends of two wooden spoons (or your thumbs and/or index fingers, if they're strong) and slowly but very firmly push into the top of the grooves. Slowly slide the pressure down the horse's buttocks, keeping it up until he tucks his pelvis and lifts his back. A variation on this is merely pressing, or scratching in fast, tight circles, at the top of the grooves and not sliding down at all.

6. Backing Softly

To best strengthen the horse, backing must be done correctly, with the horse's neck soft and arched and his legs moving in diagonal pairs. To encourage softness, position the horse with his rump against a fence, and gently "sponge" the lead rope from side to side, not forward and back -- do not pull his head in. Release and praise the moment the horse softens his neck, and work until he can maintain that softness while backing. If, when backing, the horse moves only one foot at a time, it means he is not comfortable backing or is pulling against the halter. To develop backing in diagonal pairs, work on softness in the horse's neck (as explained), softness in the back up, and slightly more speed, praising and resting the moment he begins to back in diagonals. A horse may back up to 40 feet for optimal development of the back and rump muscles, but work up to it slowly.

7. Turning and Backing
When your horse can back up freely, ask him to back in a circle. Face your horse while he backs up slowly, and as his outside front leg leaves the ground, ask him to take a step to the outside. If he gets confused or unbalanced, stop and ask again when he's calm. Slowly add more steps until your horse can back in a full circle. In addition, have your horse back up straight, and ask him, as he is backing, to cross his forehand over and continue backing (it may help to hold a whip in your hands with which to drive him over). These exercises shift the horse's weight back and develop the topline muscles.

8. Backing Transitions
When your horse leads and backs freely with a soft feel, develop walk-back-walk transitions, with no halt at any time. As your horse is walking, ask him to back with halter pressure, simultaneously "luring" him back with a treat to get the instant soft back up. Praise and treat, and repeat. When the walk-back transition is smooth, lure the horse back but then instantly lure him forward again (along with a halter cue), praising and treating when he walks forward out of the back, refining until treats are no longer needed. Then develop trot-back-trot transitions. These transitions compress your horse's whole body, developing many muscle groups.

9. Sit Ups

To encourage your horse to lift his sternum and chest, press under his belly in the depression just in front of where the girth lies. Combine this with doing quick press-and-releases on the groove along the horse's belly, so that he lifts both his shoulders and back.

10. Tight Serpentines

Walk your horse in very tight serpentines, but ensure that the horse walks straight after each turn. (This is easiest done from the saddle, but may be done on the ground.) The turns should be tight enough that the horse has to really bend his neck and shoulders, but not so tight that he begins pivoting. Do not pull the horse around. Tight serpentines develop the horse's balance and coordination, and supple his entire body.

**Geplaatst**: 02-02-15 11:56

Geplaatst: 02-02-15 11:56

0000 schreef:
Simpelman, ten eerste dankjewel dat je de moeite neemt om uitgebreid te reageren!

Van je eerste alinea begrijp ik niet meer dan dat het een herhaling is van de quote net erboven...Je zegt precies wat ik bedoelde dus ik neem aan dat we het daar gewoon in eens zijn dan.

Verder kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat ik niet begrijp hoe ik een paard dat eigenlijk doorlopend met een boog in de teugel loopt, dat niet licht maar nog volledig los in de hand is en dat werkelijk waar alle mogelijke ruimte krijgt, 'bij de kop kan pakken'. Volgens mij moet je ze daar toch vast voor hebben en kan dat niet met letterlijk 0 gram gewicht?
Dat hij nog niet voldoende durft te volgen is een ander verhaal uiteraard, dat heb ik eerder al aangegeven. Maar dat komt zeker weten niet omdat hij de ruimte niet krijgt.
Ik begrens hem niet, ik heb geen gewicht in de hand (en dan bedoel ik echt niets, niet een beetje, gewoon niets) en ik wil hem juist minder rond, niet ronder...Ik snap dat de video niet bijzonder goed van kwaliteit is en ik sta heus open voor commentaar, alleen ik kan met mijn verstand even de connectie niet maken tussen een volledig losse teugel en het vasthouden van het paard. Nogmaals, evengoed dank voor de moeite.

Edit, toevoeging. Zit nog even te denken. Ik vind het niet nuttig of eerlijk om een paard dat het zo lastig vind om naar het bit te strekken als deze, een mega-lange teugel te geven en het maar uit te laten zoeken in de hoop dat hij in die meter losse teugel die hij dan heeft ooit een keer besluit dat omlaag de juiste weg is. Daarmee laat ik hem aan zijn lot over en dat wil ik niet. Ik wil juist dat hij leert vertrouwen op mijn hand. Dus zodra hij naar het bit toe durft te komen, krijgt hij direct weer ruimte en zo zakt hij steeds een stukje verder. Hij leert dat het niet eng is, dat ik zacht ben in mijn hand en dat het fijn is als hij durft te zakken. Mogelijk zit daar een verschil in aanpak in, ik ben altijd erg van de tussenstappen en ik ben net zo blij met een stapje in de goede richting als met het uiteindelijke eindresultaat. Dat is een stuk didactische aanpak waarin wij denk ik erg van elkaar verschillen. Ik heb er in ieder geval geen enkele twijfel over dat dit paard op deze manier uitstekend gaat leren en vooral gaat durven halsstrekken en dat is uiteindelijk het belangrijkste.

Ik probeer altijd te reageren op een manier zodat anderen er ook iets aan kunnen hebben.
Wanneer ik me direkt tot jou alleen zou richtten zou ik mijn woorden daarbij kiezen en deze zouden dan voor anderen misschien niet passend zijn.

Het antwoord op bovenstaande is
HOUDT HET SIMPEL

Stap voor stap.
Een huis bouwen doe je door met de fundering te beginnen.
De opbouw van je fundering staat in het Scala, wat anderen er ook van zeggen, het Scala werkt!
Het is de meest logische en directe manier op je doel te bereiken.

Losgelatenheid
Ontspanning, kalmte, vertrouwen, begrip van het gevraagde.
Dé manier om hier te komen is het je paard de hals te laten strekken én hem in deze houding te laten blijven.
Dat is alles dat je van hem vraagt, dat bevestig je "als een kunstje" met beloning en aangenaamheden.
Dit bouw je op vanuit de stap.

HET PROBLEEM is dat veel mensen hier direkt 10 andere dingen van hun paard doorheen en overheen vragen.
Nageven, aan de teugel lopen, dragen, actief zijn, buigen, stelling
Dat snapt hij niet en dat kan hij nog niet en hij gaat zich nu verdedigen, hij vindt bijvoorbeeld uit dat wanneer hij in de krul gaat lopen dat je verder geen macht meer over hem hebt.
Jij reageert hier dan op door te proberen die macht weer terug te pakken.

Stop!
Overnieuw beginnen, eerst stap één, in stap hals strekken en daar blijven, stop klaar......, morgen verder.
Alles uitsluitend aan een contactteugel, jij volgt.
Daar leert hij wat van, zo leer je je paard anticiperen.
In drie dagen snapt hij voor zijn leven wat je wilt.
Dan stap twee, in de neerwaartse beweging drijf je je paard voorwaarts met kruis en kuiten, je verlengt de pas, zonder spanning op te wekken zover als dat hij aanbiedt. Stop, klaar, morgen verder. Contactteugel.

Snap je de logika?
Alle "kunstjes" één voor één, ze vloeien vanzelf in elkaar, alle hulpen zijn biomechanisch, maar je paard moet ze eerst snappen.

Vergeet nooit dat het winnen van onvoorwaardelijk vertrouwen maanden kost en dat je het in één minuut kunt verliezen.
Een paard dat onvoorwaardelijk vertrouwt gaat voor je werken, zoekt zelf mee naar de juiste oplosssing.

Je hebt ruim voldoende ervaring, je ben slim genoeg, je hebt een fijn paard je hoeft alleen maar je "leersysteem" aan te passen.

**Geplaatst**: 02-02-15 12:10

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 12:10

Nu is het een stuk helderder

Dan nog een vraag, als ik bij dit paard echt contact, verbinding maak, hoe licht ook, kruipt hij er vreselijk achter. Veel meer dan hij nu al doet. Het streven is nu door hem te laten buigen in het lijf, hem naar het bit toe te laten komen. Ik heb het gevoel dat als ik helemaal niets doe, bij wijze van gewoon rond blijf stappen aan een losse teugel, hij ook geen reden heeft om die neus naar voren te brengen. Hij vindt het immers wel prima daar achter die teugel, dat is veilig voor hem. Hoe krijg ik hem dan toch zo ver dat hij zich langer maakt, dat hij wel mijn hand op durft te zoeken zonder dat ik zelf méér ga doen?

**Geplaatst**: 02-02-15 12:22

Geplaatst: 02-02-15 12:22

Joolien schreef:
Vaak denk je bij dit soort paarden dat wanneer je lengte aanbied, ze dat niet zullen pakken. Maar vaak gbeurd dat juist, ze zullen dan nog niet meteen aaneuling zoeken, maar wel die lengte en dan pas kunnen ze hun lijf aan het werk gaan zetten. Nu gebeurt er niks, hij blijft daar lopen.
Ik zou ook in stap beginnen , hou t simpel, ga in kleine stapjes werken. Zelf werk ik met dit soort paarden vanaak met veel stelling en buiging, zodat je zo op die manier uitdaagt om contact aan te nemen. Als ze daar contact aannemen. Maar ik zou zeggen, durf lengte te geven zodat het paard het lijf correct kan gaan gebruiken, wie weet dat ie dan zomaar ineens de hand wel opzoekt.

Ik herken dit dus idd bij een paardje dat ik ooit heb gereden. Was een groene en krulde zich ook zo op en liet dan helemaal los zodat je waslijnen kreeg. Mijn ervaring is juist dat door veel stelling en buiging ze zich juist meer opkrullen.
Zeker een jong dier verwerkt dat nog niet in het lijf.
Daarom zou ik juist zeggen wat meer recht toe recht aan zoeken waar het paard aanleuning wil nemen.
Wat bij mij bijvoorbeeld hielp was hem even uit de krul te "tikken". Niet dat hij met de zweep een klap voor de kop kreeg, maar het laten zien van het puntje van de zweep was al voldoende om hem uit de krul te halen.
Waar het paard vervolgens met het hoofd loopt is van geen belang, eerste belang is het aannemen van /accepteren van het contact, het paard moet aan je willen "trekken". Aanleuning is eerste vereiste. Van daaruit kun je verder.

Laatst bijgewerkt door Babootje op 02-02-15 12:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-02-15 12:27

Geplaatst: 02-02-15 12:27

Mijn merrie had ook als favoriete houding, achter de teugel. Ook geprobeerd om haar mijn hand op te laten zoeken. Dat deed ze dan soms, maar zodra ik haar beloonde, rustig met mn stem of n zacht kriebeltje, gooide ze haar hoofd omhoog.
Ze liep uiteindelijk wel ontspannen met het hoofd laag en rug los, maar alleen zonder contact. Zodra ik contact zocht vanuit die ontspannen houding, ging ze achter de teugel, of gooide ze met dr hoofd.
Ik ben bij CR terecht gekomen en heel erg met mn eigen lichaam aan de gang gegaan. Daarna pas weer met het lichaam van mn merrie. De oplossing blijkt nu te zijn dat ik van begin af aan het contact op zoek. Dat ze daarbij met het hoofd hoog loopt, maakt niet uit. Ik volg elke beweging met (zoveel als dat lukt) het zelfde lichte contact. Dus ook als ze erachter probeert te kruipen, gewoon contact houden. Zodra ze naar voren en naar beneden wil, geef ik haar die ruimte en dan zoekt ze ineens wel het contact! Het leuke is dat ze dan vaak n briesje geeft

Ik weet dat dit niet de standaard weg is, maar voor mij en mijn merrie werkt het. Dat t werkte, merkte ik vrij snel. Hadden daarvoor al andere dingen geprobeerd, maar daar bleef ze erachter kruipen en gooien. En op deze manier viel blijkbaar het kwartje dat ik helemaal niets raars van haar wilde.

**Geplaatst**: 02-02-15 12:37

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 12:37

Simpelman, heb jij tips n.a.v. mijn foto's en tekst op de vorige pagina?

**Geplaatst**: 02-02-15 13:00

Geplaatst: 02-02-15 13:00

@0000,
Zet alles waarvan je denkt dat het zo hoort opzij.
Luister alleen maar naar je paard, werk alleen.

Ik bedoel je paard moet actief zijn, gehoorzaam, het moet aan de teugel komen, het moet buigen, jij moet recht op zitten, handen stil, enz..
Vergeet het!, alles mag, alles is goed, het gaat alleen maar om je paard.
Je wilt hem leren zich te ontspannen en hem de bovenlijn te laten verlengen (hals strekken).
Aan jou om alles op zodanige manier aan te bieden dat hij je kan begrijpen en met je mee kan gaan.
Gezond verstand.

1/ contactteugel, jij houdt contact, altijd, waar hij ook met zijn hoofd gaat, je handen kunnen van een halve meter voor je tot een halve meter achter je rug terecht komen, omhoog of omlaag, het ziet er niet uit, contact. Maar zacht, vriendelijk, teder.
2/ je probeert hem op alle manieren zo min mogelijk te hinderen door rustig ontspannen rechtop in evenwicht te zijn, je volgt,, je stopt met alle gefrutsel hij loopt, hij doet al het werk, jij wilt maar één ding, hals strekken, dat bereik je met de truc van Francesco
https://www.youtube.com/watch?v=E0OiQ8d3JPg
3/ Zo gauw hij dat doet geef jij na, juicht hem toe, fantastisch, met zekerheid gaat hij dirct weer omhoog komen, geeft niet, gewoon weer.
Wanneer je een heeeeel klein beetje stabiliteit voelt stop je en stap je af, fantaaaaastisch gewerkt.
De rest doe je aan de lange vooraf.

Binnen drie dagen zo bereik je zo 75% stabititeit, 100% duurt een jaar.

Met buigen bereik je meer stabiliteit, maar dan moet je eerst de basis installeren.
Voordat je met het buigen kunt beginnen moet je eerst de stelling bevestigen.
Stelling is nageven op de binnenteugel en het binnenoog tonen, nageven kan pas als je aanleuning hebt anders is het krul rijden.

**Geplaatst**: 02-02-15 13:15

Geplaatst: 02-02-15 13:15

S_en_Z schreef:
Als ik hier in schakel wordt ze wel stabiel qua halsstrekken, echter wanneer ik de teugels stukjes meer op maat neem en ga schakelen wordt ze stug en gaat ze trekken.. tot ze lange teugel heeft om te halsstrekken. (en met stukjes meer op maat neem heb ik het over centimeters, niet over een halve meter korter en in oprichting proberen te forceren). Ik voel dan dat ze haar kaak aanspant en overmatig kauwt en druk geeft. Wanneer ik dan (te) grof schakel (naar haar zin) komt ze van de hand af (onderhals er op en trekken/ loperig worden of achter mn hand kruipen).

Hoe los je dit dan op zonder paard van je hand af te jagen? Want ik kan in halsstrekken (normaal) schakelen op mijn zit tot bijna stap, arbeidsdraf, voorwaartser, terug naar bijna stap enz. maar zodra ik mn teugels iets meer op maat neem is ze minder aan mijn hulpen en wil ze doordrukken (loperig blijven).

Je hebt je een deel van eerste fase geinstalleerd, de losgelatenheid.
Du het tweede deel de tact.
Tact is in losgelatenheid met de regelmaat van een klok voorwaarts gaan.
Voorwaarts is in ontspanning net iets grotere passen maken dan dat het van zichzelf zou doen.
Je drijft je paard voor je uit, maar niet weg!

Zo wordt je paard op den duur sterker.
De hals en het hoofd komen al naar gelang zijn krachtstoename steeds verder omhoog.
Dit bouw je o.m. op met halve ophoudingen.
Draf, zachtjes rustig, gevoelig je kruis aanspannen, kuiten sluiten en je hand soepel meegannd sluiten, niet blokkeren, wanneer je paard nageeft open je je hand.
Alles met gevoel, bij blokkering loslaten en opnieuw beginnen, veel belonen.
Geen dwang maar een vriendeljik spel, zoals parendansen.

Alles in het dressuurijden komt voort uit het voorwaarts, terug rijden op zit is niet voorwaarts, het is de beweging afremmen, het is een compromisje.
Overgangen en halve terug rijdt je met licht aangetrokken kruis en aangelegde kuit, voorwaarts naar een tolerante soepele weerstand biedende hand.

**Geplaatst**: 02-02-15 13:47

Geplaatst: 02-02-15 13:47

Bedankt voor je uitleg Simpelman. Blokkeren doe ik niet, ik steek eerder te snel mijn handen af (om te voorkomen dat ik blokkeer). Probeer daar nog altijd een tussenweg in te vinden

Ben gelukkig wel redelijk elastisch geworden in mn armen/handen (met haar mond mee bedoel ik dan). Met vorig paard was ik heel statisch en grof. Omdat mij geleerd was je ellebogen in een rechte hoek te houden, handen rechtop. Duimen bovenop, ringvinger aangeknepen houden, tenen naar binnen draaien door je knie goed te leggen en forceren om ze daar te houden, schouder terug, holle rug.. overdreven meeduwen met je zit om m voorwaarts te houden en en en.. allemaal dat soort fratsen om een goed cijfer te krijgen voor Houding&zit maar rond te tuffen op een plank.

Wat een eye-opener was het toen ik op dit paard haar hartslag voelde in het zadel als ik me aan het plaatje hield.. Ik zat er zo geforceerd op dat paard dacht dat ik me klaar maakte voor de strijd :Y)

Dus in feite moet ik haar gewoon (op de dagen dat ze fijn voelt maar niet ruimer wil draven enkel sneller) voor iedere ruimere pas belonen.

Best lastig met zo'n paard die al redelijk lang in het lijf is. Ben altijd bang dat als ik haar teveel laat verlengen ik haar nooit meer bij elkaar ga krijgen

(maar daar heb je het weer, dat is het stuk controle waar je je als mens aan vast wil grijpen)

**Geplaatst**: 02-02-15 13:59

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 02-02-15 13:59

Ontspan jezelf, dat is elementair.
De pas verlengen niet je paard uit elkaar laten vallen, dat is het tegenovergestelde.

**Geplaatst**: 02-02-15 14:05

Geplaatst: 02-02-15 14:05

Daar zit een beetje het euvel, zodra ik ontspan en naar voor wil rijden trekt ze me afentoe het zadel uit. Zij langere teugel, ik verlies van balans et voila.

Ga het iig voorleggen bij instructie

(en er stukken mee aan de slag)

**Geplaatst**: 02-02-15 14:30

Geplaatst: 02-02-15 14:30

Dus je houdt de teugels vast....
Gewoon de teugels meegeven en voorwaarts rijden.
De ontwikkeling van de kracht van je paard komt niet uit je handen maar uit je benen.

Je zou de besliising kunnen nemen eens een tijdje helemaal nietmeer vooruit te gaan met je paardrijden.
Je gaat gezellig met je paard buiten wandelen, stukje draf of galop als het kan, een heuveltje, een greppel.
Je neem alleen maar contact en houdt dat.
Geen enkele druk, zacht, voorzichtig, soepel, teder.
Je volgt het hoofd van je paard waar hij maar wil, maar je houdt contact.
Je maakt je nergens druk om, je geeft de richting aan en je volgt.

Dit is verschrikkelijk leerzaam!
Het is als twee mensen die elkaar leren kennen, bij een nieuwe ontmoeting ga je niet lopen duwen en regelen, dwingen...
Als je elkaar karakter en gewoonten een beetje hebt leren kennen kun je samen gaan dansen, in het begin voorzichtig aftastend.
Hoe beter je elkaar begrijpt hoe leuker het worden gaat.

**Geplaatst**: 02-02-15 18:05

Geplaatst: 02-02-15 18:05

Simpelman schreef:
Je zou de besliising kunnen nemen eens een tijdje helemaal nietmeer vooruit te gaan met je paardrijden.
Je gaat gezellig met je paard buiten wandelen, stukje draf of galop als het kan, een heuveltje, een greppel.
Je neem alleen maar contact en houdt dat.
Geen enkele druk, zacht, voorzichtig, soepel, teder.
Je volgt het hoofd van je paard waar hij maar wil, maar je houdt contact.
Je maakt je nergens druk om, je geeft de richting aan en je volgt.

Stille volger hier die een vraagje heeft hierbij:

Ik ga met mijn jonkie regelmatig naar buiten. Echter mijdt ik het stuk met bergjes en greppels. Omhoog gaat prima, niks aan de hand. Omlaag is echter een stuk moeilijker. Ze verliest dan haar balans en valt in draf. Bij een klein heuveltje niet zo erg, maar met een grote heuvel (die je hier veelal hebt in de duinen) gaat ze dus steeds harder en harder.

Omdat ik de oplossing hiervan niet weet kies ik een andere route, maar hoe zou dit probleem op te lossen te zijn zonder druk op de teugels?

**Geplaatst**: 02-02-15 18:09

Geplaatst: 02-02-15 18:09

Je bent erg lief voor je paard dus ik denk dat mijn antwoord aan jou "een beetje duidelijker zijn" moet zijn.
Je mag best af en toe even de grens aangeven met je teugel...

Ik ga iedere dag 80 meter omhoog en omlaag over rotsachtige begpaadjes.
Wanneer ze die eenmaal uit hun hoofd kennen dan gaan ze er het liefst af in galop, en dat loopt natuurlijk fout af.
Mag niet.

**Geplaatst**: 03-02-15 09:56

Geplaatst: 03-02-15 09:56

Dit topic verdient veel tijd om mee te lezen, na te denken en af en toe een vraag te stellen. Tijd is altijd lastig, dus mijn excuses dat ik nu pas inhaak op iets wat een paar bladzijden terug staat, maar ik vind het een heel belangrijke opmerking waar ik toch graag nog even op doorga.

Overigens hartelijke dank aan o.a. Simpelman en Sanne voor de uitgebreide antwoorden op mijn (theoretische, het ging niet om mijn eigen paarden) praktijkvraag.

Simpelman schreef:
Ervan uitgaand dat er, zoals je al vast stelt, niet toch iets anders onder zit, dus voor de discussie...
Maar zelfs als er iets anders onder zit dan wordt dat andere heel vaak veroorzaakt door verkeerd bewegen en het paard in de richting van natuurlijk bewegen leiden lost dat probleem tegelijk op.

Die tweede opmerking vind ik ontzettend interessant. Want we willen allemaal het beste voor onze paarden, halen er osteopaten, fysio's, masseurs etc. bij zodra ze maar een beetje minder lijken te lopen dan we gewend zijn. Wat ik me daarbij vaak afvraag, is of dat wel zo zinvol is wanneer het probleem inderdaad wordt veroorzaakt door verkeerd bewegen. In dat geval zal het probleem immers geleidelijk gewoon opnieuw ontstaan, of zal het paard zich elders opnieuw gaan overbelasten. En om nou van zo'n therapeut te verwachten dat hij/zij ziet wat de oorzaak van het probleem is lijkt me wat veel gevraagd. Aan een blauwe plek kun je immers ook niet zien of die is ontstaan doordat iemand onhandig tegen een tafel aan is gelopen of doordat die persoon tegen die tafel aan is geduwd, dan wel met een stuk hout is geslagen?

Hoe weet je of je (onbewust) je eigen paard aan het vastrijden bent en als je dat weet, hoe weet je dan wat je moet doen? Een probleem dat zichzelf oplost door andere training, kan volgens mij veel beter met andere training worden opgelost dan door de ene therapeut na de andere. Maar om bij elke blessure direct van instructeur te veranderen lijkt me ook weer wat radicaal en bovendien gaat dat wisselen niet zo gemakkelijk, er zijn immers niet zo heel veel echt goede instructeurs.

**Geplaatst**: 03-02-15 11:09

Geplaatst: 03-02-15 11:09

@Maura: Problemen ontstaan door verkeerd bewegen en dat is precies wat je als chiropractor ook oplost: je geeft het paard een duwtje richting een gezond bewegingspatroon. Ik geef altijd aan dat behandeling 50% is en training 50%. Door een paard zo los mogelijk te krijgen, schep je de voorwaarden dat een paard de training kan uitvoeren, makkelijker en prettiger vind. In veel gevallen is er zoveel overbelasting geweest (in het verleden) dat het paard hele stukken van z'n lijf chronisch heeft vastgezet. Waarom zou je met zo'n achterstand willen beginnen?
Het leven is verder natuurlijk ook niet perfect. Sommige paarden hebben bepaalde zwakke plekken (gekregen), wij zijn als ruiter zeker niet perfect (zeker niet als we nog aan het leren zijn) en een paard heeft buiten het rijden ook nog een leven. Daarom vind ik dat je altijd je training hand-in-hand moet laten gaan met een goede behandeling of check.

Dit vond ik nog wel een leuke uitleg over dressuur

https://www.youtube.com/watch?v=ozKSp54 ... ture=share

**Geplaatst**: 03-02-15 11:11

Geplaatst: 03-02-15 11:11

In de jaren 90 gaf ik ieder tweede weekend een 2daagse workshop.
De doelgroep was mensen met paarden met problemen (lichamelijk en psychisch) van welke aard ook, en deze verder te helpen met begrip en inzicht.
Het fundament waarop ik werkte was het toepassen van, toen nieuwe, psychologische kennis vanuit het "natural horsemanship" toegepast in de Klassieke Dressuur.
Iedere workshop 12 "probleempaarden", jaren lang.

Vrijwel alle problemen bleken voort te komen uit de verkeerde of verkeerd toegepaste rijkunst van de deelnemers.
Vrijwel alle problemen verdwenen in korte of wat langere tijd bij het intelligent en gediciplineerd respecteren van de kaders van het Scala, en het toepassen van de juiste technieken in de juiste volgorde.
Het is in de laatste tijd alleen maar erger geworden.

HET grote euvel is het trainen van paarden die de eerste fase van het Scala hebben overgeslagen doordat hun ruiters "dat al kunnen".
John Swaab "Iedereen begint bij 84, die bij 1 beginnen zullen het eerst bij 100 zijn".
Steeds schaarser zien we kalmte, ontspanning >losgelatenheid en tact die leiden naar aanleuning.
Paarden moeten alles tegelijk doen.
Het is de bevestiging van de aanleuning die het meeste van de ruiter lijkt te vragen, men heeft daar geen geduld voor, het is voor de ruiter een periode van geven.
Het grote merendeel van de paarden loopt minder of meer achter de loodlijn en dat is precies het symptoom dat bewijst dat men te snel wilde gaan en er geen aanleuning is.
Zou er aanleuning zijn dan was die er ook voor de loodlijn.
Kijk naar oude filmbeelden 1850>1940 en je ziet alle paarden ruim voor de loodlijn gaan.
In deze periode was de africhting nog Klassiek.

Het paard beperken zich naar het bit te strekken maakt dat het in een onnatuurlijke geforceerde houding, met een holle voorrug, gaat bewegen, de negatieve effecten daarvan uiten zich in de jaren.
Van nature loopt geen enkel paard achter de loodlijn.

Eind 80 en de jaren 90 is de tijd dat er steeds meer hobbyruiters bijkwamen en de oude garde aan instructeurs vervangen werd door jonkies, het was tevens de periode van de Rollkür en de "nieuwe rijkunst" die letterlijk goud opleverde.
De tijd van het verdwijnen van structuur, principes, grondige kennis, ethiek.

Mijn basis is gevormd door een overste (84 jaar) en een adjudant uit de vooroorlogse cavallerie.
Klassieke Dressuur volgens het Scala puur, militair, dicipline, geen compromissen.
Net als zovelen ben ik natuurlijk ook alle andere mogelijkheden die gemakkelijker en sneller resultaat leken op te leveren gaan uitproberen.
Ik weet nu dat dat op lange termijn niet werkt.

Veel mensen zouden weer blij en trots kunnen worden met hun paard wanneer ze de moeite zouden doen om na te denken over de logika van het Scala.

**Geplaatst**: 03-02-15 11:40

Geplaatst: 03-02-15 11:40

Mooi videootje Sanne83.
Ik begrijp waarom we af en toe uit elkaar lopen wat ideeën betreft.
In werkelijkheid is dat niet zo.

Wat het filmpje beschrijft is de correcte gebruikshouding van het paard.
Hét probleem is dat dat er bijna net zo uit ziet als een paard in de krul.
Het verschil zit hem in het strekken naar het bit.
Dat zie je bijna niet, het veranderd alleen maar de manier van bewegen en die is relatief aan de kwaliteiten van het paard.
Dat heeft niet iedereen zo maar door.

Wanneer je om je heen kijkt dan kun je contateren dat het heel veel mensen niet lukt om hun paard in die juiste gebruikshouding te zetten.
Dat wisten ze 100 jaar geleden ook al vandaar uit is het begrip voorwaarts neerwaarts ontstaan.
Eerst je paard de hals leren strekken en daar blijven, dit stabiliseren/bevestigen, gehoorzaam kalm en ontspannen leren voorwaarts gaan en vervolgens stelling en buiging op gebogen lijnen.
Hiermee bereik je dat iedere dombo en iedere intellectueel zonder te verdwalen in alle verleidingen zijn paard in horizontaal evenwicht krijgt in aanleuning en daarmee in een correcte gebruikshouding.
In het leger hetzelfde principe voor de officieren als voor de manschappen, het werkt.