Geplaatst: 21-01-08 18:24 Macusa schreef:Ik denk dat als het zover is dat het paard uit agressie met bek open en klauwende voorbenen op me afkomt dat er al iets mis is met de opvoeding die hij tot op dat moment heeft genoten.
Dat moge duidelijk zijn (lekkere dooddoener dus). Helaas heb je het verleden van een paard niet altijd in eigen hand. Soms krijg je dat op de koop toe en zul je ermee moeten 'dealen'. Dan kun je wel mooie verhalen ophangen over je eigen paarden die je altijd van jongs af aan in eigen hand hebt gehad, maar die ervaringen zijn dan niet echt van toepassing op een paard met een dergelijk onopgevoed verleden. Bij zo'n brutale/onopgevoede zul je andere maatregelen toe moeten passen. Dan kom je gewoon niet weg met een helper die hem weer even in de juiste richting dirigeert, of gezellig even met het paard mee gaan rennen/spelen (dat vind ik overigens het allerdomste wat je met paarden kunt doen, maar goed; wie ben ik?)
Marjolein_18 schreef:maar ze kan wel een tik krijgen als ik het helemaal zat ben.
mij uit (d.m.v rangorde), maar ze kan wel een tik krijgen als ik het helemaal zat ben.
Ik vind het een verkeerd uitgangspunt om pas te straffen als je 'het helemaal zat bent'. Dat impliceert dat je gedrag toestaat tot jij het irritant vindt worden. Dat is niet concequent en duidelijk naar het paard. Een paard kan tenslotte niet inschatten wanneer jouw irritatiegrens bereikt is. Bij alles wat je paard doet moet je bedenken of dat gewenst is of niet. Als het gedrag op bepaalde momenten niet gewenst is (bijvoorbeeld tijdens een wedstrijd) moet je het nooit toestaan, ook niet in je training, ook niet als je moe bent en ook niet als het kerst is. Dat snappen paarden namelijk niet.
detour schreef:Ik doelde meer op de timing, het gaat er om dat je paard het snapt waarom hij wordt gestraft
Timing is ook het allerbelangrijkste. Je moet een paard binnen 3 seconde na (on)gewenst straffen of belonen, anders weet hij niet waar hij voor gestraft of beloond wordt. Dus een klopje op de hals als beloning tijdens het uitstappen heeft weinig effect.
ardo_iggy schreef:Wat vinden jullie er dan van als een hoefsmid of tandarts zegt dat hij het paard niet behandeld omdat het onacceptabel gedrag vertoond.
Groot gelijk! Ik heb wel eens medelijden met tandartsen en hoefsmeden hoor! Als je die verhalen wel eens hoort!
Cloverdale schreef:Als hoefsmid/tandarts heb je de taak een dier te behandelen en moet je, je eigen trucjes kennen om een paard/pony gehoorzaam te krijgen.
Die trucjes kennen ze in de regel wel hoor! Alleen die mogen ze dan weer niet van de eigenaren toepassen. Die houden er soms hele andere ideeen, en andere interpretaties van gedrag op na. Overigens hebben hoefsmeden vaak een ondankbare taak met onopgevoede paarden; een zeurende eigenaar aan je kop, je moet drie keer zo hard ingrijpen voordat het een keer effect heeft omdat het beest zo brutaal is geworden. Ik zou echt niet met ze willen ruilen hoor. Paarde eigenaren, of lievergezegd; mensen met paarden mogen wel eens wat meer respect hebben voor en vertouwen hebben in dergelijke proffessionals! Kunnen ze nog wat van leren.
En als je zelf zo koeteldekoet met je paard bent, dan moet je ze zelf maar bekappen, of de tanden doen.
Cloverdale schreef:Een hoefsmid/tandarts die hiervoor wegloopt mag van mij part z'n beroepsnaam niet meer dragen
Totaal niet mee eens! Heel verstandig juist! Dat ze niet meegaan in de grillen van allerlei mensen met paarden, maar vertouwen op hun eigen ervaring, kennis en kunde t.b.v. hun eigen lijfsbehoud! Laat die mensen eerst zelf hun paard maar eens opvoeden. Ik vind het overigens een gebrek aan opvoeding als je paard zich niet gedraagt bij een hoefsmid of tandarts. Dat zegt meer over de eigenaar dan over de smid. Bovendien; betaal jij zijn kosten voor arbeidsongeschiktheid als hij door jouw paard arbeidsongeschikt, of misschien wel invalide wordt geslagen?
) 
