Bokt.nl

Don_Marcello schreef:

Een viertakt galop die onstaat vanuit een campagne galop door te weinig sprong is fout. Echter bij heel veel doorverzamelen, zoals je in (en dus net voor en net na) een galoppirouette wil, kan ook een viertakt galop onstaan. Wij (in de AR) vinden dat niet per sé fout (mits bedoeld!) en hebben er zelfse een naam voor: de Schoolgalop.

in deze twee filmpjes van Marijke de jong tijdens een Clinic bij Bent zie je hoe de galop de piaffe kan verbeteren. Nog niet alle overgangen zijn perfect maar het geeft wel aan wat de bedoeling is

http://www.youtube.com/watch?v=uOEwPavtGv8
en in pirouettes:
http://www.youtube.com/watch?v=t5YbXbVO-A0

Don_Marcello schreef:

in deze twee filmpjes van Marijke de jong tijdens een Clinic bij Bent zie je hoe de galop de piaffe kan verbeteren. Nog niet alle overgangen zijn perfect maar het geeft wel aan wat de bedoeling is

BBreedveld schreef:

Haha, dit ondersteunt jouw stelling dat klassiek en 'modern' toch meer met elkaar gemeen hebben dan veel mensen aannemen wel heel mooi, Jasmijn!

Het blijven tenslotte paarden. "The same muscles moving the same bones"

Vido schreef:

Don Marcello: Werk jij met schoolsprongen?

Vido schreef:

In mijn ogen is het een achterhaald gegeven dat je een paard opvangt door 'zwaar zitten, achterover, bovenlichaam terug'. Dat is wat je bedoelt toch? Ik zeg niet dat het niet werkt, maar ik denk dat het dan puur aangeleerd gedrag is: als je aan zijn rechter-oor trekt kan je ook leren dat ie daarop terug komt.

Begrenzen aan de voorkant is veel efficienter. Bovendien is het essentieel dat je bij een overgang terug met je been in kunt komen om de impuls te bewaren. Een strak recht bovenlichaam is daarbij beter.

Vido schreef:

Ik ben zelfs van mening dat zithulpen teveel benadrukt worden, hoewel een aantal reacties hier blijk geven van dezelfde mening als de mijne: je zit een paard eerder in de weg, dan dat je 'gemak' hebt van 'zithulpen'. Dat merk je misschien niet op een grote volte, maar zodra het ingewikkeld wordt merk je dat heel goed.

In mijn ogen kan je beter leren stil te zitten, dan op allerlei manieren gaan proberen je paard met je zit te 'rijden'. De kans is groot dat je m in de weg zit!

QQQQ schreef:

Voorbeeld van subtiel: Reactie op je ademhaling. Als een paard goed "aan de zit" is, kan je vanuit draf doorzitten, zonder teugels, in één keer naar halthouden door in een lange zucht uit te ademen. Door dit uitademen eerder af te breken kan je variëren tussen deze hele overgang, of een overgang naar stap, of een schijnovergang.
Bijkomend voordeel is, dat bij zo'n overgang het paard niet op de voorhand zal komen, zoals snel gebeurt als je de teugel te duidelijk moet inzetten.

Ander voorbeeld: sturen met je heupen. Door met je heupbeen te "wijzen" waar je heen wilt, kan je je paard sturen, zonder teugel.

Teugel gebruik je dan eigenlijk alleen in 2e instantie, als de reactie op je zit niet optimaal was.

Esperanza schreef:

Maar een bit is toch ook niet bedoeld als rem, maar als communicatiemiddel. De ophoudingen worden ook vaak misbruikt om een paard aan de teugel te trekken en te zagen, maar dat is natuurlijk niet waar ze voor bedoeld zijn. Kijk, tegen misbruik van hulpen ben ik ook, heeft in mijn ogen niets, maar dan ook niets met dressuur te maken. Daar verfijn je totdat hulpen amper zichtbaar zijn. Dan kun je door te denken aan een overgang deze al maken.

MissEvil schreef:

Vido;
Er is natuurlijk een groot verschil daar, omdat jij het 'op de letter' moet rijden, en klassiekers 'wachten' op het goede moment om de oefening zo correct mogelijk uit te voeren.

Daarmee bedoel ik uiteraard niet dat GP'ers de oefeningen niet voorbereiden, maar in een proef zul het toch op de genoemde plaats moeten laten zien. Bij een training uiteraard niet

Esperanza schreef:

Maar dit geldt toch ook voor de klassiekers? Die trainen toch ook om op het gewenste moment (ieder moment, dus ook bij de letter) de oeffening te kunnen uitvoeren? Ik zie daar niet zo veel verschil in eigenlijk.

Sizzle schreef:

Wat is jullie mening over de groeiende groep 'naturals' die vinden dat je een paard nooit mag terugrijden door de teugelhulp?
Het principe, 'als je een paard wil laten remmen met een bit moet je het om zijn benen binden'.
Als ik de vijandigheid lees hier op bokt tegen het gebruik van het bit en ophoudingen moet ik vaak direct op mijn handen gaan zitten om niet direct te reageren. Alles schijnt tegenwoordig maar met een lange teugel te moeten gebeuren. Ik vraag me af waar dat vandaan gekomen is, western misschien?
Krijgen jullie (vooral de klassieke instructeurs) wel eens klanten die op deze manier hogeschool willen gaan rijden (met neck-rope bijvoorbeeld)? Hoe gaan jullie daar mee om?

Vido schreef:

Feitelijk zie ik het dus meer als uitgangspunt voor een correcte uitgevoerde oefening, maar niet als hulp op zich. Alle hulpen die ik geef, komen vanuit mijn been of hand. Voor het zware werk lijkt het me ook erg ambitieus oefeningen alleen in tweede instantie met teugelhulp te geven. Misschien is dat meer een klassiek gegeven?

QQQQ schreef:

Ander voorbeeld: sturen met je heupen. Door met je heupbeen te "wijzen" waar je heen wilt, kan je je paard sturen, zonder teugel.

Teugel gebruik je dan eigenlijk alleen in 2e instantie, als de reactie op je zit niet optimaal was.

Don_Marcello schreef:

Een belangrijke reden dat wij niet te recht willen zitten in stap draf en galop, maar bewust naar links en rechts in het ritme mee bewegen in de beweging is dat als je kaarsrecht recht zou galloperen, met beide zitbeenknobbels tegelijk, je deze gang zou moeten krijgen in galop:

http://www.youtube.com/watch?v=fx9gRUcfmiw
en
http://www.youtube.com/watch?v=T16OLo9PIOw

Dit is de terre-a terre, een twee-takt variant van galop! In de FEI dresuur is dat een van de oefeningen die niet is toegestaan in een kür, maar mij de AR juist een hele belangrijke oefening is.

http://www.paardenbegrijpen.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=431&Itemid=141

Vido schreef:

Vooral dat laatste, daar wijken we af: mijn teugelhulp is vaak mijn eerste hulp (bijv. bij het inzetten van pirouette). In de zijgangen zou ik niet zonder teugelhulpen kunnen, eigenlijk helemaal niet.

QQQQ schreef:

Vido schreef:

Vooral dat laatste, daar wijken we af: mijn teugelhulp is vaak mijn eerste hulp (bijv. bij het inzetten van pirouette). In de zijgangen zou ik niet zonder teugelhulpen kunnen, eigenlijk helemaal niet.

Dat is zeker anders dan .
Dat zou ik benoemen als van voor naar achter rijden...

Vido schreef:

Van achter naar voor rijden heeft niet te maken met wel of niet gebruiken van teugelhulpen. We waren inmiddels ook ervan overtuigd dat juist in de sport met veel impuls wordt gewerkt en natuurlijk móet je dan wel van achter naar voren werken (ja, ik vind het dus zelfs een beledigende opmerking!).

Overigens geloof ik niet dat in de klassieke rijkunst het doel is te kunnen rijden zónder teugelhulpen. We willen hulpen verfijnen, maar dat wil niet zeggen dat je ze kunt vervangen door zithulpen. Voor een mooie inzet van een pirouette of appuyement én voor het extra buigen in deze oefeningen, zal je toch meer resultaat behalen zodra je het bit op de juiste manier kunt gebruiken.

Maar goed, misschien kan jij eens uitleggen hoe je dan een scherp appuyement vanuit een hoek in kunt zetten, zonder daarvoor in eerste instantie je bit te gebruiken?