Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Sizzle schreef:Rijden en aan de hand werken kunnen elkaar prima aanvullen.
Ik zie niet wat daar mis mee is. Dat doet men al van oudsher in de klassieke rijkunst.
Dat vroegtijdig piafferen terwijl een paard amper L klaar is wat je tegenwoordig veel ziet snap ik daarentegen dan weer niet. Daar moet het paard wel lichamelijk compenseren omdat het gewoon de kracht nog niet heeft.
ChocooPrins schreef:[***] schreef:Ik las in dit topic dat iemand de Jack Meagher massage opleiding volgt. Kun jij mij zeggen waar ik het "wetenschappelijk onderzoek" kan vinden waar men van zegt dat deze methode bewezen is, te vinden is???
Ik probeer het al geruime tijd te vinden, maar tot nu toe krijg ik nergens een duidelijk antwoord. Staat ook niet op pubmed.
En ik bedoel niet die dame die de massage therapie een warm hart toedraagt en die toevallig wetenschapper is. Ook bij de AMTA krijg ik het onderzoek niet.
Dat ben ik!![]()
Hoe bedoel je wetenschappelijk onderzoek? Het is een massagetechniek..
Massage is toch wel wetenschappelijk bewezen. En dit is gewoon 1 van de soorten methodes die je kunt toepassen.
Bij massage draait alles om doorbloeding. En dat is ook het doel van de Jack Maegher methode.
Het is een methode die heel diep in het spierweefsel gaat (waardoor hij ook heel effectief is).
De methode is niet helemaal uit de lucht gegrepen.
Er zijn veel dingen die terugkomen uit wat ik als Humaan sportmasseur heb geleerd. En er zijn dan andere dingen die heel specifiek zijn zoals de stresspoints, die eigenlijk spierknobbels zijn, dus verklevingen (en niet goed doorbloed), die een JM therapeut met hun specifieke techniek efficiënt kunnen verminderen en uiteindelijk doen verdwijnen, dit mede door de diepte van de massage.
Ik heb verschillende methodes bekeken (bij mijn eigen paarden) en ervaringen rond verschillende opleidingen gevraagd. En uiteindelijk vond ik de JM methode met kop en schouders erboven uit steken (vooral bij mijn vorige merrie heb ik extreem goed resultaat gehad). En dat is ook gebleken in de opleiding zelf hoeveel het kan betekenen voor paarden met spierproblemen, en hoeveel verlichting het geeft, en dat zelfs al op het moment zelf.
Maar zoals ik al zei, het is geen wondermiddel die alle paarden spontaan beter maakt, het is een onderdeel van een puzzel. En net die puzzel wil ik mee helpen leggen samen met de eigenaar van het paard.
knollentuin schreef:De enige massage die ik bij m'n paarden inschakel is de jm massage, echt de enige waarvan ik verschil zie en voel bij m'n paarden.
Ook m'n dierenarts zei dat dat wel een massage is die wat toevoegt (of juist wegneemt- blokkades hoe je t ziet
knollentuin schreef:Eens met post van sizzle, maar ik zie in het filmpje gewoon niet genoeg impuls en verzameling om überhaupt aan een begin van piaffe te gaan werken.het op deze manier aan leren van de beweging van piaffe sta ik gewoon niet achter. En dat mensen dat wel vinden moeten ze zelf weten, maar mijn weg is het niet.
En idd pol, als je met een paard dat in z'n lichaam beweegt zoals die in het filmpje ga je niet aan piaffe werken, dat doe je als je voelt dat een paard je draagt, voldoende impuls heeft,verzameld gaat en kan aantreden. Pas dan.
Babootje schreef:Oji, je haalt me de woorden uit de mond.
Daarmee bedoelt Oji jou denk ik ook niet zo specifiek Sanne.
Het is de teneur van het soort post's in het algemeen: afgeven op de wedstrijdsport als zou iedere wedstrijdruiter rukken en plukken en niet diervriendelijk met zijn paard bezig zijn. En dat juryleden dat soort ruiters dan hoger zou beoordelen. Ik vind de waarneming veel te generaliserend en deel deze zeker niet.
Mijn waarneming (en misschien ook wel generaliserend) is juist dat de wannabee wedstrijdruiters die er maar niet in slagen "hogerop" te komen afgeven op de wedstrijdsport. Dezelfde nemen veelal hun toevlucht tot de academische rijkunst, juist omdat je dan niet meer hoeft. Veren in je reet: alles is goed en geweldig.
Het is hetzelfde als afgeven op de jury als je geen winstpunt hebt gereden. Geen winst rijden ligt in het algemeen toch echt aan jezelf.
Ik ben het ook eens met de waarneming van Oji over de doorsnee "recreatieruiter". Die waarneming heb ik zelf ook. De soort ruiters die verklaren dat hun 35 jaaar oude zadel altijd past en dat ze nog nooit een paard hebben gehad dat kreupel loopt![]()
(De meesten daarvan hebben hun paard al kreupel gekocht, maar dat terzijde). Die kennen we toch ook allemaal neem ik aan?
Dus het wedstrijden rijden als referentiekader vind ik goed. Niet dat iedere jury fantastisch is en heus er valt op veel ruiters/amazones wat aan te merken, maar heus, het systeem is waardevol. Het is goed opgebouwd, in de zin wat je paard in de africhting en jij en je paard als combinatie zou(den) moeten kunnen. Maar ook om de kwaliteit van je instructeur te beoordelen. Want als die er niet in slaagt om jou vooruit te helpen dan moet je jezelf ook achter de oren krabben. Want als jij denkt dat je een goede vwnw rijd, met de neus van je paard op de grond en zn kont in de lucht en jouw instructeur steekt je veren in je reet, hoe ga je er dan zonder referentiekader achter komen dat je niet op de goede weg bent.
pol1 schreef:@knollentuin volgens mij beter voor t topic om deze discussies te stoppen..Wij denken anders dat kan en mag..
sanne83 schreef:Het is grappig dat je nu exact hetzelfde doet, maar dan andersom![]()
Jij hebt het idee dat alle wedstrijden ruiters in hetzelfde hokje worden gepropt en nu doe je eigenlijk hetzelfde met alle niet-wedstrijdruiters