Bokt.nl

Mindfields schreef:

Weet u dat er meer losmakende oefeningen zijn dan die u wellicht kent?

Citaat:

In schouderbinnenwaarts moet het achterbeen overstappen, althans in stap op een volte is dat zo. Als je dat gaat versterken, dus steeds schuiner, schouder blijft op de lijn van de volte en achterhand stapt steeds verder over, dan rek je de banden in de achterhand op en het bekken kantelt in de links-rechts-tendens dus ook daar draait de boel zonder druk of dwang los. Heb er al veel paarden mee geholpen die achter zwaar onregelmatig tot kreupel waren, puur omdat alles daar achterin vastzat. Deze oefening wordt ook wel het uebertreten genoemd, komt uit de klassieke dressuur zoals die bedoeld is, dus dressuur voor het paard en niet andersom, maar is niks meer of minder dan een versterkte SB.

Hellaas moet ik u teleur stellen, SB is een verzamelende oefening, waarbij de achterbenen zich niet kruisen, dat doen de voorbenen, leest u maar terug, waar ik dit precies heb beschreven.
Waanneer u de achterhand en vooral de knie en de banden daarvan wilt rekken en strekken, dan kunt op de grotevolte wijken voor de kuit, in een hoek van 45 graden tenopzichte van de voltelijn.
U kunt de grotevolte verkleineren en vergrooten, daarbij wijken voor de kuit.
Alles wat met de achterhand eronder brengen te maken heeft, is niet losrijden, dat is verzamelen.
En verzamelen kan men eerst wanneer het paard losgelatenheid toont, aanleuning heeft, en schwung heeft in de draf.

Citaat:

Ik gebruik schouderbinnenwaarts in draf en galop ook als losmakende oefening, en tevens als verzamelende oefening, zodat ik niet hoef te gaan trekken aan de voorkant, maar het paard zichzelf laat verzamelen door de SB te vragen en hij zich dus zelf op het achterbeen moet zetten.

N.B. Vanzelfsprekend doe ik dit pas als het paard daar aan toe is, en de nageeflijkheid en voorwaarts neerwaarts in orde is.

Mindfields schreef:

Daarbij, een paard dat netjes getraind wordt, dusdanig dat zijn lijf dagelijks gegymnastiseerd wordt, hoort dusdanig los aan zijn training te beginnen dat je het opwarmen puur doet voor de gewrichten en pezen, de spieren horen door de training al ontspannen te zijn. Voor het rijden van een correcte schouderbinnenwaarts hoor je niet eerst een kwartier aan loswerken nodig te hebben, dan zit er iets structureel mis met je dagelijkse werk naar mijn mening.

Mindfields schreef:

Citaat:

Wat heeft u een beledigende toon in uw manier van schrijven.

Losmakende oefeningen zijn zeker training, sterker nog het is zo ongeveer het allerbelangrijkste in de training. Je kunt NIKS met een paard wat vastzit omdat het zijn lijf niet kan gebruiken. Maar een paard hoort niet stijf aan de training te beginnen. Een paard hoort dusdanig getraind te worden, dagelijks dus, dat het lijf niet vast zit of vast raakt. DAT bedoel ik. Je hoort niet 15 minuten nodig te hebben voor je paard nageeft, of voor er ontspanning is.

modie schreef:

Warmrijden van de spieren is een betere benaming, dan losrijden?

Mindfields schreef:

Juist, dat bedoelde ik daarnet dus ook, losrijden doe je vooral voor de gewrichtsvloeistof etc, en uiteraard rij ik eerst in stap los en daarna begin ik in draf met voorwaarts neerwaarts en SB etc.

Als er iets structureel mis zou zijn met mij zou dit er dan zo uitzien(paard is 19 en zo los als een 5 jarige, deze foto's zijn gemaakt in de eerste week rijden nadat dit paard 8 maanden alleen op de weide heeft gelopen ivm een melanoom die besloot net op de plaats van de singel te gaan zitten. Die is gelukkig nu weer gekrompen):
[RIJ-ITP] Andalusierhengst Condo in de piaffe

Tevens hebben in al die jaren dat ik nu paarden train en rij, mijn paarden nog NOOIT een peesblessure gehad, nooit spierproblemen, nooit een fysio nodig gehad en nooit andere blessures gehad.
In mijn profiel staan veel meer foto's ook nog van andere paarden van mij. Veelal opknappertjes die volledig vastgereden waren, totaal verkrampt, op de voorhand en alle spieren er zo ongeveer omgekeerd op. Ik kom namelijk, net als u, ook niet uit een ei en ik probeer om niet te veel uit mijn nek te kletsen zeg maar

Mindfields schreef:

Beledigend wil ik niet zijn, maar nu schrijft u ietsjes duidelijker, natuurlijk zodra ik op een paard zit, velang ik daarvan dat het op halve ophoudingen nageeft, dat is normaal.
Zonder halve ophoudingen, waardoor het paard nageeft kan men niets, kan men geen tempi rijden kan men niet halthouden noem maar op.
Maar nageven wil nog lang niet zeggen dat het paard los is, men moet het met oefeningen rekken en strekken, en daar heb je oefeningen voor.
Dat noemt men losmakende oefeningen.
Dat doet men de eerste 15 minuten is stap, dat is ook goed voor de gewrichten, ik weet het Nederlandse woord daar niet voor, maar men noemt dat hier Gelenkflüssigkeit, die is pas na ca. 15 minuten dunner en smeert dan beter.
Daarna begint men het paard op te warmen, de doorbloeding te stimuleren, de frequentie van het hart te verhogen, en de longen laten werken.
Wanneer wij dit gedaan hebben gaat men naar gelang de africhting van het paard zwaardere verzamelende oefeningen rijden.

Mindfields schreef:

Dan heb ik nog een vraag Professor.

Citaat:

U stelt dat uebertreten op de volte wijken is.

Ik leg normaal gesproken uebertreten aan mijn lesklanten uit als schouderbinnenwaarts op de volte omdat ze ander de schouder niet genoeg begrenzen en die moet jist op de lijn van de volte blijven om de juiste draaiing in de achterhand te krijgen.

Übertreten, het woord zegt het al, het paard moet meer overstappen (kruisen met een grotere stap vooral met de achterbenen die maken een grotere volte als de voorbenen, dus op de geopende zijde van de Groote volte. In een hoek van 45graden tenopzichte van de lijn die men rijdt.
SB afstelling is maar 30-35 graden.

Citaat:

Ik denk zelf dat uebertreten een kruising is van wijken en schouder binnenwaarts. Puur omdat je bij uebertreten de schouder sterker plaatst en dat bij SB al in veel mindere mate is dan in wijken. En omdat je bij wijken veel minder de schouder op hoeft te sluiten dan bij SB. Want bij SB ga je in principe rechtdoor op de hoefslag en bij wijken ga je echt opzij.
Daarnaast heb je bij wijken minder stelling en al helemaal geen buiging(althans erg weinig) en bij SB juist weer wel buiging.

Dit heb ik hierboven al geschreven.
Het is geen kruising tussen SB en wijken, het is zuiver wijken. En wijken in een hoek van 45 graden enz....

B

Citaat:

ij uebertreten heb je helemaal geen stelling aan de voorkant, tenminste ik doe dat niet omdat ik de schouder zo veel mogelijk wil begrenzen en de ruiters bij mij absoluut van de binnenteugel af moeten blijven(ik krijg nogal wat binnenhandtrekkers in mijn lessen, dat moeten ze dus ook heel snel afleren van mij). Daarnaast wil ik niet dat ze het paard juist over de buitenschouder wegdrijven omdat ze aan de binnenkant gaan sleuren en ze dan uiteraard veel meer moeten gaan begrenzen aan de buitenkant.

Bij wijken voor de éénzijdige kuitdruk zoals ze dat in Nederland zeggen, heb je bijna geen stelling.
Anders wordt het net wat u beschrijft een vereedeld over de buitenschouder weglopen.
Bij goed wijkenvoor de kuit, of übertretenlassen, kan men de binnenhand eigenlijk weglaten, bijwijze van spreken.

I

Citaat:

k denk dus dat het daar tussenin zit.

Het enige verschil zit wijken voor de kuit op de Grootevolte en op een rechte lijn, bv aan de hoefslag, en übertreten lassen is dat übertreten iets stijler gereden wordt. Dus zwaarder, met het gevaar van wat u al beschreven heeft.

Mindfields schreef:

Maar, bij wijken heb je wel lichte stelling. Dan is uebertreten dus geen zuiver wijken. En uebertreten gaat veel sterker dan wijken, tenminste ik laat ze soms echt zowat haaks op de volte uebertreten uiteraard alleen als paard dat zonder spanning aankan he.

Zou je zo haaks wijken dan kom je ruimschoots voor de middelste letter alweer op de hoefslag. Natuurlijk snap ik dat de beweging net als bij wijken zijwaarts is, maar uebertreten is soms alleen maar zijwaarts en niet voorwaarts. Wel met impuls natuurlijk maar puur naar opzij en niet naar voren.

Vandaar dat ik het dan niet meer als zuiver wijken beschouw.

Citaat:

Wijken voor de kuit F.E.I.:


Bij het wijken voor de kuit, beweegt het paard zich voorwaarts zijwaarts, is recht, doch kijkt iets tegengesteld (contra stelling) aan de richting waar het naar toegaat.
De ruiter mag hoogstens de oogharen en de neusvleugel zien.

Citaat:

Dat verhaal kan ik in meegaan ja. Dus uebertreten kan men beschouwen als een moeilijkere variant van wijken voor de kuit? En dat noemt u dan wijken VAN de kuit of was dat eigenlijk VOOR de kuit bedoeld?

Waar geeft u les als ik vragen mag?

Ik vind het wel een interessant punt dit. begon een beetje hysterisch maar we zijn het eigenlijk voornamelijk eens, vooral het plaatje waaraan de dressuur zou moeten voldoen en wat we helaas in de 'topsport' niet meer zien.

Heb met kippevel naar het filmpje van Ahlerich gekeken. DAT is mooi. Dat is harmonie.

FaberSmid schreef:

Herr Professor u bent wel streng maar ook rechtvaardig. Dat komt vast door uw Duitse opleiding en opvoeding voor paarden?