sanne83 schreef:Mijn ervaring is dat 99,9% van de paarden gewoon binnen de norm vallen en allemaal heel logisch en voorspelbaar reageren. Dat dat gedrag is waar mensen problemen mee hebben, doet niets af aan het feit dat dat voor het paard normaal is.
sanne83 schreef:Een norm hebben is niet hetzelfde als dat alle paarden hetzelfde zijn
sanne83 schreef:Gedrag is een combinatie van aangeboren, aangeleerd, omgeving etc. dus gedrag kan heel erg uit elkaar liggen en heel extreem lijken, maar nog altijd gewoon standaard binnen de norm "paard" vallen.
Het "onvoorspelbaar" zijn van gedrag is maar een mening.
Hier kan ik mij echt zo in vinden!
Al begrijp ik dat dit voor veel mensen onlogisch klinkt. Maar is is voor veel mensen ook gewoon moeilijk paardengedrag te doorgronden en op de juiste manier te interpreteren.
Ik wordt ook altijd een beetje moe van de mensen die denken dat juist zij het allermoeilijkste, onvoorspelbaarste paard op stal denken te hebben (en dan vooral gevolgd door opmerkingen als 'dat omstanders hen voor gek verklaarde en het paard allang hadden afgeschreven, maar dat zij volgehouden hebben etc... En natuurlijk zijn die paarden dan altijd bij de vorige eigenaar mishandelt en getraumatiseerd en zo... Dat soort verhalen klinken in mijn oren allemaal zo Penny...).
Daarmee wil onderschat ik heus niet de moeite die soms gedaan moet worden om problemen op te lossen. Of liever gezegd: de moeite die gedaan moet worden om gewoon goed te leren paardrijden. De vraag is WAAR deze problemen door zijn ontstaan? Ik vind dat het altijd te makkelijk af wordt geschoven op het karakter van het paard. De meeste problemen ontstaan gewoon doordat mensen gedrag verkeerd interpreteren en er dan dus verkeerd op reageren. Dat wil niet zeggen dat voor ieder paard elke aanpak hetzelfde is. Maar hoe meer inzicht je krijgt hoe meer je zult zien dat de oorzaak toch altijd in een verkeerde aanpak van de ruiter ligt, ook al uit dit zich bij verschillende paarden verschillend. De oorzaken zijn vaak terug te brengen naar hele basic zaken als je het eenmaal doorhebt (klinkt bijna als Cruijf
)
Om een simpel voorbeeld te geven: Ik heb twee totaal verschillende paarden. Rijtechnisch doe ik op beide paarden precies hetzelfde fout (aanleuning). Toch uit zich dat bij beide paarden verschillend (de een drukt zich graag op en de ander kruipt juist graag weer achter het bit). Toch is rijtechnisch de oplossing voor beide hetzelfde (zit hem in de timing begrenzen en nageven). Conclusie: norm is dat je bij elk paard problemen in de aanleuning krijgt als je timing begrenzen-nageven niet goed is (en dat is gewoon logisch). Hoe paarden daarop reageren hangt af van bouw, karakter etc. De een reageert heftig, de ander gaat hangen in je hand, weer een ander gaat staken etc. Maar dat je er een probleem krijgt als je timing niet goed is, is wel 'voorspelbaar'. En voor de meer evaren ruiters is de manier waarop het paard gaat reageren ook vaak wel voorspelbaar (een inteligent hoog in het bloed staand paard reageert meestal anders dan een koudbloed, ook dat is imo vrij voorspelbaar)
Dit is een simpel voorbeeld, maar ik denk dat heel veel problemen gewoon heel simpel te herleiden zijn naar een simpele oorzaak (die gewoon meestal ligt in een verkeerde aanpak/onhandigheid van de ruiter). Probleem wordt dan bij het paard neergelegd, die direct als zijnde 'moeilijk' wordt bestempeld. Ruiters kijken gewoon te weining kritisch naar zichzelf (en te kritisch naar anderen
)