oji schreef:Kadankovitch, jij en ik rijden denk ik op een totaal ander niveau. Jij hebt paarden tot Grand Prix niveau opgeleid, ik ben een pure basis ruiter en ik denk op de pure basis dat het opleiden inderdaad redelijk recht toe recht aan is.
Wat betreft het skala, dat was nou net 1 van de punten waarop ik het wel met simpelman eens was.
Ik vind de volgtijdelijkheid van het skala juist heel simpel vind ik (ik neem aan dat je dat bedoeld met je opmerking over volgtijdelijkheid SinneJ), maar zoals ik het interpreteer is het niet absoluut maar relatief.
Wat ik daarmee bedoel is dat ik de volgorde wel aanhoudt, maar met verschillende onderdelen op verschillende punten in het skala kan zitten. Bv met een jong en groen paard werk ik eerst aan takt en ontspanning, daarna aanleuning in het gewoon op de volte rijden. Daarna op de rechte lijnen, kan best dat je dan weer opnieuw op de rechte lijn weer aan de takt moet beginnen maar dat op die volte de aanleuning al bevestigd is. Dus iedere keer als je iets nieuws start ga je eerst de basis voorwaarden van de voorgaande stappen af. Als je bv voor begint met het aanleren van de schouderbinnenwaarts, dan zal het ene paard gaan rennen omdat het moeilijk is, het andere paard zal juist helemaal het ritme verliezen. Dan ga ik in die oefening dus eerst terug naar ritme/takt onveranderd houden en maak ik me dan nog niet druk over aanleuning. Pas als dat bevestigd is ga ik verwachten dat de aanleuning ook constant blijft in die oefening. Op die wijze blijft het skala voor mij heel logisch.
Dat snap ik, maar tegelijk moet je soms uit die comfort zone om een paard beter te krijgen ook al is ie er trainingstechnisch nog niet helemaal aan toe.
Wel mee eens dat je altijd weer terug moet naar die basis.