Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
oji schreef:Cer, zoals met alles is ook dit gewoon een proces van vallen en weer opstaan. De zoektocht naar passende instructie kan een proces van jaren zijn...en als je dan passend hebt gevonden kan het best na een paar jaar ineens niet meer passen omdat jij als ruiter veranderd of dat je een ander paard onder de bibs krijgt.
oji schreef:Met slechte instructie loop je hoe dan ook vroeg of laat tegen problemen aan...maar ook van slechte instructie leer je. Denk dat niemand vanaf dag 1 dat ze een paard hebben direcht de ideale instructie hebben gevonden. Op het moment dat je voelt dat je vastloopt en tot andere inzichten komt, weet je ook weer te herkennen wat je in ieder geval niet wil voelen en doen. Paardrijden is in mijn ogen toch een kwestie van vooral heel veel vlieguren maken. Voelen wat er gebeurt...voelen wat er gebeurt bij die slechte instructie en voelen wat er gebeurt bij andere instructie, wat is het effect op mijn paard. En op een gegeven moment klopt het wel, voelt het goed en dan ga je op die voet door...totdat je weer iets anders ontdekt wat je weer net een stapje verder helpt.
oji schreef:Maar waar ik vooral op let in mijn zoektocht naar instructie is of die instructeur zelf al meerdere jonge paarden heeft opgeleid naar volwassen dieren die op een manier lopen die mij aanspreekt. En wat je aanspreekt is heel persoonlijk. Voor mij is dat paarden die actief en los door het lijf lopen, snel aan de hulpen, licht in de mond. Voor mij hoeven dat geen paarden te zijn die tot het niveau piaffe/passage zijn opgeleid, maar gewoon hele fijne basis paarden, die allround ingezet kunnen worden.
CalipsoLover schreef:JudithGigi schreef:*kruipt onder steen uit* Ik snap de logica dat een neusriem het bit stabiel houdt niet helemaal?
Neusriem zorgt ervoor dat je bit wat stiller ligt en hij de mond niet wagenwijd open doet, op zich rij ik wel altijd met mijn neusriem waar nog twee vingers tussen kunnen.
Jet schreef:Dubbelgebroken kan best goed zijn hoor, maar dan wel met een smal tussenstukje, zodat dat ( of de scharnierpunten) niet op de lagen komen te liggen. Ik ben overgegaan van een dubbelgebroken watertrens naar een enkelgebroken bustrens en daar loopt ze dus wel fijner op. Maar het belangrijkste is toch je eigen hand. Als die echt stil en rustig is ten opzichte van de mond van het paard, maakt het bit ( als het past voor de mond van het paard) niet meer zoveel uit.
Kauwen op het bit kan ook betekenen dat je toch teveel contact hebt. Bij die van mij tenminste wel. ik ben sterk geneigd om links teveel vast te houden en dan gaat ze echt lopen kauwen of zelfs wel klapperen met haar hoofd. De laatste maanden zijn we daar met de les weer meer mee bezig, ik dus ook buiten de lessen om en ineens is dat veel minder.
CalipsoLover schreef:JudithGigi schreef:*kruipt onder steen uit* Ik snap de logica dat een neusriem het bit stabiel houdt niet helemaal?
Neusriem zorgt ervoor dat je bit wat stiller ligt en hij de mond niet wagenwijd open doet, op zich rij ik wel altijd met mijn neusriem waar nog twee vingers tussen kunnen.
CalipsoLover schreef:JudithGigi schreef:*kruipt onder steen uit* Ik snap de logica dat een neusriem het bit stabiel houdt niet helemaal?
Neusriem zorgt ervoor dat je bit wat stiller ligt en hij de mond niet wagenwijd open doet, op zich rij ik wel altijd met mijn neusriem waar nog twee vingers tussen kunnen.
JudithGigi schreef:Dat hij de mond niet wagenwijd open kan doen snap ik (al vind ik een neusriem hier GEEN oplossing voor), maar waarom ligt het bit stiller dan?