Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-02-08 12:48

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 12:48

Nog wat anders en heel goed uitgelegd staat het op de site van Marijke de Jong, ook een leerling van Bent Branderup.

http://www.paardenbegrijpen.nl
daar vind je een kennisbank met onder andere wat hoofdstukken over de zit:

http://www.paardenbegrijpen.nl/index.ph ... Itemid=126

**Geplaatst**: 19-02-08 13:12

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 13:12

Zithulpen horen volgens mij altijd minimaal te zijn. Ik denk zelf dat het heel belangrijk is om je bovenlichaam stil te houden en met je heupen (bekken inderdaad) lichte zit en evenwichts hulpen te geven. Met zithulpen kan je een paard snel uit ballans brengen als je overdrijft of ze verkeerd geeft.
Ik heb ook altijd geleerd dat een paard onder je wil blijven en dat je dus je paard meeneemt aan je zit als je zijgangen rijdt en dus niet dat je je paard wegdrukt van je zit... Dat lijkt me niet bevorderend voor de balans en ook niet voor het maximaal kunnen scharen en wegzetten van het achterbeen. Werk je zo geen tact fouten in de hand?? Zijn er hier mensen die bij het wijken, appuyeren, etc het paard van de zit wegdrukken? Waarom doe je dat dan op die manier? (geen aanval; gewoon interesse vanuit de wil om te leren). Lachen

Ik denk dat het AR en de reguliere dressuur enorm aan elkaar verbonden zijn, maar dat de reguliere dressuur meer open staat voor vernieuwingen en het aanpassen van je rijden op het exterieur van je paard... Ik weet toevallig dat menig AR geschoolde instructeur óók gebruikt maakt van methoden die je eigenlijk niet direct bij de AR zou verwachten en dan met name bij paarden die niet een ideale bouw hebben voor dressuuroefeningen zoals wij ze het liefst zien.

**Geplaatst**: 19-02-08 14:31

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 14:31

Dat meenemen aan de zit heb ik ook altijd geleerd,inderdaad omdat een paard onder je wil blijven. Was daarom nieuwsgiering of die ander visie wellicht klassiek was maar waarschijnlijk was die visie gewoon van iemand persoonlijk

**Geplaatst**: 19-02-08 14:55

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 14:55

Hier duidelijk foutmoment van mezelf waar je kunt zien dat ik Llano wegduw (naar rechts) in een (slecht uitgevoerd) appuyement. Dit werkt wel (hij gaat naar rechts) maar zo willen wij het dus niet:
Afbeelding

En hier een volstrek willekeurig plaatje waar de ruiter achterover zit in de uitgestrekte draf om het paard naar voren te duwen. Dit is in mijn ogen een typisch "modern" beeld.
Afbeelding

**Geplaatst**: 19-02-08 15:14

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 15:14

Sjee, wat een boel reacties!
Ik gebruik zelf de zithulpen heel veel bij jonge paarden en probeer dat steeds minder te maken naarmate ze verder komen in de opleiding. Ik zie al dat dat dus zeer waarschijnlijk meer een overblijfsel is van een springgerichte training.
Ik vind het persoonlijk heel prettig om een paard ook zonder teugeldruk terug te kunnen rijden aangezien ik veel werk in de lang en lage houding (hals strekken). Als een paard heel laag loopt met de neus dan resulteert een ophouding bijna altijd in het omhoog komen of achter de loodlijn kruipen en dat wil ik op zo'n moment niet. Een ophouden de zithulp doe ik zeker niet door achterover te gaan zitten, maar door met mijn lichaam iets traag te worden zodat ik de voorwaardse beweging beperk. In een dresuurzadel doe ik dat door meer 'in' het zadel te gaan zitten en het been iets naar achter te plaatsen. In een springzadel geef ik druk met mijn knieen. Dit laatste vind ik echt een machtig middel bij het terugrijden van hete paarden die het bit slecht accepteren. Natuurlijk geeft het blokeren van de beweging nooit een mooie vloeiende overgang zoals je hem graag zou zien in een proef, maar ik vind het prettig als een paard dit wel kent aangezien ik op die manier in combinatie met de hand al menig dolgeworden paard weer onder controle kreeg.
Ook bij het aanleren van de uitgestrekte galop ben ik zo te werk gegaan. Ik vind dat een paard in eerste instantie nog in zijn eigen evenwicht moet kunnen blijven bij het verruimen en het terugkomen en dus nog zichzelf lang mag maken aan de voorkant. Ik vind het storend om dan met ophoudingen het tempo op te vangen. Ik begrens dan liever met de zit zodat een paard geen kans krijgt om te leren zich 'eruit te drukken' aan de voorkant door sterk te worden.
Ben ik nu een eigenwijze zelfprutser of hoort dit bij een bepaalde methode?

**Geplaatst**: 19-02-08 15:43

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 15:43

BBreedveld schreef:
Steinbrecht is niet voor het alléén op de hand terugrijden. Dat kan ook niet, want een paardenhoofd heeft geen benen

Ah, da's flauw natuurlijk, maar er zit een kern van waarheid in: een nek is redelijk flexibel (kan makkelijk ten opzichte van de romp bewogen worden en hulpen kunnen er gemakkelijk in blijven steken (d.w.z. niet verder komen dan). Je wil een paard lijkt mij altijd zo 'besturen' dat áls je al iets van voor naar achteren doet, dit dan ook wel bij 'achteren' aankomt. Altijd alleen maar terugrijden op de hand lijkt me daar niet bevorderlijk voor.

Mede-bokkers, voel je vrij me verder voor te lichten als jullie denken dat ik het mis heb

Ik citeer even:
.....De ophoudende hulpen blijven dan ook beperkt tot de werking van de handen, die via de verschillende optomeingen met de mond, kin of lagen van het paard communiceren.........
De teugelhand bepaald niet alleen de kant die het paard op gaat, maar ook het tempo van de verschillende gangen. Daarmee is hij het hoofdorgaan waarmee de ruiter tegen zijn paard spreekt en hem zijn wil op legt.

Ik denk ook eigenlijk dat je bij steinbrecht altijd in gedachten moet nemen dat het gaat om paarden die al een correcte vooropleiding gehad hebben. Bij een groen paard kun je wel proberen te communiceren met de hand, maar daar snappen ze nog geen bal van natuurlijk. Dat geldt evengoed voor het been. Een totaal onbeleerd paard rijd ik dan ook voorwaards door het kantelen van het bekken, in de wendingen door het verplaatsen van het gewicht op de binnen zitbeen knobbel en terug door langzamer lichrijden of het beperken met de knie. Als ik er zo overna denk dan begrijp ik ook waarom mensen vaak OF goed zijn met jonge paarden OF in het proefgerichte rijden. Het zijn eigenlijk twee totaal andere dingen. Persoonlijk zal ik nooit zo secuur kunnen rijden om verdienstelijk boven het ZZ uit te stijgen denk ik, terwijl ik het aanleren van de oefeningen 'an sich' weer niet een probleem vind. Dat komt denk ik doordat ik dus niet zo onbeweeglijk stil kan zitten zonder te veel te willen regelen dat het er vloeiend uit ziet. Paarden die ik echter een tijd gereden heb zijn voor een ander vrij eenvoudig na te rijden en worden vaak geprezen om hun gehoorzaamheid. Met een echte dressuurruiter is zo'n paard ook direct heel anders in de vloeiendheid van de beweging. Ik vind dat altijd heel typerend. De knopjes kan ik er prima aanrijden, maar ik kan ze zelf amper volledig tot hun recht laten komen.

Over het duwen in de zijgangen:
Bij paarden waarbij dit totaal nieuw is en die niet al te intelligent zijn gebruik ik dat ook vaak de eerste paar weken. Het wijken op het been vinden sommige paarden iets heel ingewikkelds en proberen daar onder vandaan te rennen. In zo'n geval leer ik eerst de beweging opzij aan door het 'duwen' met de zit zodat het paard steeds zijwaards uit baland raakt en daardoor vanzelf in die richting gaat bewegen. Echter is uiterlijk met een week op 2 de link met de eenzijdige kuitdruk echt wel gemaakt en dan stop ik er ook resoluut mee. Intelligente paarden hebben een dergelijk duwende hulp eigenlijk nooit nodig die leggen veel sneller verbanden.

**Geplaatst**: 19-02-08 23:14

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 23:14

Ik rijd ook alleen groene paarden aan, maar mijn ervaring is juist dat je beter wat meer tijd kunt nemen om dde hulp meteen goed aan te leren dan om het eerst zo te doen en dan later weer met een andere zithulp. Ik denk dat ik dan al met al langer bezig zou zijn, omdat je juist de boel blokeert als je tegen gaat zitten. Zithulpen gebruik ik altijd, maar van het begin af aan probeer ik dit wel heel klein te houden, omdat ik anders ervaar dat de paarden (met name groene paarden) snel ballans verliezen bij een te sterk inwerkende zithulp. Op latere leeftijd reageren de paarden bijna door alleen de lichte zithulp te geven en hoef ik soms niet eens meer een beenhulp bij te geven. Heerlijk vind ik dat, alsof je paar weet wat je denkt haha! Haha!

Toch leuk om te lezen dat ieder zo weer zijn eigen visie heeft. Lachen

**Geplaatst**: 19-02-08 23:41

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 19-02-08 23:41

Yvonnelind schreef:
Zithulpen gebruik ik altijd, maar van het begin af aan probeer ik dit wel heel klein te houden, omdat ik anders ervaar dat de paarden (met name groene paarden) snel ballans verliezen bij een te sterk inwerkende zithulp. Op latere leeftijd reageren de paarden bijna door alleen de lichte zithulp te geven en hoef ik soms niet eens meer een beenhulp bij te geven. Heerlijk vind ik dat, alsof je paar weet wat je denkt haha! Toch leuk om te lezen dat ieder zo weer zijn eigen visie heeft.

Zoals je eerder ook al aangaf, moeten zithulpen minimaal zijn. Die mening deel ik met je.

Ik ben zelfs van mening dat zithulpen teveel benadrukt worden, hoewel een aantal reacties hier blijk geven van dezelfde mening als de mijne: je zit een paard eerder in de weg, dan dat je 'gemak' hebt van 'zithulpen'. Dat merk je misschien niet op een grote volte, maar zodra het ingewikkeld wordt merk je dat heel goed.

In mijn ogen kan je beter leren stil te zitten, dan op allerlei manieren gaan proberen je paard met je zit te 'rijden'. De kans is groot dat je m in de weg zit!

Don_Marcello schreef:
Wij (klassiekers, aanhangers van de academische rijkunst) rijden inderdaad op de zit,maar wat genuanceerder dan hier wordt voorgesteld.

'Wij GP-ers' dus ook... Bovendien zal je in een zig-zag-appuyement 3-6-6-6-3 echt niet van links naar rechts kunnen gaan duwen of hangen!
Andreas Helgstrand had in mijn ogen echt een probleem in zijn eeners: hij moest zijn evenwicht verplaatsen, zodat zijn paard mee scheef ging. In wissels om de pas resulteerde dat in een slingertoestand. Gelukkig heeft hij daar hard aan gewerkt.

Don_Marcello schreef:
Wat ook werkt, maar (bij ons) niet de voorkeur heeft is je paard van je wegduwen naar de kant waar je heen wil. In de sport wordt dit veel gebruikt. Dan krijg je de plaatjes van ruiters of amazones die in de midden of uitgestrekte draf achteroven gaan zitten en voor het wijken of appuyeren, travers en schouderbinnenwaarts het paard van zich weg duwen.

Nee, is inderdaad niet de bedoeling, dat 'duwen'. Meezitten op het binnenbeen, dus recht erboven met hooguit je binnenschouder iets terug. Wel gebruik ik tegenwoordig mijn binnenhand, met name voor de appuyementen waarbij ik dwars de baan over moet steken (FE) en terug (EM): heel veel scharen dus. Bij mijn vorige instructeur was dat vloeken in de kerk, nu weet ik dat die binnenhand mijn paard juist goed ondersteunt in het scharen. Gebruiken jullie klassiekers die binnenhand?

Don_Marcello schreef:
De piaffe wordt dus fundamenteel ook anders gereden. Doel is de verzamelinggraad verhogen waardoor het paard meer op de hurken gaat zitten. Dat bereik je juist met een belastende zit. Je zwaartepunt komt meer naar achteren. Het klopt dat dan de achterbenen dan minder hoog worden opgetild, maar dat is geen doel in de klassieke rijkunst. Wij willen dat de achterbenen naar voren worden neergezet (dat bedoelen wij met voorwaarts rijden) en niet dat ze hoog worden opgetild.

Ja, een fundamenteel verschil, wij zitten licht, dus bovenlichaam recht maar iets naar voren geduwd. Leuk, dat soort verschillen! Overigens moet in de GP de piaffe ook voldoende voorwaarts gereden zijn. Iets bodem pakken is geen probleem, teveel terug betekent een onvoldoende.

**Geplaatst**: 20-02-08 01:09

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 01:09

Vido schreef:
Gebruiken jullie klassiekers die binnenhand?

Wij gebruiken maar één hand. Voor een travers buig je je paard met je teruggelegd buitenbeen om je binnenbeen. Met je binnenteugel neem je de schouder naar buiten. Een appuyement is "gewoon" travers over een diagonaal.

Vido schreef:
Leuk, dat soort verschillen!

Vind ik nou ook.

Als we het hebben over het gebruik van hulpen en dan met name zithulpen bedoel ik zeker niet dat die hulpen groot of zwaar moeten zijn! Vergelijk het met stijldansen, dat wordt ook niet beter als je als man grove hulpen geeft. Wel ga je beter dansen als je met minimale signalen toch duidelijkheid kunt geven. Dat kan zijn een beetje druk op de vingers of juist de muis van je hand de dame de gewenste kant op te laten draaien.

**Geplaatst**: 20-02-08 10:13

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 10:13

Met een zit hulp (of evenwichtshulp) bedoel ik al dat je kijkt waar je heen wilt, dan zal je paard het signaal al krijgen via je zit dat je de bocht om wilt. Je hoeft er verder weinig voor te doen, maar toch is dit in mijn ogen al een zithulp, omdat je paard reageert op wat hij voelt aan je zit. Dit vind ik minimale zithulpen. Net als het wegrijden en aan galoperen; je verplaats je gewicht een beetje op je buiten zitbeenknobbel en dan galopeert je paard aan zonder dat je verder nog veel hoeft te doen (mits je je paard traint op het gehoorzamen aan kleine hulpen). Verder is stil zitten heel belangrijk. Zithulpen moet je alleen minimaal geven.

**Geplaatst**: 20-02-08 10:26

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 10:26

Dit topic wordt steeds leuker !!! Vido in de GP schrijf je dat de piaffe voorwaarts gereden moet worden. Ik heb altijd geleerd dat het paard zoveel mogelijk op de plaats dient te blijven en ongeveer een meter vooruit mag. Of bedoel je de activiteit in de piaffe ? Want dat zie je tegenwoordig dat het paard tijdens het piafferen iets gaat versnellen. Ik ga juist iets zwaarder zitten om te verzamelen door het kantelen van mijn bekken maar probeer zoveel mogelijk de takt te bewaren. Mijn paard gaat inderdaad zoals Marcel het zegt meer op de hurken zitten. Soms gaat hij iets vertragen(op dat moment zit ik dus te zwaar) wat dus absoluut niet mag en door een beetje lichter te gaan zitten krijg ik hem weer in de goede takt. Dus het is ook belangrijk dat de zit hulpen heel klein worden gegeven

**Geplaatst**: 20-02-08 10:33

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 10:33

maar als je een travers of apuyement of een schoudervoor kortom alle gebogen oefeningen rijd zit ik toch altijd meer met mijn zitbeenknobbeltje op de korte kant zodat de lange kant ook meer ruimte om te strechen heeft,het is een hele minimale gewichtshulp maar het doet erg veel voor mij .
Omdat volgens de manier van bent branderup altijd met stelling gereden word , is het paard dus altijd de kant die die opkijkt in zijn stelling (altijd naar binnen) korter op de binnenzijde dus moet ie wel ruimte hebben om te stretchen aan de lange zijde . Ook op deze manier kun je dus de stelling rijden zonder veel in de mond te vragen enzo enzo.
de hulp mag met het blote oog niet te zien zijn natuurlijk maar het maakt het, het paard wel gemakkelijker in de gebogen oefeningen .

**Geplaatst**: 20-02-08 17:03

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 17:03

Hoe kijken jullie aan tegen eenzijdig drijven in de takt? In stap wordt dat natuurlijk door veel mensen gebruikt, in de draf (en met name de uitgstrekte draf al veel minder. Doen jullie dit ook of juist helemaal niet.
Ik deed het eigenlijk nooit (in draf) omdat ik dacht dat het juist verwarring zou geven ivm wijken op eenzijdige kuit. Echter kwam het er een keer van dat ik het probeerde in het uitstrekken en tot mijn grote verbazing kwam me daar toch een geweldige reactie op. De passen werden langer, verhevener en veel meer in hetzelfde ritme. Ik weet nog altijd niet wat ik ervan moet denken, maar het levert me wel 8en op.
Zijn er nog mensen die voorwaards drijven op de kniehulp? Ik denk niet dat ik daar ooit gecontrolleerd genoeg voor zou kunnen rijden persoonlijk, maar ben wel benieuwd naar anderen.

**Geplaatst**: 20-02-08 18:49

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 20-02-08 18:49

Ja, ik drijf voorwaarts op kniehulp maar dat is wel lastig en dat kan ik niet op ieder paard. Wel op mijn eigen paard thuis dan is hij scherp voor mijn been. Tijdens shows wordt dat weer lastiger en gebruik ik mijn kuit.
Drijven in de takt doen wij ook, maar alleen als het nodig is, als het paard niet actief genoeg is terug komt in tempo.
In stap drijf ik met beide benen maar dan om de beurt. Als het paard zijn binnenachterbeen optilt geef ik een klein duwtje met mijn binnenbeen en dat moet onzichtbaar zijn . Daarna buitenachterbeen optilt geef ik met buitenbeen een duwtje. Je kan natuurlijk niet naar de achterbenen kijken maar je kunt het wel voelen want je voelt aan de binnen of buitenzijde dat de buik dikker wordt en op dat moment geef je aan die kant het duwtje dus om en om. Ik geef de hulp niet vaker dan drie keer achter elkaar en zo klein mogelijk.
In draf drijf ik in de takt alleen maar met binnenbeen ook niet vaker dan drie keer en zo klein mogelijk. Iedere pas drijven doe ik nooit want dat stomp alleen maar af.
Wijken doe ik niet met duwtje maar ik zorg voor druk op de beugel waar ik naartoe ga en het andere been leg ik iets naar achteren vanuit de heup.

**Geplaatst**: 21-02-08 10:21

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 10:21

Ik drijf in princiepe zo weinig mogelijk, maar vooral in de uitgestrekte stap gebruik ik het tactmatig drijven. In draf hangt het een beetje van het paard af...

Het voorwaarts piafferen; ik neem aan dat je de voorwaartse drang (activiteit en de tact) in de piaffe wilt behouden, zonder dat je ook daadwerkelijk vooruit gaat. Het paard moet imo inderdaad het bekken kantelen, extra buigen in het spronggewricht en zo de achterhand gaan dragen. (Dit is mijn theorie, ben nog nooit zover geweest dat ik het in de praktijk heb mogen ervaren, dus...) Lachen

**Geplaatst**: 21-02-08 11:40

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 11:40

andafries schreef:
Dit topic wordt steeds leuker !!! Vido in de GP schrijf je dat de piaffe voorwaarts gereden moet worden. Ik heb altijd geleerd dat het paard zoveel mogelijk op de plaats dient te blijven en ongeveer een meter vooruit mag. Of bedoel je de activiteit in de piaffe ? Want dat zie je tegenwoordig dat het paard tijdens het piafferen iets gaat versnellen.

'Iets bodem pakken is niet erg, teveel terug betekent een onvoldoende'. Daarmee bedoel ik idd dat een beetje voorwaarts (een meter is al veel) niet wordt aangerekend. Natuurlijk streven we nog steeds naar óp de plaats.

De versnelling in de piaffe is 'onkunde'. Of laat ik zo zeggen: het is niet de bedoeling. Natuurlijk willen we allemaal wel dat er geen verschil zit in tact en ritme tussen de passage en de piaffe...

Sizzle schreef:
Hoe kijken jullie aan tegen eenzijdig drijven in de takt? In stap wordt dat natuurlijk door veel mensen gebruikt, in de draf (en met name de uitgstrekte draf al veel minder. Doen jullie dit ook of juist helemaal niet.

Helemaal niet. In de verzamelde stap drijf ik zo min mogelijk, alleen stil zitten en neus eruit. De uitgestrekte stap heeft op dit niveau zoveel impuls (wordt vanuit de passage gereden) dat drijven nauwelijks nodig is. In draf drijf ik altijd met 2 benen, zowel bij verzameling, uitstrekken, passage als piaffe.

Alleen voor het aanspringen in galop: dan gaat enkel mijn buitenbeen terug. Moeilijke overgang als je die uit passage moet tonen...

Nee, sorry, ik ken het verschijnsel wel, maar kan er geen voordeel uithalen. Ik ben veel meer bezig met stil zitten met een strak bovenlichaam en zo min mogelijk mijn paard in de weg zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-08 11:44

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-08 11:44

Vido schreef:
Nee, sorry, ik ken het verschijnsel wel, maar kan er geen voordeel uithalen. Ik ben veel meer bezig met stil zitten met een strak bovenlichaam en zo min mogelijk mijn paard in de weg zitten.

Een flexibel (flexwiebel Haha!

) bovenlichaam dus?
Strak bovenlichaam lijkt me juíst hinderlijk voor het paard, of zie ik het nu in de verkeerde context?

**Geplaatst**: 21-02-08 13:09

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 13:09

Is de tact in de piaffe niet minstens even belangrijk dan dat je niet teveel bodem mag pakken? Waar ligt de prioriteit bij GP en bij AR ruiters? Lachen

**Geplaatst**: 21-02-08 15:18

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 15:18

Piaffe is in de AR geen eindoel maar weer de basis voor wat daarna komt. Doorverzamelen zodat een overgang naar de naar levade kan volgen of overgang naar de schoolgalop. Piaffe wordt ook veel in schouderbinnenwaarts en in travers uitgevoerd om het binnen of juist het buitenbeen extra te gymnasiseren.
Takt is een onderdeel en de mate van al dan niet voorwaarts gaan is ook belangrijk maar je kunt niet altijd overal evenhoge prioriteit aan geven. In een basis-piaffe zal je aanvankelijk ernaar streven per pas ongeveer 1/2 hoeflengte voorwaarts te gaan. Maar om een paard nog iets meer op de achtergand te kijgen voor de levade, kan het wel eens gebeuren dat als je net iets teveel je gewicht over de achterhand naar achteren brengt, je paard iets achterwaarts gaat. Als daardoor wel de buiging in de achterhand vergroot wordt is dat niet zo'n groot probleem, want dan ben je bezig de buiging te vergroten en niet de piaffe ten koste van minder buiging, voorwaarts te houden.

meer over het hoe en waarom:
http://www.paardenbegrijpen.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=428&Itemid=141

**Geplaatst**: 21-02-08 16:57

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 16:57

Leren jullie de piaffe aan vanuit de draf of vanuit de stap?
Ik heb zelf maar weinig ervaring daarmee, maar de keren dat ik er mee te maken heb gekregen leerde mijn instructrice me dat vanuit draf te doen en eigenlijk vind ik dat ook wel zo logisch. Later hoorde ik ook dat mensen dit vanuit stap doen, verpest je de stap daar niet ontzettend mee? Voor een heel heet paard kan ik me er nog iets bij voorstellen misschien, maar zeker bij een die je moet activeren lijkt draf me een veel handiger uitgangspunt.
Hoe zien jullie dat?
Vido, wat een prachtige foto's in je profiel trouwens en wat een schitterende merrie onderaan (die met veulen).

**Geplaatst**: 21-02-08 19:51

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 19:51

Sizzle schreef:
Leren jullie de piaffe aan vanuit de draf of vanuit de stap?
...

Dat kan allebei, het ligt aan het paard wat het beste werkt. Vanaf de draf is het meest logische als je takt en ritme van de piaffe belangrijk vind. Vanuit de stap kan het weer makkelijker zijn omdat je paard dan vaak makkelijker bij je blijft. Verzamelen lukt dan vaak beter en de piaffe wordt wat rustiger. Vanuit de galop wordt de piaffe meer bergop en onstaat wat meer impuls en vanuit achterwaarts krijg je meer kanteling van het bekken.

In het begin gebruiken de overgang vanuit draf terug via de half steps naar de piaffe toe als basis, maar als je paar teveel bodem blijft nemen, kan het weer handig zijn om vanuit de stap aan te piaferen.

uit de kennisbank van paardenbegrijpen:

http://www.paardenbegrijpen.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=428&Itemid=141

Door overgangen te maken naar stap, draf of galop geeft de piaffe kwaliteit aan alle gangen. De piaffe zorgt ervoor dat het paard de achterhand goed buigt en dragend maakt in alle gangen. En alle gangen geven weer wat terug aan de piaffe.

De verzamelde stap geeft rust, souplesse, verzameling en vorm aan de piaffe.
De draf geeft de correcte diagonale beenzetting, schwung, ritme en takt aan de piaffe.
De verzamelde galop geeft schoudervrijheid en het ''bergopwaartse'' cq de oprichting aan de piaffe.
Achterwaarts geeft buiging in de achterhand aan de piaffe.
De overgangen van en naar piaffe zijn belangrijker dan de piaffe zelf.

**Geplaatst**: 21-02-08 20:51

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 20:51

MissEvil schreef:
Een flexibel (flexwiebel ) bovenlichaam dus?
Strak bovenlichaam lijkt me juíst hinderlijk voor het paard, of zie ik het nu in de verkeerde context?

Een stil bovenlichaam bedoel ik, strak en schouders terug (mijn aandachtspunt..). Hiermee voorkom je dat je je paard uit balans haalt. Een flexibel lichaam wiebelt inderdaad, waarmee je balans verstoord. Vooral in de oefeningen waar een balansstoring de oefening laat mislukken kan je dat heel goed merken: in de eeners, de zig-zag-appuyementen en de piaffe bijvoorbeeld.

Yvonnelind schreef:
Is de tact in de piaffe niet minstens even belangrijk dan dat je niet teveel bodem mag pakken? Waar ligt de prioriteit bij GP en bij AR ruiters?

Prioriteit... ik denk takt...maar het is wel heel moeilijk om een prioriteit aan te geven. Ja ik kies takt. Als ik in een proef MOET kiezen, omdat de takt verstoord raakt, neem ik maar wat meer bodem. Liever dat dan dat hij 'stokt of afslaat'. Het verschil tussen een oefening technisch uitwerken en een mislukte oefening. Het verschil tussen een 2 en een 4...

Sizzle schreef:
Leren jullie de piaffe aan vanuit de draf of vanuit de stap?
Ik heb zelf maar weinig ervaring daarmee, maar de keren dat ik er mee te maken heb gekregen leerde mijn instructrice me dat vanuit draf te doen en eigenlijk vind ik dat ook wel zo logisch. Later hoorde ik ook dat mensen dit vanuit stap doen, verpest je de stap daar niet ontzettend mee? Voor een heel heet paard kan ik me er nog iets bij voorstellen misschien, maar zeker bij een die je moet activeren lijkt draf me een veel handiger uitgangspunt.
Hoe zien jullie dat?
Vido, wat een prachtige foto's in je profiel trouwens en wat een schitterende merrie onderaan (die met veulen).

Dank je...Venice bedoel je, die mooie 'rol (kur)' foto? Haha.. Piaffe kunnen we nog niet hoor, maar al wel een mooie grote volte.
Serieus weer: Helemaal eens met Don Marcello:

Don_Marcello schreef:
Dat kan allebei, het ligt aan het paard wat het beste werkt. Vanaf de draf is het meest logische als je takt en ritme van de piaffe belangrijk vind. Vanuit de stap kan het weer makkelijker zijn omdat je paard dan vaak makkelijker bij je blijft. Verzamelen lukt dan vaak beter en de piaffe wordt wat rustiger.

Vido heeft leren piafferen uit de stap, eigenlijk door een 'dribbel' te vragen en dat uit te bouwen. Mijn Jazz merrie werd daar te heet van en pakte het gemakkelijk op vauit de draf. Vido verloor juist teveel takt uit de draf (had een iets traag achterbeen).
Inmiddels laat ik hem in het loswerken vaak vanuit stap en ook vanuit halthouden aanpiafferen om hem snel te maken, maar daarna bijna altijd uit passage (pa-pi-pa). Let wel: het is helemaal geen heethoofd, ik moet hem wat snel maken in het begin. Veel paarden zullen hier veel te heet van worden!

Don_Marcello schreef:
Vanuit de galop wordt de piaffe meer bergop en onstaat wat meer impuls en vanuit achterwaarts krijg je meer kanteling van het bekken.

Heey, die is nieuw voor mij, piaffe vanuit galop! Dat komt misschien omdat wij absoluut geen viertakt-galop willen hebben. Ik heb het zelfs nooit geprobeerd! Leg eens uit! Zo ver terugsluiten dat je op de plaats galopeerd en dan draf-takt overnemen?
Achterwaarts willen 'wij' (GP-ers) niet in de piaffe. Dan vinden wij m teveel terug, mist het voorwaartse.

**Geplaatst**: 21-02-08 21:35

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 21:35

Vido schreef:
Heey, die is nieuw voor mij, piaffe vanuit galop! Dat komt misschien omdat wij absoluut geen viertakt-galop willen hebben. Ik heb het zelfs nooit geprobeerd! Leg eens uit! Zo ver terugsluiten dat je op de plaats galopeerd en dan draf-takt overnemen?
Achterwaarts willen 'wij' (GP-ers) niet in de piaffe. Dan vinden wij m teveel terug, mist het voorwaartse.

Maar een viertact galop zie ik wel heel vaak in de GP, hoe kun je dat voorkomen? Begin je daar eerst mee als je voor het eerst piaffeerd of moet je paard het direct 'goed' doen in een drietact galop? Het lijkt me een hele zware oeffening, zeker in drietact!

Moet zeggen dat deze discussie erg fijn wordt om in mee te lezen... OK dan!

**Geplaatst**: 21-02-08 22:13

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 22:13

Esperanza schreef:
Maar een viertact galop zie ik wel heel vaak in de GP, hoe kun je dat voorkomen? Begin je daar eerst mee als je voor het eerst piaffeerd of moet je paard het direct 'goed' doen in een drietact galop? Het lijkt me een hele zware oeffening, zeker in drietact!

In de GP is viertact in de galop niet de bedoeling. Dat je viertakt ziet, wil niet zeggen dat we dat willen... De galop in drietact houden is een kwestie van sprongbehoud, impuls in je sprong houden, het paard moet van de grond blijven springen. Dus ook als je terugsluit; wij rijden liever een klein snel galopje als training/voorbereiding voor bijv. de pirouettes, dan een tragere galop, waarbij viertakt ontstaat. Door te schakelen houd je de takt en de impuls fris.

Voor mij heeft galop dus niets met piaffe te maken. Ik sluit nooit aan vanuit galop naar piaffe (nu in mijn kur van galop naar passage, vind ik al best pittig..) en rijd ook nooit weg in galop vanuit een piaffe.

**Geplaatst**: 21-02-08 23:43

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 21-02-08 23:43

Een viertakt galop die onstaat vanuit een campagne galop door te weinig sprong is fout. Echter bij heel veel doorverzamelen, zoals je in (en dus net voor en net na) een galoppirouette wil, kan ook een viertakt galop onstaan. Wij (in de AR) vinden dat niet per sé fout (mits bedoeld!) en hebben er zelfse een naam voor: de Schoolgalop.

in deze twee filmpjes van Marijke de jong tijdens een Clinic bij Bent zie je hoe de galop de piaffe kan verbeteren. Nog niet alle overgangen zijn perfect maar het geeft wel aan wat de bedoeling is

http://www.youtube.com/watch?v=uOEwPavtGv8
en in pirouettes:
http://www.youtube.com/watch?v=t5YbXbVO-A0