Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
_tarja_ schreef:Mireille1970 schreef:Ik vind met name het zinnetje "wat ik overigens ook nooit zal doen" typerend.
Ik ken echt paarden die zich er zoveel gelukkiger door zijn gaan voelen, zeer merkbaar. Waardoor de ruiter ook veel gelukkiger werd natuurlijk, want dat willen we toch: samenspel met een happy horse?
Dat zinnetje stond precies ook zo in de dvd, maar ik heb die happy horse toch echt niet gezien in MIJN ogenDus dat zinnetje is voor mij absoluut niet typerend, ieder zijn eigen manier van rijden.
Karl66 schreef:jjs, als jij je niets laat aanpraten, dan kan je vast ook onderbouwen waarom het zo verschrikkelijk voor een paard is, alleen roepen dat je het beeld afgrijselijk vindt ik wel erg gemakkelijk als je die stelling niet onderbouwt.
_tarja_ schreef:@ mireille1970: oke, maar heb jij dan ook paarden gezien die op een hele andere manier worden getraint? Ik weet niet of dat zo is, maar stel dat je die nooit echt hebt gezien....dan heb jij alleen maar het beeld van de LDR paardeb gezien..en niet een beeld van een paard die bijv. wordt getraint volgens de methode van phillipe karl.....als je het verschil ziet dan kom je misschien wel terug van je mening?? Het geeft een heel ander beeld. Ik heb allebei de methodes gezien...en ik vind de 2de methode toch echt veel meer een happy atlete!
jjs schreef:Karl66 schreef:jjs, als jij je niets laat aanpraten, dan kan je vast ook onderbouwen waarom het zo verschrikkelijk voor een paard is, alleen roepen dat je het beeld afgrijselijk vindt ik wel erg gemakkelijk als je die stelling niet onderbouwt.
Is je mening over een abstract schilderij afschuwelijk vinden, een stelling, iets dat je kunt onderbouwen?
Ik heb al aangegeven dat het LDR voor mij een hoge mate van gedwongenheid en spanning uitstraalt, vastgezetten lijven, strakke kaken en opengesperde monden, ogen die in rare hoeken moeten draaien om iets te kunnen zien, halzen die kort geknikt zijn, slierterig kwijl wat uit de monden drupt, staarten die zwiepen, handen van ruiters die lijken alsof ze honderd kilo in handen hebben, moet ik nog doorgaan?
Ook fysiologisch is er van alles over te zeggen, lees de genoemde site eens kritisch door. Maar daar mag ik natuurlijk niet aan refereren omdat ik dan iemand napraat?
Als je zelf in allerlei kreukels wilt gaan liggen om leniger te worden, dan moet je dat helemaal zelf weten. Plus dat je daarbij zelf kunt voelen of je iets wel of niet wilt of kan. Als je het leuk vindt om paard te rijden, deel te nemen aan sport en winstpunten wilt halen, heb je boven alles de verantwoordelijkheid om dat zo goed, verantwoord en paardvriendelijk mogelijk te doen.
Een paard zal van zichzelf nooit never niet in zo'n houding gaan lopen.
Alleen dat al moet te denken geven.
jjs schreef:Nou een vraag die je je kunt stellen: vind je paard het plezierig om zo getraind te worden, zo te lopen? Vind hij of zij het leuk? Doen ze het met enthousiasme, met werkwilligheid?
Zo van: 'Ha fijn, we gaan vandaag lekker LDR trainen, jippie!'
Probeer die vraag eens voor je zelf te beantwoorden.
Korte (gewetens)vraag: vindt je paard dit leuk om te doen?
Mireille1970 schreef:_tarja_ schreef:@ mireille1970: oke, maar heb jij dan ook paarden gezien die op een hele andere manier worden getraint? Ik weet niet of dat zo is, maar stel dat je die nooit echt hebt gezien....dan heb jij alleen maar het beeld van de LDR paardeb gezien..en niet een beeld van een paard die bijv. wordt getraint volgens de methode van phillipe karl.....als je het verschil ziet dan kom je misschien wel terug van je mening?? Het geeft een heel ander beeld. Ik heb allebei de methodes gezien...en ik vind de 2de methode toch echt veel meer een happy atlete!
Pffffff heb bijna alle methoden gezien... Jaren met Albert Voorn getraind bijvoorbeeld. Een "laat je paard volledig in de waarde"-methode, nergens aan zitten etc...
De methode van Weijden (van sven) waar ik mee gereden en gewerkt heb. Anky en Sjef natuurlijk dan. Ook andere LDR ruiters waar ik gewerkt heb.
Klassiek gereden zijnde paarden. Heb getraind op paarden van Ellen en Gonnelien.
Heb ook veel mental coaching van divers gereden paarden gedaan. Alsmede meegelopen met Jean Yves Guray en meer van dat soort...
Kan het niet eens meer bijhouden, tja als je als 17 jarige begint bij de Nederlands Kampioene en nu tegen de 40 aan hikt kan je wel wat doen.
Maar de methode is niet de sleutel naar het geluk van je paard.
Het is het HOE van de ruiter die het paard gelukkig maakt, ongeacht de methode.
Mireille1970 schreef:jjs schreef:Nou een vraag die je je kunt stellen: vind je paard het plezierig om zo getraind te worden, zo te lopen? Vind hij of zij het leuk? Doen ze het met enthousiasme, met werkwilligheid?
Zo van: 'Ha fijn, we gaan vandaag lekker LDR trainen, jippie!'
Probeer die vraag eens voor je zelf te beantwoorden.
Korte (gewetens)vraag: vindt je paard dit leuk om te doen?
JA ik durf stellig te zeggen dat er heel veel paarden zijn die het fijn vinden om zo gewerkt te worden, simpelweg (maar dat gelooft steeds niemand) omdat ze dan met de minste weerstand van de ruiter kunnen werken...
jjs schreef:Karl66 schreef:jjs, als jij je niets laat aanpraten, dan kan je vast ook onderbouwen waarom het zo verschrikkelijk voor een paard is, alleen roepen dat je het beeld afgrijselijk vindt ik wel erg gemakkelijk als je die stelling niet onderbouwt.
Is je mening over een abstract schilderij afschuwelijk vinden, een stelling, iets dat je kunt onderbouwen?
Ik heb al aangegeven dat het LDR voor mij een hoge mate van gedwongenheid en spanning uitstraalt, vastgezetten lijven, strakke kaken en opengesperde monden, ogen die in rare hoeken moeten draaien om iets te kunnen zien, halzen die kort geknikt zijn, slierterig kwijl wat uit de monden drupt, staarten die zwiepen, handen van ruiters die lijken alsof ze honderd kilo in handen hebben, moet ik nog doorgaan?
Ook fysiologisch is er van alles over te zeggen, lees de genoemde site eens kritisch door. Maar daar mag ik natuurlijk niet aan refereren omdat ik dan iemand napraat?
Als je zelf in allerlei kreukels wilt gaan liggen om leniger te worden, dan moet je dat helemaal zelf weten. Plus dat je daarbij zelf kunt voelen of je iets wel of niet wilt of kan. Als je het leuk vindt om paard te rijden, deel te nemen aan sport en winstpunten wilt halen, heb je boven alles de verantwoordelijkheid om dat zo goed, verantwoord en paardvriendelijk mogelijk te doen.
Een paard zal van zichzelf nooit never niet in zo'n houding gaan lopen.
Alleen dat al moet te denken geven.
Mireille1970 schreef:één van de dingen is bijvoorbeeld het schakelen, net als een auto. Éen keer been geven en dan in dat tempo geen been meer geven tot er een tempowisseling nodig is. Dus niet elke pas drijven en daarmee storen.
Hand idem dito: terughalen breed (dan pak je de lagen en niet de mondhoek, mondhoek werkt immers omhoog) en loslaten na goede reactie van je paard. Daarna hand licht en stil eraan en terug blijven zitten tot een verandering of controle noodzakelijk is.
Nevermind85 schreef:Mireille1970 schreef:één van de dingen is bijvoorbeeld het schakelen, net als een auto. Éen keer been geven en dan in dat tempo geen been meer geven tot er een tempowisseling nodig is. Dus niet elke pas drijven en daarmee storen.
Hand idem dito: terughalen breed (dan pak je de lagen en niet de mondhoek, mondhoek werkt immers omhoog) en loslaten na goede reactie van je paard. Daarna hand licht en stil eraan en terug blijven zitten tot een verandering of controle noodzakelijk is.
Daar is toch niks nieuws of LDR's aan? Zo krijg ik het aangeleerd.
Citaat:Heel klassiek met een nieuwe naam ...
Mireille1970 schreef:jjs schreef:Nou een vraag die je je kunt stellen: vind je paard het plezierig om zo getraind te worden, zo te lopen? Vind hij of zij het leuk? Doen ze het met enthousiasme, met werkwilligheid?
Zo van: 'Ha fijn, we gaan vandaag lekker LDR trainen, jippie!'
Probeer die vraag eens voor je zelf te beantwoorden.
Korte (gewetens)vraag: vindt je paard dit leuk om te doen?
JA ik durf stellig te zeggen dat er heel veel paarden zijn die het fijn vinden om zo gewerkt te worden, simpelweg (maar dat gelooft steeds niemand) omdat ze dan met de minste weerstand van de ruiter kunnen werken...
Mireille1970 schreef:
-
paarden kunnen niet zien waar ze naartoe lopen
- balans wordt gestoord
Het vetgedrukte klopt gewoon niet, de rest is een mening en die mag iedereen hebben.
Karl66 schreef:
Als jij naar een ontspannen paard kijkt en het over vastgezette lijven en spanning hebt, ja dan praat je iemand na en kijk je niet zelf.
SuperPepeijn schreef:Weet je HNS het valt mij altijd zo op dat mensen die de meeste kritiek geven tegelijk de minst ingevulde profielen hebben.
hns schreef:Oh eerst was het nog een leuke en interessante discussie waar we de pro's en contra's goed konden uitleggen, informatie konden geven en goed konden praten over deze methode nou lijkt het meer op een ja/nee spel.
jammer