Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-22 11:41

Geplaatst: 11-01-22 11:41

fransje23 schreef:
Mijn vraag is voor degene die hem wil beantwoorden

Plaatjes heb ik nog niet bekeken!

Je wilt dus dat de spieren aan de binnenkant verkorten en de spieren aan de buitenzijde dezelfde lengte behouden als voor de vraag van de lengtebuiging?
Of wil er iets tussen in?

Als het gaat over wat je voelt, zou ik zeggen dat je op een grote volte vooral voelt dat de buitenkant verlengt. Omdat dat bereiken meer met ontspanning te maken heeft dan met inspanning. Zodra je echt kleinere voltes en zijgangen met meer lengtebuiging gaat doen, zal er een bepaalde krachtsinspanning aan de binnenzijde bij horen. Vooral meer flexie, waardoor het ook verzamelend is.

Biomechanisch is dat echt te simplistisch. Als je praat over binnenzijde en buitenzijde, dan lijkt het alsof een paard vooral lateraal buigt. Dat doet hij juist niet. Het is vooral rotatie en flexie/extensie, het geeft een gevoel van buiging voor de ruiter.

Het theoretische filmpje van Philippe Karl legt dat goed uit.

pol013 schreef:
Nou feitelijk is verlengen geen activiteit. Verkorten wel. Dus je kunt eigenlijk alleen vragen om iets te verkorten aan de ene kant om vervolgens de andere kant daarmee op lente te brengen.

De uitzondering op die regel is het gebruik van zwaartekracht. Zoals je doet bij het rekken van je benen door je bovenlichaam naar de grond te buigen. Maar dat concept is bij lengtebuiging niet aan de orde.
Dat zou juist weer van toekpassing kunnen zijn bij het naar beneden brengen van het hoofd en de hals van het paard. Dan kun je rekken zonder aanspanning.

Zowel verlengen als verkorten is een krachtinspanning. Het gaat hier niet om een passieve stretch. Het ene is een concentrische inspanning (inspanning terwijl de spier verkort) en het andere een eccentrische (inspanning terwijl de spier verlengt). Plus dat er een heleboel spieren zich zullen aanspannen die gewoon dezelfde lengte blijven.

Het hoofd en de hals naar beneden brengen is een voorbeeld van een eccentrische aanspanning van de bovenste halsspieren. Het is dus zeker geen passieve stretch.

**Geplaatst**: 11-01-22 11:51

Geplaatst: 11-01-22 11:51

996981 schreef:
Wat mij betreft weer een typisch voorbeeld van iemand die niet op de juiste manier heeft leren rijden, nu iets anders doet wat werkt en daardoor denkt dat ze het wiel heeft uitgevonden.

Deze iemand heet Karin Leibbrandt, ik heb haar nooit horen zeggen dat ze het wiel heeft uitgevonden, ze is dierenarts die jaren en jaren onderzoek naar de oorzaak van terugkerende kreupelheid bij dressuurpaarden heeft onderzocht -
en ja, ze heeft slecht leren rijden.
Inmiddels rijdt ze klassiek en kan ze vertellen waarom dit beter is.

Citaat:
Achteraf was het me pas duidelijk”, vertelt Karin. “ik had hem kunnen redden als ik wist wat ik nu weet. De oorzaak van zijn problemen, dat was ik! De manier van trainen die ik jarenlang gebruikte, was gericht op de lage hoofd-halshouding. inmiddels weet ik dat de meeste problemen bij paarden ontstaan in de bovenlijn, door het laag, diep en rond rijden. Dit veroorzaakt uiteindelijk klachten door het hele lichaam. ik had hem kunnen revalideren. Dat had lang geduurd, maar het was me gelukt.”

Chapeau voor haar eerlijkheid.
(Zij het: 'laag' betekent achter de loodlijn, het hoofd 'mag' best hoog. In de hals moet een knik.)

Citaat:
Citaat:

Op basis van haar ervaringen bedacht Karin 4DimensionDressage. Ze legt uit: “het is niet laag, diep en rond rijden. het gaat er niet om of het mooi is, maar om hoe het paard zich voelt en wat hij nodig heeft om vrij te bewegen

Goed klassiek dressuur rijden gaat óók niet om laag, diep en rond.

Klopt.
Zij het, dat 'haar ervaringen' het werk en onderzoek als dierenarts omvatten.
En ze 'bedacht', meaning ontwikkelde een bedrijf met een missie, namelijk lesgeven in het hoe en waarom van klassieke dressuur.

(Maar nog al wat instructeurs op mijn huidige stal claimen klassiek te rijden en les te geven, maar het eerste wat moet is die knik tussen de tweede en derde halswervel. En op de voorhand is niet erg en ga zo maar door...)

Citaat:
Citaat:

De sportpaarden van nu zien er anders uit dan vroeger en dat vraagt om een andere aanpak tijdens de training. De blessures die we vandaag de dag zien, worden grotendeels veroorzaakt door incorrecte training. Als we het paard leren op eigen benen te lopen en dan in balans te blijven, kan hij een goede rompstabiliteit aannemen en de oefeningen die de ruiter van hem vraagt beter uitvoeren.” Dit is dan ook de kern van de methode: het paard in balans brengen waardoor hij van daaruit een correcte lichaamshouding kan aannemen.

Klopt. Veel paarden worden kapot gereden. Dat ligt echter niet aan de methodes, maar aan de ruiters die er gebruik van maken. Goede ruiters rijden hun paard niet kapot. Slechte wel. Het maakt bij een slechte ruiter niet uit welke methode hij aanhangt. Als je niet weet wat je doet, gaat het vroeg of laat fout.

Zit iets in, van dat goed en fout, maar voor mijn smaak is het wat ongenuanceerd.

Overigens : de paarden zien er niet alleen anders uit, ze worden gefokt op een andere fysiologie. Graag hypermobiel en onderbouwd. Dat wil zeggen dat je extra hard moet werken aan de "draagspieren".
In mijn ervaring moet je goed zoeken om te weten te komen welke spieren precies de ruiter correct dragen,
en ook goed zoeken om les te krijgen van iemand die dit kan trainen.
(Terwijl ik het basiskennis vind.)

Citaat:
Het paard in balans brengen is precies wat je wil bij klassieke dressuur. Waar is het verschil?

Geen.
Hoezo deze vraag...?

Citaat:
Citaat:

Karin legt uit wat volgens haar de oorzaak is van veel blessureleed. “Laag, diep en rond rijden is het normaalbeeld geworden. Maar wanneer je het paard met tegendruk in de mond werkt, gaat de kaak op slot en zet je ook de wervelkolom vast. hij kan zijn rug niet mooi bol maken en het achterbeen kan niet ondertreden. De meeste klachten ontstaan bovenin het paard, maar de problemen uiten zich vaak ergens anders in het lichaam. Mijn manier van een natuurlijke aanleuning krijgen is door te duwen, niet door te trekken. het paard is degene die de hand van de ruiter neemt. niet andersom.”

Hier bevestigd ze wederom dat ze haar methode vergelijkt met slecht paardrijden

Klopt.

Citaat:
Ze had hiervoor niet een “nieuwe” methode hoeven uitvinden.

?

Jij was toch op zoek naar hoe het zat met verticale balans?

Ik lees enkel zure opmerkingen 'KL vertelt wat de klassieke dressuur al eeuwen zegt'.
Niemand heeft ooit iets anders beweerd, al is haar aanpak wel zeer nadrukkelijk in 'eerst de verticale balans', maar Podhajsky en noem maar op zeggen dat ook (al is dat met wat minder nadruk).

Zij het, dat ze uitgebreid vertelt over de rol van hoefbeslag, het bindweefsel, spiergroepen, fysiologie etc. en hun onderlinge samenhang. (Daar ben je dan ook dierenarts voor.)

Citaat:
Ze had gewoon kunnen aankloppen bij een instructeur snapt hoe een goedgaand, durchlässig paard voelt en hoe je dat bereikt.

Ja.

Citaat:
Ik heb in het artikel niks nieuws gelezen. Enkel de vergelijking tussen slecht paardrijden (vanuit welke methode dan ook) en haar methode, waarbij ze in haar methode niks anders doet dan in de eerste stappen van het skala. Oude wijn in nieuwe zakken.

Eerste stappen van het Skala?

Het kan aan het artikel liggen, maar haar methode omvat alle 6 treden van het Skala.
(De 'klassieke' instructeurs en hun leerlingen bij mij op stal rijden alleen de trede 'takt'. Geen ontspanning, geen aanleuning, etc.)

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 11-01-22 12:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-01-22 12:23

Geplaatst: 11-01-22 12:23

Janneke2 schreef:
Deze iemand heet Karin Leibbrandt, ik heb haar nooit horen zeggen dat ze het wiel heeft uitgevonden, ze is dierenarts die jaren en jaren onderzoek naar de oorzaak van terugkerende kreupelheid bij dressuurpaarden heeft onderzocht -
en ja, ze heeft slecht leren rijden.
Inmiddels rijdt ze klassiek en kan ze vertellen waarom dit beter is.

Goh, ik dacht na het lezen van je reacties op mijn quotes; nu volgt de uitleg over de verticale balans van jou. Die blijft uit helaas. Overigens rijdt Karin volgens eigen zeggen niet klassiek, maar 4dimensionaal. Dat is precies mijn punt. Er wordt gepretendeerd dat het een nieuwe methode is, terwijl ze vooral een slimme marketing gebruikt. Net als bij vele andere “methoden”.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 12:28

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 12:28

@Avalanche81

Link naar dit bericht Geplaatst: Gisteren, 12:52

manubres schreef:
Laat een paard in het begin juist eerst eens op eigen benen lopen, ipv gelijk dat 5e been aan te beiden.

Zoals gezegd: je draagt het hoofd toch al niet. Daar kom je achter als je een verdoofd paard haar hoofd vasthoudt, dat hoofd weegt 100 kg of zo. Dat heb jij nooit in je handen, dus die stelling klopt zonder meer al niet.

Je draagt het hoofd ook niet maar je geeft wel ondersteuning met de hand, waardoor het niet op eigen benen leert lopen

manubres schreef:
De meeste paarden blijven dat 5e been nodig hebben.

Correctie: de meeste ruiters zijn niet handig genoeg om hun paard zo te gymnasticeren dat het paard in horizontale en verticale balans recht, los en zuiver wordt. Dat paard heeft het 5e been niet nodig.

Een paard die niet los gelaten wordt van voor zal nooit in balans kunnen lopen. Dus zal het juist wel altijd de ondersteuning van de hand nodig blijven houden.

manubres schreef:
Laat een paard eens zijn eigen balans vinden in een eigen houding. Dat dit schadelijk zou zijn ben ik het niet mee eens. Een paard in een houding dwingen lijkt mij schadelijker.

Deze vraag heb ik al vaker gesteld, maar ik krijg er geen antwoord op. Dus nog maar eens: hoe wil je een paard in balans krijgen als je er niet aankomt?
En hoe komt het dat je er aankomen gelijk stelt met: in een houding dwingen?
Waarom denk je dat het niet schadelijk is als een paard met weggedrukte rug sterrenkijkend de baan door scheurt? Want dat is de praktijk. Voorwaarts staat voor veel ruiters gelijk aan snel, niet aan: aan de hulpen. En ze gaan er vanuit dat als je het paard maar genoeg voorwaarts rijdt, het dier vanzelf in de hand komt.
Ik kan je vertellen dat dat niet het geval is.

Ik denk dat wij iets anders onder balans bedoelen. Ik bedoel balans dat een paard op eigen benen kan lopen, ontspannen, over de rug en met een goede takt. Dat kan een paard prima als je het los laat van voren. Ik denk dat veel mensen de kunde van een paard onderschatten. We denken allemaal dat we aan alle kanten moeten ondersteunen, maar een paard kan juist heel veel als je hem meer los laat. Ik heb zelf meerdere ruiters geholpen die volledig vastliepen met hun paard. De beste remedie was loslaten. De meeste paarden lopen dan stukken beter dan dat ze "bij elkaar" worden gereden. Kijk maar eens naar de hengstencompetitie. Ik vind veel paarden daar in elkaar getrokken lopen. Pas op het moment dat ze de teugels op het einde losgooien zie ik pas een paard dat in takt, ontspanning en door het lichaam beweegt .

En sterrenkijkend met weggedrukte rug lopen veroorzaakt kissing spines. Dus het is wel degelijk schadelijk om je paard niet correct te rijden. Wat mij betreft zijn er 2 opties: of goed rijden, of er niet op gaan zitten.

Een paard zal nooit uit zichzelf al een sterrenkijker blijven lopen. Dit zal misschien de eerste paar keer zijn bij een groen paard die uit balans raakt. Maar als dat paard geen medische gebreken heeft, het harnachement goed past, en de ruiter het paard niet in de weg zit en van voor blokkeert dan weet ik zeker dat dit paard niet als een sterrenkijker rond blijft lopen. Het gebeurt vaker dat een paard van voor teveel wordt vastgehouden.

manubres schreef:
Een paard gaat uit zichzelf zoeken naar een houding waarin het makkelijk loopt en dat is echt niet als sterrenkijker. Maar een ruiter moet het paard die ruimte (letterlijk) wel geven.

En dan? Wil je dan rond gaan rijden met een lange teugel, paard niet aan het been, niet recht, niet voorwaarts, niet los? Nogmaals: hoe moet een paard weten hoe ze een ruiter correct moeten dragen als je het ze niet uitlegt?
Bij mijn yoga en pilates oefeningen zoek ik ook graag naar de makkelijke weg, maar dat is niet de correcte oefening, en ze verkeerd uitvoeren of je er makkelijk vanaf maken doet in het minst erge geval helemaal niets, maar in het ergste geval doet dat absoluut schade aan je lijf.

Wat ik al zei laat het paard los en je zal zien dat het paard zelf gaat zoeken om de balans te hervinden. Van daaruit kan je aan de lengte buiging gaan werken door afwisselend links en rechtsom het paard met open teugel wendingen te vragen. Dan kan je vragen het binnen achterbeen meer onder de massa te laten zetten. Kan prima nog met losse teugel of lichte contactteugel. Beginnen met wijken en dan wat meer naar schouderbinnenwaarts. Dit zijn tevens allemaal oefeningen om een paard recht te gaan richten. Ook travers lukt met een losse teugel. Als je alles eerst in stap vraagt in alle rust en ontspanning heb je helemaal niet veel verbinding nodig van voor. Vaak hoor je dat ruiters van achter naar voor rijden, maar je ziet toch meer dat het van voor naar achter is. Er wordt teveel van voor vastgehouden, waardoor automatisch het achterbeen geremd/geblokkeerd wordt. We zouden meer van achter, laat eerst dat achterbeen leren onder de massa te stappen etc, en als dat beter gaat van voor de verbinding steeds meer oppakken. Als je van achter naar voor hebt getraind zal het paard zelfs als het meer moet verzamelen niet veel van voor nodig hebben...dus al helemaal geen stang en trens. Maar dat is puur mijn mening en visie

**Geplaatst**: 11-01-22 12:29

Geplaatst: 11-01-22 12:29

996981 schreef:
Goh, ik dacht na het lezen van je reacties op mijn quotes; nu volgt de uitleg over de verticale balans van jou. Die blijft uit helaas. Overigens rijdt Karin volgens eigen zeggen niet klassiek, maar 4dimensionaal. Dat is precies mijn punt. Er wordt gepretendeerd dat het een nieuwe methode is, terwijl ze vooral een slimme marketing gebruikt. Net als bij vele andere “methoden”.

Ehm, wat wil je weten...?

(En aangezien een aantal instructeurs op mijn stal zeggen klassieke dressuur te doen, snap ik best dat iemand een andere naam er op plakt.)
(En het gaat om 4 'balansen', verticaal, horizontaal, lengtebuiging en diagonaal. Niet persoonlijk door haar uitgevonden, maar aspecten van harmonie versus disbalans. Van 'it is either balance or brace'.)

**Geplaatst**: 11-01-22 13:17

Geplaatst: 11-01-22 13:17

Janneke2 schreef:
996981 schreef:
Goh, ik dacht na het lezen van je reacties op mijn quotes; nu volgt de uitleg over de verticale balans van jou. Die blijft uit helaas. Overigens rijdt Karin volgens eigen zeggen niet klassiek, maar 4dimensionaal. Dat is precies mijn punt. Er wordt gepretendeerd dat het een nieuwe methode is, terwijl ze vooral een slimme marketing gebruikt. Net als bij vele andere “methoden”.

Ehm, wat wil je weten...?

(En aangezien een aantal instructeurs op mijn stal zeggen klassieke dressuur te doen, snap ik best dat iemand een andere naam er op plakt.)
(En het gaat om 4 'balansen', verticaal, horizontaal, lengtebuiging en diagonaal. Niet persoonlijk door haar uitgevonden, maar aspecten van harmonie versus disbalans. Van 'it is either balance or brace'.)

Dit:

996981 schreef:
Janneke2 schreef:

... ik heb mijn jonkie ingereden met zo weinig mogelijk gewicht in mijn handen.
Deels idealisme, deels bittere noodzaak.
Maar ik heb Knollie eigenlijk niet 'haar eigen balans in haar eigen houding' laten vinden, want ik gebruikte wel mijn teugels om de neus voor het buitenschoudergewricht te brengen.
Zelf zou geen paard dat ooit doen, maar na verloop van tijd vond ze het wel leuk.
Laten afbuigen heb ik eigenlijk nooit gedaan. (Waarom zou ik?)
Bij ontspanning, als de verticale balans klopt is haar neus min of meer voor de loodlijn, zo nee is er 'werk aan de winkel'.

Je moet me even uitleggen hoe verticale balans op die manier invloed heeft op de houding

**Geplaatst**: 11-01-22 13:36

Geplaatst: 11-01-22 13:36

manubres schreef:
Wat ik al zei laat het paard los en je zal zien dat het paard zelf gaat zoeken om de balans te hervinden. Van daaruit kan je aan de lengte buiging gaan werken door afwisselend links en rechtsom het paard met open teugel wendingen te vragen. Dan kan je vragen het binnen achterbeen meer onder de massa te laten zetten. Kan prima nog met losse teugel of lichte contactteugel. Beginnen met wijken en dan wat meer naar schouderbinnenwaarts. Dit zijn tevens allemaal oefeningen om een paard recht te gaan richten. Ook travers lukt met een losse teugel. Als je alles eerst in stap vraagt in alle rust en ontspanning heb je helemaal niet veel verbinding nodig van voor. Vaak hoor je dat ruiters van achter naar voor rijden, maar je ziet toch meer dat het van voor naar achter is. Er wordt teveel van voor vastgehouden, waardoor automatisch het achterbeen geremd/geblokkeerd wordt. We zouden meer van achter, laat eerst dat achterbeen leren onder de massa te stappen etc, en als dat beter gaat van voor de verbinding steeds meer oppakken. Als je van achter naar voor hebt getraind zal het paard zelfs als het meer moet verzamelen niet veel van voor nodig hebben...dus al helemaal geen stang en trens. Maar dat is puur mijn mening en visie

Het klinkt allemaal leuk Manubres, maar wat ik regelmatig zie, ook bij sommigen bij mij op stal die volgens die filosofie rijden en zeggen dat ze travers, SB en zelfs piaffe met hun paard rijden het er in de uitvoering erg aan schort. Maar niet erg want ze rijden ook geen wedstrijden. Dus dan doen ze iets wat lijkt op een travers en denken ze dat ze een travers rijden, maar is het in ieder geval geen correcte travers.
Ieder paard heeft een voorkeurshouding en die houding wordt versterkt als we erop gaan zitten. Die corrigeren we, want we willen een recht paard. Alleen een recht paard kan meer complexe oefeningen goed uitvoeren.
Dat corrigeren is voor het ene paard makkelijker dan het andere paard, maar het lukt niet als we een paard daarin niet begeleiden/ondersteunen. Op het moment dat een paard recht is en aan het been, kan een paard met steeds minder hulpen toe (inclusief teugel). Eer je echt je paard zo attent hebt dat je hem aan je zit complexe oefeningen kunt laten lopen, heb je een hele weg afgelegd met hulpen die van groot naar klein zijn gecultiveerd.

Ik ben het er wel mee eens dat sommigen ruiters vastlopen met een paard omdat ze teveel doen. Teveel drijven. Teveel vasthouden aan de voorkant. En ja, dan wordt een paard er best beter van als je hem eens loslaat. Maar dat is niet wat ik bedoel. Daar zit nog een hele wereld tussen. Een paard moet altijd een voorwaartse intentie hebben, en niet in dat voorwaartse belemmerd worden. Je moet dus je paard altijd voor je uit rijden, maar paard moet wel luisteren. En tussen 2 benen en 2 teugels blijven. En daar zijn die hulpen voor.
En als je paard die hulpen goed kent en ernaar luistert dan kun je het paard meer op het achterbeen krijgen door te schakelen in de gangen. Een paard dat zonder impuls loopt kan niet op het achterbeen worden gereden. Dat zijn zo van die wetmatigheden die voor elk paard gelden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 13:47

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 13:47

@Babootje...Ik kan niet zien wat ze bij jou op stal doen...Maar je hebt zeker een punt dat je op mijn manier geen punten gaat scoren op een wedstrijd met losse teugels. Maar wil niet zeggen dat het slechter is voor het paard.
Zelf kan ik de mate van jurering steeds minder waarderen en heb ik steeds minder met de sport.

Ik denk dat we soms teveel wil corrigeren aan een paard waardoor we het paard juist in de weg zitten

O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt

Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:08

Geplaatst: 11-01-22 14:08

Ok.
Verticale balans en houding.

Kleine open deur: balans gaat hier over zwaartepunt, en je kunt het zwaartepunt verschuiven door de houding te beïnvloeden. Of nu ja, dat is eigenlijk de enige manier die ik weet...

Het gaat er om het zwaartepunt van het paard dan wel de combinatie paard - ruiter 'centraal' te brengen, recht onder de wervelkolom van het dier.
Mechanisch resultaat : dier staat / loopt rechtop ipv 'plat door de bocht'.
Mogelijk is dat de oorzaak van het effect dat zodra je verticale balans 'bereikt' het dier de hals wil strekken - en tegenwicht geeft dmv bekkenkanteling om niet voorover te vallen.

En in het proces van 'rechtop gaan en bekkenkanteling' bouwt het dier sterke en symmetrische rompspieren op.
Hard nodig bij alle hypermobiele paarden. IJslanders, PRE's en modern gefokte Kwpn'ers, om er een paar te noemen.
Maar ook nodig bij pak m beet een galopchangement.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:18

Geplaatst: 11-01-22 14:18

manubres schreef:
O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

Om impuls op te wekken zal je paard toch eerst voorwaarts moeten. De motor achter moet aan.
Als de motor achter aan is, kun je "terug" rijden zonder de impuls te verliezen en zonder de voorwaartse intentie van je paard te verliezen, d.w.z. dat je paard op je zit/been direct weer actief voorwaarts gaat.
Dus bij het "terug" rijden komt je paard meer op het achterbeen, maar altijd vanuit een voorwaartse intentie en met voldoende impuls. Anders komt het paard niet tot dragen.
Het geeft je a.h.w. het gevoel dat je paard aan de achterkant "korter" wordt terwijl je paard aan de voorkant voor je uit blijft gaan.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:26

Geplaatst: 11-01-22 14:26

sanne83 schreef:
pol013 schreef:
Nou feitelijk is verlengen geen activiteit. Verkorten wel. Dus je kunt eigenlijk alleen vragen om iets te verkorten aan de ene kant om vervolgens de andere kant daarmee op lente te brengen.

De uitzondering op die regel is het gebruik van zwaartekracht. Zoals je doet bij het rekken van je benen door je bovenlichaam naar de grond te buigen. Maar dat concept is bij lengtebuiging niet aan de orde.
Dat zou juist weer van toekpassing kunnen zijn bij het naar beneden brengen van het hoofd en de hals van het paard. Dan kun je rekken zonder aanspanning.

Zowel verlengen als verkorten is een krachtinspanning. Het gaat hier niet om een passieve stretch. Het ene is een concentrische inspanning (inspanning terwijl de spier verkort) en het andere een eccentrische (inspanning terwijl de spier verlengt). Plus dat er een heleboel spieren zich zullen aanspannen die gewoon dezelfde lengte blijven.

Het hoofd en de hals naar beneden brengen is een voorbeeld van een eccentrische aanspanning van de bovenste halsspieren. Het is dus zeker geen passieve stretch.

Nou ben ik hier niet helemaal in thuis. Maar dit stuk suggereert juist dat die excentrice kracht juist beweging is in uitgerekte toestand. Dus in reeds uitgestrekte toestand kracht zetten. Niet de kracht om de spier uit te strekken.
Daarbij weet ik wel uit eigen ervaring dat kracht zetten in een uitgestrekte beweging veeeel zwaarder is dus het zou wel enigszins onlogisch zijn als een paard normaal gezien de buiging in zou zetten vanuit een actieve verlenging. Tenzij hij graag aan zelfcastijding doet

"Een excentrische beweging komt voor wanneer de externe kracht – de weerstand – in dit geval de kracht van de dumbbel op de spier, groter is dan de samentrekkingskracht die door dezelfde spier wordt opgewekt. Als gevolg hiervan verlengt de spier."
https://coachmefit.nl/kennisbank/sterke ... ewegingen/
Toegegeven fitness trainers hebben het niet altijd bij het juiste eind. Ik zal nog eens verder zoeken.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:36

Geplaatst: 11-01-22 14:36

Janneke2 schreef:
Ok.
Verticale balans en houding.

Kleine open deur: balans gaat hier over zwaartepunt, en je kunt het zwaartepunt verschuiven door de houding te beïnvloeden. Of nu ja, dat is eigenlijk de enige manier die ik weet...

Het gaat er om het zwaartepunt van het paard dan wel de combinatie paard - ruiter 'centraal' te brengen, recht onder de wervelkolom van het dier.
Mechanisch resultaat : dier staat / loopt rechtop ipv 'plat door de bocht'.
Mogelijk is dat de oorzaak van het effect dat zodra je verticale balans 'bereikt' het dier de hals wil strekken - en tegenwicht geeft dmv bekkenkanteling om niet voorover te vallen.

En in het proces van 'rechtop gaan en bekkenkanteling' bouwt het dier sterke en symmetrische rompspieren op.
Hard nodig bij alle hypermobiele paarden. IJslanders, PRE's en modern gefokte Kwpn'ers, om er een paar te noemen.
Maar ook nodig bij pak m beet een galopchangement.

Balans gaat bij verticale balans over de voorbenen. Hoe het gewicht is verdeeld over beide voorbenen. Bij een ideale verticale balans is dat 50/50.

Mijn vraag is hoe die balans gaat zorgen voor houdingcontrole. Daar zie ik nog geen antwoord op. Houdingcontrole heeft invloed op de verticale balans; akkoord. Door hoofd en hals naar links te stellen komt het gewicht automatisch meer op rechtsvoor (daar komt die begrenzende buitenteugel om de hoek, om te zorgen dat het paard niet over de schouder gaat, maar in balans blijft).

Hoe controle over de schouders (verticale balans) ervoor zorgt dat de neus op of voor de loodlijn komt is me nog steeds niet duidelijk.

Het stuk dat je daarna schrijft krijg ik al helemaal vraagtekens bij en klinkt biomechanisch ook heel discutabel (evenals je uitspraken over hypermobiliteit bij paarden) Wellicht kun jij de uitspraken wel onderbouwen vanuit de biomechanica of wetenschap?

**Geplaatst**: 11-01-22 14:39

Geplaatst: 11-01-22 14:39

Janneke2 schreef:
Ok.
Verticale balans en houding.

Kleine open deur: balans gaat hier over zwaartepunt, en je kunt het zwaartepunt verschuiven door de houding te beïnvloeden. Of nu ja, dat is eigenlijk de enige manier die ik weet...

Het gaat er om het zwaartepunt van het paard dan wel de combinatie paard - ruiter 'centraal' te brengen, recht onder de wervelkolom van het dier.
Mechanisch resultaat : dier staat / loopt rechtop ipv 'plat door de bocht'.
Mogelijk is dat de oorzaak van het effect dat zodra je verticale balans 'bereikt' het dier de hals wil strekken - en tegenwicht geeft dmv bekkenkanteling om niet voorover te vallen.

En in het proces van 'rechtop gaan en bekkenkanteling' bouwt het dier sterke en symmetrische rompspieren op.
Hard nodig bij alle hypermobiele paarden. IJslanders, PRE's en modern gefokte Kwpn'ers, om er een paar te noemen.
Maar ook nodig bij pak m beet een galopchangement.

Balans is uiteindelijk ook maar een notie van persoonlijke voorkeur en stijl.

In Amerika heb ik een colt starting school gevolgd bij Martin Black.. Hij maakte jaarlijks tot 500 paarden zadelmak.. Van ranch paarden tot renpaarden en eventers en van alles er tussen in.. In het geval van de ranch paarden vaak genoeg op terrein waar de meeste dressuur ruiters hun paard niet aan de hand zouden meenemen.

Die ranch paarden lopen echt wel op eigen benen en in een vorm van balans, gecombineerd met heel veel controle over de voor en achterhand. De vorm is alleen anders. Die gehele traditie is gebaseerd op rijden met signalen en weinig vast contact..

**Geplaatst**: 11-01-22 14:39

Geplaatst: 11-01-22 14:39

996981 schreef:
Janneke2 schreef:
Ok.
Verticale balans en houding.

Kleine open deur: balans gaat hier over zwaartepunt, en je kunt het zwaartepunt verschuiven door de houding te beïnvloeden. Of nu ja, dat is eigenlijk de enige manier die ik weet...

Het gaat er om het zwaartepunt van het paard dan wel de combinatie paard - ruiter 'centraal' te brengen, recht onder de wervelkolom van het dier.
Mechanisch resultaat : dier staat / loopt rechtop ipv 'plat door de bocht'.
Mogelijk is dat de oorzaak van het effect dat zodra je verticale balans 'bereikt' het dier de hals wil strekken - en tegenwicht geeft dmv bekkenkanteling om niet voorover te vallen.

En in het proces van 'rechtop gaan en bekkenkanteling' bouwt het dier sterke en symmetrische rompspieren op.
Hard nodig bij alle hypermobiele paarden. IJslanders, PRE's en modern gefokte Kwpn'ers, om er een paar te noemen.
Maar ook nodig bij pak m beet een galopchangement.

Balans gaat bij verticale balans over de voorbenen. Hoe het gewicht is verdeeld over beide voorbenen. Bij een ideale verticale balans is dat 50/50.

Mijn vraag is hoe die balans gaat zorgen voor houdingcontrole. Daar zie ik nog geen antwoord op. Houdingcontrole heeft invloed op de verticale balans; akkoord. Door hoofd en hals naar links te stellen komt het gewicht automatisch meer op rechtsvoor (daar komt die begrenzende buitenteugel om de hoek, om te zorgen dat het paard niet over de schouder gaat, maar in balans blijft).

Hoe controle over de schouders (verticale balans) ervoor zorgt dat de neus op of voor de loodlijn komt is me nog steeds niet duidelijk.

Het stuk dat je daarna schrijft krijg ik al helemaal vraagtekens bij en klinkt biomechanisch ook heel discutabel (evenals je uitspraken over hypermobiliteit bij paarden) Wellicht kun jij de uitspraken wel onderbouwen vanuit de biomechanica of wetenschap?

Wat bedoel je met houdingcontrole?

**Geplaatst**: 11-01-22 14:41

Geplaatst: 11-01-22 14:41

manubres schreef:
O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

Hier maak je een denkfout. Voorwaarts staat niet gelijk aan hard. Een paard dat voorwaarts is, staat aan de hulpen en heeft altijd een energieke drang naar voren, en zonder die energieke drang kunnen we hem nooit op het achterbeen zetten

Maar die voorwaartse drang moet wel onvoorwaardelijk aanwezig zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 14:52

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 14:52

Babootje schreef:
manubres schreef:
O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

Om impuls op te wekken zal je paard toch eerst voorwaarts moeten. De motor achter moet aan.
Als de motor achter aan is, kun je "terug" rijden zonder de impuls te verliezen en zonder de voorwaartse intentie van je paard te verliezen, d.w.z. dat je paard op je zit/been direct weer actief voorwaarts gaat.
Dus bij het "terug" rijden komt je paard meer op het achterbeen, maar altijd vanuit een voorwaartse intentie en met voldoende impuls. Anders komt het paard niet tot dragen.
Het geeft je a.h.w. het gevoel dat je paard aan de achterkant "korter" wordt terwijl je paard aan de voorkant voor je uit blijft gaan.

Ik denk daar anders over....Impuls is niet hetzelfde als voorwaarts. Paarden die teveel voorwaarts gereden worden gaan juist van het achterbeen af, dan moet je weer van voor gaan tegenhouden om ze "bij elkaar te rijden". Mij lijkt het beter om ze wat langzamer te laten gaan, zodat ze meer in balans lopen en dan achter meer impuls vragen zodat ze tot dragen komen. Als ze meer dragen zou je meer voorwaarts kunnen gaan terwijl ze wel op het achterbeen blijven.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:52

Geplaatst: 11-01-22 14:52

@pol013: Eccentrisch (of excentrisch in het Nederlands? geen idee

) is kracht zetten terwijl de spier zich verlengt. Daar krijg je inderdaad meer spierpijn van dan van concentrische contractie. Daarom is langzaam halsstrekken zo lastig en zwaar in t begin en willen ze liever met een ruk naar beneden.

Je hebt natuurlijk alle soorten tegelijkertijd in beweging, maar ik denk dat eccentrisch het belangrijkste is in dressuur en ik denk ook dat het belangrijk is dat mensen snappen dat dat is wat er gebeurt en wat het verschil is met een statisch stretch.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:53

Geplaatst: 11-01-22 14:53

irmaz schreef:
996981 schreef:

Balans gaat bij verticale balans over de voorbenen. Hoe het gewicht is verdeeld over beide voorbenen. Bij een ideale verticale balans is dat 50/50.

Mijn vraag is hoe die balans gaat zorgen voor houdingcontrole. Daar zie ik nog geen antwoord op. Houdingcontrole heeft invloed op de verticale balans; akkoord. Door hoofd en hals naar links te stellen komt het gewicht automatisch meer op rechtsvoor (daar komt die begrenzende buitenteugel om de hoek, om te zorgen dat het paard niet over de schouder gaat, maar in balans blijft).

Hoe controle over de schouders (verticale balans) ervoor zorgt dat de neus op of voor de loodlijn komt is me nog steeds niet duidelijk.

Het stuk dat je daarna schrijft krijg ik al helemaal vraagtekens bij en klinkt biomechanisch ook heel discutabel (evenals je uitspraken over hypermobiliteit bij paarden) Wellicht kun jij de uitspraken wel onderbouwen vanuit de biomechanica of wetenschap?

Wat bedoel je met houdingcontrole?

Invloed/controle over de houding/het silhouet van het paard. Voornamelijk hoofd-halshouding in dit geval, gezien de discussie begon aan de hand van een uitspraak daarover.

De theorie in de klassieke dressuur is dat je doormiddel van takt, ontspanning, aanleuning, impuls, rechtrichten en verzameling een durchlässig paard krijgt. Een durchlässig paard is soepel en houdt zich nergens vast in zijn lijf. Het paard laat de rug los, waardoor de ruiter goed kan zitten, is aan het been nageeflijk. Hij reageert onmiddellijk op elke hulp en beweegt in balans onder de ruiter. Die balans, nageeflijkheid en losgelatenheid stellen het paard in staat verschillende houdingen aan te nemen. Dit kan de ruiter vragen doordat het paard door het lijf, naageeflijk en aan het been is.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:54

Geplaatst: 11-01-22 14:54

manubres schreef:
Babootje schreef:

Om impuls op te wekken zal je paard toch eerst voorwaarts moeten. De motor achter moet aan.
Als de motor achter aan is, kun je "terug" rijden zonder de impuls te verliezen en zonder de voorwaartse intentie van je paard te verliezen, d.w.z. dat je paard op je zit/been direct weer actief voorwaarts gaat.
Dus bij het "terug" rijden komt je paard meer op het achterbeen, maar altijd vanuit een voorwaartse intentie en met voldoende impuls. Anders komt het paard niet tot dragen.
Het geeft je a.h.w. het gevoel dat je paard aan de achterkant "korter" wordt terwijl je paard aan de voorkant voor je uit blijft gaan.

Ik denk daar anders over....Impuls is niet hetzelfde als voorwaarts. Paarden die teveel voorwaarts gereden worden gaan juist van het achterbeen af, dan moet je weer van voor gaan tegenhouden om ze "bij elkaar te rijden". Mij lijkt het beter om ze wat langzamer te laten gaan, zodat ze meer in balans lopen en dan achter meer impuls vragen zodat ze tot dragen komen. Als ze meer dragen zou je meer voorwaarts kunnen gaan terwijl ze wel op het achterbeen blijven.

Je hoeft niet tegen te houden.

Hoe krijg je impuls zonder voorwaartse drang?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 14:54

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 14:54

Avalanche81 schreef:
manubres schreef:
O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

Hier maak je een denkfout. Voorwaarts staat niet gelijk aan hard. Een paard dat voorwaarts is, staat aan de hulpen en heeft altijd een energieke drang naar voren, en zonder die energieke drang kunnen we hem nooit op het achterbeen zetten

Maar die voorwaartse drang moet wel onvoorwaardelijk aanwezig zijn

Voorwaarts is ook niet hetzelfde als hard. Maar als je teveel voorwaarts gaat, dan gaat het paard meer stuwen en juist van het achterbeen af. Voor mij is impuls wat anders dan voorwaarts. Impuls is activiteit in het achterbeen en voorwaarts is de beweging naar voren. Enige drang naar voren moet aanwezig zijn om vooruit te komen inderdaad

**Geplaatst**: 11-01-22 14:55

Geplaatst: 11-01-22 14:55

jannico schreef:
Balans is uiteindelijk ook maar een notie van persoonlijke voorkeur en stijl.

In Amerika heb ik een colt starting school gevolgd bij Martin Black.. Hij maakte jaarlijks tot 500 paarden zadelmak.. Van ranch paarden tot renpaarden en eventers en van alles er tussen in.. In het geval van de ranch paarden vaak genoeg op terrein waar de meeste dressuur ruiters hun paard niet aan de hand zouden meenemen.

Die ranch paarden lopen echt wel op eigen benen en in een vorm van balans, gecombineerd met heel veel controle over de voor en achterhand. De vorm is alleen anders. Die gehele traditie is gebaseerd op rijden met signalen en weinig vast contact..

Wat gaaf!

Ik heb ooit een paard van iemand overgenomen die vastgelopen was in de ZZ-licht. Ik houd er van om met een lang teugeltje buiten te rijden dus dat leek me de aangewezen revalidatie voor deze dame, een superlieve, wat gestreste merrie. Tot mijn grote verrassing struikelde ze de eerste keer over werkelijk iedere kleine boomwortel. Ik ben haar toen wel een beetje gaan helpen met de teugel, zit en benen maar haar toch zo veel mogelijk zelf laten zoeken hoe ze zelf deze "obstakels" kon slechten. En al na een paar ritten kon de teugel achterwege blijven en al snel daarna kon ik er bij wijze van achterstevoren op gaan zitten. Het paard werd er in de omgang ook evenwichtiger en rustiger door omdat ze meer vertrouwen in zichzelf kreeg. De teugels heb ik bij deze merrie gebruikt omdat ze gewend was aan het gebruiken van de ruiterhand als balans, bij een groen paard zou ik daarvoor alleen zit en benen gebruiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 14:56

Re: Foto's analyseren volgens de biomechanica

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 14:56

Sorry, ik ga weer naar het werk...tot morgen :wave:

**Geplaatst**: 11-01-22 14:57

Geplaatst: 11-01-22 14:57

Avalanche81 schreef:
manubres schreef:
O, zie nu je laatste stukje pas. Ik ben zelf van mening dat als een paard minder voorwaarts is het meer op het achterbeen komt Om echt tot dragen te komen zal het wel een actief achterbeen moeten zijn.

Hier maak je een denkfout. Voorwaarts staat niet gelijk aan hard. Een paard dat voorwaarts is, staat aan de hulpen en heeft altijd een energieke drang naar voren, en zonder die energieke drang kunnen we hem nooit op het achterbeen zetten

Maar die voorwaartse drang moet wel onvoorwaardelijk aanwezig zijn

Maar wat heeft dat met de druk op de teugel te maken of met het van de voorkant "helpen" met de balans? Lijkt me eerder contraproductief om voor druk te nemen.

**Geplaatst**: 11-01-22 15:00

Geplaatst: 11-01-22 15:00

manubres schreef:
Voorwaarts is ook niet hetzelfde als hard. Maar als je teveel voorwaarts gaat, dan gaat het paard meer stuwen en juist van het achterbeen af. Voor mij is impuls wat anders dan voorwaarts. Impuls is activiteit in het achterbeen en voorwaarts is de beweging naar voren. Enige drang naar voren moet aanwezig zijn om vooruit te komen inderdaad

https://dressagetoday.com/theory/charle ... of-forward

Charles de Kunffy onderschrijft dit stanpunt wel..

**Geplaatst**: 11-01-22 15:02

Geplaatst: 11-01-22 15:02

996981 schreef:
Invloed/controle over de houding/het silhouet van het paard. Voornamelijk hoofd-halshouding in dit geval, gezien de discussie begon aan de hand van een uitspraak daarover.

De theorie in de klassieke dressuur is dat je doormiddel van takt, ontspanning, aanleuning, impuls, rechtrichten en verzameling een durchlässig paard krijgt. Een durchlässig paard is soepel en houdt zich nergens vast in zijn lijf. Het paard laat de rug los, waardoor de ruiter goed kan zitten, is aan het been nageeflijk. Hij reageert onmiddellijk op elke hulp en beweegt in balans onder de ruiter. Die balans, nageeflijkheid en losgelatenheid stellen het paard in staat verschillende houdingen aan te nemen. Dit kan de ruiter vragen doordat het paard door het lijf, naageeflijk en aan het been is.

Ja maar waar in het rijtje zie jij dan "houdingcontrole" staan?
De houding is een gevolg van, dat is geen werkwoord van zichzelf.