Oji, je haalt me de woorden uit de mond.
Citaat:
Ik vraag mij werkelijk af waar jij en xxdommixx het idee hebben gekregen dat de mensen die serieus met dressuur bezig zijn in dit topic, het welzijn van hun paard niet op nummer 1 hebben staan?
sanne83 schreef:Wauw, ik vraag me echt af waar dit allemaal vandaan komt?
Ik heb nergens geschreven dat ik het specifiek over de mensen in dit topic had? Juist niet zelfs.
Heb het ook totaal niet over een onderscheid tussen recreatie/wedstrijd/ambitieus/niet ambitieus gehad, dat heeft allemaal niets met welzijn te maken.
Daarmee bedoelt Oji jou denk ik ook niet zo specifiek Sanne.
Het is de teneur van het soort post's in het algemeen: afgeven op de wedstrijdsport als zou iedere wedstrijdruiter rukken en plukken en niet diervriendelijk met zijn paard bezig zijn. En dat juryleden dat soort ruiters dan hoger zou beoordelen. Ik vind de waarneming veel te generaliserend en deel deze zeker niet.
Mijn waarneming (en misschien ook wel generaliserend) is juist dat de wannabee wedstrijdruiters die er maar niet in slagen "hogerop" te komen afgeven op de wedstrijdsport. Dezelfde nemen veelal hun toevlucht tot de academische rijkunst, juist omdat je dan niet meer hoeft. Veren in je reet: alles is goed en geweldig.
Het is hetzelfde als afgeven op de jury als je geen winstpunt hebt gereden. Geen winst rijden ligt in het algemeen toch echt aan jezelf.
Ik ben het ook eens met de waarneming van Oji over de doorsnee "recreatieruiter". Die waarneming heb ik zelf ook. De soort ruiters die verklaren dat hun 35 jaaar oude zadel altijd past en dat ze nog nooit een paard hebben gehad dat kreupel loopt 
(De meesten daarvan hebben hun paard al kreupel gekocht, maar dat terzijde). Die kennen we toch ook allemaal neem ik aan?
Dus het wedstrijden rijden als referentiekader vind ik goed. Niet dat iedere jury fantastisch is en heus er valt op veel ruiters/amazones wat aan te merken, maar heus, het systeem is waardevol. Het is goed opgebouwd, in de zin wat je paard in de africhting en jij en je paard als combinatie zou(den) moeten kunnen. Maar ook om de kwaliteit van je instructeur te beoordelen. Want als die er niet in slaagt om jou vooruit te helpen dan moet je jezelf ook achter de oren krabben. Want als jij denkt dat je een goede vwnw rijd, met de neus van je paard op de grond en zn kont in de lucht en jouw instructeur steekt je veren in je reet, hoe ga je er dan zonder referentiekader achter komen dat je niet op de goede weg zit?
oji schreef:Ik ben er zelf heilig van overtuigd dat een paard zijn mentale fitheid (en welzijnsgevoel) voor een groot deel verband houdt met zijn lichamelijke fitheid. Geldt denk ik voor elk mens en dier, maar zeker voor een bewegingsdier als een paard. Daarin spelen huisvesting en voeding een belangrijke rol. Als je er verder niet mee wilt rijden is dat genoeg. Wil je wel rijden, dan speelt correcte training daar mijn inziens ook een belangrijke rol in. Dus ja, ik denk dat correcte dressuurtraining bijdraagt aan het happier maken van mijn paard. Niet happier in de wei, maar wel happier onder het zadel.
Hiermee ben ik het ook hartgrondig eens. Met nog maar eens een verwijzing naar mijn generalisende beschrijving van de "recreatieruiter".
Geplaatst: 06-09-16 00:07 
]. Wat deed die vaas met al die energie??? 
Fleurt de boel zo lekker op 
