Chaos schreef:Ik krijg nogal de indruk nav dit en andere topics dat Jolien kampt met jaloezie en onzekerheden over haar eigen kunnen. Denk dat het weinig tot niks te maken heeft met wedstrijdruiters om haar heen, maar dat het probleem Jolien zelf is. Niet vervelend bedoelt. Maar je komt nogal onzeker over, niet wetende hoe je rijd en hoe je zou willen rijden, niet weten hoe je nu eigenlijk les zou willen geven etc. Dan is het gemakkelijk anderen af te vallen ipv. snoeihard je best te doen en zelf eens de basis uit te rijden op concours. Op een manier die je wél aanstaat. Dan heb ik tenminste een idee van waar je nu eigenlijk heen wilt met het topic en paardrijdend NL.
Misschien kom ik zo over, maar ik weet weldegelijk waar ik mee bezig ben. En het is zeker geen jaloezie. Ik heb teveel meegemaakt om nog de sport verder in te willen, teveel nare dingen gezien.
@LDRD, ik heb op een grote stal gewerkt en dingen van dichtbij gezien en ik weet ongeveer wel hoe dat er aan toe gaat. Er is een verkeerde insteek betreft dierenmishandeling, ik vind het al onterecht als een paard in het parcours keihard in de mond wordt getrokken omdat ie 'te heet' wordt of een dressuurpaard wat een halve volte tikken krijgt om m heet te maken, of een recreatieruiter die haar merens te sterk vind en er daarom een pelham in hangt, of een meisje die een slof om haar pony hangt omdat dat schijnt te werken om aan de teugel te lopen, een ruiter een 'miscommunicatie heeft met zijn paard terwijl de fout bij de ruiter ligt en boos wordt op zijn paard en hem daarbij schopt en in de mond trekt, een paard wat zo strak gelongeerd wordt dat ie niet eens meer ziet waar hij loopt, een hengst breken omdat hij gevaarlijk is maar te waardevol is om de ballen eraf te halen, en zo kan ik wel even door gaan. Situaties die je maar al te vaak ziet, maar vaak voor lief worden genomen en weinig mensen die er meer van op kijken, het wordt gedoogd, het mag en het is de normaalste zaak van de wereld. In alle opzichten is dit forceren en dit is voor de welzijn van het paard niet goed en dus dierenmishandeling. Uiteraard ben ik ook zo geweest omdat het de normaalste zaak van de wereld is. Vooral nadat ik vorig jaar op een grote stal heb gewerkt zijn mijn ogen geopend, wat ik daar zag was niet voor de poes maar gewoon zo normaal als het maar kon. Een collega die mij lachend zit te vertellen dat ie electriciteitdraadjes aan de sporen droeg, dan schrik je je kapot, maar hij vind het normaal....
En ik wijs in dit stukje niemand aan, het zijn voorbeelden.