Bandida schreef:Wel met mijn excuses voor de waarheid, dat is het gevolg van ALLE bitgebruik. Ik heb het over microscopie, dus je moet je daarbij geen mensen voorstellen die moedwillig het bit tegen de tanden van het paard knallen. Alle bitgebruikt raakt af en toe de tanden en de lagen op een manier dat het sporen na laat (en -maar dat is mijn mening dan- op dat moment dus onaangenaam voor het paard is), ook dat van voorzichtige zachte ruiters die echt opletten wat ze doen. Stel je een gemiddeld weekje boshobbelen voor.. daar zit allicht wel ergens één noodstop op de teugels in, of één totaal foute communicatie. Projecteer dat over een langere tijd.. die sporen, die zie je op de tanden en het bot. Helaas ook vaak genoeg zonder microscoop.
Ik vind een noodstop of foute communicatie per week behoorlijk erg slecht rijden en of jullie hebben daar behoorlijk slecht opgeleidde rare paarden. En je gaat dan dus weer uit van slecht bit gebruik. Een bit zelf doet niets en rust tussen de lippen, in de mondhoeken, op de tong (spieren) en eventueel op de lagen, afhankelijk van het type bit. De ruiter is al of niet de veroorzaker van schade. Daarbij kun je mijn niet vertellen dat elk schedel sporen heeft, het zijn toevallig de schedels die je wilt onderzoeken dus een vals resultaat of leg je die van correct bit gebruik ernaast (van een paard dat levenslang academisch gereden is bv)? en die van bitloos gereden paarden ernaast? Want het probleem ligt hem altijd in het feit dat er geen controle groepen zijn en dat je zoekt naar een bepaald resultaat en die vind je dus altijd ook wel zo. Mij overtuig je niet met zulke pseudo wetenschap.
Citaat:
Ik zie het nut niet van het bit, het heeft alleen ongewenste bijverschijnselen wat mij betreft. Mijn paarden lopen even goed zonder, dus waarom zou je?
Het is een keus, dus waarom zou je niet als jouw paard er fijner op loopt?
Bandida schreef:Met genoeg geweld krijg je alles gedaan.
Neusbotten breken echter niet, in tegenstelling van wat hier altijd rondgekakeld wordt, dat moet ik nog steeds eens filmen.. daar heb je een 4x4 voor nodig.
Van een geprepareerde schedel breek je idd geen botten, maar in een levend wezen kan de punt afbreken. Dat kunnen ze ook als ze tegen een boom knallen bv. Maar dit gebeurd alleen als een mechanische hackamore veel te laag gegespt is en er veel kracht op komt, niet bij normaal gebruik.
Ja, met geweld krijg je alles gedaan. Daar gaat het juist om, of je nu met bit of zonder bit rijdt, het is niet het iddel dat slecht is, het is hoe het al of niet gebruikt wordt. Wijs dus naar de ruiter die het slecht doet en niet naar het middel aub.
Bandida schreef:Een paard is een zoogdier, net zoals jij. Voel jij dat als je een metalen staaf in je mond hebt? Uiteraard. Voel je het continu als je een beugel moet dragen.. nou hopelijk niet, dat heet gewenning. Maar zou je het voelen als daar iemand van buiten af druk op zet? Uiteraard.
En doet dat zeer? Nee. Net als een oorbel door je gevoelige lelletje, en god weet waar ze tegenwoordig allemaal doorheen piercen. Het doet alleen pijn als je er plots aan trekt. Niet als je er druk op zet of normaal naar links of rechts zou leiden aan zo'n ding....
Bandida schreef:Lusitana schreef:Je werkt aan 2000 jaar in de toekomst? Hoe moet ik dat zien? En als het in het verleden is, wil je toch niet beweren dat optoming en soort van rijden van toen te vergelijken is met nu?

Ik vrees van wel ja. Een 2000, of zelfs 4000 jaar oude gebroken trens is nog precies hetzelfde als wat toen gebruikt werd. Ouderwets is een zwaar understatement in paardensport

Alsof er alleen een gebroken trens bestaat!!! Bij BIT kun je denken aan honderden types waaronder ook kunststof en lederen, ongebroken en dubbelgebroken etc...
Je bent behoorlijk ouderwets als je bij bit aan een gebroken trens denkt en niet verder.
Daarbij reed men in de middeleeuwen en aan de koningshuizen door de geschiedenis heen wel met wat anders dan een gebroken trens. Hoe kun je aan een schedel zien welk soort trens is gebruikt?
Onderzoek op schedels heeft alleen maar zin als je een grote groep paarden van geboorte tot dood volgt en die altijd met een soort bit door dezelfde goede ruiter gereden zijn.
Niemand heeft dat ooit gedaan en worden er dus conclusies getrokken uit "random, non valid" onderzoeken met een duidelijk uitgangspunt om iets te bewijzen, die logisch lijken voor de onderzoeker maar waar een ander echt wel vraagtekens bij kan zetten....
We hoeven ons alleen op gezond verstand te beroepen als het gaat om met of zonder bit rijden.
Slecht rijden is slecht rijden en onaangenaam voor het paard, ongeacht wel middel je gebruikt.
Goed rijden is goed rijden en aangenaam voor het paard, ongeacht welk middel je gebruikt.
Door een middel te bannen krijg je niet plots goede ruiters...
De ruiters moeten worden opgeleid, niet de middelen weggenomen.