Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-08-10 16:56

Geplaatst: 21-08-10 16:56

galley: Je bent niet de enige......

**Geplaatst**: 21-08-10 17:00

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 21-08-10 17:00

Ik zeg maar altijd zo; de beste stuurlui staan aan wal!
(hebben meestal de grootste mond, ow dat zou ik zo doen of zus...bleeeeeeeeeeeeeeeeeehhhh)
Ik zeg altijd maar zo, al ga ik met hem naar het circus of rij ik achterstevoren het is MIJN paard!

**Geplaatst**: 21-08-10 17:06

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 21-08-10 17:06

ik denk dat als je paard erom vraagt, je soms best lomp moet zijn en mag zijn. Maar het inschatten daarvan, dat is de kunst.

Kijk eens naar een "natural horsemanship goeroe". Deze zijn soms ook echt wel "heel duidelijk" naar paarden toe! Maar wel op een manier waardoor het paard respect krijgt. (tenminste als je het goed doet.) paarden fluisteren ook niet altijd naar elkaar!

maar je geduld en beheersing verliezen, dat is wat mij betreft wel een doodzonde. maar natuurlijk is mij dat ook weleens overkomen. Maar de laatste jaren niet meer. Ik heb dan ook wel een lieve pony...

**Geplaatst**: 21-08-10 18:43

Geplaatst: 21-08-10 18:43

We geven de paarden alles wat ze nodig hebben, een warme stal, voer, weidegang,... Ze hebben het veel beter dan hun soortgenoten die in het wild leven, hun eigen eten moeten zoeken en voortdurend op de vlucht moeten voor roofdieren. Daar mogen we ook wel wat voor in ruil krijgen.
Wij hebben de taak van de leidende merrie overgekregen om een stout paard op z'n kop te geven, dat is helemaal niet zielig. Alleen wanneer het paard slaag krijgt omwille van iets dat niet zijn schuld is, bv. omdat de ruiter de verkeerde aanwijzingen geeft of zijn geduld verliest, of omdat het paard gewoonweg bang is, dan vind ik het wel zielig. En wanneer het paard verwaarloosd wordt en in slechte omstandigheden moet leven heeft hij gewoon het recht om stout te zijn:p.

Ik ben zelf wel altijd voorzichtig als het om straffen gaat zodat ik het zeker niet op een verkeerd moment doe ofzo. Ik heb nog geen eigen paard dus dat maakt niet veel uit, maar wanneer ik anderen hun paarden zie straffen denk ik zeker niet meteen 'wat zielig voor dat paard!'

**Geplaatst**: 21-08-10 18:50

Geplaatst: 21-08-10 18:50

Ik las nie heel t topic door, dus sorry as ik iets zeg wat reeds gezegd werd

Ik zie t zo... Een paard is een levend wezen, met een eigen gedacht en een eigen karakter. Net zoals een kind, en eigenlijk alle mensen, zullen ook zij wel es een baaldag hebben. Of een dag waar ze even echt gaan dwars liggen

Dan moet je kordater of assertiever gaan optreden en ik kan me hééél goed voorstellen dat dit niet altijd volgens t boekje is,

Ben je daarom een mishandelaar? Neen.
Ben je daarom een slechte ruiter? Neen.
Ben je daarom een slecht mens in persoon? Neen.

Dan ben je gewoon een mens die soms eens zn geduld kan verliezen, of zn will to please

Net als het paard wel es kan hebben of doen. Zolang dit niet wekelijks, dagelijks gebeurd, en maar es sporadisch, dan vind ik daar niks "slecht voor dier" aan. Toch?

**Geplaatst**: 21-08-10 19:02

Geplaatst: 21-08-10 19:02

rakni schreef:
ik denk dat als je paard erom vraagt, je soms best lomp moet zijn en mag zijn. Maar het inschatten daarvan, dat is de kunst.

Kijk eens naar een "natural horsemanship goeroe". Deze zijn soms ook echt wel "heel duidelijk" naar paarden toe! Maar wel op een manier waardoor het paard respect krijgt. (tenminste als je het goed doet.) paarden fluisteren ook niet altijd naar elkaar!

maar je geduld en beheersing verliezen, dat is wat mij betreft wel een doodzonde. maar natuurlijk is mij dat ook weleens overkomen. Maar de laatste jaren niet meer. Ik heb dan ook wel een lieve pony...

Helemaal mee eens! Iedereen schiet natuurlijk wel eens uit zijn slof,maar ik heb altijd geleerd; 'Behandel een paard nooit uit een vlaag van emotie.' Dit houd ik nog steeds aan en als hij blijft klieren en ik het 3x duidelijk heb gevraagd kan ie een klein tikje met t zweepje verwachten,maar hij is zo gevoelig dat ie dan gelijk goed aan het werk gaat. Bij natural horsemanship gaat het om contact met het paard,het inleven en het respect voor elkaar hebben. Hier hoort soms een tikje van de zweep bij,in ons leven is het ook niet altijd rozengeur en manenschijn toch? En ja,ik vind dat er teveel 'pennys' zijn die alles al zielig vinden,maar soms is een harde maar consuquente hand op dat moment gewoon echt even nodig.

**Geplaatst**: 22-08-10 20:58

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 22-08-10 20:58

Ja niet elk paard heeft dezelfde gebruiksaanwijzing toch? Ik ben er voor om zo eerlijk mogelijk te rijden maar ze worden niet altijd vanzelf nageeflijk of attent op jouw hulpen en dan moet je een tandje erbij doen. Het is niet anders. Wel vind ik dat je er naar moet blijven streven om het met zo min mogelijk handen en voetenwerk voor elkaar te krijgen.

**Geplaatst**: 23-08-10 07:50

Geplaatst: 23-08-10 07:50

Ik probeer altijd het op een rustige manier te doen , dan krijg ik ook meestal het beste resultaat. Maar als mijn knol eens echt heel de tijd moeilijk begint te doen, dan verlies ik soms ook wel eens mijn geduld, waardoor ik hem dan eens wat harder aan pak.

Maar nu stop ik er voortaan mee als het echt niet gaat en we allebei gewoon ambetant worden. En de volgende keer begin ik op een rustige manier opnieuw.

Ik vind dat een beetje meer doorvragen wel kan, zolang je het maar niet te veel doet, want dan blijf je dat constant doen ö.

**Geplaatst**: 23-08-10 13:07

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 13:07

Ik probeer dingen ook gewoon op een rustige en vriendelijke manier op te lossen maar heeeeel soms pak ik ook wel eens flink aan. Niet vaak nodig gelukkig. Maar als het nodig is dan moet het maar....

Net als gisteren. Ik ging met paardlief richting de bak. Moeten we een stuk door de polder. We rijden daar zo'n beetje elke dag. Geen probleem. Gister besloot hij om halverwege zonder ook maar enige aanleiding om te draaien en er vandoor te gaan.
Nu ken ik mijn paard goed. Ik weet dondersgoed waneer hij ECHT bang is of waneer hij gewoon een loopje met me neemt. Dat laatste was gister het geval. Dan ga ik echt niet zitten van: hoooo paard rustig maar. Nee hoor. Dan gooi ik hem om. Zulk soort geintjes zijn gewoon gevaarlijk en hij mag best weten dat hij dat niet mag flikken. Daarna probeerde hij het nog eens. Voelde het aankomen. Heb hem 1 duidelijke tik gegeven. En het was gelijk klaar.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:07

Geplaatst: 23-08-10 14:07

sarahbalou schreef:
We geven de paarden alles wat ze nodig hebben, een warme stal, voer, weidegang,... Ze hebben het veel beter dan hun soortgenoten die in het wild leven, hun eigen eten moeten zoeken en voortdurend op de vlucht moeten voor roofdieren. Daar mogen we ook wel wat voor in ruil krijgen.

Volgens mij is het juist andersom. De soortgenoten die in het wild leven hebben het veel beter dan de paarden die in een 'warme stal' (claustrofobie-opwekkend-hok wat slecht voor ze is en finaal tegen de behoeften van een paard ingaat) staan en 'voer krijgen' (3x per dag fastfood in grote porties die ze snel naar binnen werken, ook finaal tegen de behoeften van een paard in), en onder leiding staan van mensen die in de meeste gevallen geen flauw idee hebben hoe paarden in elkaar zitten en dus gemixte of onduidelijke signalen afgeven en het paard vaak in onzekerheid brengen. Ze leven namelijk in een groep waarin precies duidelijk is wie de leider is en wie ze beschermt, en ze hoeven zich dus nergens anders zorgen over te maken dan het in de gaten houden van die twee. Voer hoeven ze niet te zoeken want gras is overal, en ze kunnen dat de hele dag door in hele kleine porties verspreid over de dag tot zich nemen (waarvoor hun verteringsstelsel is gemaakt), terwijl ze zich heerlijk vrij bewegen over grote open vlaktes waar ze zich instinctief het veiligst voelen.

Daarnaast kan ik nog een hoop andere dingen noemen, maar ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. Jouw opmerking doet mij de haren overeind staan. Je geeft een paard niet wat hij nodig heeft door hem in stal te zetten en biks te geven, je ontnéémt hem wat hij nodig heeft.

En daarnaast; "Daar mogen we ook wel wat voor in ruil krijgen?" Alsóf een paard denkt: Oh joy, ik mag de hele dag in een klein hokje staan waar ik net aan mijn kont kan keren en ik mag 3x per dag fastfood naar binnen schrokken, laat ik nu maar eens even heel lief voor dat mens gaan zijn en heel goed gaan luisteren! :')

Overigens is deze post een klein beetje offtopic en daarom maar even een korte ontopic reactie erbij:
Ik geloof niet in de kracht van 'het boekje'. Ik rij daarom niet met bit, sporen of hulpteugels, dan kan ik daar in ieder geval niets fout mee doen en mijn paarden geen pijn doen.
Verder geloof ik in de kracht van het kennen en kunnen lezen van je paarden, waardoor je precies weet en aanvoelt wat goed is, en geloof ik NIET in geweld, in je paard pijn doen en al zeker niet in mensen die niet weten hoe paarden in elkaar zitten en desondanks tóch zo nodig moeten rijden. (En dan nog wel met martelwerktuigen zoals stangen, hulpteugels die paarden hun bewegingsvrijheid ontnemen en sporen waarmee soms tot bloedens toe de buiken worden opengereden.)

Hiermee wil ik overigens niemand persoonlijk aanvallen, dit is mijn mening en dit is hoe ik het doe, een ieder die het anders doet moet dat helemaal zelf weten.

Laatst bijgewerkt door Faux op 23-08-10 14:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-08-10 14:10

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 14:10

Faux, hahaha dat heb je weer mooi kunnen verwoorden vooral dat laatste

.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:15

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 14:15

Ik heb wel geen eigen paard. Maar Zaza de pony die ik verzorg, heb ik een keer in haar oor gebeten, na dat ze mij had gebeten. En het werkt! Ze heeft het nooit meer gedaan.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:16

Geplaatst: 23-08-10 14:16

Tja ik zou het niet weten. Misschien dat een echte sportgefokte pony juist wel meer geniet van in de ring zich uitsloven, dan dat ie in het wild zou moeten leven zonder enig vorm van aandacht?
Maarja daar komen we denk ik nooit achter, een paard kan niet vertellen wat hij voelt, helaas.
Zou het voor ons allemaal een stuk makkelijker maken denk ik zo.

Tja en wat betreft het topic, ik moet bekennen dat ik ook lang niet altijd lief ben voor mijn pony. Maar ik straf haar nooit onterecht en probeer zo consequent mogelijk te zijn, alhoewel dat natuurlijk wel eens verkeerd gaat.
En ik heb nou eenmaal een fjord die toch wel bij de meest eigenwijze ponys van Nederland hoort denk ik zo, dus moet ik haar af en toe wel laten weten wie de baas is.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:17

Geplaatst: 23-08-10 14:17

galley schreef:
Ik heb zowaar gisteren mijn zweep kapot geslagen(en niet tegen het hek)

Hmm... je bent inderdaad niet de enige.. (A)

**Geplaatst**: 23-08-10 14:20

Geplaatst: 23-08-10 14:20

Nette schreef:
Tja ik zou het niet weten. Misschien dat een echte sportgefokte pony juist wel meer geniet van in de ring zich uitsloven, dan dat ie in het wild zou moeten leven zonder enig vorm van aandacht?
Maarja daar komen we denk ik nooit achter, een paard kan niet vertellen wat hij voelt, helaas.
Zou het voor ons allemaal een stuk makkelijker maken denk ik zo.

Sportgefokt of niet, paarden blijven paarden, met bepaalde natuurlijke instincten, (innerlijke) lichaamsstelsels en behoeftes die je er met fokken echt niet uitkrijgt.

Nette schreef:
Tja en wat betreft het topic, ik moet bekennen dat ik ook lang niet altijd lief ben voor mijn pony. Maar ik straf haar nooit onterecht en probeer zo consequent mogelijk te zijn, alhoewel dat natuurlijk wel eens verkeerd gaat.
En ik heb nou eenmaal een fjord die toch wel bij de meest eigenwijze ponys van Nederland hoort denk ik zo, dus moet ik haar af en toe wel laten weten wie de baas is.

En hoe laat je hem dan "weten wie de baas is?"
Je zweep op hem kapot slaan heeft 0,0 zin. Daarmee creëer je alleen angst en wantrouwen. Je paard doet dan misschien wel wat jij wilt, maar vanuit de verkeerde redenen.
Uit angst, omdat het MOET, uit ontwijken van de pijn, en niet omdat hij graag bij je is en dingen voor je wíl doen.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:47

Geplaatst: 23-08-10 14:47

Ja, misschien dat ik hem soms per ongeluk een beetje irriteer in zijn mond ofzo, maar ik zou een paard nooit met opzet pijn doen. Op ponykamp had ik een pony dat op stal echt een kreng was en dan ging bijten, en toen was er een leidster die haar dan een tik verkocht. Zij kon wel bij haar komen, maar alleen omdat de pony bang was voor haar. Mij heeft ze wel gebeten (niet erntig, gewoon m'n arm een beetje open) Maar zelfs toen heb ik haar geen tik gegeven, want daar ben ik echt op tegen. Ik probeerde haar juist rustig te maken. Een paard/pony wordt er echt niet liever van als je ze slaat. Je maakt ze bang, of ze worden weer boos terug, omdat ze het niet snappen.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:49

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 14:49

Nou, als een paard mijn arm open bijt, krijgt ie toch wel echt een tik hoor

mag ie bang zijn of wat, een beetje respect mag wel...

**Geplaatst**: 23-08-10 14:55

Geplaatst: 23-08-10 14:55

Faux schreef:
Nette schreef:
Tja ik zou het niet weten. Misschien dat een echte sportgefokte pony juist wel meer geniet van in de ring zich uitsloven, dan dat ie in het wild zou moeten leven zonder enig vorm van aandacht?
Maarja daar komen we denk ik nooit achter, een paard kan niet vertellen wat hij voelt, helaas.
Zou het voor ons allemaal een stuk makkelijker maken denk ik zo.

Sportgefokt of niet, paarden blijven paarden, met bepaalde natuurlijke instincten, (innerlijke) lichaamsstelsels en behoeftes die je er met fokken echt niet uitkrijgt.

Nette schreef:
Tja en wat betreft het topic, ik moet bekennen dat ik ook lang niet altijd lief ben voor mijn pony. Maar ik straf haar nooit onterecht en probeer zo consequent mogelijk te zijn, alhoewel dat natuurlijk wel eens verkeerd gaat.
En ik heb nou eenmaal een fjord die toch wel bij de meest eigenwijze ponys van Nederland hoort denk ik zo, dus moet ik haar af en toe wel laten weten wie de baas is.

En hoe laat je hem dan "weten wie de baas is?"
Je zweep op hem kapot slaan heeft 0,0 zin. Daarmee creëer je alleen angst en wantrouwen. Je paard doet dan misschien wel wat jij wilt, maar vanuit de verkeerde redenen.
Uit angst, omdat het MOET, uit ontwijken van de pijn, en niet omdat hij graag bij je is en dingen voor je wíl doen.

Okee, daar zul je gelijk in hebben dan.

Ik ben er zeker van dat jij daar meer over weet dan ik.

Het was ook meer een vraag die ineens in me op kwam.

Hmm.. nee mijn pony is niet bang voor me. En als ze iets echt niet wil, dan doet ze het ook gewoon niet, daar kan ik niet tegen in gaan en dan ga ik er ook niet tegenin. Dat heeft geen enkele zin.

En ze doet zeker niet dingen omdat het MOET en om de pijn te ontwijken, zoals springen doet ze juist omdat ze het voor me wil doen.

O en met zweep kapot maken, bedoel ik niet dat mijn zweep helemaal door de midden is ofzo, maar dat het sliertje er op een gegeven moment af gaat.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:57

Geplaatst: 23-08-10 14:57

Roxxiejj schreef:
Nou, als een paard mijn arm open bijt, krijgt ie toch wel echt een tik hoor mag ie bang zijn of wat, een beetje respect mag wel...

Je kunt dan beter terug gaan naar waaróm bijt mijn paard me? Wat doe ik verkeerd? i.p.v. respect uit hem te slaan, want met slaan zul je nooit respect krijgen. Voorkomen is beter dan genezen.

**Geplaatst**: 23-08-10 15:01

Geplaatst: 23-08-10 15:01

Faux schreef:
Roxxiejj schreef:
Nou, als een paard mijn arm open bijt, krijgt ie toch wel echt een tik hoor mag ie bang zijn of wat, een beetje respect mag wel...

Je kunt dan beter terug gaan naar waaróm bijt mijn paard me? Wat doe ik verkeerd? i.p.v. respect uit hem te slaan, want met slaan zul je nooit respect krijgen. Voorkomen is beter dan genezen.

Ja, dat vind ik ook. Ze vond het hoofdstel in doen gewoon niet leuk. (eigenlijk vond ze het al niet leuk als je in haar stal kwam) Maar dan vind ik dat je haar juist op haar gemak moet stellen.

**Geplaatst**: 23-08-10 15:13

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 15:13

Mijn paarden bijten niet, die hebben wel respect voor de mensen.
Vind dat bijten wel een deel met opvoedig te maken heeft. Zo schuren mijn paarden ook niet aan Jan en alleman, maar zeggen wel veel mensen dat ik knuffelpaarden heb. Dat zegt ook wel wat...

**Geplaatst**: 23-08-10 15:35

Geplaatst: 23-08-10 15:35

Ook ik geloof niet in 'het boekje'. Verschillende paarden hebben verschillende vormen van aanpak nodig. Sommigen hebben na een waarschuwing meer dan genoeg aan een klein tikje, anderen hebben een duidelijker signaal nodig.

Ik heb geen eigen paard (arme student

), maar rij al jaren op een manege/handelsstal, waar ik heel veel paarden in de les meegepakt heb die daar een paar weken staan en dan weer doorverkocht worden. Die mochten nooit in de lessen lopen, maar die kregen wij dan om ze ff stoom af te laten blazen -:(-

, en zodat de eigenaar met kopers kon komen kijken. Daar zaten paarden tussen die gewoon de snelheid opvoerden omdat alles nieuw, vreemd en eng was, die krijg je met bezigheidstherapie en afleiding wel rustig, maar er zaten ook etterbuilen tussen die de nieuwe omgeving even zouden tonen wie er hier de leukste thuis was... Die krijgen van mij de stevigere behandeling.
Helaas kan ik dat door lichamelijke klachten niet meer doen, dus ik rij nu een paardje dat veel kan, als ie er zin in heeft, maar wel heel gevoelig is. Druk op de teugel betekent dat ie stuiterend druk wordt en met z'n kop in de nek gaat lopen. Dat paard zal ik er nooit doorheen zetten, zoals bij sommige andere paarden soms wel eens goed kan zijn om te laten weten dat het gezeik nu toch echt ff afgelopen is. Dit paardje wordt ook al zenuwachtig als je een zweepje in je hand hebt, dat ziet ie blijkbaar uit z'n ooghoek. Toch heeft hij het soms nodig om weer even bij de les geroepen te worden. Daarom rij ik hem met knopspoortjes, dat vind ik in dit geval vriendelijker dan een zweep waar ie zo nerveus van wordt. Mijn hakken zitten zo laag dat ik ze echt op moet trekken wil ie het voelen.

Over het algemeen heb ik een behoorlijk eindeloos geduld met paarden die voor je willen werken, dan hoeft het ook echt niet perfect te gaan, maar als ze gaan lopen kl*ten, ben ik heel makkelijk, dan worden ze op hun plaats gezet. Een paard dat structureel bokt bij het aanspringen, of zelfs omhoog komt als ie geen zin in die ene oefening heeft, krijgt van mij een stevige tik met de zweep.

En penny's die alles zielig vinden zijn vaak ook degenen die om hulp vragen bij het opzadelen van dat ene enge paard dat zo lelijk kijkt als je de box binnen komt, of dat hapt bij het aansingelen. Ik wil je dan best helpen, maar als een paard zich op stal niet gedraagt, krijgt ie dat te weten ook, dat wordt bij paarden onderling ook niet geaccepteerd, en ik ben niet van plan mij onder het paard in de rangorde te laten zetten.
Bijten is terugbijten, zwaar dreigen of uithalen is een mep, tegen de muur pletten (ja, we hebben een paar goed opgevoede exemplaren staan

) is een stevige elleboog in de buik en een paard dat niemand mee aan de hand durft te nemen omdat ie je finaal ondersteboven trekt krijgt van mij tijdens het lopen met de linkerhand een kneep in z'n neus als ie me voorbij probeert te denderen (en met lange, keiharde nagels voelt dat niet altijd even lekker...) Sommige penny's vinden dat zielig, maar komen vervolgens wel weer bij mij als ze een paard niet durven te hanteren...

Roxxiejj: Dat zegt inderdaad heel veel

**Geplaatst**: 23-08-10 15:36

Geplaatst: 23-08-10 15:36

Faux schreef:
Roxxiejj schreef:
Nou, als een paard mijn arm open bijt, krijgt ie toch wel echt een tik hoor mag ie bang zijn of wat, een beetje respect mag wel...

Je kunt dan beter terug gaan naar waaróm bijt mijn paard me? Wat doe ik verkeerd? i.p.v. respect uit hem te slaan, want met slaan zul je nooit respect krijgen. Voorkomen is beter dan genezen.

Ja op dat moment heb je dus misschien iets over het hoofd gezien, dus dan moet je dat gedrag maar niet corrigeren?

**Geplaatst**: 23-08-10 15:42

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 15:42

Amber: daar zeg ik amen op

**Geplaatst**: 23-08-10 15:47

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 23-08-10 15:47

Goh ik voel me ineens een lieverdje

Ik rijd zonder sporen, mijn zweep gebruik ik amper maar heb hem wel bij me. Rijd volgens de engelse regels, soms mijn cap op, soms niet.

Mijn paard heeft misschien in en jaar een keer een flinke schop gehad, maar verder hoef ik nooit in te grijpen. Ik verlies mijn geduld niet tijdens het rijden, als hij mij erafgooit, wat zelden gebeurd, wordt ik ook niet boos of verlies mijn geduld.

Heel soms trek ik hem wel even erdoorheen, maar dat doe ik ook maar max 2x per rij uurtje..