Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-15 20:54

Geplaatst: 07-01-15 20:54

flavlip schreef:
@ simpelman Maar bij plaatje 1, volgens jou schoudervoor, rij je dan gewoon op 2 sporen? Wat ik al eerder zei dan lijkt het mij rechtrichten met stelling... Kun je mij dan uitleggen in welke mate stelling/buiging je schouderbinnenwaarts moet rijden? Plaatje 2, op 3 sporen is volgens jou schouderbinnenwaarts, maar op 3 sporen vanuit een grote volte is met veel minder stelling/buiging dan vanuit een volte 10m...

Schouder voor is op twee sporen.
Het is een inleidingsoefening naar het schouderbinnenwaarts.
Wanneer je je schouderbinnenwaarts vanuit je schouder voor ontwikkeld komt er steeds meer buiging, komt van zelf.
Denk niet teveel aan die buiging, maar voel, je paard moet het aankunnen en in balans blijven, dat moet groeien.

**Geplaatst**: 07-01-15 21:01

Geplaatst: 07-01-15 21:01

Joolien schreef:
Simpelman schreef:
Je bedoelt waarschijnlijk aanleuning nemen?

Ja in feite doe je dat ook door stelling te vragen, vraag je het paard na te geven op je binnenteugel en contact te nemen op de buitenteugel.

Dat doe je ook in het hals strekken.
Het gaat om de aanleuning!

Heel veel mensen slaan de aanleuning over door het paard in de krul te zetten en daar vast te houden, lijkt net echt....
Aanleuning is overal, het paard volgt de hand naar voren en naar beneden.
Een goede ruiter kan zijn paard vanuit iedere oefening of beweging en op ieder moment de hals laten strekken ten bewijze dat hij daadwerkelijk aanleuning heeft.
Het leren strekken van de hals is de inleidingsoefening naar aanleuning, dit is het fundament onder de Klassieke Dressuur.
Het aanleren werkt om te beginnen het beste op de grote volte.(vanwege die stelling)

Mét aanleuning komt je paard niet meer achter de verticale lijn.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 07-01-15 21:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-01-15 21:06

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 07-01-15 21:06

Ja ik snap m, dan zit ik op de goede weg

**Geplaatst**: 07-01-15 21:19

Geplaatst: 07-01-15 21:19

Even toevoegen!
Pas wanneer een paard aanleuning neemt, pas dan heb je beheersing over de rug en over de schoft, anders zit deze op slot.
Vanuit de aanleuning kun je de schoft naar voren laten waaieren.
Het paard laten reiken naar het bit.
En PAS NU kun je door je paard in draf voorwaarts te rijden hem de knieën laten inbuigen, het bekken enigszins laten kantelen en het paard zich in de voorwaartse stuwing vanuit de lendenen en door de rug omhoog laten drukken om de voorhand te ontlasten=vrijheid te geven.
Wanneer een paard hier niet aan gewend is zal het in het begin regelmatig door de knieën zakken, dat komt doordat de achterbenen nu niet meer recht zijn maar gebogen en het paard nog niet gewend is om op deze manier zijn evenwicht te bewaren.
Veel paarden gaan zwabberig voelen achter.
Is GOED!

Na een paar maanden zullen de dijen=kuiten onder de hoogte van de knie aanzienlijk in volume toenemen en de rug op en net voor het bekken., ook de bovenhals wordt imposanter, het paard wordt mooi.
Het paard gaat zich steeds meer met een rechtere rug bewegen, i.p.v. een holle.

(ik hoop niet dat ik weer op mijn donder krijg voor het plaatsen al deze theorie voor de sukkels

en, even onder ons... geen paard kan in draf een langere pas maken met het achterbeen dan met het voorbeen en de snelheid is ook van geen belang, het gaat om de afdruk.)

**Geplaatst**: 07-01-15 21:39

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 07-01-15 21:39

Volgens mij is dit dan wel een heel goed uitgangspunt of niet?
Afbeelding

**Geplaatst**: 07-01-15 21:53

Geplaatst: 07-01-15 21:53

We hadden het er al over...
Dit is het uitgangspunt, nu door meer voorwaarts naar een weerstandbiedende hand de hals omhoog brengen naar de horizontale lijn.
Vanuit deze houding zal hij dat gaan doen vanuit de achterhand i.p.v. vanuit de voorrug.
Dat is voorwaarts neerwaarts.
Voorwaarts wil zeggen dat je met twee kuiten tegelijk, vanuit je X knieën en je kruis je paard naar voren drukt.
Het gaat dan een grotere pas maken, mits je die na het nageven voor af laat rollen, = laten reiken naar het bit.

Je knieën naar binnen draaien, beugels misschien iets langer (is zo moeilijk in te schatten), met X benen rijden.
Daarmee krijg je een rustig, ontspannen, afhangend been en een perfecte kuitligging om vanuit te drijven.
Het valt in het begin niet mee om dat vast te houden maar werk er aan, het is de basis van je zit.
Wanneer je dit bevestigd hebt (na een maand of 6) kun je een lange spoor aandoen waarmee je een heel subtiel zacht contact met de schuine buikspieren kunt onderhouden om oprichting en buiging verder ontwikkelen.
Je been wordt dan stil, het gaat "fluisteren" en je paard zal er steeds beter naar gaan luisteren.
Paarden zijn fluisteraars.

Twee elementaire punten om aan te werken, de rest later.

**Geplaatst**: 07-01-15 23:05

Geplaatst: 07-01-15 23:05

En, haal je sperriem er eens af.
Dit is een mode van de laatste tijd, nodig wanneer een paard in de krul gezet wordt, om te voorkomen dat hij met zijn mond open gaat lopen.
Een paard met echte aanleuning heeft geen neusriem, laat staan een sperriem nodig.
Een paard moet zijn mond open kunnen doen om de onderkaak los te kunnen laten.

**Geplaatst**: 07-01-15 23:15

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 07-01-15 23:15

Interessant over het schoudervoor/binnen. Het is me ook gelijk een stuk duidelijker. Thanks!

**Geplaatst**: 07-01-15 23:18

Geplaatst: 07-01-15 23:18

Simpelman schreef:
En, haal je sperriem er eens af.
Dit is een mode van de laatste tijd, nodig wanneer een paard in de krul gezet wordt, om te voorkomen dat hij met zijn mond open gaat lopen.
Een paard met echte aanleuning heeft geen neusriem, laat staan een sperriem nodig.
Een paard moet zijn mond open kunnen doen om de onderkaak los te kunnen laten.

Omdat het mijn paard niet is wil ik niet teveel knutselen aan de optoming, maar de sperriem heb ik expres wat losser gedaan,zodat deze eigenlijk geen effect heeft. Paard begint dan ook eerder te knabbelen. Neusriem lijkt ook heel wat maar is te groot en zit dus niet strak

**Geplaatst**: 08-01-15 01:18

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 08-01-15 01:18

Misschien ben ik wat betreft de uitleg van schoudervoor en schouderbinnen wat kort door de bocht geschoten. Ik had er natuurlijk bij moeten zeggen dat er wel degelijk stelling, buiging enzo bij komt kijken. Gooi het op de pijnstillers ofzo... Enfin, ik daag iedereen uit om het eens te rijden, alle varianten. En eens te voelen. Stap uit je comfort zone en probeer eens een oefening te rijden die je niet helemaal kent/begrijpt en probeer eens te voelen wat er onder je gebeurd.

Maak je een fout dan is het heus niet erg dan merk je het ook wel. Leren = proberen.

**Geplaatst**: 08-01-15 15:07

Geplaatst: 08-01-15 15:07

Veulen84 schreef:
Sanne: je uitleg getuigd echt van enorm veel gevoel voor je paard. Ik kom soms inderdaad paarden tegen die op een volte een enorme rust vinden. Beetje alsof ze een zucht van opluchting slaken elke keer als die oefening komt. Het blijft zo dat hoe je het boekje ook schrijft er altijd paarden zijn die andere dingen laten zien en nodig hebben. Gelukkig maar.
Jou franse slangevolte is trouwens voor veel ruiters een enorme uitdaging. Ik laat hem vaak rijden met paarden die wat stijf zijn. Veel mensen kennen de oefening niet en hij vraagt veel controle van de ruiter. Met een paard zonder balans zou ik hem niet rijden, te moeilijk.

Er zijn zoveel paarden met allemaal verschillende problemen en ruiters met een verschillend niveau. Ik merk dat zoveel mogelijk verschillende oefeningen en "tools" hebben het handigst is om mensen te helpen hun paard te helpen. Precies wat je zegt: soms is een bepaalde oefening goed voor een bepaald paard, maar kan de ruiter die coördinatie nog helemaal niet goed uit voeren. Het is wat schipperen en uitzoeken wat voor die combinatie het meest nut heeft en waar je een ingang kan vinden bij het paard.

**Geplaatst**: 08-01-15 15:48

Geplaatst: 08-01-15 15:48

Ik moet zeggen dat ik toch wel een stuk wijzer word door al deze uitleg en discussies. Leuk om te lezen en interessant ook!(lees al heel lang mee)
Als er is een mooi moment is ga ik vragen aan mijn pa of hij is wat foto's wil maken.
Dan ben ik ook heel benieuwd wat jullie er van denken.

**Geplaatst**: 08-01-15 16:21

Geplaatst: 08-01-15 16:21

Tot omstreeeks 1950 werden paarden voornamelijk door beroepsmensen gehouden.

100 Duizenden dienden er in de Europese legers.
Hier werden paarden in veel verschillende functies en op veel verschillende niveaus gebruikt, van simpele gebruiksrijderij tot, door de officieren, aan de Hoge School.
In de legers is, hen eigen, door de eeuwen, een systeem van africhting geëvolueerd, een optimale gebruiksmogelijkheid, hoge economie, een lange gebruiksduur en zo min mogelijk uitval waren het doel.
Paarden ginger er gemiddeld tot aan hun 20e mee.
Honderden toegewijde gepassioneerde experts op officiersniveau hebben er over nagedacht, ze hebben hier écht alles uitgeprobeerd en zijn met schade en schande wijs geworden.
Dat is wat we nu Klassieke Dressuur noemen, de afgelopen 50 jaar is hier nog veel bevestigende en verfijnende aanvullende kennis vanuit de wetenschap aan toegevoegd en de laatste 25 jaar worden er succesieflijk veel psychologisch inzichten vanuit het uit de VS afkomstige z.g. Natural Horsemanship in opgenomen.

Ons hedendaagse Klassiek Dressuurrijden is van origine een Martiale kunst, het is cultureel en technisch het best mogelijke binnen zijn kaders.

De commercie en de "leer" van een relatief klein aantal mensen die met boerenslimheid allerlei prijzen hebben kunnen winnen hebben vandaag het systeem van de Klassieke Dressuur doorkruisd.
Het is een "zootje" geworden.
De gemiddelde slachtleeftijd van paarden is nu omstreeks 10 jaar, ze zijn dan onbruikbaar geworden.

Het mooie, evenwichtige, harmonieuse en ethisch verantwoorde africhtingssysteem van de Klassieke Dressuur wordt minder en minder gevolgd.
Voor wie dat echt wil is het er nog steeds.
Zie het FEI art 401, de verdere reglementen en het Scala der africhting, tesamen met de moed om zelfstandig te denken.

@Sanne 83 er zijn niet zo maar allerlei oefeningetjes die op allerlei verschillende problemen en niveaus een effect hebben.
Er is één sluitend africhtings systeem waarin, passend op zijn tijd, bepaalde oefeningen aangewend worden om verder te komen.
Iedere oefening heeft zijn eigen plaats binnen het Scala.

Het allergrootste probleem in de rijderij van vandaag zijn:
Het niet voldoende tijd investeren in de gewenningsperiode, het eerste jaar, het paard niet zelfstandig en zélf zijn eigen verstoorde evenwicht onder de ruiter te laten hervinden. Iedere ruiter denkt dat hij dat hij wel even beter kan dan het paard.
Het voorbijgaan aan de aanleuning en het ontwikkelen van het voorwaarts, de stuwing, de afdruk.
Bijna iedereen denkt direct het evenwicht van het paard te moeten "herstellen", hem "op de achterhand" te moeten zetten en maakt daarbij de rug van het paard hol.
Het resultaat is recht evenredig aan de intensiteit van de poging, een paard kan zich niet verzamelen met een holle rug.
Vrijwel geen enkel paard komt tegenwoordig nog in verzameling.

Prof. dr. dierenarts en gepassioneerd GP ruiter heeft wetenschappelijk aangetoond dat er in de verzameling tijdens de (GP) wedstrijd nagenoeg géén sprake van enige gewichtsverplaatsing is.
Er wordt niet meer Klassiek gereden.

Het opbpuwen van de verzameling duurt zeker 4 jaar en komt voort vanuit het voorwaarts neerwaarts, de eerste twee jaar hoef je je helemaal niet druk te maken om wat voor gewichtverplaatsing ook, geen enkel paard kan daar dan al aan toe zijn.
Paarden kunnen in goede gezondheid 20 jaar in hun eigen natuurlijke evenwicht werken mét ruiter.

Amen

**Geplaatst**: 08-01-15 16:46

Geplaatst: 08-01-15 16:46

Simpelman schreef:
@Sanne 83 er zijn niet zo maar allerlei oefeningetjes die op allerlei verschillende problemen en niveaus een effect hebben.
Er is één sluitend africhtings systeem waarin, passend op zijn tijd, bepaalde oefeningen aangewend worden om verder te komen.
Iedere oefening heeft zijn eigen plaats binnen het Scala.

Ben ik het mee eens, maar in de praktijk moet je ergens een ingang zien te vinden bij het paard (en bij de ruiter).

**Geplaatst**: 08-01-15 17:52

Geplaatst: 08-01-15 17:52

Hals strekken > bevestigen
voorwaarts
buiging met gestrekte hals >bevestigen
voorwaarts
slangenvoltes, gebroken lijnen met gestr hals = omstellen > bevestigen
voorwaarts
overgangen en halve ophoudingen
strekken
voorwaarts
losgelatenheid, tact, aanleuning, nageeflijkheid

In volgorde, meestal zit het hier al ergens fout, dan weet je waar je aan werken moet....

**Geplaatst**: 09-01-15 12:43

Geplaatst: 09-01-15 12:43

Simpelman, binnen de basisoefeningen die je noemt, zijn er toch honderden redenen waarom iets niet wil lukken (meestal ontspanning van het paard, ontspanning van ruiter en begrip van de hulpen) en daar geef je dan weer een bepaalde "oefening" voor zodat die specifieke ruiter met dat specifieke paard kunnen verbeteren.

**Geplaatst**: 09-01-15 13:17

Geplaatst: 09-01-15 13:17

Sammie leeft ook weer eens. Interessante stukjes staan er tussen

Hiero momenteel bezig met op voltes contrastelling aannemen, paard in de hand laten zakken. Schouder naar binnen plaatsen van het buitenbeen naar binnen en daarna de achterhand naar buiten rijden met binnenbeen terwijl de schouder alleen begrenst wordt. Soort van lichte renvers op de volte? (zo ervaar ik het)

Renvers op de lange zijde kent ze als "travers aan de verkeerde kant vd baan" alleen heb ik haar geleerd de achterhand om mn been te buigen ipv plaatsen van de voorschouder. Meer kontje buiten dus.. maar kon ik het keurig doen lijken of ik de schouder binnen zette.

Eerste instructice waarbij ik door de mand ben gevallen hahaha.

Besef me nu dat ik meer bezig was met het buigen van het middenlijf door controle te willen hebben over de achterbenen ipv de schouders voor de achterhand zetten (beetje krom gezegd, hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel) de achterkant zwaait teveel en is zo soepel.. maar ze is niet op achter. Dus ze zwabbert en blijft op de voorhand ipv dat ze door de oefeningen leert meer op de achterhand te komen.

Paardje kent de wedstrijdoefeningen tm Z1 en loopt ze met twee hoeven in haar neus.. maar met dit soort dingen (die ze niet kent, en waarbij ze word uitgedaagd zelf haar lichaam recht te richten) merk je aan 1 kant heel goed dat ze nog scheef is haha!

Nieuwe instructrice is wel echt een eye opener!

Eerste weken veel vooruitgang geboekt. Nu een terugslagje want ze vind die kleine contra voltes best lastig omdat ze niet uit kan zwaaien/weg kan lopen

Zoals instructice zei "je hebt een elastisch paard en je kent de kunstjes zoals ze in het boekje staan.. maar uit die comfort zone.. en NU ben je pas met je paard aan het gymnastieken!"

Hoop binnenkort weer eens wat te kunnen plaatsen. Merrie begint eindelijk de rug losser te laten onder de man waardoor de galop ook eindelijk niet meer zo krampachtig is en ze niet meer zo terug denkt in dr lijf. Zelfs in een rustiger tempo blijft ze lekker impuls houden

**Geplaatst**: 09-01-15 14:00

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 09-01-15 14:00

Hey sam, leuk je weer tegen te komen! Wanneer ga jij weer de wedstrijdring in?

**Geplaatst**: 09-01-15 14:19

Geplaatst: 09-01-15 14:19

Voorjaar ofzo denk ik

Startpasgedoe is eindelijk geregeld (had na een wedstrijd in september een dreigbrief gehad van knhs :')

was geen lid meer ofzo.. knhs wees naar vereniging vereniging wees naar knhs.. had ik twee nette winstpunten gereden moest ik er nog maanden achteraan ook grmbl)

Trainen en lekker rijden staat voor mij nog altijd voorop wedstrijden, dus we zien t wel

Ze begint nu eindelijk zodanig de rug te gebruiken dat ik wanneer ik maar wil stukken kan doorzitten en geen plank meer onder mn kont heb. Hele vooruitgang

Ze vind t allemaal niet zo spannend meer, hahaha. Sensibel mutsje

Laatst bijgewerkt door S_en_Z op 09-01-15 14:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-01-15 14:22

Geplaatst: 09-01-15 14:22

sanne83 schreef:
Simpelman, binnen de basisoefeningen die je noemt, zijn er toch honderden redenen waarom iets niet wil lukken (meestal ontspanning van het paard, ontspanning van ruiter en begrip van de hulpen) en daar geef je dan weer een bepaalde "oefening" voor zodat die specifieke ruiter met dat specifieke paard kunnen verbeteren.

Dat lijkt logisch....
Maar je zit nu midden in het probleem en probeert het van daar uit op te lossen.

Er is nog een logika, "de basis correct opbouwen", deze werkt veel effectiever omdat er in principe geen fouten verterkt kunnen worden.
IEDER probleem is terug te vinden in een fout in basisopbouw.
de longeerperiode
het zadelmak maken
de gewenningsperiode
de eerste stap van het Scala, tact en losgelatenheid
de tweede aanleuning en nageeflijklheid

De snelste en de kwalitatief beste manier om een probleem op te lossen is terug te gaan naar het punt waar het ontstaan is.

Longeren is rangorde instellen!, stemhulpen leren begrijpen, een minimale conditie en krachtsopbouw, leren vertrouwen en te ontspannen en aan wennen in evenwicht te blijven op een cirkel (dat is waar het meeste op werken).
Het eindresultaat van de longeerperiode is kalmte en ontspanning, vertrouwen, communicatie en een basis begrip van wat er gevraagd wordt.
Hier zit al een groot deel van de problemen die we om ons heen kunnen zien verborgen.
rangorde
alle stemhulpen begrepen hebben en rustig opvolgen, zonder een robot te verwachten...
een beetje basis conditie en bespiering om een ruiter te kunnen dragen, wanneer die ontbreekt dan zal het paard zich nooit kunnen ontspannen, het probeert te "overleven"
vertrouwen krijgen in een vriendelijke, communicerende, prijzende, consequente, tolerante africhter, het werk begrijpen
leren wachten.
Een aantal weken van samen buiten wandelen aan de longe versterkt in niet geringe mate het vertrouwen en laat het paard zien hoe we om moeten gaan met "kabouters". (naar beide zijden)

Wanneer dit correct is bevestigd dan zal het zadelmak maken doorgaans geen enkel probleem opleveren.
Bij het zadelmak maken vragen we het paard ons er in te vertrouwen dat we beetje bij, voor hem acceptabel, beetje ons toe te laten op zijn rug te gaan zitten, het vroegere "inbreken" kom je later altijd weer tegen als een probleem.
Als er hier aan gerelateerde problemen opkomen dan gaan we gewoon opnieuw beginnen met zadelmak maken.

De gewenningsperiode.
Het paard zelf en zelfstandig laten uitvinden hoe het moet omgaan met het ruitergewicht, zijn autoriteit, de stemhulpen koppelen aan ruiterhulpen, leren omgaan met "kabouters" en met andere buitengebeurens.
In de gewenningsperiode denken we niet aan dressuren en voor en achterhanden, het is de kleuterschool.

Pas na een jaar of zo beginnen we heel voorzichtig en met heel korte tijdsduur de eerste dressuuroefening uit te leggen, het strekken van de hals in stap......
De tweede, het stelling geven en buigen op de grote volte met het strekken van de hals.
Enz..

Het verhaal wordt ellenlang zo, maar ik denk dat iedereen de strekking begrijpt.

Neem van mij aan een paard zo beleerd levert nooit een probleem op, alles gaat vanzelf
Een paard met een probleem, op deze manier benaderd is in korte tijd weer terug in het probleemloze spoor en je kunt er gemoedelijk mee verder.
En dat geldt idem voor de ruiters....., begrip van de basisopbouw.

**Geplaatst**: 09-01-15 15:33

Geplaatst: 09-01-15 15:33

sanne83 schreef:
Simpelman, binnen de basisoefeningen die je noemt, zijn er toch honderden redenen waarom iets niet wil lukken (meestal ontspanning van het paard, ontspanning van ruiter en begrip van de hulpen) en daar geef je dan weer een bepaalde "oefening" voor zodat die specifieke ruiter met dat specifieke paard kunnen verbeteren.

Dat hoeft niet, soms is herhaling, tot in den treure ook een goede leerschool. Vaak moet een paard eerst de oefening snappen, daarna vertrouwen krijgen om te doen wat er gevraagd wordt en dan pas kun je heel langzaam gaan bevestigen. Dat kan soms lang duren, maar als je te vroeg stopt leer je het paard ook neit te vertrouwen te krijgen in de oefening.
Voorbeeldje, je wilt een paard nageeflijk maken, dan is het funest om contstant te gaan wisselen van figuren, want dan moet het paard iedere keer de balans weer aanpassen en dan duurt het veel langer voordat een paard in durft te zakken. Als je dat nu gewoon op de hoefslag of 2e hoefslag doet, of op de volte, weet een paard iig waar hij heen moet, dan heft hij denkruimte over om te kunnen handelen wat jij van hem vraagt.
Dus ja, soms ben ik 15 min lang op een volte aan het stappen oid, het enige wat ik dan soms doe is even de druk eraf halen zodat het paard even de boel kan verwerken.
Pas als het paard linksom een paar keer in mijn hand is gezakt en die rug loslaat, ook al is dat maar 2 passen per keer, ben ik tevreden en ga ik rechtsom. Eerder niet.

**Geplaatst**: 09-01-15 15:43

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 09-01-15 15:43

En dan.....

"Tom is op zijn 14e begonnen om zijn brood te verdienen met het zadelmak maken en africhten van paarden samen met zijn vader.
Tom heeft zijn hele leven niets anders gedaan, hij is er beroemd mee geworden, bij Tom geen geweld, kalm, alles gaat als vanzelf.

Op zijn 84e, Tom is oud en moe geworden en geeft alleen nog maar af en toe workshops, krijgt hij bezoek van een journalist van een paardenblad.
Ze kletsen wat over van alles over paarden, aan het eind van het interview stelt de journalist een Tom belangrijke vraag:
Tom als je alle ruiters van de wereld een een kort advies zou moeten geven bij de africhting van hun paard, het allerbelangrijkste waar ze zich aan zouden moeten houden, wat zou jouw advies dan zijn?
Tom kon het heel kort samenvatten:
Always quit at the right moment.
Het advies dat het minst opgevolgd wordt."

**Geplaatst**: 09-01-15 15:45

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 09-01-15 15:45

En 1 van de grootste lessen die ik de afgelopen 3,5 jaar geleerd heb

**Geplaatst**: 09-01-15 15:55

Geplaatst: 09-01-15 15:55

Dat ook

Edit: van de week ging ik nog de fout in met Dantes van Lollieloes. Ik was met hem aan het spelen(grondwerk) en het was zo leuk dat ik achteraf veel te snel ging. Ineens wilde ik weer dat ie achter me aan kwam, bam, bleef ie gewoon stilstaan. Daarna deed ie t nog een keer. Het is gefilmd en achteraf zie ik dan dat het paard veel te veel te verwerken krijgt. Want het lijkt allemaal leuk en makkelijk, maar voor een paard is het geestelijk vaak teveel. Goede leerschool

**Geplaatst**: 09-01-15 17:34

Geplaatst: 09-01-15 17:34

Joolien schreef:
sanne83 schreef:
Simpelman, binnen de basisoefeningen die je noemt, zijn er toch honderden redenen waarom iets niet wil lukken (meestal ontspanning van het paard, ontspanning van ruiter en begrip van de hulpen) en daar geef je dan weer een bepaalde "oefening" voor zodat die specifieke ruiter met dat specifieke paard kunnen verbeteren.

Dat hoeft niet, soms is herhaling, tot in den treure ook een goede leerschool. Vaak moet een paard eerst de oefening snappen, daarna vertrouwen krijgen om te doen wat er gevraagd wordt en dan pas kun je heel langzaam gaan bevestigen. Dat kan soms lang duren, maar als je te vroeg stopt leer je het paard ook neit te vertrouwen te krijgen in de oefening.
Voorbeeldje, je wilt een paard nageeflijk maken, dan is het funest om contstant te gaan wisselen van figuren, want dan moet het paard iedere keer de balans weer aanpassen en dan duurt het veel langer voordat een paard in durft te zakken. Als je dat nu gewoon op de hoefslag of 2e hoefslag doet, of op de volte, weet een paard iig waar hij heen moet, dan heft hij denkruimte over om te kunnen handelen wat jij van hem vraagt.
Dus ja, soms ben ik 15 min lang op een volte aan het stappen oid, het enige wat ik dan soms doe is even de druk eraf halen zodat het paard even de boel kan verwerken.
Pas als het paard linksom een paar keer in mijn hand is gezakt en die rug loslaat, ook al is dat maar 2 passen per keer, ben ik tevreden en ga ik rechtsom. Eerder niet.

Dat is inderdaad precies wat ik bedoel. De oefening is dan "herhaling van de volte totdat paard ontspant" bijv. Ik vind het fijn om op die manier opdrachten te geven, zodat je een kwaliteit (in dit geval: ontspanning) benadrukt. Dan is het ook duidelijk wanneer het doel bereikt is.

Ik leer graag één ding tegelijk aan. Dat vind ik vaak didactisch niet zo sterk in dressuurlessen: het paard moet én actief én nageeflijk én met lengtebuiging én én én..., terwijl alles afzonderlijk nog lang niet bevestigd is. Het paard kan dat niet bijbenen, maar de ruiter al helemaal niet.

Simpelman schreef:
Tom kon het heel kort samenvatten:
Always quit at the right moment.
Het advies dat het minst opgevolgd wordt."

Niet alleen aan het einde van de sessie, maar elke hulp, elke actie moet stoppen op het juiste moment

Blijft moeilijk