Bokt.nl

piepenfiets schreef:

Professor schreef:

, maar het is Kunst een grote Kunst om zo´n eenheid te zijn met je paard ondanks dat men er niet op zit.

.

piepenfiets schreef:

Accoord,daar zou ik nog aan toe willen voegen..of het paard ook bereid is.
Het gaat hier om het feit dat deze hogeschooloefening word uitgevoerd aan de lange lijnen,dus met minder fysieke mogelijkheden om hulpen te geven,en dat het kunst is

Suelza schreef:

Ja en nee, het vormen van een eenheid is niet afhankelijk van de plaats van de ruiter/trainer (op de rug of vanaf de grond), maar wel van de inwerking van zijn of haar hulpen en de vraag of het paard deze begrijpt en in staat is (fysiek/mentaal) om deze uit te voeren...

Professor schreef:

Suelza schreef:

Ja en nee, het vormen van een eenheid is niet afhankelijk van de plaats van de ruiter/trainer (op de rug of vanaf de grond), maar wel van de inwerking van zijn of haar hulpen en de vraag of het paard deze begrijpt en in staat is (fysiek/mentaal) om deze uit te voeren...

Wanneer dit geen Kunst is, dan weet ik niet wat u onder RijKunst verstaat.
En dat achter of op het paard wel degelijk een verschil zit met het opbouwen van vertrouwen dan begrijpt u waarschijnlijk niet hoe veel vertrouwen er moet zijn om met minder hulpen dan onder de man een paard rechtuit gaat en rechtgesteld is.
Internationaal is er bijna geen één die op een rechtelijn blijft met het changement à tempi.
Laat staan het op zo´n volte te rijden, dat is Kunst Suelza.
En aan de lange teugel werken fysiek/mentaal is dat is rijden ook.
Iedereen kan wel met een langeteugel erachteraan hobbelen, maar werkelijk zulke oefeningen laten zien dat zijn er maar weinig, denk niet dat u dit zomaar even doet, alhoewel het wel zo overkomt.

Citaat:

U hoort mij ook niet zeggen dat ik ditzelfde na zal doen...

Wat ik zeg is dat goed rijden niet meer of minder onder een kunst kan worden verstaan als het goed werken aan de lange teugel...

Lezen wat er geschreven wordt, is ook een kunst an sich

Professor schreef:

Citaat:

U hoort mij ook niet zeggen dat ik ditzelfde na zal doen...

Wat ik zeg is dat goed rijden niet meer of minder onder een kunst kan worden verstaan als het goed werken aan de lange teugel...

Lezen wat er geschreven wordt, is ook een kunst an sich

Waar is het dan anders beschreven???
Dat het rijden geen Kunst of een kleinere of een grotere zou zijn?
Het is Klassieke RijKunst.
Bovendien ben ik benieuwd wat voor scala van mogelijkheden u weet om de hulpen te geven met de lange teugel?

Citaat:

En persoonlijk vind ik het werken aan de lange teugel, niet meer een kunst dan het werken onder het zadel.

andafries schreef:

Beide is kunst op dat niveau !!!
Maar onder het zadel heb je wel meer mogelijkheden om hulpen te geven.
Soms heb ik weleens van zat ik er maar op.

Professor schreef:

Moll schreef:

ik ben ook van het been zonder hand en hand zonder been

nee, moet u zeggen dat dat er bij mij gewoon in gedrilt is, door instructie, ik weet van huis uit niet beter om het zo maar even te zeggen.

Maar nooit nagevraagd van wie die dat hadden???
Mijn instructie gaf altijd aan wat en wie en waarom, na de les werd er altijd over gesproken.
Het been ligt tegen het paard, door alleen de haren te strelen als het waren, maar het onderbeen mag nooit ver van het paard zijn.
Het waarom omdat men het paard niet rijden kan, men kan het niet om stelling vragen alleen met de handen, en men kan geen buiging vragen alleen met de handen.
Men kan geen ophoudingen maken zonder zit- en beenhulpen. Dan laat men een stuk weg, dan kan het achterbeen niet dragen maar gaat stuwen en dan krijgt men het paard niet verder dan het natuurlijk evenwicht.

Suelza schreef:

Dat ben ik niet met je eens. Je hebt een groot scala aan mogelijkheden voor het geven van hulpen aan de lange teugel, vergis je niet!

En persoonlijk vind ik het werken aan de lange teugel, niet meer een kunst dan het werken onder het zadel. Het is maar net wat je gewend- en waarin je getraind bent.

murphy102 schreef:

Ben het met Professor eens. Altijd been heel dicht in de buurt of er AAN, alsof je wrijft, zonder dat je een drijvende hulp geeft. Een been dat "aan" een paard is, onderhoudt de verzameling, laat het paard niet in de steek. Dit been, SAMEN met de hand- en zithulp, zorgt voor een onderlinge fijne en lichte samenwerking. Valt een van de drie weg, wordt het paard in de steek gelaten. Dat wil niet zeggen dat deze hulpen steeds permanent aktief aanwezig zijn, maar ze ZIJN er, indien nodig. Het geeft een paard vertrouwen dat de ruiter er IS!
Veel ruiters echter hebben geen correcte beenligging. De meeste onderbenen liggen veel te vaak naar voren. De term "onderbeen op de singel" is mijns inzien dan ook niet correct, ook al staat het in veel boeken of wordt het vaak gepredikt. Onderbenen liggen vaak daar waar het paard smal toeloopt en men niet bij de massa is. Men zou vaker moeten controleren of hak-heup-schouder 1 lijn vormt. Controleer dit vanuit het zadel door een denkbeeldige stippellijn te trekken van knie naar de punt van de tenen en men komt in de goeie positie uit waar het onderbeen dient te liggen. Bij een correcte positie van het onderbeen is het ook veel eenvoudiger om dichter bij het paard te zijn en te blijven met dat onderbeen.
Dus inderdaad, zoals Professor ook al zei: onderbeen mag niet ver van het paard af zijn.

xmarliez schreef:

Wat wordt er ook al weer bedoeld met de croupe, Andafries?

Professor schreef:

Suelza schreef:

Dat ben ik niet met je eens. Je hebt een groot scala aan mogelijkheden voor het geven van hulpen aan de lange teugel, vergis je niet!

En persoonlijk vind ik het werken aan de lange teugel, niet meer een kunst dan het werken onder het zadel. Het is maar net wat je gewend- en waarin je getraind bent.

Ben toch nieuwsgierig wat dat grote scala aan mogelijkheden is van u?

Moll schreef:

vreemt dat u zelf niets wil toe lichten, en wel verwacht van een ander dit te doen

Citaat:

En dat zal ik dus ook niet doen, enkel om mijn punt aan u te bewijzen, daar ik niet direct de behoefte voel om mij hier te bewijzen.