Bokt.nl

Simpelman schreef:

Zonder aangelegde knie dat zou het aantrekken van het kruis niet mogelijk zijn, de belangrijkste verzamelende/oprichtende hulp.

RoyalMemory schreef:

Ja hoor, ik heb de stoute schoenen aangetrokken. Mijn zoon (10 jaar) heeft mij gefilmd. Mijn paard heet Sultan JM, hij is vijf jaar. Als driejarige heeft hij negen maanden in de box gestaan vanwege een blessure, daarna zijn we rustig aan aan de slag gegaan. Hij is nu dus een jaartje onder het zadel.

Hij komt van Mallorca en heeft daar 'wild gedekt', hij heeft dan soms ook wat moeite om alles tegelijk in de gaten te houden en dan ook nog zijn best te doen

Ik vind het best spannend om te plaatsen. Als ik jullie filmpjes bekijk vind ik het ook altijd moeilijk om er iets van te zeggen, want: wie ben ik

Nou ja, hier komen ze:

Stap:
https://youtu.be/c9H2BQmEegc

Draf:
https://youtu.be/Q1V1sM8e0j4

Galop:
https://youtu.be/oqlpGJLDZbo

Natuurlijk doet hij het beter als er niet gefilmd wordt (en als er niet aan de ene kant een hengst loopt en aan de andere kant hengstige merries ) en de filmpjes zijn maar kort, maar misschien kunnen jullie er toch iets over zeggen.

Simpelman schreef:

Het aantrekken van het kruis.

Dit is een veelomvattende essentieële hulp, het is de kern van het dressuur rijden.
Het allerbelangrijkste bij deze hulp is voelen.
De kruishulp werkt alleen correct wanneer de ruiter zijn paard écht voelt.
Wanneer de ruiter zijn paard voelt dan voelt het paard dat en zal zich open gaan stellen voor de hulpen waardoor deze steeds subtieler kunnen worden.
Wanneer de ruiter mechanische hulpen geeft zonder in te voelen bij het paard dan zal deze zich (deels) afsluiten.
Hoe beter je voelt hoe meer je voelt dat je weinig moet doen en geconcentreerd moet zijn op je eigen ontspanning, het paard reageert op alles, dus ook op onwillekeurige bewegingen.
(Vandaar dat ik steeds hak op het gefrummel met handen en benen en zit)
Silte.

Uitgangspunt is een ontspannen paard dat vol vertrouwen rustig wacht op wat komen gaat. Het hals strekken is bevestigd.
Laten we gaan stappen in deze staat.

De ruiter is volledig ontspannen en recht op, zoekt zijn eigen evenwicht op als een jongleur en laat zich meenemen in de bewegingen, iedere onwillekeurige spanning blokkeert het voelen en stoort het paard in zijn bewegingen.
Geen gefrutsel, slechts een contactteugel , aangesloten knieën en verder afhangende onderbenen.
Concentreer je op je zitbeenknobbels en voel dat ze links en rechts afwisselend mee naar voren genomen worden, verenig je met deze beweging, dus wordt er één mee. Ontspannen!

Wanneer je nu aan één zijde (de binnenzijde) je buikspieren rustig wat aanspant dan komt je zitbeenknobbel en knie aan die kant iets naar voren en zal je paard iets vermeerderd druk geven op de binnenteugel, hij komt in je hand.
Biedt je zachtjes en soepel wat weerstand met je hand, in de beweging, dan verkort je de binnenzijde van je paard en dan wendt hij die kant op.
Je hebt nu een eenzijdige kruishulp gegeven.
De essentie is IN de beweging te blijven, dus niet dwingen of forceren maar afwachten en belonen en het paard niet uit zijn evenwicht te halen.
Je beinvloed de beweging vanuit de beweging en niet van buiten af.
Doe je het van buiten af dan sluit je paard zich af, je stoort hem.

Bij een tweezijdige kruishulp verkort je de hele bovenlijn en zal een paard zich iets verzamelen, MITS HET DAAR AAN TOE IS, en kun je een een halve ophouding laten overgaan in een hele.
Nogmaals het gaat om voelen, je moet eerst "stil" worden en luisteren met je hele lichaam, niet willen maar vragen en afwachten, direct iedere aanspanning opheffen wanneer er een positieve reactie van het paard komt.

Dit moet je eerst opzoeken in stap, voor jezelf oefenen en bevestigen, na een paar weken ga je hiermee werken in draf.
Ook je paard heeft ev en tijd nodig om aan je subtiliteit te wennen.....

Mocht je vragen hebben, stel ze.

Starbreeze schreef:

Misschien nog een aanvulling, probeer eens bewust te zijn van wat je allemaal aan hulpen geeft op je paard. Probeer eens niets te doen. Pas dan komen die subtiele hulpen door en kan je één worden met je paard.

Ook wanneer dit nog als hocus pocus klinkt, er gaat een 'aha moment' komen wanneer je dit volhoudt.

Starbreeze schreef:

Misschien nog een aanvulling, probeer eens bewust te zijn van wat je allemaal aan hulpen geeft op je paard. Probeer eens niets te doen. Pas dan komen die subtiele hulpen door en kan je één worden met je paard.

Ook wanneer dit nog als hocus pocus klinkt, er gaat een 'aha moment' komen wanneer je dit volhoudt.