Bokt.nl

e_horse schreef:

Maar waar ging dit topic nou eigenlijk over???

Over een paard met antropomorfistische neigingen die liever zichzelf in het zweet werkt met een stang en trens in zijn mond en een ruiter op zijn rug, dan dat hij over de steppe rent met zijn kudde naast zich en het wuivende gras onder zich...

Als paarden wedstrijden zouden willen rijden en winnen, zouden ze die zelf allang hebben georganiseerd. En dat doen ze dan ook; maar niet met bovenstaande optuiging, maar gewoon zoals paarden dat doen. Heb ik laatst nog een leuk filmpje van gezien, over een veulen dat opgroeid om later een leider te worden. Zeer aangrijpende film, waar je ook veel van kan leren.

Citaat:

Ik heb met olympiade paarden gewerkt... Is een soort paard dat "men" zich niet voor kan stellen. Geeft niks als je nog nooit zo een paard tegen ben gekomen....... want eerlijk is braaf, zoveel paarden met prestatiedrang, aandachtsgeil, en winnaarsmentaliteit heb je nou eenmaal niet.

KiWiKo schreef:

wat je niet kent weet je niet

Citaat:

Is dat nou veel anders dan het gemiddelde kleuterschoolgroepje dan?
Spelen ook gezellig op het schoolplein, maar pas jaren later komen de ware talenten aan het licht.

Visconti schreef:

Citaat:

Ik heb met olympiade paarden gewerkt... Is een soort paard dat "men" zich niet voor kan stellen. Geeft niks als je nog nooit zo een paard tegen ben gekomen....... want eerlijk is braaf, zoveel paarden met prestatiedrang, aandachtsgeil, en winnaarsmentaliteit heb je nou eenmaal niet.

haha sorry moet hier een beetje om lachen, alsof een talentvol paard geboren en plotseling besluit " ik ben geen paard, nee ik ben een olypiade paard en ik denk totaal anders dan alle andere paarden want ik ben veel beter". Zo werkt het gewoon niet, paarden worden geboren, komen in grote opfokstallen en groeien daar op samen met de "normale" paarden. Denk je dat die paarden werkelijk door hebben over wat voor talent ze beschikken? Nee, dat zijn gewone paarden, die lekker ravotten met hun vriendjes en geen idee hebben wat de toekomst voor hun in petto heeft. Tot hun 3de levens jaar zijn het volledig normale paarden, om de zoveel tijd lopen er wat mensen langs en zeggen "goh dat is een beste" maar dat heeft het paard zelf niet door. Want de talenten die een ppaard voor ons mensen beschikt is voor een paard zelf misschien wel helemaal niet voordelig. Wie weet voelt hij zich wel minder in de kudde omdat hij zulke lange poten heeft, je weet het niet.

Pas als het paard werkelijk aan het werk moet komen zijn talenten naar boven, maar de persoonlijkheid van het paard is dan al gekweekt. En helaas, een paard met een normale jeugd wordt gewoon een normaal paard. Een paar dat denkt als een paard, die de zelfde behoeftes heeft als alle andere paarden. KiWiKo wat jij wilt is een paard dat denkt als een mens, maar paarden zijn paarden en zullen altijd paarden blijven. En paarden denken niet eenmaal niet in "ik" en eigenbelang, paarden zijn er voor gemaakt te functioneren in grote kuddes. Het gaat om "wij" en een leider handelt in belang van de kudde, en niet om zijn eigen belang. Je kunt een paard zo gek krijgen als je zelf wilt, maar die dingen die jij beweert dat een toppaard ziet acht ik onmogelijk.

LDRD schreef:

Jij rijdt niet neem ik aan?

double schreef:

Wie zegt dat een paard alleen in een kudde gelukkig is? Paarden zijn nu eenmaal niet meer zoals vroeger. Ze worden doorgefokt. Je hebt warmbloeden die gewoon NIET als jaarling in een kudde hebben geleeft, en hun hele leven al vertroeteld worden. Zet jij een paard dat zn leven lang vertroeteld is geweest, dekentjes, ijzertjes, volop aandacht (of dit nou menselijk is, of tegen de wil van het paard even buiten discussie gelaten) zomaar even in zn blootje in de kudde? En wordt hij daar dan gelukkig van? Hij zal niet eens weten wat hij er mee aan moet. Maar ja, zijn baasje weet dat dit is wat hij wil. Vrij zijn en in een kudde zijn.

KiWiKo schreef:

Je zal toch maar geboren worden als getalenteerd paard, je hebt de guts, je hebt het lijf, je hebt de beweging, je hebt het karakter......... Je WIL winnen, altijd, je wil er staan...... je wil er zijn, en dat drijft je tot het uiterste samen met je ruiter.

Je hebt een goed huis, je wordt goed verzorgd (okee niet op de steppe, waar je oorspronkelijk hoort.... maar dit is toch wel jouw wereldje) Zo af en toe is de training zwaar, gruwelijk zwaar...... vraagt je ruiter jou in alle onmogelijke houdingen, maar je merkt dat je steeds leniger wordt, steeds meer kracht krijgt. En damn, je gaat nog winnen ook!!!.... Sta je daar in het middelpunt van de belangstelling.......... tandjes, tandjes... je kneist het toch maar.

Gut wat is iedereen trots op je, en jij op jezelf!!!

Je bent scherp, heul scherp op alles in je omgeving, op gevoelens, stemmingen, geluid alles....... want dat is immers wat je bent, een sensibel paard, een paard gemaakt voor de top. Dat draag je ook uit, dat laat je ook zien, want dat BEN je.

Is zo een paard nou zielug omdat hij bij een Coby of Anky terecht komt? Of leeft het dier het leven wat bij hem past?

Nadya schreef:

Daarom had ik het over 'afgestompte' paarden, die zichzelf compleet kwijt zijn door toedoen van de mens. En ik wil niemand tegen het hoofd stoten, hoor, maar ik moet toch even kwijt dat ik dat dus iets vreselijks vind. Je kunt dan roepen dat zo'n dier zo'n sterk karakter heeft, maar eigenlijk is het misschien wel net andersom?
Het sterke karakter heeft plaats gemaakt voor iets anders: Een troetelpaard wat wil presteren.
Nou, geef mij dat oerpaard maar...
Maar ja, da's mijn mening.