Bokt.nl

fransje23 schreef:

Bij lengtebuiging wil je toch dat de buitenzijde van het paard langer wordt?
In hoeverre heb je daar teugelhulp bij nodig?

fransje23 schreef:

Ga thuis even bijlezen.

Weet niet of mijn vraag beantwoord is?
Wil je bij lengtebuiging dat de buitenzijde langer wordt of ga je verkorten aan de binnenzijde?

fransje23 schreef:

Ga thuis even bijlezen.

Weet niet of mijn vraag beantwoord is?
Wil je bij lengtebuiging dat de buitenzijde langer wordt of ga je verkorten aan de binnenzijde?

Avalanche81 schreef:

fransje23 schreef:

Bij lengtebuiging wil je toch dat de buitenzijde van het paard langer wordt?
In hoeverre heb je daar teugelhulp bij nodig?

Om de buitenschouder te begrenzen, anders blijft je paard recht in het lichaam en loopt over de buitenschouder weg.

fransje23 schreef:

Mijn vraag is voor degene die hem wil beantwoorden

Plaatjes heb ik nog niet bekeken!

Je wilt dus dat de spieren aan de binnenkant verkorten en de spieren aan de buitenzijde dezelfde lengte behouden als voor de vraag van de lengtebuiging?
Of wil er iets tussen in?

manubres schreef:

Laat een paard in het begin juist eerst eens op eigen benen lopen, ipv gelijk dat 5e been aan te beiden. De meeste paarden blijven dat 5e been nodig hebben. Ik denk dat wij paarden onderschatten als je zegt dat ze dat nodig hebben. Laat een paard eens zijn eigen balans vinden in een eigen houding. Dat dit schadelijk zou zijn ben ik het niet mee eens. Een paard in een houding dwingen lijkt mij schadelijker. En biomechanisch gezien kan een paard veel moeilijker in balans blijven als je het hoofd van voor in de krul dwingt. Een paard gaat uit zichzelf zoeken naar een houding waarin het makkelijk loopt en dat is echt niet als sterrenkijker. Maar een ruiter moet het paard die ruimte (letterlijk) wel geven.

Janneke2 schreef:

manubres schreef:

Laat een paard in het begin juist eerst eens op eigen benen lopen, ipv gelijk dat 5e been aan te beiden. De meeste paarden blijven dat 5e been nodig hebben. Ik denk dat wij paarden onderschatten als je zegt dat ze dat nodig hebben. Laat een paard eens zijn eigen balans vinden in een eigen houding. Dat dit schadelijk zou zijn ben ik het niet mee eens. Een paard in een houding dwingen lijkt mij schadelijker. En biomechanisch gezien kan een paard veel moeilijker in balans blijven als je het hoofd van voor in de krul dwingt. Een paard gaat uit zichzelf zoeken naar een houding waarin het makkelijk loopt en dat is echt niet als sterrenkijker. Maar een ruiter moet het paard die ruimte (letterlijk) wel geven.

... ik heb mijn jonkie ingereden met zo weinig mogelijk gewicht in mijn handen.
Deels idealisme, deels bittere noodzaak.
Maar ik heb Knollie eigenlijk niet 'haar eigen balans in haar eigen houding' laten vinden, want ik gebruikte wel mijn teugels om de neus voor het buitenschoudergewricht te brengen.
Zelf zou geen paard dat ooit doen, maar na verloop van tijd vond ze het wel leuk.
Laten afbuigen heb ik eigenlijk nooit gedaan. (Waarom zou ik?)
Bij ontspanning, als de verticale balans klopt is haar neus min of meer voor de loodlijn, zo nee is er 'werk aan de winkel'.

Janneke2 schreef:

Mbt verkorten of verlengen - dat is nog wel even een doordenkertje...!

Op het moment dat ik de woorden hoor, roep ik spontaan : 'Verlengen!'.
En op zich zit daar iets in.

Maar wat het belangrijkste is, is het ondertreden van het binnenachterbeen.
Dat maakt de binnenkant korter...

(Uiteraard gaat dit niet over het terugbrengen van de binnenhand van de ruiter naar de eigen heup of verder...)

Wel heb ik bij voltes etc in mind: 'lekker stretchen aan de buitenkant'.

Citaat:

Achteraf was het me pas duidelijk”, vertelt Karin. “ik had hem kunnen redden als ik wist wat ik nu weet. De oorzaak van zijn problemen, dat was ik! De manier van trainen die ik jarenlang gebruikte, was gericht op de lage hoofd-halshouding. inmiddels weet ik dat de meeste problemen bij paarden ontstaan in de bovenlijn, door het laag, diep en rond rijden. Dit veroorzaakt uiteindelijk klachten door het hele lichaam. ik had hem kunnen revalideren. Dat had lang geduurd, maar het was me gelukt.”

Citaat:

Op basis van haar ervaringen bedacht Karin 4DimensionDressage. Ze legt uit: “het is niet laag, diep en rond rijden. het gaat er niet om of het mooi is, maar om hoe het paard zich voelt en wat hij nodig heeft om vrij te bewegen

Citaat:

De sportpaarden van nu zien er anders uit dan vroeger en dat vraagt om een andere aanpak tijdens de training. De blessures die we vandaag de dag zien, worden grotendeels veroorzaakt door incorrecte training. Als we het paard leren op eigen benen te lopen en dan in balans te blijven, kan hij een goede rompstabiliteit aannemen en de oefeningen die de ruiter van hem vraagt beter uitvoeren.” Dit is dan ook de kern van de methode: het paard in balans brengen waardoor hij van daaruit een correcte lichaamshouding kan aannemen.

Citaat:

Karin legt uit wat volgens haar de oorzaak is van veel blessureleed. “Laag, diep en rond rijden is het normaalbeeld geworden. Maar wanneer je het paard met tegendruk in de mond werkt, gaat de kaak op slot en zet je ook de wervelkolom vast. hij kan zijn rug niet mooi bol maken en het achterbeen kan niet ondertreden. De meeste klachten ontstaan bovenin het paard, maar de problemen uiten zich vaak ergens anders in het lichaam. Mijn manier van een natuurlijke aanleuning krijgen is door te duwen, niet door te trekken. het paard is degene die de hand van de ruiter neemt. niet andersom.”

Avalanche81 schreef:

fransje23 schreef:

Bij lengtebuiging wil je toch dat de buitenzijde van het paard langer wordt?
In hoeverre heb je daar teugelhulp bij nodig?

Om de buitenschouder te begrenzen, anders blijft je paard recht in het lichaam en loopt over de buitenschouder weg.

fransje23 schreef:

Je wilt dus dat de spieren aan de binnenkant verkorten en de spieren aan de buitenzijde dezelfde lengte behouden als voor de vraag van de lengtebuiging?
Of wil er iets tussen in?

irmaz schreef:

fransje23 schreef:

Je wilt dus dat de spieren aan de binnenkant verkorten en de spieren aan de buitenzijde dezelfde lengte behouden als voor de vraag van de lengtebuiging?
Of wil er iets tussen in?

Je wilt het midden van het paard op de neutrale lijn, dus de buitenzijde verlengen en de binnenzijde verkorten.

Avalanche81 schreef:

Ja hoor, dat kan. Omdat een paard van nature een bocht maakt door het hoofd naar buiten te gooien en de achterhand naar binnen, er is voor een paard geen enkele noodzaak om te buigen zolang er geen ruiter op zit (wat overigens ook de reden is dat jonge paarden niet zo vreselijk scheef zijn vaak).

Alleen, als hij datzelfde zou doen met een persoon erop, ga je doordat het zwaartepunt een stuk hoger zit, tegen de vlakte met zijn tweeën en dat moeten we niet hebben.

Avalanche81 schreef:

Door de buitenschouder naar binnen te duwen met je buitenteugel en tegelijk de achterkant te begrenzen met je been, zal een paard buigen, maar als je alleen de achterhand begrenst, wil het paard recht blijven en loopt dus over de buitenschouder weg, en ben je je stuur kwijt. Daarom is beide belangrijk en die buitenteugel en dat buitenbeen.

De reden dat we niet met de binnenteugel het hoofd naar binnen trekken, is omdat je dan nog steeds geen controle hebt over die buitenschouder en het binnen achterbeen blokkeert.

fransje23 schreef:

Bij lengtebuiging wil je niet alles verlengen anders zou je uitgerekt rechtdoor gaan

De vraag komt bij mijn instructeur vandaan. Ben alleen zijn exacte theorie erbij vergeten. Ga ik volgende les weer eens vragen of ik ga spieken in de aantekeningen van mijn stalgenoot .Het was in ieder geval de bedoeling om de buitenzijde te verlengen en de binnenzijde niet zo zeer te verkorten.

Ik vind het knap dat je een schouder met een teugel naar binnen kunt duwen. Mijn teugel ligt op de hals en ik heb daarbij ook nog een type paard tank die zo een hulp compleet kan negeren als het haar uitkomt.
Maar jij doet dus alleen teugel- en beenhulp en niets met je houding en zit?

Iemand de met een vrijwel losse teugel rijd zal het hoofd niet naar binnen trekken. Dus die valkuil valt af.

996981, zal het ook niet komen doordat er nog zo weinig echt goede klassieke instructeurs te vinden zijn? Ruiters, inclusief mezelf, krijgen al gee goede basis mee. Daarbij willen zijn er ook best wat mensen die snel resultaat met niet teveel inspanning willen.

irmaz schreef:

Ik zie eigenlijk de paarden hier in de wei zelden hun hoofd naar buiten gooien wanneer ze een bocht maken. Misschien alleen wanneer ze plankgas plat door de bocht willen, maar niet wanneer het gewoon in draf wenden.

irmaz schreef:

Zou het niet komen dat een paard met ruiter over de schouder wegvalt omdat de ruiter te veel stelling vraagt? Of een ruiter die niet recht op het zadel zit?
Wat gebeurt er wanneer je de wending niet inzet met je teugels maar alleen met je zit en benen? Kun je dan je paard recht (nou ja, gebogen volgens de wending dan) door de wending sturen?

irmaz schreef:

Als je de achterkant met je buitenbeen begrenst en je doet verder niks, zet hij dan niet zijn achterhand naar binnen? Zo kom je toch nooit de bocht door? Waarom zou hij dan over de schouder wegvallen?

996981 schreef:

In mijn zoektocht naar de invloed van verticale balans op de hoofd-halshouding van het paard kwam ik dit artikel tegen:

https://www.bitmagazine.nl/instructie/i ... ans/97346/

Wat mij betreft weer een typisch voorbeeld van iemand die niet op de juiste manier heeft leren rijden, nu iets anders doet wat werkt en daardoor denkt dat ze het wiel heeft uitgevonden.

Eerst wordt dit gesteld:

Citaat:

Achteraf was het me pas duidelijk”, vertelt Karin. “ik had hem kunnen redden als ik wist wat ik nu weet. De oorzaak van zijn problemen, dat was ik! De manier van trainen die ik jarenlang gebruikte, was gericht op de lage hoofd-halshouding. inmiddels weet ik dat de meeste problemen bij paarden ontstaan in de bovenlijn, door het laag, diep en rond rijden. Dit veroorzaakt uiteindelijk klachten door het hele lichaam. ik had hem kunnen revalideren. Dat had lang geduurd, maar het was me gelukt.”

Citaat:

Op basis van haar ervaringen bedacht Karin 4DimensionDressage. Ze legt uit: “het is niet laag, diep en rond rijden. het gaat er niet om of het mooi is, maar om hoe het paard zich voelt en wat hij nodig heeft om vrij te bewegen

Goed klassiek dressuur rijden gaat óók niet om laag, diep en rond.

Citaat:

De sportpaarden van nu zien er anders uit dan vroeger en dat vraagt om een andere aanpak tijdens de training. De blessures die we vandaag de dag zien, worden grotendeels veroorzaakt door incorrecte training. Als we het paard leren op eigen benen te lopen en dan in balans te blijven, kan hij een goede rompstabiliteit aannemen en de oefeningen die de ruiter van hem vraagt beter uitvoeren.” Dit is dan ook de kern van de methode: het paard in balans brengen waardoor hij van daaruit een correcte lichaamshouding kan aannemen.

Klopt. Veel paarden worden kapot gereden. Dat ligt echter niet aan de methodes, maar aan de ruiters die er gebruik van maken. Goede ruiters rijden hun paard niet kapot. Slechte wel. Het maakt bij een slechte ruiter niet uit welke methode hij aanhangt. Als je niet weet wat je doet, gaat het vroeg of laat fout.

Het paard in balans brengen is precies wat je wil bij klassieke dressuur. Waar is het verschil?

Citaat:

Karin legt uit wat volgens haar de oorzaak is van veel blessureleed. “Laag, diep en rond rijden is het normaalbeeld geworden. Maar wanneer je het paard met tegendruk in de mond werkt, gaat de kaak op slot en zet je ook de wervelkolom vast. hij kan zijn rug niet mooi bol maken en het achterbeen kan niet ondertreden. De meeste klachten ontstaan bovenin het paard, maar de problemen uiten zich vaak ergens anders in het lichaam. Mijn manier van een natuurlijke aanleuning krijgen is door te duwen, niet door te trekken. het paard is degene die de hand van de ruiter neemt. niet andersom.”

Hier bevestigd ze wederom dat ze haar methode vergelijkt met slecht paardrijden, gebaseerd op dwang en kracht. Ze had hiervoor niet een “nieuwe” methode hoeven uitvinden. Ze had gewoon kunnen aankloppen bij een instructeur snapt hoe een goedgaand, durchlässig paard voelt en hoe je dat bereikt.

Ik heb in het artikel niks nieuws gelezen. Enkel de vergelijking tussen slecht paardrijden (vanuit welke methode dan ook) en haar methode, waarbij ze in haar methode niks anders doet dan in de eerste stappen van het skala. Oude wijn in nieuwe zakken.

irmaz schreef:

Avalanche81 schreef:

Ja hoor, dat kan. Omdat een paard van nature een bocht maakt door het hoofd naar buiten te gooien en de achterhand naar binnen, er is voor een paard geen enkele noodzaak om te buigen zolang er geen ruiter op zit (wat overigens ook de reden is dat jonge paarden niet zo vreselijk scheef zijn vaak).

Alleen, als hij datzelfde zou doen met een persoon erop, ga je doordat het zwaartepunt een stuk hoger zit, tegen de vlakte met zijn tweeën en dat moeten we niet hebben.

Ik zie eigenlijk de paarden hier in de wei zelden hun hoofd naar buiten gooien wanneer ze een bocht maken. Misschien alleen wanneer ze plankgas plat door de bocht willen, maar niet wanneer het gewoon in draf wenden.

Zou het niet komen dat een paard met ruiter over de schouder wegvalt omdat de ruiter te veel stelling vraagt? Of een ruiter die niet recht op het zadel zit?
Wat gebeurt er wanneer je de wending niet inzet met je teugels maar alleen met je zit en benen? Kun je dan je paard recht (nou ja, gebogen volgens de wending dan) door de wending sturen?

Avalanche81 schreef:

Door de buitenschouder naar binnen te duwen met je buitenteugel en tegelijk de achterkant te begrenzen met je been, zal een paard buigen, maar als je alleen de achterhand begrenst, wil het paard recht blijven en loopt dus over de buitenschouder weg, en ben je je stuur kwijt. Daarom is beide belangrijk en die buitenteugel en dat buitenbeen.

De reden dat we niet met de binnenteugel het hoofd naar binnen trekken, is omdat je dan nog steeds geen controle hebt over die buitenschouder en het binnen achterbeen blokkeert.

Als je de achterkant met je buitenbeen begrenst en je doet verder niks, zet hij dan niet zijn achterhand naar binnen? Zo kom je toch nooit de bocht door? Waarom zou hij dan over de schouder wegvallen?

fransje23 schreef:

Bij lengtebuiging wil je niet alles verlengen anders zou je uitgerekt rechtdoor gaan

De vraag komt bij mijn instructeur vandaan. Ben alleen zijn exacte theorie erbij vergeten. Ga ik volgende les weer eens vragen of ik ga spieken in de aantekeningen van mijn stalgenoot .Het was in ieder geval de bedoeling om de buitenzijde te verlengen en de binnenzijde niet zo zeer te verkorten.

Ik vind het knap dat je een schouder met een teugel naar binnen kunt duwen. Mijn teugel ligt op de hals en ik heb daarbij ook nog een type paard tank die zo een hulp compleet kan negeren als het haar uitkomt.
Maar jij doet dus alleen teugel- en beenhulp en niets met je houding en zit?

Iemand de met een vrijwel losse teugel rijd zal het hoofd niet naar binnen trekken. Dus die valkuil valt af.

996981, zal het ook niet komen doordat er nog zo weinig echt goede klassieke instructeurs te vinden zijn? Ruiters, inclusief mezelf, krijgen al gee goede basis mee. Daarbij willen zijn er ook best wat mensen die snel resultaat met niet teveel inspanning willen.

Janneke2 schreef:

Mbt verkorten of verlengen - dat is nog wel even een doordenkertje...!

Op het moment dat ik de woorden hoor, roep ik spontaan : 'Verlengen!'.
En op zich zit daar iets in.

Maar wat het belangrijkste is, is het ondertreden van het binnenachterbeen.
Dat maakt de binnenkant korter...

(Uiteraard gaat dit niet over het terugbrengen van de binnenhand van de ruiter naar de eigen heup of verder...)

Wel heb ik bij voltes etc in mind: 'lekker stretchen aan de buitenkant'.

Elisa2 schreef:

Begrenzen is niet duwen met je teugel, het is puur even aangeven: "dit is wat ik wil van je, en weer los" en door altijd aan te vullen met je been als ruiter zorg je ervoor dat het paard ook niet de mogelijkheid heeft om op zo'n teugel te gaan duwen, hangen of deze te negeren. Met je zit en been kun je heel makkelijk de schouder voor de achterhand plaatsen maar dat heeft geen nut als je niet begrenst. Het is en blijft een samenspel van hulpen waarbij ook vooral de activiteit van achter uit heel belangrijk blijft en daar zie ik meestal de meeste fouten gemaakt worden incl. de timing, ruiters zijn niet snel genoeg aan de voorkant en laten ook niet snel genoeg weer los.