Bokt.nl

Simpelman schreef:

"Je hebt in de genoemde situatie niets anders op te lossen dan het paard zijn vertrouwen te laten ontwikkelen onder die omstandigheid.

damian23 schreef:

Mijn paard vind het nu gewoon lekker om zo te lopen, maar breng je je handen omhoog dan volgt hij braaf en blijft ligt in mijn handen.

terpentijn schreef:

Maar [***] waarom zoek je niet een hele kundige klassiek georienteerde bij jou en je paard passende prive instructie die je stap voor stap door alles heen kan loodsen?

Heb ik uiteindelijk ook gedaan toen ik bemerkte dat mijn Jaopie ipv beter, slechter begon te bewegen.
Dat was wel confronterend, maar ook een loeier van een eye-opener. Je kunt eigelijk niet zonder ogen op de grond, iemand die ziet waar het aan mankeert en bij wie je met al je vragen terecht kan.

Is dat niet juist waar instructie voor zou horen te zijn? Neemt niet weg dat er verschrikkelijk veel slechte instructie rondwandelt, dus makkelijk zoeken is het niet....

Simpelman schreef:

hwn schreef:

Anja Beran zei dat je geen paard moet willen met een swingende rug, maar dat de rugspieren aangespannen moeten zijn om de ruiter te kunnen dragen (als ik het goed begrepen heb, is ook weeral tijdje geleden).

Eerst swingen.
http://www.youtube.com/watch?v=I8cOq7YWXys

Later aanspanning.
De aanspanning in de verzameling komt van achteren naar voren en loopt door een vrije rug.

Simpelman schreef:

OK
Hier stop ik met doen, ik "luister" naar niets en niemand dan naar het paard.
Wat geeft hij aan?
Ik probeer voorzichtig en zachtjes een beetje verder te gaan om beter te begrijpen.

Angst?
Niet begrijpen?
Niet kunnen?
Slechte ervaring?
Twijfel?
Nieuw, onbekend?
Enz.

Oplossing: (gesimplificeerd)
Angst; stel hem op zijn gemak en stop, morgen verder enz.,tot de angst verdwenen is
Niet begrijpen; uitleggen in kleine stukjes, iedere dag een stukje
Niet kunnen; makkelijker maken, geduld, beetje voor beetje
Slechte ervaring; maak er een goede van, intelligentie
Twijfel; overtuig, rustig, dwing niet en stop bij het minste resultaat
Nieuw, onbekend; uitleggen, kleine beetjes niet willen scoren, het resultaat is het eindresultaat, het is "gratis"

Zorg dat je paard zich veilig voelt, dan gaat hij meewerken, dat is zijn natuur.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Tom is op zijn 14e begonnen om zijn brood te verdienen met het zadelmak maken en africhten van paarden samen met zijn vader.
Tom heeft zijn hele leven niets anders gedaan dan paarden opleiden, hij is er beroemd mee geworden, bij Tom geen geweld, kalm, alles gaat als vanzelf.

Op zijn 84e, Tom is oud en moe geworden en geeft alleen nog maar af en toe workshops, krijgt hij bezoek van een journalist van een paardenblad.
Ze kletsen wat over van alles over paarden, aan het eind van het interview stelt de journalist Tom een vraag:
Tom als je alle ruiters van de wereld een een kort advies zou moeten geven bij de africhting van hun paard, het allerbelangrijkste waar ze zich aan zouden moeten houden, wat zou jouw advies dan zijn?
Tom kon het heel kort samenvatten:
Always quit at the right moment.
Het advies dat het minst opgevolgd wordt.

terpentijn schreef:

Okee, maar Simpelman ziet natuurlijk niet de een op een combinatie van unieke jou met je individuele paard, en de interactie die daar plaatsvindt, dat ziet een instructie-figuur wel.

Ik snap dat je daarbij ook extra bagage (info) wil vergaren,wil en doe ik ook, maar dat verzandt toch gauw in boekjeswijsheden of algemeenheden. Dat moet je dan indidueel terugvertalen naar jou-met-je-paard, en daar gaat het bij velen ook vaak niet goed.

Overigens vind ik het topic inmiddels wel een betere wending genomen hebben, want het is duidelijker begrijpbaar voor een breder lezerspubliek.

On topic: op of achter de LL wordt aanvankelijk hier wel enorm zwartwit behandeld, het is geen drama als een jong in de opleiding staand paard eens er achter dukelt (zo lang het maar niet door getrek is, dat vind ik wel in alle gevallen not done), door inbalans of krachtgebrek. Een keer kan voorkomen..oeps foutje en dan probeer je dat te corrigeren. Maar ook dan dien je wel te weten WAAROM of WAARDOOR het paard dat doet, anders weet je ook niet hoe je het moet corrigeren.

Ik ben het er wel mee eens dat het niet wenselijk is (nooit) en dat er derhalve in de huidige dressuur absoluut de verkeerde voorbeelden worden gegeven wat dat betreft.

@Geryon: een aangespannen buikspier geeft een ontspannen rugspier. Dus een "lange" rug.

terpentijn schreef:

Achterbenen actief eronder (richting middelpunt), en evenredig (allebei evenveel naar voren en achteren bewegend) gebruiken (moet 't paard wel redelijk recht voor zijn), hoofdhouding lekker vanuit de hals laten zakken, neus net iets voor de loodlijn (idealerwijze) met een lichte aanleuning (teugelcontact zou genoeg moeten zijn). Meezitten in de actieve beweging. Te allen tijde je onderarm wijzend in de richting met teugel (mond) van het paard. Daarin veel overgangen binnen een bepaald tempo rijden, dus steeds wat terug en weer voorwaarts.

Peetstap schreef:

Het lang laag/rond vragen is hierbij belangerijk en dat vragen wordt uiteraard steeds soepeler en lichter na weken (in dit geval maanden..= geduld)
(gaande van handsluiten > vingers sluiten > ophouding > stem)
Of ze daarbij achter of voor de L.lijn duikt of zit zal me in dit traject echt een zorg zijn, ze heeft focus beter, ze gaat loslaten, achterbeen krijgt ruimte en er komt ontspanning & loslaten en vooral: swung in haar lijf.
Ze laat lucht los, gaat bit afknabbelen, zoekt zelf de ruimte, en je voelt haar trots worden als je haar beloond.

Simpelman schreef:

We noemen dat afgedwongen ontspanning, ofwel overgave.
Met deze shortcut kunnen we inderdaad het paard verder robotiseren.
Schwung is niet hetzelfde als ontspannen, Schwung is het verruimen van het zweefmoment.
Het is relatief aan het paard, met het achter de teugel (vericaal) rijden beperken we per definitie de ruimte der gangen, de neuslijn moet tenminste wijzen naar het punt waar het voorbeen moet landen.

Er is een andere mogelijkheid, deze duurt langer.
Dat is het paard leren op eigen benen te staan, te begrijpen, te vertrouwen en ons uit eigen wil te volgen, dit heet edelmoedige overgave.
Wat we daarvoor nodig hebben is een vertrouwens band met ons paard, met dwang bereiken we geen vertrouwen.
Aan de ruiter de mooie taak om zijn paard te leren omgaan met de verschillende omstandigheden, het paard te leren in te schatten wat het in werkelijkheid betekent waar het angstig voor is.
Het paard te leren functioneren in onze wereld, net zoals we een kleutertje leren.
Het eindresultaat is een diep vertrouwen in elkaar, lichtheid, kalmte, vanzelfsprekendheid.

Maar, dit vraagt een grotere gevoeligheid van de ruiter en ook veel respect.

Simpelman schreef:

Een goed opgeleid paard gaat voor de eerste keer aan een lang teugeltje over de kermis.
Wie laat dat zien?

Citaat:

Hier stop ik met doen, ik "luister" naar niets en niemand dan naar het paard.
Wat geeft hij aan?
Ik probeer voorzichtig en zachtjes een beetje verder te gaan om beter te begrijpen.

Angst?
Niet begrijpen?
Niet kunnen?
Slechte ervaring?
Twijfel?
Nieuw, onbekend?
Enz.

Oplossing: (gesimplificeerd)
Angst; stel hem op zijn gemak en stop, morgen verder enz.,tot de angst verdwenen is
Niet begrijpen; uitleggen in kleine stukjes, iedere dag een stukje
Niet kunnen; makkelijker maken, geduld, beetje voor beetje
Slechte ervaring; maak er een goede van, intelligentie
Twijfel; overtuig, rustig, dwing niet en stop bij het minste resultaat
Nieuw, onbekend; uitleggen, kleine beetjes niet willen scoren, het resultaat is het eindresultaat, het is "gratis"

Zorg dat je paard zich veilig voelt, dan gaat hij meewerken, dat is zijn natuur.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Tom is op zijn 14e begonnen om zijn brood te verdienen met het zadelmak maken en africhten van paarden samen met zijn vader.
Tom heeft zijn hele leven niets anders gedaan dan paarden opleiden, hij is er beroemd mee geworden, bij Tom geen geweld, kalm, alles gaat als vanzelf.

Op zijn 84e, Tom is oud en moe geworden en geeft alleen nog maar af en toe workshops, krijgt hij bezoek van een journalist van een paardenblad.
Ze kletsen wat over van alles over paarden, aan het eind van het interview stelt de journalist Tom een vraag:
Tom als je alle ruiters van de wereld een een kort advies zou moeten geven bij de africhting van hun paard, het allerbelangrijkste waar ze zich aan zouden moeten houden, wat zou jouw advies dan zijn?
Tom kon het heel kort samenvatten:
Always quit at the right moment.
Het advies dat het minst opgevolgd wordt.