Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-12-09 23:41

Geplaatst: 30-12-09 23:41

Ik zal U ook niet de kans ontnemen het 'laatste woord' te hebben.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 30-12-09 23:59

Re: Hoe verzamelt men de galop?

Geplaatst: 30-12-09 23:59

Het gaat er steeds meer op lijken dat ieder het met elkaar eens moet zijn. Dat niemand meer zijn eigen mening en ervaring mag plaatsen. Dat al wat geschreven staat persoonlijk kwalijk genomen wordt. Dat de humor ("proza & kabaret") verdwenen is. Het is maar goed dat paarden 4 benen hebben, dan is de kans een stuk kleiner dat die met hun verkeerde been uit "bed" stappen. Ik zal wel ergens gemist hebben waar al deze "haat en nijd" ineens vandaan komt.

**Geplaatst**: 31-12-09 07:25

Geplaatst: 31-12-09 07:25

Mijnheer Kadankovitch,

Waarom u zo reageerd is mij duister.
U doet zich nu werkelijk voor als een schoolmeester.
Niet dat ik ik iets tegen deze heb, maar het komt mij zo voor.
Geweldig dat SB om de galop te verkorten, en voor het changement en de zick-zack Traversalen enz, maar is die uitvoorbaar voor de topic startster ?
Deze vraag werd mij ook eens gesteld door u aan het begin van dit topic.
Maar ja der Musik??
Nee mijnheer Kadankovitch leest u maar eens terug, misschien begrijpt u dan dat u net zo dooddoeners geschreven heeft.
Maar een goede Rutsch in het nieuwe jaar wens ik u, misschien dat u uw accu weer op kunt laden en met frisse gedachten weer verder kunt gaan.

Groet
Professor

**Geplaatst**: 31-12-09 11:35

Geplaatst: 31-12-09 11:35

Nou viel met toch iets op. Kadankovitch gaf aan dat hij in galop stelling + buiging! veranderde in voorbereiding op bijvoorbeeld een galopwissel. Ik meende dat de discussie ging over het feit of de stelling in de galop veranderd kon worden zonder dat daarbij de buiging mee veranderde. Dus galop links met linkerbuiging maar met rechter stelling. Volgens mij gaf daarbij de professor de opmerking dat dit niet bestond. Als de stelling van in dit voorbeeld links naar rechts wordt gebracht, is het volgens de professor onmogelijk dat het paard in de linker buiging blijft. Nu lees ik dus dat Kadankovitch niet alleen de stelling maar dus ook de buiging tegelijkertijd veranderd, dus daar zijn zij het toch volgens mij eens? Ik gebruik het omstelling van mijn paard in de galop ook voor de galopwissels en de zigzag in galop, maar ook om mijn paard te corrigeren op de volte op het moment dat deze in travers achtige houding op de volte loopt (dus over de buitenschouder "wegloopt"). Daarbij voel ik altijd dat mijn paard ook in zijn lichaam niet meer buigt. Dus ik vraag met toch werkelijk af hoe je een paard in de linkerbuiging kunt rijden en daarbij rechterstelling kunt vragen. Volgens mij was dit iets wat Paardentango in haar training toepaste?
Maar goed, dit dus even hetgeen mij opviel.
Verder gebruik ik ook travers op de hoefslag in galop om mijn paard te verzamelen en voor te bereiden op de pirouetten.

**Geplaatst**: 31-12-09 12:35

Geplaatst: 31-12-09 12:35

Geachte Vur,

Zover ik mij herinner heb ik gesteld dat het mogelijk is, om stelling te veranderen zonder de buiging te veranderen, zoals Horseyfries dat ook stelde. Dat wil niet zeggen dat ik dat zo vaak doe. Maar in dit specifieke geval verander ik inderdaad stelling en buiging, in functie van de wissel. Maar ook als VOORBEREIDING (zonder de wissel uit te voeren), wil ik wel eens de contrastelling vragen van de galop die ik op het moment rij. Met als doel (-en):
1) Gehoorzaamheid [durchlässigkeit], gewoon doen wat ik vraag zonder takt en regelmaat te verstoren of zich op een of andere manier te spannen, ten nadele van de gevraagde beweging.
2) Leren wachten; soms willen paarden al omspringen bij stellingsverandering, dan kom ik nog niet een toe de buiging over het gehele lijf voor te bereiden. Ik vraag dat stelling, sec, niet meer dan dat, enige tijd. Soms een paar sprongen soms langer en ga dan terug naar de stelling van de betreffende galop.
Deze stelling is gering, nooit meer als ik normaal zou vragen.
Wat buiging betreft; doe ik hetzelfde om dezelfde reden. Ook hier wil ik een bewijs van gehoorzaamheid en de kans het paard dicht bij het punt te brengen dat het zou kunnen omspringen, maar dat het niet mag doen. Dus voorbereiden mag niet betekenen dat het paard eigen initiatief mag tonen en dan al omspringen. (Het paard leren wachten op de 'uitvoerende hulp') Ook bij deze contrabuiging rij ik dat tussen enkele sprongen en een onbepaald langer traject om dan terug te keren naar de buiging van de betreffende galop (of totale rechtheid in die galop).

Hetgeen U schrijft zie ik niet als tegenstrijdig met hetgeen ik doe. Misschien is de indruk ontstaan dat ik die "rechterstelling" erg nadrukkelijk of opvallend, rij. Zo moet U zich dat niet voorstellen. Het gaat mij dan slechts om het loslaten in de rechterkaak-helft, om bij uw voorbeeld te blijven, dus bij linkerbuiging.
Het werk dat U beschrijft voor de rest doe ik hetzelfde. Heb ik nu mijn standpunt iets duidelijker gemaakt?

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 31-12-09 17:41

Geplaatst: 31-12-09 17:41

Geef Vur volkomen gelijk in haar denken.
En u mijnheer Kadankovitch dat u dat kan stelling niet gelijk aan de buiging???
Er zijn bij uw uitleg zoveel tegenstrijdigheden.
Uw denken begrijp ik, maar het resultaat wat u aangeeft omtrent de buiging is niet geheel juist naar mijn mening.
Wanneer u op de grotevolte zou rijden in contragalop, en dan de volte verkleint, tot zover de galop zuiver blijft heeft u toch het zelfde effekt dan kan men een changement maken, of het paard ook in een Traversartige beweging de volte laten vergroten.
Dan vangt men twee vliegen in 1 klap. de contragalop, het wachten op de hulpen van het changement of juist niet en men rijdt een traverartige beweging en vergroot daardoor weer de volte.
Het probleem van een ongeduldig paard is meestal de ruiter, die denkt daar wil ik dat en dat, en dan automatisch iets in zijn/haar zit veranderd, en daardoor neemt het paard de beslissing om te changeren.
En zo weet ik nog wel een dutzend andere oefeningen of combinaties daarvan om het paard goed te verzamelen en ook met de changementen te wachten op de aanwijzingen (hulpen) van de ruiter.
En wat erg belangrijk is, dat is de afwisseling zo als het mij geleerd is, om de changementen op zeer verschillende en verschillende situaties te laten plaats vinden.
Men nijgt als ruiter te vaak om bepaalde dingen altijd op de zelfde plaats te laten gebeuren, of in de zelfde situatie, en dat geeft vaak communicatie storingen tussen ruiter en paard.