detour schreef:Dirkje, wat kom jij geweldig droog en toch ook scherp uit de hoek, petje af!![]()
Hulpteugels en sedatie mbt het willens en wetens willen rijden of trainen van dieren is imo altijd te wijten aan de ruiter, trainer of berijder.![]()
Het is zo jammer dat men altijd zo vlug wil, zo snel resultaat.. Als een dier aangeeft het nog niet aan te kunnen of te willen, zoek een oplossing, of laat het gewoon een tijdje lekker paard wezen in het land, daar doen ze het ook goed op!![]()
Yamcha, die eerlijkheid waar je het over hebt, ik denk dat dat zo belangrijk is.. Je wilt tenslotte zelf ook rechtvaardig worden behandeld.
(Heb een lesklantje wat elders is weggegaan wegens ervaring van dwang, heb haar gezegd haar niks te zullen afdwingen maar dat betekent in deze dat ze de dwangmiddelen van haar dier ook af mag halen en dit dier ook niet mag dwingen. Lees: Thiedemannteugel. Eérst basis, en dat is op eigen benen lopen en beenhulpen leren begrijpen. Niet meer en niet minder)
Ik denk dat hier alles wel mee is gezegd.
Wanneer je altijd eerlijk en rechtvaardig naar je paard toe blijft en dat in het vizier houdt, dan komt het wel goed.
Een ruiterfout is (vaak onbedoeld en achteraf gezien) zo gemaakt maar gelukkig worden die ons meestal snel vergeven door onze paarden. En wanneer we goed naar onze paarden blijven kijken en geen onrealistische dingen van ze verwachten maar dingen van ze vragen naar hun kunnen en mogelijkheden, dan blijft het plezier in het rijden voor beiden gewaarborgd. De ruiterfouten die we maken kunnen we helaas niet altijd voorkomen want niemand is perfect, maar dat geeft ook niet wanneer we eerlijk blijven naar onze dieren toe.

Gewoon een andere hahaha
Dus zo'n momentopname hoeft niet bij de ruiter te liggen, het is dan wel de vraag wat de ruiter er mee doet 
(toen de ruiter het zelf niet lukte