Sorry voor mijn late reactie: druk druk druk hier. Ik vind het ook lastig om een wedstrijdfilmpje te beoordelen; waarschijnlijk zul je in de training nog net wat anders rijden (ik weet uit ervaring hoe dat gaat), dus misschien is het ook leuk om eens een trainingsfilmpje te plaatsen.
Ik sluit me aan bij Knollentuin; ik zou de oplossing ook eerst in het rijtechnische zoeken. Al is het rij-tempo wat hoog, je paard is achter niet aan het werk en niet in aanleuning en daarom ontbreekt ook de nageeflijkheid. Dat zie je ook goed in de overgang van halt naar stap, waar hij de achterhand laat staan en vanuit de voorhand vertrekt. Hij is traag aan de hulpen (reageert nauwelijks op je been); je drijft en 'remt' tegelijkertijd. Er zit dus nog aardig wat werk in de basis aan (impuls, lengtebuiging, reactie op de hulpen, etc etc). Impuls betekent niet 'tempo' maar dat weet je denk ik ook wel. Als je aan je lengtebuiging werkt let er dan ook op dat je je paard ook de kans geeft om te buigen en onder te treden en niet te strak te zijn aan de buiten teugel of te vroeg te begrenzen.
Ik vind het filmpje niet zo raar. Het is een beetje een 'stamper' maar het is nou eenmaal ook een koudbloed en ook niet het modernste type. Wel zou je waarschijnlijk wat meer kunnen werken aan tempowisselingen en schijnovergangen om de schouder wat vrijer te krijgen.
Het is inderdaad wel zo dat ik in de training heel veel overgangen kan rijden. Als hij toch de neiging heeft vast te pakken rij ik hem opnieuw los door veel korte figuren te rijden met overgangen erin. In de training rij ik hem ook wel eens wat ronder. Op wedstrijd kan ik moeilijk eventjes een volte 10 meter rijden om hem lekker door te pakken. Maar daar dienen de hoeken dan wel weer voor en daar maak ik te weinig gebruik van. En inderdaad ook meer ruimte geven om het juiste te doen ipv hem strak te houden en tegelijk te drijven. Bedankt voor de tips
Yep! Mijn vriend en ik zijn hier een maand met onze twee paarden (zijn Lusitano en mijn springpaard). Was even wennen voor ze - klimmen en dalen, rotsige paden, boomwortels, hitte, etc. - maar ze doen het super! En het is adembenemend mooi hier.
Heel goed! Ik vond het wel spannend om zo ver te reizen met de trailer. We hebben het in 2 etappes van 7 à 8 uur gedaan (tussenstop/overnachting bij een stoeterij in Vittel). We hebben een trailercam, dus konden zien dat ze heel relaxed waren.
Heel stoer van jullie. Ik heb sowieso al een hekel om met paard de weg op te gaan. En vind 3 uur reizen al lang. Maar wel heel gaaf om zo met je eigen paard op pad te kunnen.
Ja zit je ons even lekker te maken! Geweldige omgeving, prachtige ervaring, en gaaf bij pignon, doe je alleen grondwerk of geeft ie ook hulp met rijden?
Sinds friet het rustig aan doet is ze weer godsonmogenlijk zeg
Ik heb haar vandaag letterlijk op het hoofd getimmerd uit zelfbescherming. Ik vroeg of ze achteruit ging en ipv daarvan kwam ze met haar voorvoeten los op me af. Zucht, ik hoop dat ze snel weer aan het werk kan, dan is ze zoooooo veel leuker. Ik probeer al 2 weken een afspraak te maken in de kliniek maar dat lukt nog niet erg met agenda conflicten. Mijn osteopaat heeft afgezegd wegens blindedarm onsteking, schiet ook lekker op dus.
Van de week even harde en zachte bodem getest. In draf in de bak voel ik geen verschil met lichtdraven links of rechts, masr buiten is het verschil heel groot. Ik denk dat we in de bak maar gewoon weer wat licht werk gaan doen zodat ze niet weer zo gaat vechten. Zolang ik daar niets merk zal het ook wel niet zo dramatisch zijn.
FCSA
Berichten: 6517
Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 25-06-17 20:00
Lastig zeg Sizzle, hopelijk heb je snel meer duidelijkheid!
@Knollentuin: we hebben alleen grondwerkles gedaan (en alleen mijn vriend met de Lusi, ik heb toegekeken). De lessen zijn heel duur en ik heb zelf nog te weinig grondwerk / vrijheidsdressuur gedaan om er echt iets aan te hebben. En rijtechnisch kan ik met jou nog wel effe vooruit Ik ben hem trouwens wel spaanse pas aan het leren! Haha. Al zou piaffe oid voor zijn lichaamsbouw waarschijnlijk beter/zinvoller zijn.
De les vrijdag ging vooral over de basics: de rust, de symmetrie (linksom en rechtsom hetzelfde komen & keren), etc. Vriend en paard kunnen al best wat (kleine cirkel zonder longe, naar hem toekomen en keren, spaanse pas en piaffe), maar het is soms nog wat chaotisch en paard bouwt snel spanning op. Frédéric heeft veel voorgedaan, was heel leuk om hem met de Lusi aan het werk te zien. Mijn vriend heeft hier trouwens vroeger gewoond en kent Frederic en Magali vrij goed uit die tijd
Morgen weer les, dan nog drie dagen buitenrijden en dan komen we vrijdag weer naar Nederland!
Eerste stukje is een beetje losrijden, later ook stukjes wat meer oppakken en paar pasjes zijwaarts. Vind hij nog best lastig want ja.. waar moeten die benen nou heen? Mag nog meer overkruisen maar ik ben blij want tijdje terug ging hij direct stilstaan en raakte een beetje in paniek (deed hij bij 08:04 ook maar tegenwoordig blijft hij wel lopen gelukkig). Moet m nog iets meer begrenzen met mn buitenteugel/hand maar dat vind hij nog een beetje vreemd
Galop blijft een hekelpuntje maar ik denk dat ik wel blij mag zijn dat hij veel meer door zn lijf beweegt (ook in draf) en beter zn passen af maakt In draf ook veel minder gekrabbel, achter begint hij ook sneller te worden en hij blijft voorwaarts en steeds minder en minder op de voorhand wanneer ik hem wat meer lengte geef.
Het ziet er fijn beheerst en stress-vrij uit. Galop is inderdaad nog wat kort maar dat wordt vast vanzelf beter met meer kracht.
Ik mag langzaam weer opbouwen trouwens. Wat het geweest is zullen we wel nooit weten maar er is nagenoeg niets meer aan te zien. Die 6 weken rust hebben hun werk gedaan lijkt het
Ayasha
Blogger
Berichten: 59901
Geregistreerd: 24-02-04
Geplaatst: 04-07-17 13:26
Een tijd geleden hebben Kadankovitch en ik nav een status waarin ik een beetje ontmoedigd was met elkaar gesproken en na wat bemoedigende woorden van KDV hebben we af gesproken dat hij zou komen kijken en dat hij zou helpen waar hij kon. KDV heeft Sam op zijn slechtst gezien en ook op zijn best, bovendien hebben Sam en KDV wel een klik samen. "We" (ik) hadden wat moeite met de stap en ook met de ontspanning in de ring. Thuis ging het allemaal redelijk, (maar in onze achtertuin kunnen we het allemaal he.) maar ik vond mijn plek precies niet meer op wedstrijd. Als ik terug kijk op de wedstrijden besef ik dat ik bij het losrijden elke keer dicht klapte en natuurlijk zette zich dat ook voort in de ring. Enfin, eerste les bestond eigenlijk uit weer meer zijn aandacht bij mij krijgen en werken aan de basis. De basis zijnde: zorgen dat hij scherp is op mijn hulpen.
Ik heb het volgens mij ook tegen KDV gezegd maar het voelde als "thuis komen". Zijn aanpak. KDV geeft simpelweg op een heel andere manier les. Hij weet dat ik ook andere lesgevers gehad heb en zeker lesgevers die bekwaam zijn (een van de meest recente kent hij ook persoonlijk.) maar ze geven gewoon op een geheel andere manier les. Als KDV een oefening geeft of iets vraagt om te doen dan legt hij ook de achtergrond uit. Waarom hij wil dat je iets doet en welk effect je hulp heeft/zou moeten hebben op de beweging en reactie van je paard. En dat miste ik wel bij andere lesgevers. De vorige deed dat ook wel maar in mindere mate.. KDV gaat er veel dieper op in. Waardoor het ook beter blijft hangen. En dat was mijn "probleem" met de vorige lesgever. Ze was goed, erg goed. Maar ik had moeite om het zonder haar ook te doen omdat die "diepgang" er minder in zat. (eerlijk is eerlijk, ik "vraag" misschien ook wel veel diepgang. Wellicht hebben anderen dat veel minder nodig. Maar ik wil begrijpen wat ik doe, waarom en welk effect dat zal hebben. Want van daaruit kan ik gaan redeneren en kan ik er mijn weg in vinden.)
KDV had een vrij goede dag en heeft Sam even over genomen om te voelen en ik blijf het leuk vinden om Sam onder hem te zien. De wedstrijd die volgde was Sam alweer een stuk fijner. Ons galopprobleem was geheel opgelost (Sam bouwde spanning op en zodra je dan de galophulp geeft explodeert hij, maar eenmaal hij in die spanning zit is het, zeker op wedstrijd, erg moeilijk om dat er uit te rijden.) Ik had weer meer het gevoel dat ik er aan kon rijden. Waardoor ik dat ook weer veel meer ging doen.
Gisteren hadden we opnieuw af gesproken. Aan de stap gewerkt. Onze Sam was een erg ongedurig paard toen we met hem begonnen. Hij stond letterlijk te piafferen (vrijetijds piaffe wel te verstaan) op de poetsplaats bij het zadelen. Ik was toen nog een stukje mobieler dan ik nu ben en maar goed ook want met opstappen moest ik vrij snel zijn. KDV en ik zijn elkaar toen soort van toevallig tegen gekomen op een wedstrijd (ja toch KDV?) en daarop is hij komen helpen met Sam en al na één les kon Sam toen gewoon normaal stappen ipv trippelen. However, om dus een beeld te geven van hoe Sam was toen hij kwam en hoe ironisch het is dat ik nu moest gaan vertellen dat Sam lui is in zijn doen. (KDV noemde het; als ie er vandaag niet geraakt is het morgen ook wel goed. ) De woorden "wie had dat toen gedacht dat ik dit ooit nog tegen je zou zeggen" zijn gevallen.
Stap probleem was in training opgelost, ik ben te lief, consequenter zijn en ook een keer durven doorkomen en zeggen "en nu ga je verdorie blijven stappen!". Duidelijker zijn dus ook.. Hopelijk lukt het in de proeven ook maar dat zien we dan wel. Vervolgens scherper maken en hem wat wakker maken (nooit gedacht dat ik dat nog ging moeten doen. ) Veel overgangen, maar ook het achterwaartse (met de hand naar voren) en van daaruit naar voren, meteen weer halt houden, achterwaarts, naar voren (er kwam een kort moment dat ik even zelf moeite had om te volgen maar Sam was wel met zijn volledige aandacht bij mij. ) Opvallend was ook dat door het werk in stap, hij eigenlijk in het algemeen al een stuk fijner was (wat dus bestond uit het actief stappen, veel voltes en wendingen ook met contra-stelling.)
Natuurlijk wordt er veel overlegd en uitgelegd doorheen de tijd dat we bezig zijn. En één van de delen die voor mij mooi weergeven wat voor iemand KDV is als paardenmens en leraar was het moment dat hij vroeg wat ik deed op wedstrijd als hij niet aan het opletten was. Een aantal van de oefeningen die we gedaan hadden had ik al meegenomen maar het deel met het achterwaarts gaan nog niet. Daarop zei KDV dat ik moest leren vertrouwen op mijn intuïtie kwa rijden, dat ik dat ook heus had kunnen verzinnen maar dat ik daar dan niet genoeg zelfvertrouwen voor heb. En dat raakte eigenlijk heel erg de kern. De kern van waarom ik nog steeds op wedstrijd moeite heb met het inrijden. Ik ga twijfelen en dan gaat Sam twijfelen (want baasje voelt niet zoals normaal) en dan zijn we vertrokken.
De contra-stelling in stap was ook een voorbereiding op een later punt. Hij mocht eerst even veel overgangen maken van stap naar draf. Met als insteek dat de draf eigenlijk vooral beter wordt door de overgangen. En dat was ook te voelen. Voor hij even aan lange teugel mocht stappen voelde ik een verschil in zijn manier van draven, losser, "meer dansend". Een volgende punt was de controle over de schouder. Ook in draf werd er naar toe gewerkt om de voorhand te kunnen controleren. Wisselen van stelling en ook contra-stelling op de grote volte. Gevolgd door schouderbinnenwaarts en ook daarin echt heel bewust de schouder naar binnen plaatsen (Sam wil nog wel eens sneaky zijn en dat voelt dan als een SB maar het is geen SB en daar kreeg ie nu dus geen kans voor. ). Controle over de schouders is een belangrijk punt voor KDV. Door de oefeningen die we deden en gaan doen zou er meer schoudervrijheid moeten komen en van daaruit kan het voorbeen ook beter weggezet worden wat er op zijn beurt weer toe leidt dat de achterhand onvermijdelijk zal volgen en dus ook beter gebruikt zal worden.
En ondanks dat de les heel erg leerzaam was en we al een deel werkpunten hadden voor deze week kwam voor mij toen stiekem toch wel een beetje het "hoogtepunt" (ja, sorry, KDV maar je weet dat ik dat altijd al heel erg interessant gevonden heb. )
KDV wilde kijken hoe Sam het op pakte als hij piaffe aan de hand zou leren. Wellicht omschrijf ik het dan heel romantisch maar ik blijf het mooi vinden hoe die grote gevoelige dieren zo ontzettend snel op zulke lichte aanwijzingen leren wat we van ze willen... (en toegegeven, ik ben en blijf enorm verliefd op Sam en hij maakte me zo trots hoe kalm en goed hij het opnam... Een paar jaar geleden had ie in de dichtsbijzijnde boom gezeten denk ik.) Sam heeft erg veel uitdrukking in zijn hoofd en bij de eerste poging keek ie even met een uitdrukking die zoveel zei als; 'wtf moet dit nu weer voorstellen" maar dat duurde maar heel kort want na de 1e beloning viel het muntje en werd het een uitdrukking van concentratie en will to please (waar Sam een enorme hoeveelheid van heeft.). Toen KDV het hem een beetje uit gelegd had (de basis wel te verstaan, hij heeft gisteren nog geen piaffe gedaan. ) Mocht ik over nemen om correct te kunnen oefenen de komende week. Zag er zeg maar een stuk simpeler uit toen KDV het deed. Na even klommelen (en een vergevingsgezind Sammeke dat zich weer braaf op de plek liet zetten om opnieuw te proberen.) en een aanwijzingen wb het vast houden van de teugel (het "probleem" was in deze een beetje dat we beginnen aan de linkerkant zoals een paard gewend is geleid te worden en dat je dan dus ook de teugel met je linkerhand moet vast houden en laat dat nu bij mij dus de hand en kant zijn waar ik weinig tot geen gevoel in heb en heel erg beperkte motoriek.) Maar na een tip wb het vast houden van KDV ging het wel. Dus hier een enthousiaste Kath. De theorie van de waarom ga ik aan KDV over laten want hij heeft het mij wel uit gelegd maar ik ben bang dat ik belangrijke details ga vergeten te typen (ze zitten dan wel in mijn hoofd maar als ik ga typen word ik wel eens chaotisch... ) waardoor het geheel uit zijn verband getrokken gaat zijn.
Dus komende week kunnen we lekker verder werken. Geen gespannen Sam (zelfs de bosjes waar hij nog steeds flauw op doet als het hem uit komt had hij nu geen tijd voor. ) en ik heb weer meer het gevoel van "controle" over mijn rijden.
Nóg een heel mooi momentje. We stonden zoals gewoonlijk weer te praten na de les aan de rand van de weide. Sam die kwam zich regelmatig even moeien want die vond dat het onderhand wel lang genoeg geduurd had voor hij zijn eten kreeg. En de rooie (die normaal erg bang is van mensen die hij niet kent, zelfs de smid die hij toch echt al een aantal keren gezien heeft doorheen zijn tijd bij mij is nog steeds een angstige ervaring voor de Rooie.) kwam drinken en besloot spontaan om eens te komen kijken wie er nu eigenlijk stond.. Het feit dat hij uit zichzelf ons benaderde (en ook KDV die hij eigenlijk nog niet gezien heeft want de vorige keer stond hij in de stal te schuilen voor de vliegen.) was al iets wat ik hem nog niet heb zien doen. Maar KDV mocht hem ook meteen over zijn neus aaien. Dat is een klein wonder... Normaal schiet hij weg zodra hij "de vreemde" ziet bewegen maar in dit geval liet hij zich gewoon over de neus strelen en zelfs over de hals.
Laatst bijgewerkt door SayaJones op 05-07-17 07:49, in het totaal 1 keer bewerkt Reden:Naam veranderd
Ayasha, wat leuk dat jullie contact hebben en wat leuk dat je er zo mee geholpen bent!
Het is inderdaad fijn als je merkt dat je paard verbetert door een oefening. Nog fijner als je weet waarom je hem doet. Dan pas vallen de echte kwartjes. Een "echte paardenman" dus, die KDV (niet eentje alleen op papier ).