Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-02-08 17:50

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 07-02-08 17:50

Mijn paarden zijn ook niet geschoren deze winter (omdat ik het een rotklus vind en weinig start omdat ik op vakantie ga), maar ik kan nou niet zeggen dat ik zo'n dikke vacht echt praktisch vind als je wel gewoon volop traint.

**Geplaatst**: 07-02-08 18:17

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 07-02-08 18:17

jasmijn78 schreef:
Mijn paarden zijn ook niet geschoren deze winter (omdat ik het een rotklus vind en weinig start omdat ik op vakantie ga), maar ik kan nou niet zeggen dat ik zo'n dikke vacht echt praktisch vind als je wel gewoon volop traint.

nee dat was bij mij ook de reden dat ik ze altijd ging scheren omdat ze dan gaan zweten en met die kou vind ik heel gevaarlijk.en op de wedstrijden vond ik dat je niet met een baal wol in de ring kon verschijnen.
maar het zweten komt haast niet meer voor soms wel moet even nadenken om wat voor een reden dat zou zijn, ik denk toch omdat het niet zo explosief en voorwaarts gericht is.
maar ik vind het erg gemakklijk geen inrijdeken en met uitrijden niet gewoon zadel derop geen poespas
ik zal wel anders praten als al het haar er weer af komt van de zomer Lachen

**Geplaatst**: 07-02-08 20:00

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 07-02-08 20:00

Natuurlijk heeft het met de inspanning te maken als je paard niet zweet (naast: het weer, rij je buiten of binnen, stap je veel tussendoor, enz.). Maar hebben jullie ongeschoren paarden hetzelfde werk te doen als waar we het hier steeds over hebben? Dus passage, piaffe, appuyementen, priouettes?

Mijn paard is 2x geschoren deze winter, vorige week nog om precies te zijn. Niet omdat hij zich scheel zweet (meestal buiten en veel stap tussendoor), maar vooral omdat ik ervan overtuigd ben dat ik hem moet helpen waar ik dat kan. De inspanning die ik van hem vraag is niet gering! Als je zelf een stukje gaat rennen met een dikke jas aan, merk je dat dat veel meer energie kost. Ik kan me niet voorstellen dat klassiekers een ander basis-principe hebben...

Werkt klassiek met interval-trainingen? Ik heb dat geleerd van Leunus van Lieren en ik moet zeggen: het werkt geweldig! Het wordt lang niet door iedereen gebruikt in de GP overigens.
Voor de duidelijkheid (wat ik ermee bedoel): in mijn trainingen rijd ik hooguit 5 tot 10 minuten aaneengesloten. Steeds stap ik een minuut of wat met volledige vrije teugel.
Bij voorkeur las ik een pauze in na het correct uitvoeren van een oefening: ik beloon uitbundig en laat direct mijn teugels lang (belonen heeft alleen zin als je dat binnen 3 sec doet..).

**Geplaatst**: 07-02-08 20:07

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 07-02-08 20:07

Even voor mezelf spreken, ik werk ook met intervaltraining als klassieker. Dat is gewoon ontzettend belangrijk, de beste beloning voor een paard is tussendoor stappen aan de lange teugel.

Mijn paard zweet uiteraard ook , ik vraag ook best veel van hem (begin van passage, werkpirouettes, appuyementen). Ik houd zijn vacht kort dmv dekens op tijd te leggen, maar hij staat ook de hele dag buiten dus volledig scheren durf ik hem niet.
Wel of niet scheren heeft volgens mij niks met klassiek of niet te maken, dat is gewoon keuze.

**Geplaatst**: 07-02-08 21:29

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 07-02-08 21:29

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dit topic niet helemaal heb bij gelezen maar, die intervallen is idd wel een heel goed idee.
ik doe het eigenlijk veel te weinig. Ben wel geneigd om net iets te lang door te gaan.
ga het zeker meenemen in de training.

**Geplaatst**: 08-02-08 17:50

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 08-02-08 17:50

jah ik moet beter nadenken over hoe ik iets zeg maar doelde er eingelijk op dat je op de wedstrijd naar mijn mening liever niet met een dikbehaard paard de ring in komt zetten , of als je wedstrijd binnen is het daar waarschijnlijk ook echt wel te warm is met dikke vacht.

**Geplaatst**: 08-02-08 17:52

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 08-02-08 17:52

interval training is zeker iets wat ik wel leer en dus ook doe helemaal na een goed uitgevoerde nieuw aangeleerde oefening betere beloning is er niet vind ik (en uitbundige complimentjes maken natuurlijk)

**Geplaatst**: 08-02-08 21:52

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 08-02-08 21:52

Heb even getwijfeld of ik me zou mengen in deze discussie...discussieren is niet echt mijn ding. Afijn, toch een poging.....

Zoals ik het zie is er al één ding niet helemaal kloppend aan de stelling en dat is de benaming klassiek vs Grand Prix.

Klassiek kan wel 100 dingen zijn. Grisone was een klassieke meester, Gueriniere ook en Baucher ook. Als je ze met zijn 3-en in een kamer zou zetten, zouden ze elkaar de hersens inslaan, net zoals von Neindorf en Oliveira dat hadden gedaan als ze de kans hadden gekregen (Bent vertelde mij dat hij ze voor het toenmalige ridderschap nooit samen kon brengen, omdat ze dan waarschijnlijk elkaar naar de strot zouden vliegen Haha!

) Dus wat is dan 'klassiek'? De ene 'klassikus' zegt dat je op het binnenbeen moet zitten, de anders juist op buiten. Als Grisone vandaag de dag zou leven, zou ik hem niet binnen een straal van 30 meter rond mijn paard toelaten, laat staan dat ik van hem zou willen leren. Haha!

Daarentegen een lesje van Gueriniere, daar zou ik heel wat voor geven. Hoedanook, klassiek en klassiek en klassiek is drie, ieder met hun voor- en tegens (tenzij je in een wart-wit universum leeft Haha!

)

Zelfde geldt ook voor een term als Grand Prix. Er leiden zovéél wegen naar Rome, en Grand Prix is dan zogezegd Rome: het is zegmaar het doel, niet de weg ernaartoe. Dat is dus m.i. niet echt te vergelijken.

Je kan het oneens zijn over het doel en je kan het oneens zijn of de weg ernaartoe.

Ik denk persoonlijk dat de gemiddelde Grand prix ruiter een ander doel voor ogen heeft dan bijvoorbeeld de gemiddelde ruiter die aan Academische rijkunst doet.

Een paar voorbeelden zijn hierboven al aangehaald. Zo zal een Grand Prix ruiter een veelzijdig plaatje neer moeten zetten, waarbij precisie heel belangrijk is. Een paard moet bijvoorbeeld zowel kunnen piafferen als kunnen strekken en dat zeer precies gemanouvreerd en binnen een kort tijdsbestek (en vaak nog eens in eenvreemde omgeving).

De academische ruiter richt zich m.i. wat eenzijdiger op verzameld rijden en buigingsarbeid. Er is wat minder een vastomlijnd einddoel. Sommige doen de ridderproeven, maar ook lang niet allemaal (voor mij hoeft dat bijvoorbeeld niet - als ik het al zou kunnen, schoot ik er acuut van in de stress, wat mijn plezier erin zou verknallen). En zoals al gezegd gaan ook die minder om het resultaat dan om hoe dat resultaat bereikt wordt. Er heerst er m.i. wat meer de opvatting 'de weg is het doel'.

In principe zijn de FEI regelementen en de doelstellingen van de proeven ook 'klassiek' - d.w.z. ze zijn niet begin vorige eeuw uit een hoge hoed getoverd. Maar het ene klassiek is het andere niet. Academisch is heel 'oud' klassiek en doet bijvoorbeeld niet aan wijken of wissels om de pas. Grand Prix en de wedstrijdniveaus er naartoe wel. Ook een verschil.
In de 'hedendaagse' africhting van rijpaarden wordt bijvoorbeeld ook niet zoveel meer aan grondwerk gedaan. Maar dat wil niet zeggen dat dus per sé alle Grand Prix ruiters nooit meer naast hun paard staan of dat het dús verkeerd is om het zó te doen en niet anders.

Verschillen zat, overeenkomsten ook. Het wordt pas vervelend als het een kwestie wordt van wie er beter/slechter is.

Voor mij is het net zoiets als ballet en turnen: Het is allebei prachtig, allebei vereist het soepelheid, kracht en beheersing, maar het is toch anders. Dat maakt het één niet beter of minder knap dan het ander. Het is maar net waar je hart naar uit gaat.

Daarbij maak ik wel de kanttekening dat ik het heel kwalijk vind als het doel de ontwikkeling en het welzijn van de combinatie in de weg staat. Plaatjes zoals het bekende GP paard dat met een ultra korte slof door de stang wordt gereden, daartegen komt alles in mij in opstand. Maar daarbij schort het aan de middelen, niet aan het doel.

Wat er in FEI regelementen staat vind ik een nastrevenswaardig, ook al zijn er punten die vanuit mijn voorkeur anders zou doen. Het zijn de middelen waarmee dat doel wordt nagestreefd die me soms tegenstaan.

Ik heb een paar voorbeelden gezien van topruiters die dingen deden waar ik erg verbitterd van raakte. Maar nu ik zo dit topic doorlees, zie ik in zaken toch niet zo zwart-wit zijn als mijn gevoel ze soms voorspiegelt.

Ik denk dat als iedereen daar open voor staat, we veel van elkaar zouden kunnen leren in een topic als dit.

Elkaar afvallen op 'fouten kijken' en elkaar op woorden vangen bevordert nou niet direct de leermogelijkheden....

**Geplaatst**: 12-02-08 07:51

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 07:51

Hm, dit topic bloedt ineens dood na mijn laatste post. Iets verkeerds gezegd? Haha!

**Geplaatst**: 12-02-08 08:04

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 08:04

iedereen is nog aan het lezen Lachen

**Geplaatst**: 12-02-08 09:16

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 09:16

Alane schreef:
Waarom is de (klassieke) dressuur uitgevonden?
toen men paarden ging gebruiken in oorlogen, was bijzonder handig als een paard versnelde op het moment de ruiter dat vroeg...
Dat er meer dan een rem en gaspedaal op een paard zat kwam men later achter en men ging dat gebruiken...

Dat klopt niet wat je zegt. Hetgeen jij nu beschrijft komt uit de tijd van Napoleon. Echter, de klassieke rijkunst bestond toen al eeuwen.

Citaat:
Het toenemende gebruik van buskruit zorgde voor een andere manier van strijden. Snelheid was belangrijker dan hogeschoolsprongen en de moderne cavalerie ontstond. Hierdoor ging het rijden als kunst grotendeels verloren. Perfect geschoolde ruiters en paarden werden inmmers net zo makkelijk doodgeschoten met een kanon. bron: www.paardenbegrijpen.nl

Kylan, ik vind jouw uitleg erg goed! En verder ga ik mij niet in deze discussie mengen Haha!

**Geplaatst**: 12-02-08 12:48

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 12:48

BBreedveld schreef:
Hm, dit topic bloedt ineens dood na mijn laatste post. Iets verkeerds gezegd?

Nee, ik vind dat je het mooi verwoord hebt. En de meeste menen zijn er blijkbaar stil van.

**Geplaatst**: 12-02-08 13:28

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 13:28

BBreedveld schreef:
Hm, dit topic bloedt ineens dood na mijn laatste post. Iets verkeerds gezegd?

Inderdaad mooi verwoord !!! Lees eigenlijk alleen maar dit topic . Wil mij eigenlijk niet in deze discussie mengen omdat ik vindt dat klassieke dressuur vs Grand prix nergens op slaat. Dressuur gaat door de jaren, eeuwen heen als een soort golfbeweging. Dus waarom moet het in hokjes geplaatst worden. Ik kan genieten van moderne dressuur maar ook van academische of klassieke dressuur. Men beschouwd mijn wijze van rijden vaak bij de klassieke (mijn voorbeeld is Wenen) maar ik rijd op de manier die mijn paard en ik het plezierigst vindt. Kreeg een tijdje terug een mailtje om als klassiekers onderling een soort bijeenkomst en te laten zien hoe het ook anders kan, ben daar niet op in gegaan. Ik wil niet in een bepaald hokje geplaatst worden. Wil gewoon met plezier paardrijden (dressuur) zonder wedstrijden heb daar geen zin in om . Maar zo nu en dan een showtje is prachtig. Dus laat iedereen in zijn waarde en eigen ding doen en geniet van de goede dingen van elkaar.

**Geplaatst**: 12-02-08 21:34

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 21:34

Nee hoor BBreedveld, niet door jou dat de discussie luwt, mooi geschreven!

BBreedveld schreef:
In de 'hedendaagse' africhting van rijpaarden wordt bijvoorbeeld ook niet zoveel meer aan grondwerk gedaan. Maar dat wil niet zeggen dat dus per sé alle Grand Prix ruiters nooit meer naast hun paard staan of dat het dús verkeerd is om het zó te doen en niet anders.

Jaa, daar hebben we het niet over gehad. Dat is typisch klassiek he, grondwerk. Ik zit er altijd op.

BBreedveld schreef:
Daarbij maak ik wel de kanttekening dat ik het heel kwalijk vind als het doel de ontwikkeling en het welzijn van de combinatie in de weg staat. Plaatjes zoals het bekende GP paard dat met een ultra korte slof door de stang wordt gereden, daartegen komt alles in mij in opstand. Maar daarbij schort het aan de middelen, niet aan het doel.

Hoewel ik denk dat in de basis (met name ruiters die wel graag prijsjes willen winnen, maar niet de bereidheid hebben om zichzelf te ontwikkelen en te leren) deze mishandelingen (zo kunnen we dit toch gerust noemen?) meer voorkomen dan bij het gemiddelde GP-paard, heb je helemaal gelijk.
Als dat soort benaderingen iets met dressuursport te maken heeft, stop ik vandaag nog met de dressuursport!

Gelukkig wordt het regime op wedstrijden steeds meer aangetrokken: als een paard op wat voor manier dan ook niet kan worden aangemerkt als 'happy athlete', mag de combinatie zonder meer gediskwailficeerd worden. En dat gebeurd.

We discussieren hier i.m.o. over de overeenkomsten en verschillen tussen 'de klassieke opleiding tot het hoogste niveau' en de 'sport-opleiding tot het hoogste niveau'. Toch? Ik vind het leuk en leerzaam!

**Geplaatst**: 12-02-08 21:56

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 12-02-08 21:56

Citaat:
Als dat soort benaderingen iets met dressuursport te maken heeft, stop ik vandaag nog met de dressuursport!

Ook daar zijn we het over eens Haha!

Soms kan je een hoop opsteken van eens 'over de schutting kijken' - ik vind het in ieder geval heel verfrissend om te lezen dat het misschine toch allemaal niet zo bar en boos is in de wedstrijdsport als ik soms aanneem Bloos

**Geplaatst**: 13-02-08 12:10

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 12:10

BBreedveld schreef:
ik vind het in ieder geval heel verfrissend om te lezen dat het misschine toch allemaal niet zo bar en boos is in de wedstrijdsport als ik soms aanneem

Ik denk ook dat het allemaal wel meevalt. Ik denk dat velen ook wel uitkijken. Als iets alleen al de schijn opwekt van een misstand, wordt dit al snel breed uitgemeten in de bladen en op internet. Zie de longeeraffaire van PP/Coby van Balen (ik laat even in het midden of het hier om een schijn van een misstand, of een echte misstand ging Bloos

) Maar goed, zo zie je maar...

Bovendien heb je toch altijd nog je eigen wil, grenzen en verantwoordelijkheid? Ik zou niets liever willen dan succesvol GP te rijden. Ik hou van mijn paarden en ik zou ze nooit geen kwaad willen doen. En daar ligt ook mijn grens. Ik wil niet mijn zin doordrammen ten koste van mijn paarden. Vooralsnog denk ik dat deze twee zaken elkaar niet hoeven te bijten. Mocht ik op een punt komen dat dat wel zo is, dan stopt het daar. Haha!

Bovendien; als je naar topruiters kijkt zie ik veel zaken waaruit blijkt dat zij echt om hun paarden geven hoor! Zoals die twee zwitserse GP amazones, die de OS hebben afgezegd omdat ze hun paarden die reis niet willen aandoen... Voor mij een teken dat zij het welzijn van hun paard boven alles stellen.

**Geplaatst**: 13-02-08 12:17

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 12:17

mooi om te zien hoe deze discussie de nuance opzoekt. Echt één van de betere topics hier

Misschien nog een leuke: hoe denken jullie over het gebruik van elementen uit de methode van 'de overkant' Haha!

in jullie training? Ik kan me voorstellen dat het voor een 'klassieker' best eens nuttig kan zijn om wat meer voorwaarts te rijden en eens iets ronder in te stellen, en kan me voorstellen dat het voor een 'sporter' heel nuttig kan zijn om dingen als grondwerk mee te nemen in de training. Dit zal ook wel al gebeuren, maar dat is dus mijn vraag, hoe 'puur' zijn jullie in de leer? Haha!

**Geplaatst**: 13-02-08 12:30

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 12:30

kjoetie schreef:
Misschien nog een leuke: hoe denken jullie over het gebruik van elementen uit de methode van 'de overkant' in jullie training?

Ik mag graag van alles uitproberen. Mijn paarden staan op stal bij een echte paardenman van de oude stempel. Hij is dus niet van het laag en rond. Wat ik veel van hem heb geleerd is mijn paarden tussen de dubbele lijnen te zetten (en hij zet ze ook wel eens voor de sleep) Hij laat ze tussen de dubbele lijnen echt alles doen, van appuyeren tm een keertwending etc.

Mijn instructeur (GP-ruiter) is wel voorstander van LDR. Werkt bij mijn ene paard prima, bij de ander niet. Dus doe ik het bij de 1 wel en de ander niet.

Ik probeer overal wat van mee te pikken. Zo laat ik mijn ene paard ook vaak vrijspringen, omdat hij daar beter van gaat galloperen. De bedoeling is straks onder de man, maar ik moet eerst even een springzadel op de kop tikken. Ik mag dus ook graag naar spring en millitairy ruiters kijken... Voor veel dressuurpaarden zal het springen van inuitjes heel goed zijn (en voor stijve dressuurruiters zal een parcourtje op zijn tijd ook heel goed zijn, ook voor de balans)

Ook was ik van het weekend op het strand, en daar blijkt hij ineens veel beter te kunnen uitstrekken Haha!

Soms wil hij in de traver nog wat impuls verliezen, of aan de bakrand plakken en op het strand was dit euvel ineens opgelost! Dus vaker naar het strand! (ook altijd fijn om het nuttige met het aangename te combineren)

**Geplaatst**: 13-02-08 14:06

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 14:06

Nou, ik ben min of meer die-hard AR Haha!

maar mijn friesje ging toch ook maar zwáár voorwaarts-neerwaarts om zijn rug los te krijgen Haha!

Werd me nog aangeraden door mijn AR-instructrice ook! Knipoog

Waarom zou je iets niet doen dat bevorderlijk is voor je paard? Zolang je het maar weloverwogen en met een goede reden doet.

Het leuke van Bent vind ik dat hij ook aanmoedigt om zelf te denken en de nuance op te zoeken, Wat goed is voor dit paard, hoeft niet dús ook goed te zijn voor een ander paard, laat staan voor álle paarden. Een goede kunstenaar is geen kopieerder, meent hij, en dat ben ik wel met hem eens Knipoog

Maar ook: basis is alleen basis, als het ergens een basis voor is. Met andere woorden: weet waar je naartoe wil en werk daar vanaf de basis naartoe. Ga niet zomaar wat doen omdat dat 'de basis' is of 'omdat iedereen het zo doet' of 'omdat dit nou eenmaal zo gedaan wordt'. Werk toe naar een doel en kies hiervoor een wijze die past bij je doel en jullie als combinatie paard-ruiter.

Zonde om dan altijd alleen uit je 'eigen hokje' te kiezen toch?

**Geplaatst**: 13-02-08 14:16

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 14:16

ik spring ook regelmatig omdat ik het zelf heel erg leuk vind en de paarden ook.
Ik wissel wel veel dingen af om ze lekker gezond in het hoofdje te houden ook trek ik ze regelmatig even los in het bos blijft altijd leuk om te doen.Kwa dresuur blijf ik toch ook echt wel bij het klassiek maar dat is ook om hoe ik zelf en het modern heb ervaren het past gewoon erg goed bij mijzelf ook maar daarmee niet gezegd dat ik straks misschien weer een wedstrijdje ga doen wil toch wel graag het sport predikaat bij mijn merrie hebben. Pling

**Geplaatst**: 13-02-08 16:01

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 16:01

Ik heb inderdaad een paardje gereden en die moest ik inderdaad langzamer laten draven, maar met impulsbehoud, om hem meer te laten dragen. Als ik die naar voren reed, ging hij als een gek stuwen en hangen in de teugels.

Paardje dat ik nu rijd, MOET ik eerst goed naar voren rijden om uberhaupt wat met hem te kunnen. Anders laat hij niet los en hebben we geen impuls.

Twee verschillende paarden en twee verschillende manieren van rijden met uiteindelijk wel hetzelfde doel. Losgelatenheid en gedragenheid, takt en impulsbehoud.

Wat Bbreedveld inderdaad zegt over de basis ben ik het helemaal mee eens. En mijn ervaring is dat klassiek onderlegde instructeurs toch veel meer met de basis bezigzijn. Mijn reguliere instructeurs waren toch meer bezig met oefeningen eruit rijden. En dan kan je hevig gefrustreerd raken als je paard niet wijkt, omdat hij niet aan je been is. En in plaats van teruggaan naar de basis en je paard aan je been zetten, moets dat opgelost worden met een spoortje of een flinke mep met de zweep, omdat paard maar gewoon MOEST wijken. Erg jammer, want hierdoor heb ik nare bijsmaak bij reguliere dressuur, die ik misschien niet had gehad als ik wel een goede instructeur had gehad. Maar ik weet niet hoe andere mensen die lessen ervaren.

**Geplaatst**: 13-02-08 16:17

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 16:17

spokie79 schreef:
Erg jammer, want hierdoor heb ik nare bijsmaak bij reguliere dressuur, die ik misschien niet had gehad als ik wel een goede instructeur had gehad. Maar ik weet niet hoe andere mensen die lessen ervaren.

Tsja, het is net wat voor instructeur je treft. Er zullen vast ook wel klassieke/AR mensen zijn die zich instructeur noemen en die titel eigenlijk niet waard zijn. Wat mij dan wel lijkt is dat het dan minder snel aan het licht komt dan in de reguliere dressuur/wedstrijdsport. Wanneer je je op wedstrijden meet met anderen en beoordeeld wordt door anderen zul je misschien wel sneller een signaal krijgen dat je niet op de goede weg bent. Als je iedere keer onderaan eindigd en er staan steeds opmerkingen op je protocol als 'scheef' 'impulsverlies' 'spanning' 'tegen de hand' etc. lijkt het mij dat je een bord voor je kop hebt als er dan geen belletje gaar rinkelen...

Als ik les zijn we constant bezig met basisbeginselen, ook in de zijgangen.

**Geplaatst**: 13-02-08 16:57

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 16:57

De pset is alleen, dat er van die reguliere dressuurinstructeurs meer zijn, dus ook de kans dat je er 1 tegenkomt die titel niet waard is.

Ik hoor zo vaak: Mijn instructeur rijdt GP dus die zal het wel weten. Maar dat is gewoon geen garantie voor goede instructie.

Ik vind veel instructie (van wat ik om me heen zie) veel te wedstrijd/proefjes gericht, terwijl als je de basis en de oeffeningen goed beheerst, de proefjes als vanzelf gaan.

Maar vergeten wordt vaak, dat de oeffeningen uit de proefjes een middel zijn om je paard te trainen en geen doel op zich.

**Geplaatst**: 13-02-08 22:00

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 13-02-08 22:00

Esperanza schreef:
Maar vergeten wordt vaak, dat de oeffeningen uit de proefjes een middel zijn om je paard te trainen en geen doel op zich.

Precies, toen ik van mijn "reguliere" instructeur op de rijvereniging te horen kreeg dat ik nog niet toe was aan het rijden van "trucjes" zoals de SB gingen mijn haren overeind staan. Dat was toen voor mij de druppel om met het lessen bij een rijvereniging te stoppen....

**Geplaatst**: 14-02-08 17:18

Re: Klassiek vs Grand-Prix

Geplaatst: 14-02-08 17:18

Hm, dat heeft dan denk ik te maken met de weg die je kiest.

Neem nou bijvoorbeelde de oude Franse school en de oude Duitse school. De een zegt balans voor beweging, de andere gaat juist voorwaarts (in meer of mindere mate Haha!

). Toch bereiken ze hetzelfde.

De één richt zijn paard recht d.m.v. oefeningen die ook in B-of L-proefjes voorkomen, de ander d.m.v. sbw in de basis.

Punt is dat 'wij AR-ers' Clown

om de stellingname wij-wij nog maareens te onderstrepen Clown

ervoor kiezen om het d.m.v. schouderbinnenwaarts etc. te doen. Als je dat logischer, fijner etc. vind, dan is het inderdaad niet logisch sbw pas in de M te vragen. Zo zien 'wij' dat dus.

De Antoine de Bodt'ers richten recht met de AdB wijze en de klassiek Fransen doen het op de klassiek Franse manier etc.. Antoine vindt beenhulpen niet echt nuttig, mensen uit andere stromingen juist wel enz. enz..

Ik vond het altijd vreselijk fascinerend wanneer Bent zijn plaatjes van Egon en Nuno te voorschijn haalde: allebei in een prachtige piaffe, helemaal niet zo verschillend, maar allebei totaal anders opgeleid. De één kiest er alleen voor om het op deze manier te doen en de ander op een andere.

Mij spreekt AR erg aan, ik vind het het bij me passen, en het meest logische en meest aangename. Ik heb er dus voor gekozen om van A naar B te komen op díe manier. Dat wil niet zeggen dat alle andere manieren dan dus niet goed zijn (zoals uit mijn post hierboven blijkt doe ik ook weleens aan leentjebuur Haha!

) maar ik ben wel van plan me in hoofdlijnen aan dat pad te houden. Je zal me dus niet snel zien bij een clinic van Tieneke Bartels, hoewel ik heel veel respect hebt voor haar als amazone.

Op een heel andere noot: ik merk nu bijvoorbeeld ook dat bepaalde oefeningen in de AR soms haaks staan op bijvoorbeeld de Parelli-manier van omgaan met paarden (en dan bedoel ik bijvoorbeeld de positie die je inneemt t.o.v. je paard in oefeningen, niet het 'paardvriendelijke' aspect Knipoog

) Ik pik er dus maar uit wat ik leuk en nuttig vind, en hou in hoofdlijnen vast aan mijn uitgangspunt: AR.

Soms mengt het ook best goed: ik heb jarenlang les gehad van een geweldige centered riding instructrice en wat zij mij geleerd heeft is me nog elke dag dat ik rij van nut, ook al rijd ik nu 'AR'.

Leuk toch, zo'n eclectisch mengelmoesje Haha!

?