Bokt.nl

Danique_G schreef:

Wat mij vaak opvalt is dat mensen met bijvoorbeeld een buitenrit, crosstraining en springen een sterker bit er in hangen. Als reden geven zij 'heet worden, kop omhoog, controle verliezen enz enz' op. Zelf vind ik dat onnodig, ik ben toch de leider, waarom zou ik dan rust afdwingen met een sterkere handrem? Vaak voed de ruiter het nog eens door spanning. Mijn paard wil ook nog wel eens als een hertje rondlopen tijdens het springen, heet worden buiten maar ik vind het de verantwoordelijkheid van de ruiter om dit terug te brengen naar ontspanning/gehoorzaamheid. Ik vind het niet noodzakelijk en als je de controle niet kan behouden, klim er niet op of werk er aan op het 'normale' bit. Ik ben het dus eens met Askja wat dat betreft.

Anoeska schreef:

Danique_G schreef:

Wat mij vaak opvalt is dat mensen met bijvoorbeeld een buitenrit, crosstraining en springen een sterker bit er in hangen. Als reden geven zij 'heet worden, kop omhoog, controle verliezen enz enz' op. Zelf vind ik dat onnodig, ik ben toch de leider, waarom zou ik dan rust afdwingen met een sterkere handrem? Vaak voed de ruiter het nog eens door spanning. Mijn paard wil ook nog wel eens als een hertje rondlopen tijdens het springen, heet worden buiten maar ik vind het de verantwoordelijkheid van de ruiter om dit terug te brengen naar ontspanning/gehoorzaamheid. Ik vind het niet noodzakelijk en als je de controle niet kan behouden, klim er niet op of werk er aan op het 'normale' bit. Ik ben het dus eens met Askja wat dat betreft.

Ik heb liever een ruiter die met een pessoa bit en een los teugeltje buitenritten maakt. Maar bij een heet paard wel net op tijd scherp genoeg kan inkomen om te voorkomen dat ze voor een vrachtwagen rennen. Dan een ruiter die de hele rit aan een dubbelgebroken trensje moet hangen om haar paard bij zich te houden.

Ik zie scherpe bitten en andere hulpmiddelen op een buitenrit wel als een leertraject. Ik heb eens een verreden paard te rijden gehad, die buiten alleen kon stappen. Als je ging draven ging ze er als een dolle vandoor. Dus kwam ze nooit meer buiten, dus was buiten superspannend. Ik ben begonnen met een correctiebit en een slof. Maar na een jaar kon ik met een trensje en losse handen door het bos galopperen. Het heeft even wat gekost, maar ik moest ergens beginnen. En binnenblijven tot ze braaf was werkte niet, want het probleem zat juist in het buitenrijden.

Danique_G schreef:

Ik had het over een dubbel gebroken trensje. Het gaat mij niet om of het prikt in dit geval, maar hoe de krachten overkomen. Als ik met een bepaalde kracht een ophouding maak op een pessoabit dan zal de kracht daar groter aankomen. Als ik met dezelfde kracht weer een ophouding maak op een dubbel gebroken water trensje dan zal de kracht ook iets vergroot aankomen maar niet zoals bij een pessoa. Wanneer ik met een ophouding op dat moment evenveel bereik als bij een ophouding op een pessoa bit dan zal ik met het dubbel gebroken water trensje rijden. Niet alleen omdat het vriendelijker is (hoewel je daar ook anders tegen aan kan kijken, maargoed dat terzijde) maar ook omdat je paard meer word afgestemt op het bit en dus een gevoeliger mondje krijgt.