flavlip schreef:Dankjewel pien_2010! Ik rij hem dan wel vooral in de contrastelling op de rechterhand, dus dat hij juist niet in zijn voorkeurshouding loopt en linksom doe ik echt af en toe maar een klein stukje, omdat het zo moeilijk voor hem is om linksom in de juiste stelling en buiging te lopen (of ik verander weer van hand, als beloning zeg maar en om het niet te zwaar te maken).
Tegenwoordig hoef ik niet zo vaak meer contrastelling te rijden, maar vroeger wel. Nu kan ik het vaak wel oplossen zoals jij aangeeft : met mn zit en binnenbeen (volte sluiten/openen op de linkerhand wil dan ook weleens helpen). Vroeger negeerde hij dan gewoon mn binnenbeen en bleef stug in de rechterstelling lopen... Op de volte, hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet
@ _Marinke_ Dat ben ik dan niet met je eens. Ik vind dat het een oefening is die het makkelijker maakt voor het paard om op de andere hand de juiste stelling en buiging aan te nemen. Contrastelling vind ik een handige oefening om het paard op 2 teugels te krijgen.
Schoudervoor linksom is wederom veel te hoog gegrepen voor mijn pony, schouderbuiten (dus contrastelling) rechtsom lukt hem wel, dan heeft hij steun aan de bakrand. Wat is er dan mis met contrastelling als het op deze manier, om deze reden wordt ingezet?
Flavlip ik vind dat je het goed voelt hoor.
En het kan best dat er wat zit hoor waardoor het moeilijk is om hem helemaal recht te krijgen en waarom je pony het zo moeilijk vindt.
Ik weet dat dat bij onze pony ook niet helemaal lukt, maar die heeft dan ook zware artrose in zijn rug.
Als ik hem niet onderhoud in het recht richt verhaal, wordt hij weer krom en kun je weer helemaal opnieuw beginnen. Hij heeft even stil gestaan door een blessure en zo kwamen wij daar bij toeval achter.
Mijn pony wil ook graag steun op links, tegen mijn been leunen en vindt het moeilijk om aan de buitenteugel te komen op de linkerhand. Hij heeft artrose bij zijn SI gewricht RA (dat zit er al lang, mogelijk al vanaf jong paard) en lendenen en onder het zadel. Dat werkt dan door zeg maar, in zo'n wervelkolom. Juist voor hem is het heel belangrijk dat hij goed in de spieren staat en getraind wordt. Helemaal recht krijg ik hem nooit want er zit een bewegingsbeperking. Maar het lukt nagenoeg.
Een voordeel is, dat wij ontzettend veel hebben geleerd van dat paard. Niet alleen voor hem maar voor ieder paard is het belangrijk dat beide kanten even sterk en soepel worden. Maar bij hem gaat het allemaal niet vanzelf, zeg maar.
Ik lees uit jouw post dat je heel goed luistert naar jouw pony, hem goed aanvoelt in wat ie wel en niet aan kan. En weet je, een hele korte weg is er nooit. Kleine stukjes en dan uitbouwen naar meer.