nombrado schreef:
[burl schreef:De rompkanteling waarover jij spreekt is in werkelijk maar een heel klein beetje en bijna te verwaarlozen.
Want als er werkelijk veel kanteling zou zijn zouden de buitenbenen van het paard in een wending de grond niet meer raken.

nombrado schreef:ja, is een klein beetje, en zeker NIET te verwaarlozen, en ZEKER belangrijk voor de ruiter om het paard aan die kant ruimte te geven!
En dan pas, realiseer je, dat je als ruiter teveel aan de voorkant moet zitten sleutelen, terwijl het helemaal niet nodig is, als je dit soort biomechanica van het paard respecteert.
Buig jij maar eens naar rechts in je lijf, en voel wat er aan de achterkant van je rug gebeurd.
komt de binnenkant iets omhoog? of blijft het gelijk?
Zeker op de plaats waar wij zitten, kan het paard het minste buigen. Maar ik versta echt onder "het om het been heen buigen" echt de hele lengtebuiging van atlas tot staartwortel. Je moet ook zeker het paard de ruimte geven om de wending door te kunnen. En juist door die buiging, kan het paard gemakkelijker het binnen achterbeen onder de massa plaatsen. Het paard, moet over de schouder weg willen lopen, wil je kunnen begrenzen. Het binnenachterbeen moet "mee" zijn. Daar heeft ie ook ruimte voor nodig, maar ook weer niet teveel; want dan is het net als met de van achter opgewekte impuls: zonder begrenzing vloeit het weg en heb je er niets aan. je zal een keertje moeten begrenzen, om het binnenachterbeen eronder te houden. Het is een kwestie van ruitergevoel waar we het steeds over hebben. Als het binnen achterbeen goed ondertreedt voel je de rug omhoog komen idd. Dat noem jij rompkanteling en ik noem dat rugwerking. We bedoelen ongetwijfeld hetzelfde.