Bokt.nl

Ansie schreef:

Maar ik ben vooral benieuwd naar wat er dan in de 'moderne rijderij' extra wordt toegepast OF achterwege gelaten wordt zodat het klassieke beeld meer naar de achtergrond gaat.
Ik bedoelde het niet zo dat je niet zou weten wat de begrippen betekenen (daarom ook de laatste zin 'Of er wordt iets toegevoegd enz.'), misschien wat banketstaaf neegezet. Ik ben meer op zoek naar het waarom ik dan niet het klassieke beeld terug zie in het rijden. Betekent het dat je bewust elementen wel of niet toepast in je huidige manier van rijden?

knollentuin schreef:

[ Afbeelding ]
[ Afbeelding ]
deze bedoel je ws horsey?

Hermelientje schreef:

Ansie schreef:

Ik kom weer even binnenvallen, het gaat hard hier. Ik heb nog een opmerking over het bijzetten aan de longe. Jammer dat het zo normaal wordt gevonden om een paard met bijzet, hetzij elastiek/slof, aan de longe te hebben.. zo kan het paard dus niet om op een goede manier nageven. Er is een muur aan de voorkant, dit heeft voor mij niets te maken met het leren omgaan met weerstand en daarop nageven, maar ALLES met wegduiken voor druk. En waarom? Het is een dood signaal, de 'release' ontbreekt, zoals Hermelientje hierboven heeft beschreven. Onze handen kunnen meegeven naar voor, op het moment dat het paard nageeft kunnen wij er voor zorgen dat het paard zich niet opkropt, niet achter de teugel duikt dus de ruimte in de kaak niet verliest, wat nodig is om de juiste nageeflijkheid te behouden, spanning is geen nageeflijkheid. Een bijzet kan daar NIET voor zorgen. Er is een harde begrenzing die niet meegeeft, dus paard moet er ACHTER om druk te ontwijken of gaat hangen zonder dat er meegegeven wordt, dus wat leer je je (jonge) paard hiermee wat te maken heeft met rijkunst?

Hier heb je wel een interessant punt te pakken. Als een paard het eenmaal goed geleerd heeft (dus lichte begrenzing/druk en hij geeft na) dan zal het paard geleerd hebben dat hij zelf de druk er simpel vanaf kan halen door los te laten in zijn kaak. Eenmaal goed aangeleerd gedrag hoeft ook niet meer steeds beloond te worden, dus je hoeft niet overdreven los te gooien als het paard het al lang snapt, een paard kan bij een goede longeur prima nageeflijk gaan met een vaste bijzet, kijk maar naar voltige op een hoog niveau met een goede longeur. Maar voor het aanleren van het nageven denk ik net als jij denkt er moet dan ideaal gesproken wel echt een duidelijke "beloning" voor het juiste gedrag komen. In het circus Knie deden ze het altijd met twee meelopende mensen die ieder een lint vasthielden aan weerszijden aan het bit bevestigd. En dan inderdaad heel duidelijk en overdreven loslaten (en braaf en belonen) op de juiste reactie.

Bokker Kandakovitch zei eens dat hij een pessoa geen goede hulpteugel vond. Want er kwam nooit een beloning op de goede reactie. Integendeel het paard geeft na, zoekt het bit op en vervolgens krijgt hij van achter de hulp meer, meer, meer. Hij vond dat je datzelfde werk beter onder het zadel (of aan lange lijnen) kon doen want dan kun je wel af en toe belonen op de goede reactie. Best wel dingen om over na te denken.

Ik blijf dit alles zelf het moeilijkste punt vinden in de dressuur. Je wilt toch steeds weer ietsje verder en dan zet je je paard toch vaak weer aan nog zwaarder werk vanuit een goed moment waar hij dus al zijn best doet. Maar ik denk dat een paard ook leert dat als hij dan heel even mee doet dat het dan goed is (moet je wel op zijn grenzen letten natuurlijk). Dat is ook weer de kracht van goede africhters denk ik dat ze dat moment heel goed aanvoelen.

@Cherie
De gedachte aan professor ging ook door mijn hoofd, haha. Al gebruikte hij ook weer termen die niet in die oude handleiding van mij stonden. Ik keek in Boktwiki maar daar zag ik ook geen omschrijving van de begrippen, anders konden we nog afspreken dat aan te houden.
Ik weet dat je begint bij het jonge paard met stelling en dat dat logisch is. Alleen wordt dat dan klassiek gezien uitgebouwd tot diagonale hulpen. Dus ik zit toch nog te wachten op een meer inhoudelijk antwoord op mijn vraag over het systeem van Anky. Het is vast zoiets als jij zegt Visitor. Heb het boek van McLean nog steeds niet binnen helaas dus kan niet opzoeken hoe hij hier tegenaan kijkt.

horseyfries schreef:

Ik vind het spijkers zoeken op laag water persoonlijk, als iemand mij uitlegt hoe hij of zij iets bedoelt, dan snap ik het ook wel zonder encyclopedie, maar eventjes voor de duidelijkheid:

- Een paard laten nageven is in nek- en kaakgewricht, dit kan dus ook in stilstand
- een paard wat losgelassenheit heeft is los en soepel in het hele lichaam waardoor de beweging mooi doorvloeit, dit kan alleen als een paard nageeflijk is. Een niet 100 % nageeflijk paard kan nooit 100 % losgelassen zijn, maar een niet losgelassen paard kan wel nageeflijk zijn!
- Durchlassigkeit wil zeggen dat het paard alle hulpen van de ruiter door laat komen. Een paard kan dus heel goed losgelassen zijn maar nog niet 100 % durchlassig zijn, dat is het ultieme resultaat wat je nastreeft, dat het paard volkomen los is, maar ook daarbij nog reageert op elke hulp of dat nu een beenhulp, zithulp of teugelhulp is en of dat nu om een verruiming, oefening of een verzamelende hulp gaat.

cherie78 schreef:

Tango1979 schreef:

Dus het probleem van de natuurlijke scheefheid van een paard heb jij in de eerste paar maanden aan de longeerlijn al opgelost? Knap, zou ik ook heel graag willen zien. Ik was altijd in de veronderstelling dat je daar de hele opleiding van je paard mee bezig was. Jij hebt dus nog nooit een paard onder je gehad dat over de buitenschouder wegvalt, wat je niet kon corrigeren met je zit. Mmmm

Wellicht even een lees"probleem"?

Ik schreef; verminderd.

Rechtrichten blijf je inderdaad een heel paardenleven lang mee bezig.
De mate waarin verschilt natuurlijk.

superwoman schreef:

Horseyfries, ik doe het elastiek ook heel los. Idd alleen dat hij iets voelt wanneer hij "gigantisch zijn hoofd omhoog gooit". Langzaam maak ik hem korter.
De 3 hoek, bedoel je tussen de voorbenen naar opzij? Dat doe ik namelijk.

horseyfries schreef:

Tango: Ik wil dat op elke vraag een antwoord komt. In klassiek blijf je dan in mijn ervaring toch een beetje hangen op afwisselen tussen voorwaarts neerwaarts, oppakken met neusje voor de loodlijn, en evt. wat hoger of langer instellen. Als sommige van mijn paarden met de neus voor de loodlijn lopen, ziet het er voor het oog prima uit, en kan ik ze ook prima van daaruit naar beneden laten zakken en hals laten strekken, maar merk ik op het moment dat ik een wat rondere houding vraag dat ze nog niet totaal nageeflijk zijn en slechts tot een bepaald punt. Die rondere houding is iets wat wij dus bewust vragen, soms een klein beetje (zoals in de clinic) soms wat meer, om te zien of ook daar nergens beperkingen of belemmeringen in zitten. Ook hetzelfde in de stelling naar links en naar rechts. Als ik een beetje vraag, dan wil ik een beetje krijgen, maar als ik meer vraag, dan wil ik ook meer krijgen.
Bij mijn klassieke instructeurs werd dat niet gevraagd en als ik hier de reacties soms lees krijgen sommigen daar een rolberoerte van omdat je soms bijv. meer stelling dan buiging vraagt of een paard bewust over een buitenschouder weg laat vallen om als het ware zijn lijf nog meer "op te rekken", en dat is dus iets waarvan ik de meerwaarde zie en het dus toepas.

knollentuin schreef:

en hier ben ik het heel erg mee eens! ik doe hetzelfde in mn losrijwerk...en het is in mijn ogen niets meer en minder dan gymmen voor het paard. hoe losser en flexibeler hoe beter een paard het gevraagde werk aankan.
@tango, je kan toch ook bewust kiezen voor wel of geen buiging?

horseyfries schreef:

superwoman schreef:

Horseyfries, ik doe het elastiek ook heel los. Idd alleen dat hij iets voelt wanneer hij "gigantisch zijn hoofd omhoog gooit". Langzaam maak ik hem korter.
De 3 hoek, bedoel je tussen de voorbenen naar opzij? Dat doe ik namelijk.

Maar waarom zou je dat dan niet met de slof kunnen doen? Die hangt dan immers ook eigenlijk maar heel los te bengelen?

Ja, de driehoek tussen de voorbenen en dan aan de zijkant naar de singel. Ik kies liever voor touwtjes boven een slof omdat dat nog wat gemakkelijker doorschuift omdat het rond is, maar vind dus wel degelijk dat zo'n driehoeksprincipe het paard leert een hand te volgen door die driehoek, en het niet zoals een bijzetteugel alleen maar "erachter" gaat lopen en geen verbinding meer wil maken.

nombrado schreef:

en heel wat paginas verder, is iedereen nog steeds druk met de voorkant bezig.
touwtjes, elastiek, bijzet, nog steeds willen jullie als ruiter bepalen 'waar' het paard zijn hoofd moet houden om 'goed' te kunnen bewegen?
dan is het toch nog steeds niet van achter naar voor?

nombrado schreef:

Paardenmond en ruiterhand gaan altijd mee...als je als ruiter hierin moet manipuleren, mis je al een stuk in de basis.
pas als een paard recht is/beweegt, zijn alle oefeningen een stuk eenvoudiger een krijg je het nageven kado...no problem.
als je bij de basis daar al mee begint, met je zit het paard recht te rijden, daarna de voltes op zit recht te rijden, dan is al het genoemde boven niet nodig.
met contrastelling krijg je je paard echt niet recht van
ook niet van wijken, schouderbinnen e.d. (zoals de ac dit pretendeert)