Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
), maar wat mij opvalt is dat jij voornamelijk degene bent die op een onfatsoenlijke manier je mening uit (voornamelijk ook naar een bepaalde persoon) met geen respect voor andere meningen. De rest is voornamelijk bezig om zijn/haar eigen mening onderbouwd weer te geven (waar je het mee eens kan zijn of niet)
minikatje schreef:de paarden vroeger werden ook niet erg oud.
napoleon had ook grote moeite om paarden te vinden boven de 1.50 m.
Citaat:In de militaire staf van Napoleon bevond zich een veldmaarschalk die juist enorm opviel door zijn enorme lengte: maarschalk Michel Ney was ruim 2 meter lang.
Op een dag hield Napoleon een militaire bespreking waar ook maarschalk Ney bij aanwezig was.
Het viel Napoleon op dat de maarschalk een beetje gebogen liep: een houding die onwaardig was voor een veldmaarschalk in het leger van Napoleon. Toen Napoleon hem vroeg waarom hij dat deed antwoordde Ney:
"Sire, ik vind het lastig dat ik groter ben dan u, terwijl u toch de keizer bent."
Napoleon schudde met zijn hoofd. "U ziet het verkeerd. U bent langer. Ik ben groter."
schrikdraad schreef:De mensen waren algemeen kleiner.
Dat zie je nog in hele oude huisjes die hebben lage deuren.
Persoonlijk denk ik dat gewicht een klein onderdeel is van paarden blessures.
Vroeger hadden paarden minder blessures maar er werd ook beter les gegeven.
Geen rare bitten en hulpteugels.
Geen fysio een paard met gebreken was omdat de ruiter meer moest leren.
Alle paarden kwamen buiten geen suikerklontjes die bij een bokkesprong afbraken of bij regen smolten.
Er zijn heel veel mooie dunne ruiters maar net zoveel blessures.
Zou dat alleen voorkomen bij mannen of dames met dat gewicht was er een feit.
Nu alleen een ( ver)oordeel en de smaak en mening van inviduelen.
schrikdraad schreef:De mensen waren algemeen kleiner.
Dat zie je nog in hele oude huisjes die hebben lage deuren.
Persoonlijk denk ik dat gewicht een klein onderdeel is van paarden blessures.
Vroeger hadden paarden minder blessures maar er werd ook beter les gegeven.
Geen rare bitten en hulpteugels.
Geen fysio een paard met gebreken was omdat de ruiter meer moest leren.
Alle paarden kwamen buiten geen suikerklontjes die bij een bokkesprong afbraken of bij regen smolten.
Er zijn heel veel mooie dunne ruiters maar net zoveel blessures.
Zou dat alleen voorkomen bij mannen of dames met dat gewicht was er een feit.
Nu alleen een ( ver)oordeel en de smaak en mening van inviduelen.
Volgens mij is het juist zo dat mensen zich (ook op paardengebied) steeds meer ontwikkelen door nieuwe inzichten (en onderzoeken) en stromingen die over het algemeen toch wel iets paardvriendelijker zijn dan zoals "vroeger" met dieren werd omgegaan..freeride schreef:Als je bedenkt dat steeds zwaar opstappen aan 1 kant van een paard al schade aan de rug kan toebrengen, zelfs bij een lichte ruiter, waarom doen veel mensen dan nog alsof "een uurtje hobbelen" met serieus te zwaar gewicht geen schade aanricht.
Ik vind het oneerlijk, en ethisch ook nog onverantwoord.
Hoe goed iemand ook zit en rijdt, te zwaar is te zwaar.
Als je van jezelf weet dat je te zwaar bent om gezond te kunnen zijn, stap dan ook niet op een paard, maar eerst op een hometrainer.
Ik zie om me heen meer en meer mensen met teveel gewicht op paarden en ponies rijden, die allemaal "vreemde" klachten hebben, paard loopt niet over de rug, paard is stijf, wil niet inbuigen etc. ga eerst eens bij jezelf te rade, iedereen kijkt eerst naar het zadel bij rugklachten, kijk dan ook even naar wat er op dat zadel zit. hard, ik weet het, maar wel eerlijk.
)Apple schreef:Zoals zowel Schrikdraad als Buitenzinnig het neerzetten is een beetje zwart/wit:
Ik ben naar deze tentoonstelling geweest: http://www.nam.ac.uk/microsites/war-horse/ . Het was belangrijk om je paard gezond te houden. Veel paarden gingen ook niet dood op het slagveld, maar door de omstandigheden daaromheen. Ook veel paarden gingen na hun oorlogsverleden gewoon weer terug naar het land van herkomst waar ze gewoon oud werden.
Brooke is opgericht na de eerste wereldoorlog toen bleek dat veel oude britse cavalerie paarden gewoon daar achter gelaten waren en nu onder erbarmelijke omstandigheden zwaar werk deden.