Bokt.nl

pol schreef:

Trouwens onbewust zullen Moderne dressuurruiters vaak klassieker zijn dan ze denken. Galopswissels om de pas zijn te danken aan (de klassieker) Baucher. Het Hand zonder been en been zonder hand principe indem. etc etc.

Bar schreef:

Correct me if I'm wrong....
Maar ik ben in de veronderstelling dat in de "proeven" in de academische dressuur slechts de ruiter beoordeeld wordt en niet de combinatie zoals in de "moderne" dressuur. M.a.w in de "moderne" dressuurproeven gaat het vooral om de graad van africhting van het paard en in de akademische dressuurproeven gaat het vooral om de capaciteiten van de ruiter/trainer.

Om een voorbeeld te geven. Mijn instructrice gaat dit jaar de Squire-test afleggen. Zij heeft 2 paarden waarvan 1 nogal beperkt is in zijn mogelijkheden o.a. door een voor de dressuur nogal ongeschikte lichaamsbouw. Toch moet zij van Bent de test met dit paard doen en niet met haar andere paard dat geschikter is voor de dressuur. Door de test te doen met het beperktere paard kan zij haar kwaliteiten als trainer beter naar voren laten komen.

Voor de rest ben ik het eens met CharleyT.

In beide stromingen heb je begaafde en minder begaafde ruiters en paarden, goede en foute voorbeelden, etc, etc.

Bar schreef:

Maar ik ben in de veronderstelling dat in de "proeven" in de academische dressuur slechts de ruiter beoordeeld wordt en niet de combinatie zoals in de "moderne" dressuur.

Bar schreef:

In beide stromingen heb je begaafde en minder begaafde ruiters en paarden, goede en foute voorbeelden,

Citaat:

RIDDER


De Ridder illustreert de ideale ‘’Working Rider’’, welke de basis vakmanschap vormt voor de Academische Rijkunst. De Ridder laat door het afleggen van het basisexamen zien dat hij/zij het basis vakmanschap heeft geleerd en wenst om naar een artistiek niveau te ontwikkelen.


Het paard

Het paard dat bereden wordt tijdens het examen moet zelfgetraind zijn. Als het paard gedeeltelijk is getraind door de ruiter, moet hij/zij dat de jury laten weten. De aspirant kan dan geaccepteerd worden als de jury overtuigd is dat de aspirant op het niveau kan rijden dat getoond wordt en dat hij/zij op dat moment in staat zou kunnen zijn om eigenhandig een paard compleet op te leiden. De training van het paard is belangrijker dat de kwaliteit van de uitvoering tijdens het examen. Daarom wordt de inspanning die gestopt is in de training van een moeilijk paard net zo gewaardeerd als een perfect examen afgelegd op een goed paard.

Siria schreef:

ik had een vraag, tijdens het losrijden op de LDR manier, waar is dan de harmonie met je paard?

Siria schreef:

ik had een vraag, tijdens het losrijden op de LDR manier, waar is dan de harmonie met je paard?

jasmijn78 schreef:

Siria schreef:

ik had een vraag, tijdens het losrijden op de LDR manier, waar is dan de harmonie met je paard?

Als je wil discussieren over/of af wil geven op LDR kun je in heel veel andere topics terecht. Deze discussie is gelukkig inmiddels wat breder getrokken. Lees anders even de laatste pagina's door,

daan weet je waar we het over hebben.

Misschien is het leuk een samenvatting te maken met de overeenkomsten en de verschillen?
Zal ik een voorzetje doen?

*leuk doe ik wat mijn indruk ervan is

Overeenkomsten GP versus academisch/klassiek:
In beide richtingen worden proeven (of shows) verreden.
Voor beide geldt dat er in een korte tijdsperiode een aantal oefeningen getoond moeten worden om aan te tonen dat men het niveau beheerst en om te bezien of men klaar is voor een hoger niveau.

*klassiek gaat van een lange periode van opleidingstijd uit , maarre de menselijke ambities of arrogantie of hoe je het ook maar noemen wil zorgen er wel voor dat de klassieke hetook in een korte tijd wil maar eingelijk mag er geen er geen tijdsdruk op staan
*als ik zo vrij mag zijn om even mijn gedachten op te schrijven denk ik dat door de competitie drang bij de moderne er meer druk staat op het snellere klaarstomen van het paard.

Voor beide geldt dat de verrichtingen worden beoordeeld en dus de beoordelaar en/of eventueel publiek geimponeerd moet worden, wat in beide gevallen een verhoogde druk oplevert. Er moet immers een prestatie worden neergezet.
*bij klassiekers word er meer naar de ruiter gekregen en die zijn talent kunde enzo.
*ik denk dat moderne ruiters het hier moeilijker hebben omdat ze competitie moeten voeren met elkaar en dat daar meer nadruk op ligt.Als gp ruiter fout maakt zeggen ze niet van netjes snel opgelost ofzo: maar punten eraf ik DENK dat er daarom veel sneller spanning en misschien iets meer dwang in het spel komt.Omdat je word afgemaakt kort door de bocht gezegd door je kleine foutje en klassiekers meer kijken van goh netjes opgelost.

Verschil: in de moderne dressuur is het competitie-element toegevoegd.

Beide richtingen hebben valkuilen:
GP/modern: er wordt met wat meer impuls/power gereden wat kan leiden tot spanning en taktverlies
klassiek/academisch: er wordt meer vanuit de verzameling gereden, wat kan leiden tot impuls- en tactverlies

Voor beide geldt: Voor een correcte uitvoering van de oefeningen moeten tact, aanleuning, ontspanning, verzameling, impuls etc. bewaard blijven.
*helemaal mee eens

Voor beide geldt: er zijn goede en slechte voorbeelden.

jasmijn78 schreef:

Maar past het uberhaupt dan binnen de klassieke zienswijze dat zij 1. een proef rijdt en 2. een proef rijdt en daarin fouten maakt?

Jij als klassieke liefhebber zou daarover toch een uitgesproken mening moeten hebben?

jasmijn78 schreef:

Maar je kan de kwaliteiten van de ruiter toch alleen beoordelen als die het paard (correct) laat uitvoeren wat er gevraagd wordt? Hoe weet je dat of een ruiter het kan als een paard het gevraagde niet toont?

Bar schreef:

@jasmijn, ik kan het niet zo goed uitleggen maar het doel van de "proeven"in de akademische rijkunst is m.i. wezenlijk anders dan het doel van de dressuurproeven in de wedstrijdsport. De academische rijkunst heeft in tegenstelling tot de wedstrijddressuur ook geen competitie-element.

liberty22 schreef:

en wat ik vind over het ldl gebeuren:
ik vind dat vido gelijk heeft met het controle hebben over je paard.
Maar maar wij richten de voorhand altijd ten aanzien van de achterhand bijv bij heel verzameld meer oprichting bijv arbeidsdraf minder oprichting .
Wij houden er meer aan vast dat het paard absoluut altijd de hand moet volgen naar het voorwaarts neerwaarts maar dit moet ook altijd het gevolg zijn van de ontspanning en niet door bijv met de handen naar beneden te vragen maar door ruimte te geven moet het paard al voorwaarts neerwaarts gaan.
LDR past niet in ons plaatje omdat klassiekers vinden dat het ten koste gaat van je paard omdat het een onnatuurlijke houding is, bijv: omdat het hem zijn zicht gedeeltelijk ontneemd (paard kan doormiddel van zijn receptoren niet goed naar voren kijken , denk aan paard dat zijn hoofd omhoog doet als hij over hindernis springt enzo enzo)Omdat het veel druk geeft op de werfels en banden en dan vooral achter de oren. en omdat wij vinden dat het paard dan niet meer goed over de rug kan gaan doordat de werfels niet meer netjes op elkaar staan.

begrijp ik dat in de moderne sport dit dan juist gebruikt word omdat
het de losgelatenheid van het paard bevorderd
dat het de luisterberreidheid van het paard vergroot?
hebben jullie nog meer redenen om dit uit te voeren???
gewoon nieuwsgierig omdat dit bij klassiek echt not-done is.

Vido schreef:

Ik gebruik het soms: er zijn situaties waarin het fijn werkt je paard even extra laag, diep en rond in te stellen. In de zeer verzamelde oefeningen krijg je weleens te maken met teveel oprichting, waarbij het paard zich iets te strak bovenin drukt...enz...

QQQQ schreef:

Als je een proef rijdt, mag je fouten maken, al mogen bepaalde fouten bij een bepaald niveau niet meer voorkomen (en desondanks moet er ook dan nog op gelet worden!).

QQQQ schreef:

Zodra je het competatief en subjectief gaat laten worden, is het risico groot dat je je de verkeerde kant op laat sturen.

QQQQ schreef:

Denk dat het een groot verschil is, dat de jury de combinatie al langer kent en dus weet wat ie kan verwachten.

liberty22 schreef:

Wij houden er meer aan vast dat het paard absoluut altijd de hand moet volgen naar het voorwaarts neerwaarts maar dit moet ook altijd het gevolg zijn van de ontspanning en niet door bijv met de handen naar beneden te vragen maar door ruimte te geven moet het paard al voorwaarts neerwaarts gaan.

liberty22 schreef:

gewoon nieuwsgierig omdat dit bij klassiek echt not-done is.

liberty22 schreef:

*klassiek gaat van een lange periode van opleidingstijd uit , maarre de menselijke ambities of arrogantie of hoe je het ook maar noemen wil zorgen er wel voor dat de klassieke hetook in een korte tijd wil maar eingelijk mag er geen er geen tijdsdruk op staan

liberty22 schreef:

bij klassiekers word er meer naar de ruiter gekregen en die zijn talent kunde enzo.

jasmijn78 schreef:

Maar je kan de kwaliteiten van de ruiter toch alleen beoordelen als die het paard (correct) laat uitvoeren wat er gevraagd wordt? Hoe weet je dat of een ruiter het kan als een paard het gevraagde niet toont?

Ik kan mij voorstellen dat er rekening wordt gehouden met de capaciteiten van een paard in die zin dat als een paard bijvoorbeeld overbouwd is, dat deze nooit zo kan gaan zitten in een piaffe als een paard dat bergop gebouwd is. Maar het lijkt mij dat zo'n paard dan wel gewoon takt, aanleuning, ontspanning, impuls etc.etc. moet laten zien. (iets wat we bijvoorbeeld niet zien in het voorbeeldfilmpje van Florien)

En voor andere onderdelen zal dat minder opgaan. Een wissel kan maar op 1 manier correct gesprongen worden... Dan zouden de capaciteiten van een paard dus in veel mindere mate moeten meespelen.

liberty22 schreef:

Wij houden er meer aan vast dat het paard absoluut altijd de hand moet volgen naar het voorwaarts neerwaarts maar dit moet ook altijd het gevolg zijn van de ontspanning en niet door bijv met de handen naar beneden te vragen maar door ruimte te geven moet het paard al voorwaarts neerwaarts gaan.

jasmijn78 schreef:

QQQQ schreef:

Als je een proef rijdt, mag je fouten maken, al mogen bepaalde fouten bij een bepaald niveau niet meer voorkomen (en desondanks moet er ook dan nog op gelet worden!).

Dat geldt voor de reguliere wedstrijdsport toch ook? En dit is wel wat anders dan wat je eerder zei...

jasmijn78 schreef:

QQQQ schreef:

Zodra je het competatief en subjectief gaat laten worden, is het risico groot dat je je de verkeerde kant op laat sturen.

Ik denk dat dat wel meevalt (al denk ik wel eens bij sommige jury's ) Maar goed, mijn ervaring is dat hoe hoger je komt, de kwaliteit en het beoordelingsvermogen van juryleden ook beter wordt.

jasmijn78 schreef:

QQQQ schreef:

Denk dat het een groot verschil is, dat de jury de combinatie al langer kent en dus weet wat ie kan verwachten.

Is dan de kans op een subjectieve beoordeling juist niet groter? Dat er fouten door de vingers gezien gaan worden omdat men weet hoe lang iemand daar al mee aan het modderen is? Of omdat iemand een positief beeld heeft van een combinatie doordat die eerder een goede proef neer heeft gezet, en daardoor ook fouten door de vingers ziet?

liberty22 schreef:

[que="jasmijn78"]
[que="Siria"]
ik had een vraag, tijdens het losrijden op de LDR manier, waar is dan de harmonie met je paard?

Siria schreef:

heel vaak zie ik dat dit laag en diep wordt geforceerd.

Siria schreef:

waarom zou je hem dan nog diep willen rijden?

jasmijn78 schreef:

QQQQ schreef:

Zodra je het competatief en subjectief gaat laten worden, is het risico groot dat je je de verkeerde kant op laat sturen.

Ik denk dat dat wel meevalt (al denk ik wel eens bij sommige jury's ) Maar goed, mijn ervaring is dat hoe hoger je komt, de kwaliteit en het beoordelingsvermogen van juryleden ook beter wordt.

QQQQ schreef:

Denk dat het een groot verschil is, dat de jury de combinatie al langer kent en dus weet wat ie kan verwachten.

Is dan de kans op een subjectieve beoordeling juist niet groter? Dat er fouten door de vingers gezien gaan worden omdat men weet hoe lang iemand daar al mee aan het modderen is? Of omdat iemand een positief beeld heeft van een combinatie doordat die eerder een goede proef neer heeft gezet, en daardoor ook fouten door de vingers ziet?
Een van de redenen waarom juryleden in de reguliere wedstrijdsport die ook bijvoorbeeld instructeur zijn niet hun eigen leerlingen mogen jureren...