shan schreef:er is nog nooit naar de mening van een paard gevraagd, ook niet een paard dat op de klassieke manier gereden wordt.
Die mening is veel gevraagd, echter nooit gegeven! (Die beleefde paarden antwoordde niet, omdat ze altijd net de mond vol hadden

shan schreef:Ik laat kinderen in de les ook wel eens een paar rondjes met hun ogen dicht rijden, op dat moment zijn zij overgeleverd aan het paard, ik heb nog nooit een kind meegemaakt dat daar een trauma aan over gehouden heeft.
Die kinderen kunnen, als ze het niet meer vertrouwen, altijd weer de ogen openen. Doe ze eens een kwartier een blinddoek om, de volgende les?
shan schreef:Maar dat is denk ik juist het grote misverstand: die paarden lopen (als het systeem imo juist wordt toegepast) niet urenlang in die houding, het is een kwestie van maar enkele seconden tot mischien enkele minuten, de houding wordt nl. als het goed is, in een uur wel 100 x afgewisseld. dit is juist het gymnastiseren
Die extreme houding wordt zeker wel 5 min en langer volgehouden! Probeer eens dagelijks, bijv 15 min, een extreme houding vol te houden. Geheid dat je daar op den duur last van gaat krijgen

shan schreef:Die foto's zoals van de TS zijn géén momentopnamen, dat kan je zelf zien op het inrijdterrein. Da's mede de rede ervoor dat er zovéél van die "momentopnamen" zijn gemaaktWanneer is er ooit een wetenschappelijk onderzoek geweest naar paarden die op de 'klassieke manier'gereden zijn??
Nu moet er opeens allerlei onderzoek gepleegd worden naar de schadelijke effecten van het gymnastiseren van een paard. alleen om steeds maar voor het oog van de wereld (en pers, want die maken ons zo gek, met hun foto's van momentopnamen) te bewijzen dat er niets mis is met die paarden die na hun sportcarriere nog gezond mogen genieten van hun pensioen.

De klassieke rijkunst is over eeuwen heen geëvolueerd, en heeft zich bewezen als een methode die het mogelijk maakt om elk paard, ongeacht ras, optimaal te trainen en voor een zeer lange tijd geschikt te maken voor zijn dienst als rijpaard.
LDR is relatief nieuw en plaatst een paard in een houding die zeer onnatuurlijk is, waardoor men er veel vraagtekens bij zet. In onze tijd wordt daar wat scherper op gelet dan in vroeger tijden (waarbij ook veel vreemds is gebeurt, maar waar men weer vanaf is gestapt, zonder onderzoek). Nu wil men die paarden niet onbeperkt blootstellen aan dit soort experimenten. Vandaar dat men graag gerichte onderzoeken wil zien, alvorens dit te accepteren.