Bokt.nl

lichtheid schreef:

996981 schreef:

Ik ken niemand die bewust verkeerd rijd? Wel veel mensen die te weinig kennis en kunde hebben om het goed te kunnen doen.

Dat vind ik mooi aan het “instructeurschap” dat je mensen handvatten kan geven het beter te doen, door ze theoretisch beter te onderleggen en te helpen met het ontwikkelen van ruitergevoel.

Dat bedoel ik niet, ik wilde zeggen: "Wel veel mensen die te weinig kennis en kunde hebben om het goed te kunnen doen. "

pien_2010 schreef:

Altijd heb ik ruitergevoel gehad. Maar zonder overdracht vd juiste kennis gaat het hem toch niet echt worden. De juiste kennisoverdracht is heel erg belangrijk.

996981 schreef:

pien_2010 schreef:

Altijd heb ik ruitergevoel gehad. Maar zonder overdracht vd juiste kennis gaat het hem toch niet echt worden. De juiste kennisoverdracht is heel erg belangrijk.

De een wordt geboren met meer ruitergevoel dan de ander, maar voor pak hem beet 95% van de ruiters is het echt een kwestie van heel veel herhalen, waarbij het in het begin moeilijk is en er dus fouten worden gemaakt. Dat veel mensen terugkijken in hun ruitercarriere en denken ‘oei dat zou ik nu niet meer zo doen’ komt voornamelijk omdat ze nu beter kunnen en weten je kunt het je “oude ik” niet kwalijk nemen dat je die kennis en kunde toen niet had. Je kunt er alleen voor proberen te zorgen dat je de beste ruiter wordt die je kunt zijn voor je paard.

Kelly_ann schreef:

fransje23 schreef:

Dan is paardensport geen Olympische discipline meer

Serieus, paardensport zoals we dat voorheen kende is sterk aan het veranderen. Lees ook hier reacties dat mensen er nu anders naar zijn gaan kijken.
Er is al veel veranderd in de afgelopen 10 a 20 jaar en de verandering zet door ten gunste van dierwelzijn.

Hier in het westen wel. Maar wist je dat in de opkomende landen de business booming is?
Taiwan, Japan, China, Oekraïne, de oliestaten, Mexico. Die zijn echt niet bezig met bitloos of paddock paradises. Die willen wedstrijden rijden en winnen.

Citaat:

De een wordt geboren met meer ruitergevoel dan de ander, maar voor pak hem beet 95% van de ruiters is het echt een kwestie van heel veel herhalen, waarbij het in het begin moeilijk is en er dus fouten worden gemaakt. Dat veel mensen terugkijken in hun ruitercarriere en denken ‘oei dat zou ik nu niet meer zo doen’ komt voornamelijk omdat ze nu beter kunnen en weten je kunt het je “oude ik” niet kwalijk nemen dat je die kennis en kunde toen niet had.

Janneke2 schreef:

Citaat:

De een wordt geboren met meer ruitergevoel dan de ander, maar voor pak hem beet 95% van de ruiters is het echt een kwestie van heel veel herhalen, waarbij het in het begin moeilijk is en er dus fouten worden gemaakt. Dat veel mensen terugkijken in hun ruitercarriere en denken ‘oei dat zou ik nu niet meer zo doen’ komt voornamelijk omdat ze nu beter kunnen en weten je kunt het je “oude ik” niet kwalijk nemen dat je die kennis en kunde toen niet had.

Mbt kunde: de oude methode van vele uren aan de longe om onafhankelijk te leren zitten is wat saai.
En behalve dat je spieren moet kweken : zo vreselijk veel herhalen is niet nodig.
(Voltige doet ook veel zonder saai te zijn.)
Jaren op maneges gezeur gehoord over 'sta zit sta zit' en 'op het goede been!!' - wat weinig te maken heeft met goed lichtrijden.
Als je niet je eerste vier, vijf lessen ECHT goed leert lichtrijden, ben je de rest van je ruiter carrière bezig met de fouten er weer uit te halen.
(= Zo werkt ons spiergeheugen: je kunt het maar 1x goed leren. Lukt het niet in vijf lessen "dan wordt het jaren ploeteren". Op zich niet nodig, maar beginners les geven is het moeilijkste wat er is en Deurne en Orun doen hier niet aan - beginners krijgen les van mensen die 'niets weten'.)

Lief meiske op mijn huidige stal zag ik van de week rijden. Ze heeft tien kilo in de hand, 'gaat staan' en heeft nooit geleerd hoe ze haar romp kan stabiliseren en ze probeert zacht te landen maar dat lukt begrijpelijkerwijs niet echt.
(En ze heeft les, maar juf zegt er niets over.)

En kennis: tegen de tijd dat je goed kunt zitten en dus iets van je paard kunt gaan vragen, zou het leuk zijn als je weet wat de bedoeling is.
Dat aanleuning bijvoorbeeld iets is wat je krijgt.
Dat 'een paard net een mens is' : met 1 gewricht 'op slot' wordt het hele lichaam stijver.
Dat het dier van zichzelf al een zwaartepunt heeft dat relatief dicht bij het voorbeen van voorkeur ligt, wij- in - het - zadel het zwaartepunt nog verder naar voor trekken - en om het dier te helpen is het onze taak het zwaartepunt in het midden en iets naar achter te brengen.
Etc.

Citaat:

Bij iedere nieuwe oefening zul je weer moeten herhalen. Eerst moet je leren hoe de oefening eruit ziet, dan zul je moeten leren welke hulpen je moet geven, dan moet je er een gevoel aan leren koppelen en tenslotte moet je leren wat je, wanneer en waarom moet doen als het even mis gaat. Goed leren paardrijden is dus wel degelijk een kwestie van veel oefenen.

Citaat:

Dat er te weinig tijd wordt besteed aan correct leren zitten ben ik met je eens. Of er op maneges veelal door onkundige instructeurs wordt lesgegeven kan ik niet over oordelen, wel kan ik er me iets bij voorstellen.

Janneke2 schreef:

Citaat:

Bij iedere nieuwe oefening zul je weer moeten herhalen. Eerst moet je leren hoe de oefening eruit ziet, dan zul je moeten leren welke hulpen je moet geven, dan moet je er een gevoel aan leren koppelen en tenslotte moet je leren wat je, wanneer en waarom moet doen als het even mis gaat. Goed leren paardrijden is dus wel degelijk een kwestie van veel oefenen.

Op zich is dat wel zo, maar graag met gezond verstand.
Beginnen met 'hoe ziet het er uit' is prima, maar dat kan het beste NIET in het zadel.
Weten welke hulpen (waarom, als welk been van de grond gaat etc.) ook liever niet in het zadel.
Daarna opstijgen en als alles goed gaat de nieuwe oefening rijden, met deskundig commentaar van de instructie.
... dan is het gevoel er redelijk snel.
Uiteraard graag verfijnen en bijschaven,
- om goed te kunnen paardrijden heb je twee levens nodig - maar als iemand de basis beheerst (onafhankelijk zit, evenwicht, een benul van hoe je dier onder je beweegt - dat soort dingen) gaat het vrij snel al aardig.

Citaat:

Dat er te weinig tijd wordt besteed aan correct leren zitten ben ik met je eens. Of er op maneges veelal door onkundige instructeurs wordt lesgegeven kan ik niet over oordelen, wel kan ik er me iets bij voorstellen.

Wat mij betreft gaat het over ondeskundigheid van de opleidingen.
Waardoor lesgeven aan beginners vaak 'volgens theezakjes model' gaat: de lekkerste thee is het echte werk' en beginners krijgen ongeveer hetzelfde maar verdund.
Gevolg: een nare spiraal : voor de lesgevers is het niet leuk want ze zijn voor andere dingen opgeleid. De leerlingen krijgen slecht les en vorderen erg langzaam. (Veel langzamer dan nodig.)

Citaat:

Als ruiter heb je in mijn ogen ook zelf een stukje verantwoordelijk om de theorie achter het rijden te leren. Maar iedereen heeft een andere manier leerstijl.

Citaat:

Wat je immers doet tijdens lesgeven is dat wat je geleerd hebt overbrengen. Mensen met heel veel talent kunnen vaak niet uitleggen wat ze doen. Ze doen van nature vaak het goede zonder er over na te denken.

Citaat:

Het gevoel kan redelijk snel ontwikkeld worden. Echter hebben de meeste mensen niet de luxe van een schoolmaster.

Citaat:

Immers kun je als ruiter precies weten hoe de theorie in elkaar zit en de goede hulpen geven

Citaat:

als je dit bij een paard doet dat de oefening nog niet beheerst zullen de hulpen niet het juiste effect hebben.

denisesilver schreef:

Show en correct rijden kan zeker, kijk naar Nicole Uphoff!

Janneke2 schreef:

Citaat:

Als ruiter heb je in mijn ogen ook zelf een stukje verantwoordelijk om de theorie achter het rijden te leren. Maar iedereen heeft een andere manier leerstijl.

Op zich is dit waar.

Citaat:

Wat je immers doet tijdens lesgeven is dat wat je geleerd hebt overbrengen. Mensen met heel veel talent kunnen vaak niet uitleggen wat ze doen. Ze doen van nature vaak het goede zonder er over na te denken.

Mijn voorbeeld is hier Rien van der Schaft anno 1978.
Mijn verzorgpaard werd deels door hem gereden (= zo begon hij de les) ik langs de kant, en later dat lesuur de mevrouw zelf er op.
Ik heb veel te danken aan de dingen die hij zei, maar echt uitleggen hoe hij zo griezelig snel een dier in ontspanning kreeg - nee. ('Zo gaat dat bij een natuurtalent...')

Citaat:

Het gevoel kan redelijk snel ontwikkeld worden. Echter hebben de meeste mensen niet de luxe van een schoolmaster.

Citaat van Van der Schaft : 'het leuke van dressuur is dat ieder paard het kan leren'. (Toevoeging van mij: als de mensen een idee van de weg hebben.)
Natuurlijk kan een schoolmeester zoden aan de dijk zetten, maar het is niet per se noodzakelijk om gevoel te ontwikkelen.

Citaat:

Immers kun je als ruiter precies weten hoe de theorie in elkaar zit en de goede hulpen geven

... dat kan uitstekend zonder schoolmeester.

Citaat:

als je dit bij een paard doet dat de oefening nog niet beheerst zullen de hulpen niet het juiste effect hebben.

Kolder.

... een dier dat de oefening nog niet beheerst is,
- mits de basis er in zit en de oefeningen in een juiste / logische volgorde worden gevraagd -
uitstekend in staat om 'een of twee juiste stappen' te doen, belonen en volgende les als het zo uitkomt weer.
(Het zal ook wel eens mis gaan en dan komt het aan op goed lesgeven en inschatten.)

irmaz schreef:

Waarom zou een beginnende ruiter een correcte schouderbinnenwaarts moeten rijden om de basis te leren?

996981 schreef:

Ik heb nog nooit een combinatie gehad waarbij beide partijen geheel onervaren waren in een oefening die een of twee goede passen kregen bij de eerste poging, laat staan een geheel correct uitgevoerde oefening. Bij schouderbinnenwaarts bijvoorbeeld wordt het vaak een wijken langs de kant. Wat helemaal niet erg is, maar geen schouderbinnenwaarts.

Maar misschien geef ik alleen heel ongetalenteerde ruiters en paarden les of kan ik zelf gewoon niet lesgeven

Suzanne F. schreef:

996981 schreef:

Ik heb nog nooit een combinatie gehad waarbij beide partijen geheel onervaren waren in een oefening die een of twee goede passen kregen bij de eerste poging, laat staan een geheel correct uitgevoerde oefening. Bij schouderbinnenwaarts bijvoorbeeld wordt het vaak een wijken langs de kant. Wat helemaal niet erg is, maar geen schouderbinnenwaarts.

Maar misschien geef ik alleen heel ongetalenteerde ruiters en paarden les of kan ik zelf gewoon niet lesgeven

Waarom moet dat bij de eerste poging? Een combinatie kan ook samen leren en groeien. Ik ben ooit onervaren begonnen met een 3 jarig paard. Is toch goed gekomen. We hebben samen alles geleerd.

Citaat:

een dier dat de oefening nog niet beheerst is,
- mits de basis er in zit en de oefeningen in een juiste / logische volgorde worden gevraagd -
uitstekend in staat om 'een of twee juiste stappen' te doen, belonen en volgende les als het zo uitkomt weer.
(Het zal ook wel eens mis gaan en dan komt het aan op goed lesgeven en inschatten.)

Citaat:

Wat ik bedoelde te zeggen is dat de meeste beginnende ruiters niet over een paard beschikken dat de Z oefeningen waarbij lengtebuiging komt kijken, beheerst. Dat bedoel ik met een schoolmaster.

Citaat:

Het paard hoeft niets eens op concours te zijn uitgebracht, maar als beginner is het fijn dat een paard ongeveer weet wat er van hem verwacht wordt bij en bepaalde hulp.

Citaat:

Ik heb nog nooit een combinatie gehad waarbij beide partijen geheel onervaren waren in een oefening die een of twee goede passen kregen bij de eerste poging, laat staan een geheel correct uitgevoerde oefening.

Citaat:

Bij schouderbinnenwaarts bijvoorbeeld wordt het vaak een wijken langs de kant. Wat helemaal niet erg is, maar geen schouderbinnenwaarts.

Citaat:

Maar misschien geef ik alleen heel ongetalenteerde ruiters en paarden les of kan ik zelf gewoon niet lesgeven

Elisa2 schreef:

Er zit veel verschil tussen instructeurs, dat weet ik van mijn instructeursopleiding. Imo de achtergrond is belangrijk, iemand met veel praktijkervaring in het africhten van paarden is een pre. Niet de mensen die maar de theorie roepen die ze geleerd hebben uit de boekjes.