quadripes schreef:ik rijd alleen in wendingen en hoeken van binnenbeen naar buitenhand. en op de rechte lijnen in stelling.
idem
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Professor schreef:Het is eigenlijk makkelijk de teugelhulpen worden in het Duits zo geleerd:
Annehmende- Nagebende- Durchhaltende- en de Verwahrende Zügelführung.
En die Verwahrende die komt in wezen te kort veel te kort dat is een verbinding als een elastiekje, altijd in verbinding maar licht.
Deze is op een volte, en de wendingen juist zo belangrijk, hij waakt en reageerd allen op het moment dat, en dat is ruitergevoel wanneer men hem op het juiste moment kan inzetten.
Daarom mijn opmerking de handen zijn het zenuwcentrum van de hulpen, wanneer deze uitvalt valllen alle hulpen uit en lopen vast.
Whinnylando schreef:Dat is waar ik dus uitviel in het uitproberen van het werken a/d hand via de AR. Ik kon de "handhulpen" niet zo juist geven zoals dat ik kan vanuit het zadel. Dacht dat ik het dan wel verkeerd gedaan zou hebben maar heb hier dus gelezen dat het geen ideale methode is.
Timing blijf je mee leren, de ruiters met de juiste timing haal je er precies uit. En degene die het niet kunnen ook. Altijd net te laat, nooit eens iets voor zijn maar het juist laten gebeuren. Je ziet het aankomen en denkt "ja nu dit of dat doen" maar dan ben je al te laat met het te zeggen.
Whinnylando schreef:Lange lijnen heb ik mijn huidige paard mee leren lopen. Klinkt heel raar maar ze snapte niet dat ze kon lopen met mij op haar rug. Toen ben ik met lange lijnen gaan werken zodat ze mij niet meer zag en zelfstandig moest gaan lopen. (ipv mij te zien aan de longe) Ze liep trouwens heerlijk met lange lijnen.
Wat ik in mijn eerdere post bedoelde met het werken a/d hand op de AR manier is het ernaast lopen bij de schouder. Dan vind ik de teugelhulpen geven wel erg lastig om juist uit te voeren.
cherie78 schreef:En daarom vind ik dat de zit het zenuwcentrum is van de hulpen, wanneer deze uitvalt, vallen alle hulpen uit![]()
De zit is niet voor niets de belangrijkste hulp, de andere hulpen zijn niet voor niets "aanvullend"![]()
Als de ruiter van het principe uitgaat, dat een paard ZELF de aanleuning moet nemen, is het ook niet zo gek, dat de teugelhulpen "aanvullend" zijn.
De rug en achterhand zorgen niet voor niets voor de JUISTE hoofd/halshouding.
Het paard moet ook, door oefeningen, de beide teugels GELIJK gaan aannemen.
Professor schreef:cherie78 schreef:En daarom vind ik dat de zit het zenuwcentrum is van de hulpen, wanneer deze uitvalt, vallen alle hulpen uit![]()
De zit is niet voor niets de belangrijkste hulp, de andere hulpen zijn niet voor niets "aanvullend"![]()
Als de ruiter van het principe uitgaat, dat een paard ZELF de aanleuning moet nemen, is het ook niet zo gek, dat de teugelhulpen "aanvullend" zijn.
De rug en achterhand zorgen niet voor niets voor de JUISTE hoofd/halshouding.
Het paard moet ook, door oefeningen, de beide teugels GELIJK gaan aannemen.
De drijvende hulpen en gewichts hulpen zijn de bassen, de handen de viool.
Wanneer men dit niet begrijpt dat het orkest geen orkest is wanneer 1 van beide uitvalt?
Dat de muziek er blijft wanneer de viool speelt, maar er geen ritme is wanneer de bassen uitvallen.
Wanneer de viool uitvalt is er geen melodie, aangezien de bassen deze niet geven.
Wanneer u eens nadenkt wat u zegt dan druist het in tegen het hele rijden, een paard rijdt men tegen de teugel aan, het paard neemt dan aanleuning dit is een rijtechnisch gezegde.
De hand dus de teugelhulpen zijn essentieel, men kan niet mennen zonder deze men kan niet aan de langelijnen werken zonder deze, en met mennen en aan de langeteugel werken heeft men geen zit, waar stoelt uw theorie???
Wanneer men de hulpen de gewichts- (zit) de beenhulpen nog zo goed geeft wanneer de teugelhulpen (handen) maar iets verkeerd geeft zijn alle andere hulpen voor niets gegeven, dat is wat ik er mee bedoel, en bovendien voelt men met de handen het hele paard, de zit voelt de beweging.
quadripes schreef:als je je paard opsluit tussen buitenteugel en binnenbeen, heb je nooit een aanleuning op twee teugels en ook niet met beide benen even veel, waardoor je waarschijnlijk dus ook in je zit niet 50/50 verdeeld zult zijn. maar je maakt je paard dan telkens holler aan de binnenzijde. (in feite rijd je je paard dan telkens in buiging, ook op rechte lijnen)
als je beide teugels evenveel aanleuning hebt dan is de buitenteugel niet 'eraan' dat hoeft dan namelijk niet meer. het paard kan dan werkelijk ontspannen op zowel de binnen als de buitenteugel.
je been heb je maar weinig nodig, slechts de positie van het been bepaalt de verzameling of de oefening of de richting. de teugels geven door hoe het in het lichaam gaat en zorgen dat het paard nageeflijk blijft. je gewichtshulpen en zit zorgen voor dat het paard van achteren naar voren blijft bewegen, ook in de verzameling en in de overgangen. je mag niet overdreven op 1 kant gaan zitten. maar je moet wel in de gaten houden dat je altijd op 1 kant gegooid wordt door het paard. dus dat moet je wel corrigeren.
Citaat:Timing is meer het aanrijden van een sprong en daar heeft een talent voor het springen geen moeilijkheden mee.
Citaat:als je je paard opsluit tussen buitenteugel en binnenbeen, heb je nooit een aanleuning op twee teugels en ook niet met beide benen even veel, waardoor je waarschijnlijk dus ook in je zit niet 50/50 verdeeld zult zijn. maar je maakt je paard dan telkens holler aan de binnenzijde. (in feite rijd je je paard dan telkens in buiging, ook op rechte lijnen)
Citaat:een paard is pas op 2 teugels te rijden als het recht is/beweegt.
Citaat:dat teugelgedoe is dus voor de ruiter een controle middel om te kijken of het paard recht is.
is het paard recht onder de ruiter, dan hoef je je niet eens meer druk te maken om de druk voor.
Professor schreef:Citaat:een paard is pas op 2 teugels te rijden als het recht is/beweegt.
Legt u dat eens uit?
Dacht dat u zonder teugels en handen reedt, en nu ineens een scheef paard niet tussen twee teugels te rijden???
Dacht toch echt dat dat gaat, juist bij zulke paarden, maar scheefheid is niet erg, men wil het niet om het paard niet eenzijdig meer te laten verslijten, en de motor (achterhand) optimaal te laten functioneren.
Dat rechte paard krijgt men alleen wanneer het tussen twee teugels gereden word.
Whinnylando schreef:Dat wordt toch verder uitgelegd in het zinnetje eronder? : is dat niet het geval, dan zal een paard je altijd uitnodigen om aan 1 teugel vast te houden.
Professor schreef:Legt u dat eens uit?
Dacht dat u zonder teugels en handen reedt, en nu ineens een scheef paard niet tussen twee teugels te rijden???
Dacht toch echt dat dat gaat, juist bij zulke paarden, maar scheefheid is niet erg, men wil het niet om het paard niet eenzijdig meer te laten verslijten, en de motor (achterhand) optimaal te laten functioneren.
Dat rechte paard krijgt men alleen wanneer het tussen twee teugels gereden word.
Nu blijkt dus hieruit dat u niet geheel weet wat de teugelhulpen doen.
Hoe rijdt men een paard recht?? Juist 1 van de mooiste oefeningen is SB en die kan men werkelijk niet zonder het besturen van de voorhand tot stand brengen, dito de wendingen.
De besturing kan men niet van achteruit.
Professor schreef:Dat is geen uitleg, omdat ik dan daarop niet in ga op wat het paard wil, ik stel hem in de hand, en dat is toch bekend hoe dat gedaan word, het woord is een beetje krom maar zo heet het wel.
Professor schreef:Dat is geen uitleg, omdat ik dan daarop niet in ga op wat het paard wil, ik stel hem in de hand, en dat is toch bekend hoe dat gedaan word, het woord is een beetje krom maar zo heet het wel.
nombrado schreef:het wordt dus wel door sommige begrepen.
Je werkt dus van voor naar achter , niet vanachter naar voor....wat in alle boeken na te lezen is.
"een paard in de hand stellen" kan ik niks mee
voor mij is het het paard om zijn zit/been hulpen laten reageren.