Bokt.nl

nombrado schreef:

Dit heeft niets met verzameld te maken.
wat er gebeurd bij het zeer langzame tempo aan de longe, is dat het paard de hamstringgroep /ah traint, motor traint.
de paarden gaan er uiteindelijk losser door bewegen door het lijf, worden krachtiger in de achterhand (motor) en daardoor licht in de aanleuning (en dat is nu net wat we willen)

sanne83 schreef:

Ik begrijp niet helemaal hoe langzaam bewegen de hamstring groep kan trainen.
De hamstring groep zorgt voor het strekken van de heup-, knie- en sprong gewrichten, dat gebeurt vooral bij een stuwend been. Hoe meer het paard "afzet", hoe meer deze spieren getraind worden. Hoe gebeurt dit bij een langzame gang?

sanne83 schreef:

nombrado schreef:

Dit heeft niets met verzameld te maken.
wat er gebeurd bij het zeer langzame tempo aan de longe, is dat het paard de hamstringgroep /ah traint, motor traint.
de paarden gaan er uiteindelijk losser door bewegen door het lijf, worden krachtiger in de achterhand (motor) en daardoor licht in de aanleuning (en dat is nu net wat we willen)

Ik begrijp niet helemaal hoe langzaam bewegen de hamstring groep kan trainen.
De hamstring groep zorgt voor het strekken van de heup-, knie- en sprong gewrichten, dat gebeurt vooral bij een stuwend been. Hoe meer het paard "afzet", hoe meer deze spieren getraind worden. Hoe gebeurt dit bij een langzame gang?

Ilegra schreef:

W.b.t. de slangevolte's en volte werk.......
Ik vind het altijd moeilijk om te bepalen wanneer je met dit soort werk kunt beginnen.
Slangevolte's en volte's lijken mij namelijk erg belastend voor de gewrichten (ook banden en pezen) als het paard nog niet optimaal bespierd is in de achterhand.
Paard moet mij inziens dan al correct op 4 benen lopen (dus rechtgericht zijn) om te voorkomen dat er overbelasting plaats vind.
Is mijn beredenering juist of schrijf ik onzin?

nombrado schreef:

ben ik het wel mee eens
een simpele volte mee beginnen op 4 benen is al lastig genoeg voor de meeste paarden.

nombrado schreef:

je hebt stuwend en dragend
als je daar net tussenin zit, krijg je dus een paard die beweegt op 4 benen.
Als er dus in een drafgang een moment zit met maar 1 voorbeen aan de grond, moet je dus al in tempo terug. Heb je het eenmaal te pakken, dan zie je een mooi zelfdragende gang, waaruit je weer verder kan gaan bouwen.

claudiaM33 schreef:

O, ik heb altijd begrepen dat een volte halve baan belastender (en moeilijker) is dan een grote volte?

Ilegra schreef:

Okay Proffessor.
We maken idd het paard sterker door zo met hem te werken ben ik met u eens.
U spreekt van enige mate in training, hoe kan/mag ik dat zien?
Is dat dus zoals ik hier boven beschreef dat het paard iig op goed op 4 benen loopt? na kan/durft te geven? (er zijn verreden paarden die dit niet meer kunnen).
Denk ik hier juist over?

Mindfields schreef:

Vanuit de klassieke benadering eerst aan de longe(dubbele longe of bijzet, ikzelf prefereer echt de dubbel maar dat kan persoonlijk zijn natuurlijk). Altijd kies je datgene wat het paard zelf het prettigst vindt, als dat de bijzet is ipv de dubbele longe dan dus de bijzet.

Zodra het paard aan de longe in balans, los, fijn over de rug en al wat sterker van achteren is, begint het rijden pas. Eerder erop vindt ik oneerlijk. Bij trainingspaarden die hier komen werk ik eigenlijk altijd eerst ongeveer twee weken aan de dubbele longe, vaak zijn dit dan ook erg verreden paarden die echt niet meer weten hoe hun lijf ontspannen te gebruiken is. Er zijn ook paarden die al best een eindje op weg zijn maar waar het NET NIET goed genoeg is, dan kun je eerder beginnen met rijden en vandaaruit verder werken.

Qua rijden is het dan, bij mij in elk geval, vooral eerst over de rug, ontspannen, lengte in het paard rijden en het dier weer vertrouwen geven in de hand, want dat is vaak helemaal weg. Dus ook constant belonen.

Zodra de ontspanning in het hoofd en lijf van het paard voor het paard vanzelfsprekender geworden is, begin ik met schoudervoor, steeds vandaaruit weer naar voren rijden en constant er voor waken dat de ontspanning daarbij blijft. Blijft die ontspanning niet dan een stapje terug, want dan is het paard er nog niet aan toe.

De rest gaat eigenlijk vanzelf zodra dmv schoudervoor de achterhand sterker wordt.

Ik weet dat bijvoorbeeld Horst Becker exact zo werkt.

murphy102 schreef:

garny95 schreef:

Klassiek vs AR
Stel je heb een paard waar nog veel aan te doen is, hij is stijf, stug en kent remmen en gas, wat is de trainingsopbouw volgens de klassieke rijkunst, hoe start je en wat ga je dat paard trainen ?
Ik ga geen boek lezen en hoop op een leuke discussie hier

Eerst voor een periode aan de longe nemen. Als hulpteugel zou ik een teugel nemen die het paard aanmoedigt om voorwaarts en daaruit neerwaarts te laten komen. Je kan kiezen uit de gymnastiekteugel (van Horst Becker), de gogue, de chambon of de Duitse 3-punts-teugel. Al deze teugels hebben min of meer hetzelfde effect: brengt het paard zijn hoofd te ver omhoog, dan krijgt deze een druk in de nek agv de hulpteugel. Op het moment dat het paard zijn hoofd laat zakken, is de druk onmiddelijk weg. Dit heeft een paard snel door. Zodoende wordt het aangemoedigd neerwaarts tekomen. Daardoor zal de rug zich kunnen gaan ontspannen. Bevestig dit eerst.
Dit is de eerste stap. Gaat dat goed, kun je overgaan (indien je dat beheerst) op de dubbele lijnen.
Onder de man werken met cavaletti-arbeid. Veel variatie in aanbrengen en evt. eindigen met een klein sprongetje. Check of het plezier bij je paard terugkomt.
Wissel dit af met simpel werk onder de man en houdt het kort. Als je al een uur rijdt, geef dan zeker 2x lange teugel. De boog moet niet te lang gespannen zijn.
Werk met figuren, slangevoltes bijv.; dan wel de ouderwetse met de peervormige bogen (niet de moderne met de rechte lijnen: geen meerwaarde). Vraag daarbij stelling en laat dit op den duur overgaan in schoudervoor. Ga de andere dag eens een buitenrit maken indien je in die gelegenheid bent.
En zo ga je stap voor stap verder. Controleer jezelf of je je hulpen duidelijk geeft. Rijd eens zonder sporen, drijf in de takt van de gang. Pas een stapje verder als e.e.a. bevestigd is. Kijk steeds naar het paard of "hij het bij kan houden". Overnemen is zo gebeurd; paarden zijn immers zo loyaal, willen graag de ruiter plezieren.
Dus niet te snel en veel variatie!

Zooist schreef:

orienta schreef:

Om nog even terug te komen op het longeren ben ik erg benieuwd naar de mening van oa professor, zooist en de rest betreft de pessoa?
Ik heb het zelf nog nooit gebruikt

Ik heb een passoa gebruikt, maar ben er snel achter gekomen dat het paard in een houding gedwongen wordt met zo weinig bewegingsvrijheid dat ik het gewoon niet prettig vond om het te zien en te gebruiken

Heb hem toen maar weer weg gedaan.

Ik sluit me bij de professor aan dat het het omgekeerde bewerkstelligd. Van voor naar achteren in plaats van andersom.

Als u zoekende is naar een prettige wijze om te longeren dan zou ik echt de dubbele longe aanbevelen. En daar goede begeleiding bij zoeken.

claudiaM33 schreef:

Hoeveel ruimte tussen de cavaletti??