JastieHorse schreef:Ik ben benieuwd wat jullie van mijn paard vinden, op dit moment rijden we haar lang en laag en rond, voorheen wilde ze alleen maar lang en laag, en dan vooral heeeel lang. Uiteindelijk is het de bedoeling dat we haar wat hoger op rond kunnen rijden maar voor nu is dit prima. Ze laat haar rug los en ontspant mooi. Wel heeft ze de neiging om wat diep te lopen.
Augustus 2013:
[
Afbeelding ]
Februari 2014:
[
Afbeelding ]
Hier loopt ze naar mijn idee te diep, neusje mag er wat meer uit.
[
Afbeelding ]
[
Afbeelding ]
Foto's zijn met mijn bijrijder trouwens. Wat ik zie is dat de teugels ongelijk vast gehouden worden en dat de ruiter niet rechtop zit. Ruiter vind het lastig om teugels op juiste maat te houden en goed mee te geven met het paard, ik heb eventueel ook nog een filmpje bij interesse. Ben benieuwd wat jullie van deze foto's vinden.
Dit is LDR.
Er is
niets anders positiefs aan LDR dan dat het de ruiter een goed gevoel geeft.
Het enige dat je ermee bereikt is dat je je paard vormt om zich
zonder correct gebruik van zijn romp (= wisselend aanspannen van buik en rugspieren) te bewegen.
Rijkunstig correct bewegen komt uitsluitend voort vanuit innerlijke ontspanning, vertrouwen, horizontaal evenwicht en dan het juiste gebruik van de
niet gehinderde romp en achterhand.
Dat laat zich niet forceren met een "shortcut".
Je vormt een paard dat met het voorste deel van de rug aangetrokken in de krul achter de teugel gaat lopen.
Het bovendeel van de hals moet helemaal niet zover opgerekt worden, het is het belangrijkste deel waarmee het in aanleuning komt, opgerekt, zal het achter de teugel, in de krul gaan lopen.
Een immens probleem, zoek maar eens wat foto's van paarde die niet achter de loodlijn lopen....., dat terwijl men geen enkel serieus voorschrift of reglement zal vinden waarin niet duidelijk staat dat het paard VOOR de loodlijn hoort te gaan.
De enige manier voor de ruiter om dan "aanleuning" te onderhouden is het "bij de kop te pakken".
Wanneer een paard achter de loodlijn komt en vervolgens gemanipuleerd om zijn hals hoog te dragen (in de krul) dan zal het per definitie het voorste deel van de rug aanspannen en zich niet meer op kunnen richten
vanuit de achterhand.
Het paard wordt in tweeën gebroken, het einddoel van de dressuur oprichting en "Durchlassigheid" zijn onmogelijk gemaakt.
LDR dient alleen de ruiter om het paard dat nog niet voldoende evenwicht heeft hervonden en niet voldoende vertrouwen heeft gekregen te onderwerpen.
De ruiter krijgt nu een schijngevoel van controle, ontspanning en gehoorzaamheid.
In werkelijkheid hoort controle voort te komen vanuit een door de ruiter verdient vertrouwen, waar vanuit het paard zich kan ontspannen en zich langzamerhand beetje bij beetje edelmoedig over geven.
LDR is een commerciële "shortcut".
ZO ziet lang en laag er uit:
[
Afbeelding ]
Op deze manier ontwikkeld het paard de juiste basisbespiering om in horizontaal evenwicht te komen, zijn ruiter te dragen.
Op deze manier wordt het opgewekt zijn rug en buikspieren wisselend aan te spannen.
Van hier uit kan een paard VOORWAARTS gereden worden waarmee het buik, rug en achterhand spieren rijkunstig correct ontwikkeld.
Dit is de ENIGE juiste ingang naar Klassieke Dressuur, een harmonieus gegymnastiseerd paard.