Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

) en in wissels om de pas zat, gewoonweg omdat IK uit balans was
... Hoe bedoel je deksel op je neus
) ik rij contragalop, wil afwenden om van hand te veranderen, krijg toch een of rare sprong
we zijn er nog steeds niet achter wat er nou waar in welke vraag of reactie van hem of mij verkeerd ging
ik ben handig, voel goed aan en reageer hierop adequaat, waar ik de ene een draai om zn oren geef krijgt de andere een aai over zijn bol voor "hetzelfde" vergrijp...... En een ding kan ik gewoon echt over mezelf zeggen in volle overtuiging. Ik heb altijd nette, eerlijke paarden afgeleverd die goed aan de hulpen staan, die recht zijn en waar eigenlijk iedereen zo mee weg kan rijden (tis me alleen met mijn enigste eigenste niet gelukt
, maargoed daarom past hij misschien ook wel bij me
)
Ik had toen al denk ik in geen 3 jaar meer op een ouder paard dan 4/5 gezeten, dus echt, echt alleen basiswerk... eigen beentjes, recht, been is naar voren.. bladibla. Maar met Kawa wist ik ineens weer waarom die basis zo belangrijk is, want een paard loopt geen appuyement als hij niet recht is en aan de been en zithulpen
......... Dan weet je dus ineens weer waar je het eigenlijk allemaal voor doet, waar je heen wil met die jonkies en waarom die basis dus zo gruwelijk belangrijk is....... jasmijn78 schreef:Ik denk dat dat echt je eigen beleving is. Ik rijd zelf Z2 en ik kijk niet neer op ruiters die in lagere klasses rijden, zeker niet. Ik realiseer mij alleen wel dat ik ook dacht toen ik L reed dat ik al een heel eind was, en toen ik verder kwam, dat dat bar tegenviel. En nog steeds; hoe verder ik kom, des te meer ik mij realiseer hoe moeilijk het eigenlijk wel niet is. Ik snap nu dat dingen die er bij andere zo eenvoudig uitzien, helemaal niet zo eenvoudig zijn.
Vorig jaar was ik trouwens ook nog L ruiter met mijn andere paard, en toen realiseerde ik mij ook dat het met elk paard toch weer anders is, en de weg gewoon weer opnieuw afgelegd moet worden. Maar met mijn jonge paard kan ik nu wel beter inschatten wanneer hij ergens klaar voor is. Dat is mijn ervaring en mijn voordeel ten opzichte van ruiters die dat traject nog niet hebben afgelegd. Ik realiseerde mij dat je niet kun weten wat voor weg je nog te gaan hebt, als je nog maar halverwege bent. Niks ten nadele van lager geklasseerde ruiters, maar dat is gewoon mijn ervaring. En als ik dat zo stel en jij, Yvonne, vat dat zo op alsof ik 10 treden hoger sta dan jij, dan is dat toch echt jou probleem
Bovendien vind ik dat je wel trots mag zijn op behaalde plaatsingen en klasseringen, ongeacht welke klasse. Dat schijnt heel vreemd te zijn hier op bokt, maar toch vind ik dat.
detour schreef:Mbt ruiters die neerkijken op lager geschoolden qua dressuurnivo; als ik mensen met praatjes en hoger nivo op mijn Volbloed zette waren ze snel klaar met hun babbels.
Een slim paard prikt zo door kapsonespenny's heen. Prachtig!
arme kind heeft alle hoeken van de bak gezien.....
. Toen reed ik alleen maar net 3 jarige dus kon echt wel wat uitzitten, maar hij kreeg me er toch naast joh..... ik lig, hij staat stil, draait zich om........ en kijkt naar me echt met zo een blik van "zo jongedame, duidelijk!!!!)
Vido schreef:Sorry, toch een kritisch nootje: ik vind dat ik mijn paard pas écht goed voor elkaar heb, als iedere mienkuukel er fijn op weg kan rijden.
En: nee, je ontvangt geen toverstafje bij promotie naar een hogere klasse. Een paard wat niet correct is afgericht of van nature niet handig is, tover je niet in een kwartiertje om tot een toppertje, ondanks dat je zelf de kunstjes kent....
Vido schreef:De reden dat het makkelijker gaat om een paard op te leiden is simpel: je weet waar je naartoe wil. Je weet dus ook welke problemen je moet en kán voorkomen. Geloof me: heel veel problemen horen bij de 'standaardprocedure':
- Hij kan achterwaarts, nu wil hij niet meer stil staan
Nooit geen problemen mee. Daarbij is achterwaarts voor de echt jongen dieren niet aan te raden, maar ik heb nooit problemen dat ze niet willen stil staan. Ik leer het ze altijd zonder hulp en eerst aan de grond. Onder het zadel neem ik het vervolgens 1 keer in de week mee. Ook als ze het nog moeten leren. Afwisselen met halthouden en aandraven.
- hij is niet recht / zit vast op 1 kant
Die probleem kan je bij elk paard op elk nivo terug vinden. Rechtrichten doe je een paardenleven lang
- hij gaat hangen
Rijtechnische fout van de ruiter. Als jij niks vast houd dan heeft het paard niks om op te hangen
- als ik been geef galopeerd hij aan
Vindt ik geen fout. Paard reageerd alleen iets over enthousiast. hij heeft duidelijk lol in het werk en begint mee te denken. Hoewel het teveel is, maar paarden gaan vaak van het ene uiterste in de andereals ik been geef galopeerd hij aan
- als travers wil, galopeerd hij aan
Weer een ruiterfout. Galophulp is imo anders dan de galop hulp
- kan ik de eenvoudige galopwissels, wil hij niet meer van galop naar draf
Wederom een ruiterfout. Teveel en te vaak in doorgetraind. Afwissleing is niet voor niets zo belangrijk tegen afstomping
- enz. enz. enz.
WinBinChes schreef:Vido schreef:De reden dat het makkelijker gaat om een paard op te leiden is simpel: je weet waar je naartoe wil. Je weet dus ook welke problemen je moet en kán voorkomen. Geloof me: heel veel problemen horen bij de 'standaardprocedure':- Hij kan achterwaarts, nu wil hij niet meer stil staan
Nooit geen problemen mee. Daarbij is achterwaarts voor de echt jongen dieren niet aan te raden, maar ik heb nooit problemen dat ze niet willen stil staan. Ik leer het ze altijd zonder hulp en eerst aan de grond. Onder het zadel neem ik het vervolgens 1 keer in de week mee. Ook als ze het nog moeten leren. Afwisselen met halthouden en aandraven.
- hij is niet recht / zit vast op 1 kant
Die probleem kan je bij elk paard op elk nivo terug vinden. Rechtrichten doe je een paardenleven lang
- hij gaat hangen
Rijtechnische fout van de ruiter. Als jij niks vast houd dan heeft het paard niks om op te hangen
- als ik been geef galopeerd hij aan
Vindt ik geen fout. Paard reageerd alleen iets over enthousiast. hij heeft duidelijk lol in het werk en begint mee te denken. Hoewel het teveel is, maar paarden gaan vaak van het ene uiterste in de andereals ik been geef galopeerd hij aan
- als travers wil, galopeerd hij aan
Weer een ruiterfout. Galophulp is imo anders dan de galop hulp
- kan ik de eenvoudige galopwissels, wil hij niet meer van galop naar draf
Wederom een ruiterfout. Teveel en te vaak in doorgetraind. Afwissleing is niet voor niets zo belangrijk tegen afstomping
- enz. enz. enz.
Zoals ik eerder is paardrijden niet moeilijk. Je moet alleen wel de balans weten te vinden. Ik ben erg blij dat ik dankzij mijn goede vriendin de balans nu heb gevonden. Zo oud ben ik niet, maar ik deel niet de ervaring die zij wel heeft. Ik heb veel aan haar mbt het rijden. Houd het simpel en verstaanbaar voor het paard. Als je 4 keer achterwaarts gaat is het niet raar dat hij de 5e keer uit zichzelf achterwaarts zal gaan.
Ze zeggen niet voor niets dat overdaad schaad. ik ben het overigens voor de rest helemaal met je eens hoor.
Denk dat je mijn punt even mist hier: het ging er niet over waar problemen vandaan komen, dat vind ik helemaal niet interessant, ik weet namelijk wel wie ze op moet lossen. Nee, het ging erover dat je in de opleiding van een paard steeds maar weer dezelfde problemen tegen komt, haast als standaard-procedure. Ook bij het geven van les zie ik dat steeds weer terug. Het is geruststellend en verhelderend dat heel veel problemen 'erbij horen' in de ontwikkeling van ruiter en paard. En zodra je wat meer van de wereld (lees: het hoger-opleiden van paarden) hebt gezien, ken je al heel veel van dit soort procedures. Dat was mijn punt.
) maar wel op mijn manier!! 
Vido schreef:WinBinChes schreef:
Zoals ik eerder is paardrijden niet moeilijk. Je moet alleen wel de balans weten te vinden. Ik ben erg blij dat ik dankzij mijn goede vriendin de balans nu heb gevonden. Zo oud ben ik niet, maar ik deel niet de ervaring die zij wel heeft. Ik heb veel aan haar mbt het rijden. Houd het simpel en verstaanbaar voor het paard. Als je 4 keer achterwaarts gaat is het niet raar dat hij de 5e keer uit zichzelf achterwaarts zal gaan.
Ze zeggen niet voor niets dat overdaad schaad. ik ben het overigens voor de rest helemaal met je eens hoor.
Denk dat je mijn punt even mist hier: het ging er niet over waar problemen vandaan komen, dat vind ik helemaal niet interessant, ik weet namelijk wel wie ze op moet lossen. Nee, het ging erover dat je in de opleiding van een paard steeds maar weer dezelfde problemen tegen komt, haast als standaard-procedure. Ook bij het geven van les zie ik dat steeds weer terug. Het is geruststellend en verhelderend dat heel veel problemen 'erbij horen' in de ontwikkeling van ruiter en paard. En zodra je wat meer van de wereld (lees: het hoger-opleiden van paarden) hebt gezien, ken je al heel veel van dit soort procedures. Dat was mijn punt.
En vandaar dat een jong dier op Z2 niveau rijden minder moeilijk wordt. Daar ging het over.
Je oplossingen zijn verder prima denk ik, problemen die je (blijkbaar nog) niet bent tegengekomen, kom je misschien nog wel eens tegen. Denk er dan nog eens aan: geen stress, het hoort er gewoon bij, standaard-procedure.
Dan heb ik je standpunt even gemist, gebeurt me wel vaker, blond he 
Yvonnelind schreef:Het is waar dat het elke keer makkelijker wordt. Ik had al verschillende paarden L gereden (daarna werden ze verkocht, dus het was niet dat ik zelf niet verder kon komen), en mijn eigen paard reed ik in no time M+ punten.
Vido schreef:De reden dat het makkelijker gaat om een paard op te leiden is simpel: je weet waar je naartoe wil. Je weet dus ook welke problemen je moet en kán voorkomen.
Vido schreef:In het ritje naar 'hoger' heb ik ook dat 'brugklas gevoel' gehad: na een zeer succesvolle basis, moest ik serieus goeie proeven rijden om succes in de subtop te krijgen.
Vido schreef:En: ook tegen de subtop wordt weer opgekeken. (ik kijk nog altijd met veel respect naar mijn 'conculega's')
detour schreef:Sommige mensen doen ook alsof hun paard levensgevaarlijk is naar anderen, en zooo speciaal, zo anders..
, Ik zeg dan altijd, goh, die van mij is juist heel braaf. (en dat is ook altijd wel zo eigenlijk; na een tijdje worden ze altijd braaf).
Yvonnelind schreef:Dat het voor de ruiter simpel is betekend niet dat het voor het paard ook simpel is...
zijn zelfs niet dagelijks onder het zadel ............ en worden zeker niet elke dag getraind KiWiKo schreef:Dit soort paarden hoeven geen zware training te volgenzijn zelfs niet dagelijks onder het zadel ............ en worden zeker niet elke dag getraind
Yvonnelind schreef:Je hebt naast de psyche ook nog eens de lichamelijke rijpheid die voldoende moet zijn.