Weer helemaal ontopic, mijn mening en nog eens goed uitgelegd ook (al zeg ik het zelf
)
Bomba schreef:Als dertienjarige heb je simpelweg nog niet genoeg ervaring en kunnen op een jong paard een succesvolle opleiding te bieden. Dat is zonde voor het paard, maar minstens zo zonde voor jezelf. Als je tot aan bijvoorbeeld je 16e een leerpaard rijdt, kun je ervaren hoe dingen in elkaar zitten, wat je wel en niet bij een paard kan doen en kan je leren gevoel ontwikkelen. Op die manier kun je een juist ruitergevoel ontwikkelen en dan heb je een goede basis, waar je veel profijt van hebt als je daarna een jong paard wil opleiden. Bij het opleiden van een jong paard komt echter veel kijken: je moet veel gevoel, kennis en handigheid hebben. Een jong paard opleiden is een vak apart waar veel bij komt kijken, en ervaring is daarbij een must. Als er bij het opleiden misschien iets misgaat, schaadt dat misschien het vertrouwen van het paard, maar ook het vertrouwen van de jonge ruiter.
Om die reden zie ik liever dat jonge mensen zelf geen jong paard opleiden.
Bomba schreef:=Een paard beleren en opleiden doe je niet alleen met een 'dosis lef'. Het opleiden van een paard is gecompliceerd en vergt heel veel tijd, aandacht en rijkunstig gevoel. De TS heeft dit topic geopend met de vraag waarom een puber geen paard op kan leiden. In mijn eerste post meldde ik al dat pubers daar te weinig ervaring en gevoel voor hebben. Dat is niet rot bedoeld. Wanneer een jong persoon zichzelf de tijd gunt om op een leerpaard gevoel voor paardrijden te ontwikkelen, is de kans op slagen veel en veel groter. Zoals ik al zei, kan de ruiter dan leren voelen hoe hij moet omgaan met een paard, wat wel of niet kan tijdens het rijden et cetera. Leerpaarden zijn ervoor om niet ervaren ruiters te begeleiden in het rijden. Wanneer een puber op een jong paard zal stappen, dan kan er van alles mis gaan. Gaat het jonge paard bijvoorbeeld bokken uit joligheid, dan weet een puber vaak niet hoe hij daar op moet reageren. Misschien geeft hij hem dan wel een ruk aan het bit, schopt of probeert het op een andere manier op te lossen. Dit kan tot onvoorziene reacties lijden, waar zowel het paard als de jonge ruiter schade aan kunnen over houden. Wanneer het paard op een foute manier teveel wordt gestoord in zijn lopen en als enigste uitweg steigeren ziet, zal de jonge ruiter niet weten wat hij hier aan moet doen. Misschien trekt hij het paard per ongeluk achterover, of de ruiter weet niet hoe hij zijn balans moet bewaren wat alle gevolgen van dien heeft. Dit soort voorvallen kunnen ernstige problemen veroorzaken. De ruiter durft misschien wel nooit meer op paard te stappen, en het paard eindigt vaak als een het welbekende 'probleempaard'.
Maar niet alleen zulk soort dingen kunnen zich voordoen, maar ook rijtechnische problemen. Weet een jonge ruiter hoe hij bij een jong paard takt behoudt? Hoe hij op aanleuning verkrijgt? Wanneer eenmaal iets fout is aangeleerd, is dat vrijwel nooit meer af te leren, of er gaan zeeën van tijd overheen. Instructeur erbij? Ja natuurlijk is dat beter, maar zal het helpen? Niet echt, want de ruiter rijdt vast niet iedere dag onder begeleiding.
Dan is er ook nog de factor die doorzettingsvermogen heet. Pubers zijn alles behalve stabiel van karakter. Komen ze een keer thuis van school en zijn ze boos om een laag cijfer voor een proefwerk, dan kunnen ze maar zo eens hun paard laten staan uit boosheid. Of hebben ze ruzie met hun ouders en willen ze uit principe niet meer rijden, dan blijft het paard weer een dag staan. Dat is absoluut niet bevorderlijk voor een jong paard.
Uiteraard zijn er uitzonderingen, jonge ruiters die over zo'n enorme dosis talent en doorzettingsvermogen die er alles aan doen om hun paard een zo goed mogelijke opleiding te bieden, dat kan zeker slagen. Maar ditzelfde verhaal kan zich ook voordoen bij volwassen met geen ervaring die een jong paard willen opleiden. Ook dat kan problemen veroorzaken, maar die mensen zijn volwassen en weten als het goed is welke keuze ze maken. Pubers zijn nog jong en moeten de gelegenheid krijgen om zich tot ruiters te ontwikkelen met gevoel, ontspanning en een goede basis. Het is niet eerlijk om een puber een jong paard voor te schotelen, ook al willen ze het graag. Er kan zoveel mis gaan, dat is gewoon zonde. Gun pubers gewoon een plezierige opleiding, zodat ze later met een goede basis kunnen beginnen aan het opleiden van een jong paard.