
Hoe kinderachtig.. Maar goed, voor mij werkt het ook, om minder zenuwachtig te zijn, en kwaad kan het zeker niet..
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

runningkawa schreef:Ik praat juist wel tegen mijn paard, want ja hij begrijpt me wel.
Natuurlijk niet de woorden, maar wel de toon.
Maar ik ga niet zitten schreeuwen, dat is irritant, maar ik zit er ook niet muisstil op.
Ik vind het juist erg belangrijk dat het paard weet dat ik blij ben als hij iets doet en dat laat ik hem weten door hem te belonen met de hand, maar op momenten dat dat niet kan met de stem.
Maar als hij ergens op loopt te emmeren, een bakkabouter zeg ik ook van , hey pas op...
maar dan op hun eigen manier! hun luisteren naar de toon waarop je iets zecht,, mijn paard is namelijk snel gestresst maar als je praat kalmeert ze meteen ,, het hoeft niet eens tegen haar te zijn,, al praat ik met mijn vriendin ofso,, dan word ze meteen rustig...
.
het heeft inderdaad z'n voordelen, je wordt er zelf rustiger van, kan je paard kalmeren als hij je vertrouwd en hij/zij begrijpt soms echt wel wat je bedoeld met bijv. 'achteruit' enzo. Maar gewoon praten doe ik ook hoor
er komen alleen voordelen aan, het enige nadeel is dat mensen me soms een beetje stom aan kunnen kijken
, maar dat kan me nooit zoveel schlene


Verder wat klakken met mijn tong... maar zo hard dat zij het hoort, en dat andere er geen tot weinig last van hebben 
)

