Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Blaze333 schreef:Hey,
Er zijn best wat ruiters die commentaar hebben op hulpteugels.
Ik ben er niet tegen, maar ik denk dat het aan de manier waarop en de reden waarom je het gebruikt.
Want ik heb er echt een hekel aan als mensen een hulpteugel (van bijzetteugels tot slofteugel) verkeer en in het paard zijn nadeel gebruiken.
Maar wat vinden jullie eigenlijk?
Popstra schreef:Zit ook weer een n a deel aan. N a melijk dat je paard op een kleine cirkel moet lopen wil je naar binnen en naar buiten kunnen sturen etc..
Dat vind ik niet tof voor de gewrichten. Dan zie ik ze liever aan een lange longe, dus grote diameter cirkel rechtop met een hulpteugeltje
Janneke2 schreef:...dat valt mee, met die kleine cirkel.
Nu ja, dra. E.S.Tack had het in 'Longeren zonder poespas' er over, dat je op de linkerhand met je linkerhak een gaatje moest boren op de X.
Ik loop mee met de voorbenen van Knollie, soms loopt Knollie rechtuit, soms een wat kleinere cirkel (kan ik even stilstaan) - en dan vriendelijk lachen om stalgenoten die je menen te moeten toevoegen 'dat jij harder werkt dan je paard! (Foei!)'.
(In aantallen kilometers is dit niet waar, ik doe het wel anders dan mw. Tack leerde. Wie van ons het hardste denkt, wie zal het zeggen...)
En idd: de andere ruiters zijn blij dat er niet 1 enkele cirkel uitgesleten is.
Blaze333 schreef:Wat vinden jullie eigenlijk van een slofteugel gebruiken als een paard niet steigert?
Want als het goed (Want ik weet niet of ik 100% goed zit) is zijn ze eigenlijk bedoeld om een paard dat steigert naar beneden te krijgen en dat om jezelf veilig te houden.
Elisa2 schreef:Blaze333 schreef:Wat vinden jullie eigenlijk van een slofteugel gebruiken als een paard niet steigert?
Want als het goed (Want ik weet niet of ik 100% goed zit) is zijn ze eigenlijk bedoeld om een paard dat steigert naar beneden te krijgen en dat om jezelf veilig te houden.
Nee hoor daar kun je beter een martingaal voor gebruiken.
De slofteugel mag van mij per direct verboden worden. Paarden die steigeren daar kunnen verschillende problemen aan ten grondslag liggen met verschillende oplossingen.
Clasical schreef:Ik ben van mening dat een paard zijn eigen lijf wel kent en vertrouwd, dat is de kern van het dier.
Als een paard iets wantrouwt is het een persoon of situatie; een eventuele associatie met pijn.
Zo werkt het leervermogen van een paard; ze leggen verbanden.
Clasical schreef:Ik ben van mening dat een paard zijn eigen lijf wel kent en vertrouwd, dat is de kern van het dier.
Als een paard iets wantrouwt is het een persoon of situatie; een eventuele associatie met pijn.
MyWishMax schreef:Helaas is dat achteraf he? Ik heb me laten overhalen en niet genoeg op eigen gevoel vertrouwt toen. Uiteindelijk wel en toen was het vrij snel gevonden en behandeld, maar daarvoor was ik maar een eigenwijze snotneus die der paard maar eens aan moest pakken (daar kwam het op neer volgens die DA dan). Het stil zetten klonk ook heel logisch, maar had ik niet genoeg over nagedacht wat de gevolgen konden zijn.
Ik snap wel wat je bedoelt, hoor. Maar het lukte mij niet zonder hulpmiddel om die reactie te doorbreken zonder zelf te verongelukken. Ook niet met alle hulp die ik had. Dat dat een gebrek aan mijn kunde of mijn vertrouwen was, ja, waarschijnlijk wel. Ik had het liever opgelost zonder, maar op dat moment zagen wij geen andere oplossing. Daarbij wel continu begeleiding, laten filmen of gefotografeerd om te zorgen dat die dus ook echt alleen op dat punt inwerkte en nergens anders. Het heeft voor ons toen dus goed uitgepakt en ik heb hem daarna nooit meer nodig gehad en kon hem toen wel overtuigen dat elke situatie waar ik hem in bracht te vertrouwen was. Hij heeft ook nooit meer die heftige reactie gegeven. Heb ik er spijt van? Nee, op dat moment heeft het ons geholpen en hij moest perse in training blijven vanwege die blessure. Het risico als ik hem niet meer kon rijden was dat hij de blessure terug zou krijgen en meer schade aan zou richten tot ingeslapen worden.
Ik zou het alleen nooit aan anderen aanraden en zelf denk ik ook dat ik nooit meer in de situatie kom dat ik daarnaar grijp. Vandaar dat ik tegenwoordig echt helemaal niks meer gebruik (of wil gebruiken), voor deze situatie gebruikte ik ook niks.
Janneke2 schreef:Clasical schreef:Ik ben van mening dat een paard zijn eigen lijf wel kent en vertrouwd, dat is de kern van het dier.
Als een paard iets wantrouwt is het een persoon of situatie; een eventuele associatie met pijn.
Een paard is een heerlijk 'stuk natuur', maar zodra wij er op gaan zitten wordt het ingewikkeld.
Het dier is zijn /haar evenwicht kwijt en moet dat (idealiter helpen wij daar bij) terugvinden.
In de tussentijd snapt het dier niet echt hoe en wat hij allemaal met dat lichaam (en het zadel en de ruiter) aanmoet.
Dat kan gedoe geven ("help, ik dreig om te vallen!") en als het te lang duurt gaat het ook pijn doen (omdat het dier zich 'in bochten wringt' of in die krul moet 'want dat zou goed zijn voor de rug'.)