Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-10 01:56

Geplaatst: 28-07-10 01:56

Leuk op buitenrit met een hengstje. Staat daar plots een ontsnapte merrie op de baan die wel zeer geïnteresseerd is. Nou, dat is niet het moment waarop ik lief ga vragen of 'ie alsjeblieft zijn aandacht bij mij wil houden ipv op die merrie te springen. Dat is het moment waarop ik wat doe waarvan ik zéker ben dat ik daarop reactie krijg. En nee, dat was niet 'paardvriendelijk', maar wel noodzakelijk.

Verder hebben we het alombekende BakSpook. Die is niet actief tijdens in- en uitstappen/draven, losgooien, kinder-hobbel-sessies. Maar staat klaar om aan te vallen de seconde dat je je teugels op maat neemt. Nu, na de zoveelste keer reageer ik daar niet meer vriendelijk en rustig op. Soms ben ik het gewoon echt BEU dat dat ene hoekje altijd een drama is. Dan is het *por, trek, tik* en ze MOET en ZAL er voorbijlopen zonder de hoek af te snijden. De grap is dat na die actie die hoek plots niet meer interessant is, het BakSpook is héél toevallig meteen verdwenen dan. Moet ik dan écht geloven dat ze oprecht bang is, en daar rustig en geduldig op reageren? Dacht het niet

**Geplaatst**: 28-07-10 02:05

Geplaatst: 28-07-10 02:05

Ik geef het toe, ik maak heel veel fouten. Ik ben geen perfecte ruiter en zal dat nooit worden. Ik heb 2 keer per week les, omdat ik graag een betere ruiter wil worden. Maar heb toch een strenge binnenhand (schouders ontspannen vind ik gruwelijk moeilijk, niet alleen te paard) en kom soms te hard door met sporen/ zweep/ teugels en werk mijn paard ook wel eens op dat moment onbewust tegen. Nee, dat doe ik niet voor mijn lol (anders zou ik geen 2 keer per week les nemen toch?). En ik heb ook wel eens schreeuwend op mijn paard gezeten of mevrouw verdorie (nou ja, iets minder netjes) even normaal wilde doen. Lost het iets op? Waarschijnlijk puur theoretisch niet. Ik ben er echter van overtuigd dat als ik op een gegeven moment echt niet meer weet wat te doen een schreeuw mij oplucht, waardoor ik het probleem daarna weer beter oppak en we uiteindelijk tot een werkbare oplossing komen. Zolang ze blij is me te zien maak ik me niet al te veel zorgen.

En wil de eerste foutloze ruiter (die dus 100% weet te scoren) opstaan? Totdat 100% scores gangbaar zijn in elke klasse geloof ik domweg niet dat er foutloze ruiters zijn. Ook de grote moralistische monden in dit topic zijn niet foutloos en dus ook niet perfect. Gut, het lijken wel mensen!

Tot slot, niemand is geboren als topruiter, dus iedereen heeft, hoe zelfbenoemd perfect nu ook, fouten gemaakt die dom, stom, slordig of wat dan ook zijn. En zolang men daar van leert is er eigenlijk niet veel aan de hand. Ik maak me meer zorgen over diegenen die beweren nooit fouten te maken, nooit hun geduld te verliezen en alles met een vriendelijke, zachte hand oplossen. Perfectie bestaat niet.

**Geplaatst**: 28-07-10 02:25

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 02:25

ik denk dat we allemaal wel eens een keertje uit ons vel springen tegen de paarden.
ik ben ook zeker geen heilig boontje.
ik heb zeker in het begin vele vecht partijen met mijn paard gehad, wat tot resultaat had dat hij ook steeds bozer werd en dat ging over en weer tot dat de boel ongeveer ontplofte!!

ik heb inmiddels van hem wel geleerd dat ik niks begin met boos worden (ondanks dat ik het af en toe vergeet!!)
maar nu ben ik veel sneller van: ohh je hebt weer zo'n dag dat je echt niet van plan ben om mee te werken, prima dan stap ik gewoon af, of ga een rondje stappen buiten.
ik ga niet meer zo vechten als eerst.

**Geplaatst**: 28-07-10 10:45

Geplaatst: 28-07-10 10:45

mick75 schreef:
En wil de eerste foutloze ruiter (die dus 100% weet te scoren) opstaan? Totdat 100% scores gangbaar zijn in elke klasse geloof ik domweg niet dat er foutloze ruiters zijn. Ook de grote moralistische monden in dit topic zijn niet foutloos en dus ook niet perfect. Gut, het lijken wel mensen!

Niemand is foutloos, en daar gaat het hier ook niet om, maar er zijn zoveel mensen die niet eens proberen om het eerlijk op te lossen en meteen de makkelijkste weg kiezen door een paard aan te pakken terwijl het ook op een andere manier kan.

Ze kunnen best een uur per dag wat voor je doen, maar het zijn en blijven dieren. Wees blij dat je ze mag berijden, en vergeet niet dat ook onze paarden wel eens iets niet begrijpen.
Als jij iets niet snapt, vind je het dan normaal dat je een schop in de ribben krijgt? Of dat je in je mond wordt getrokken? Nee ik vind dat niet normaal en daarom probeer ik het altijd op een goede manier op te lossen en tot nog toe gaat dat prima.

**Geplaatst**: 28-07-10 10:57

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 10:57

Dus jij maakt nooit een inschattingsfoutje waarbij je net even te lang de teugel vasthoudt, hebt zo'n beenbeheersing dat je benen altijd, onder alle omstandigheden (dus ook tijdens bok- of steigersessies) keurig op hun plek blijven en komt nooit in een situatie waarin je het even niet meer weet? En dat al vanaf de eerste keer dat je op een paard stapte?

Ja, je moet er naar streven het zo goed mogelijk te doen, denk dat we dat allemaal doen. Het feit dat de meesten in dit topic weten wat ze fout doen is al heel wat meer dan al die mensen die zogenaamd niets fout doen. Diegenen die ervoor uitkomen dat ze fouten maken staan meestal ook open om dingen te leren. Als je alles al denkt te weten is er geen reden meer tot verder leren en dat is altijd een slechte zaak.

**Geplaatst**: 28-07-10 11:32

Geplaatst: 28-07-10 11:32

GamblersCup schreef:
BMarjolijn schreef:
. Verder denk pakt iedereen zijn paard wel eens wat harder door.

Nee hoor, vind ik niet nodig.

zo veel mensen dat zie zeggen. en vervolgen zie ik ze een uur later met hun paard en denk oei dat zie ik toch liever niet. per ongeluk een ruk in de mond, rijden met onrustige handen. contant aan tikken om hem voorwaart te houden. zonder dt ze het door hebben.

**Geplaatst**: 28-07-10 12:23

Geplaatst: 28-07-10 12:23

mick75 schreef:
En wil de eerste foutloze ruiter (die dus 100% weet te scoren) opstaan?

´Dus´????
Man, dat is niet eens paardrijden waar jij het over hebt!
Dat is het binnen één specifieke en beperkte vorm van dresseren aan subjective criteria toetsen van een setje geformaliseerde oefeningen in een omheinde zandbak :)*

**Geplaatst**: 28-07-10 12:26

Geplaatst: 28-07-10 12:26

guanacotje schreef:
Leuk op buitenrit met een hengstje. Staat daar plots een ontsnapte merrie op de baan die wel zeer geïnteresseerd is.

Maak ik mee ja.
Ook wel eens een ontsnapte hengst die aanvalt.
Op mijn haremhengst, zonder teugels.

Dat is een intelligentietest, geen geweldsstrijd :)*

**Geplaatst**: 28-07-10 12:26

Geplaatst: 28-07-10 12:26

Ik ben gister ook weer errug boos geworden op mijn paard. Eerste keer oefening deed ze perfect. En toen had mevrouw geen zin meer. En ik heb niet de eeuwige geduld

En dat werkt ook helemaal niet bij haar.

**Geplaatst**: 28-07-10 12:38

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 12:38

Ik meld mij ook!
Vorige week had meneer wat nieuws bedacht... en het bit vast pakken,en (dus stuurloos) er keihard van door gaan en ook nog eens loei hoog bokken..
Alles appart van elkaar kan ik nog mee leven dat lossen we wel weer op maar dit leek wel een rodeo show!
Was echt zo ontiegelijk kwaad toen, maar heb het na 1 minuut opgegeven en ben afgestapt want wist niet meer wat ik met me boosheid aan moest

En volgende dag was er uiteraard niks aan de hand!

**Geplaatst**: 28-07-10 13:23

Geplaatst: 28-07-10 13:23

BMarjolein en mick75: het gaat hier niet om mensen die fouten maken want dat doet iedereen. Het gaat om moedwillig, zeer bewust "buiten je boekje gaan" om voor elkaar te krijgen wat je van je paard wil.
En nee, daar doe ik heel bewust niet aan. Als ik geirriteerd ben, iets niet vriendelijk en samenwerkend voor elkaar krijg op dat moment of gefrustreerd raak, stap ik af voordat ik dieronvriendelijk ga reageren.

**Geplaatst**: 28-07-10 14:47

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 14:47

Ik durf er wel voor uit te komen. Mijn bedoelingen zijn altijd goed maar soms raak ik zo frusti dat ik mezelf niet meer onder controle heb en wel eens over de grens ga. Daar heb ik later wel spijt van maar daar heeft dat paard niets meer aan.

**Geplaatst**: 28-07-10 15:11

Geplaatst: 28-07-10 15:11

haha volgens mij doet niemand alles volgens boekje doet, ik zat op deurne en zelfs daar doen ze niet zo veel volgens het boekje

**Geplaatst**: 28-07-10 15:39

Geplaatst: 28-07-10 15:39

mick75 schreef:
Dus jij maakt nooit een inschattingsfoutje waarbij je net even te lang de teugel vasthoudt, hebt zo'n beenbeheersing dat je benen altijd, onder alle omstandigheden (dus ook tijdens bok- of steigersessies) keurig op hun plek blijven en komt nooit in een situatie waarin je het even niet meer weet? En dat al vanaf de eerste keer dat je op een paard stapte?

Ik zeg nergens dat ik geen fouten maak, maar ik maak ze niet bewust, en ik straf mijn paard niet omdat ik zelf een fout heb gemaakt.
En als mijn paard wel zonder reden stout is, dan probeer ik dat in het rijden op te lossen, zo heb ik namelijk leren rijden.
En het werkt ook gewoon, en nee, ik heb helemaal geen makkelijke paarden gereden, bij 1 paard van mij heeft het ook jaren gekost voor ik een B proef kon rijden, maar hij is wel eerlijk gereden.
Mijn paard nu (mijn jonge) is ook geen makkelijke, maar wel een eerlijk paard en denk dat dat ook mede komt omdat ze eerlijk gereden wordt.

Als mensen zichzelf niet kunnen beheersen op een paard, moeten ze een andere sport kiezen, en nee, dan bedoel ik niet als je zo nu en dan uit je slof schiet, maar wel zoals ik mensen zie rijden die om de haverklap bij elke training hun geduld om het minste of geringste verliezen.
Of mensen die hun dag niet hebben, maar wel verwachten dat het paard lekker loopt en zo niet, ze zich op de paarden gaan afreageren. Ik vind dat not done.
Je hebt met levende dieren te maken en ik behandel mijn paarden stuk voor stuk met respect.
Die dieren kunnen er immers niks aan doen dat wij mensen weinig geduld hebben, de ene dag beter als de andere dag, dus nee, ik straf mijn paarden daar waar nodig is, maar altijd op een eerlijke manier.

**Geplaatst**: 28-07-10 15:43

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 15:43

ik heb het omgekeerde, ik ben veel te zacht, maar het is al gebeterd.
Ik kan mij wel ergeren aan mensen die tijdens het rijden constant tegen hun paard zitten te roepen en te tieren, dan moet ik altijd op mijn tanden bijten en braaf zwijgen, vaak lukt hun oefening niet omdat ze zelf niet rustig zijn

**Geplaatst**: 28-07-10 15:43

Geplaatst: 28-07-10 15:43

Nou ik durf mij paarden ook wel flink te corrigeren hoor, van de week nog, ben ik ze aan 't voeren, ja ik heb ook maar 2 handen en willen allemaal tegelijk eten, en dan ineens bijt kira mij ( gelukkig had ik dikke winterjas aan ) omdat ze te ongeduldig werd om op haar eten te wachten, terwijl dat eraankomt. Nou die heeft ook 'n klap gehad hoor, en terecht. Niet dat ze zich daar wat van aantrekken bytheway

, maar daarna was ze wel gelijk weer lief hoor, 't blijft 'n beest he!

**Geplaatst**: 28-07-10 15:48

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 15:48

Khalid; ja natuurlijk, als een paard mij bijt, bijt ik terug of hij krijgt een stomp. Maar dat heeft niks met rijden te maken. Dat is meer opvoeding. (of ze zich er nou wel of niet wat van aantrekken

)

**Geplaatst**: 28-07-10 16:36

Geplaatst: 28-07-10 16:36

anneloesH schreef:
haha volgens mij doet niemand alles volgens boekje doet, ik zat op deurne en zelfs daar doen ze niet zo veel volgens het boekje

´Zelfs´???
Heel Deurne is buiten het boekje van een steeds groter wordende groep mensen. Voortschrijdend inzicht mbt dierenwelzijn ontwikkelt buiten de ruiterij sneller dan erbinnen.
Dat is inherent aan het ethische dilemma wat ten grondslag ligt aan alle paardrijden.
Dit topic illustreert hoe makkelijk het is om na het pricipiële compromis met paardwelzijn van het hellend vlak af te glijden.

Dierenmishandeling.
Het onnodig veroorzaken van letsel of pijn bij een dier of het onnodig schaden van zijn gezondheid, dan wel het laten verrichten van werk dat de kracht van het dier te boven gaat.

Heel veel reacties hier illustreren gevallen van dierenmishandeling. Dat plaatst paardenliefhebberij in een schimmig licht.

**Geplaatst**: 28-07-10 16:49

Geplaatst: 28-07-10 16:49

Huertecilla, ik ben het helemaal met je eens. Al zullen velen hier het "even doorpakken", het "rammen" en "stompen" niet zien als "onnodig", helaas....

**Geplaatst**: 28-07-10 17:45

Geplaatst: 28-07-10 17:45

Ik denk dat doorvragen af en toe idd helpt maar wel op de juiste manier. Wanneer het paard vastzit mag je idd doorvragen maar niet om m in een huiding te krijgen maar om hem even goed in te buigen tijdens het rijden en hiermee de spieren op te warmen. Door dit af en toe tijdens het rijden en het paard daarna een dagje (of 2) stil te zetten om daarna geen spierpijn meer te hebben en dan weer fijn te rijden is okee. Ik geloof niet zozeer dat je paard zich niet wilt inspannen voor je, zo wel is er iets mis met je basis. Idd mag je van mij wel eens je paard op de plaats zetten, helemaal als het met dominant gedrag te maken heeft (zoals niet willen reageren voor het been), dan pak je hem even goed aan 1x tik bijv. en daarna moet het goed zijn. Echter is het doortrekken in houding zetten etc wel schadelijk voor je paard omdat het dier daarna in dezelfde houding (verkeerde houding) door blijft lopen.

**Geplaatst**: 28-07-10 18:15

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 18:15

Ik denk dat bijna iedere bokker zich hier kan melden x) Niemand kan perfect rijden! Het is ook niet zo dat je paard altijd hetzelfde humeur heeft; de mijne had afgelopen zaterdag een pestbui en ik moest ook - tegen mijn natuur in - streng voor haar zijn en zelfs met zweepje rijden (wat ik normaal nooit doe, ze is enorm gevoelig voor een subtiel tikje). Veel van dr gevraagd, maar ik denk dat het verschil tussen het onredelijke en redelijke is dat je je paard ook op tijd weer even de rust gunt. Pandra was met mij ook aan het stoeien (vechten kon ik het niet noemen) maar als ze iets goed gedaan had kreeg ze gewoon even lange teugel. Je mag je paard best laten merken wanneer je het gewoon zat bent, zolang je ook maar redelijk blijft.

**Geplaatst**: 28-07-10 20:25

Geplaatst: 28-07-10 20:25

Zoals ik al zei, leidt braaf zijn tot beloning en niet braaf zijn tot straf. Straf = even duidelijk zijn, daarna meteen weer ontspannen. En duidelijk zijn is niet rukken meppen en schoppen. Een 'minder subtiele teugelvoering' betekent bij mij gewoon hand sluiten en iets meer contact, paard op een kleine volte of desnoods de keuze stoppen of tegen de muur.

Ja, ik rij meestal met een erg (te?) los contact. Als ik de mond net kan voelen vind ik het al prima. De meeste paarden geven al enorm veel reactie op het verschuiven van een vinger

Waar mogelijk, los ik het met mijn zit en benen op. Ik ben alleen verschrikkelijk slecht in het ontspannen van mij lichaam en vooral schouders, wat niet helpt, vooral neit omdat ik vaak op van die heeerlijke (ja, dat meen ik, ze zijn geweldig!) gevoelige scheurmonsters zit, die een kleine beweging van je bovenlichaam naar voren al als go-go-go beschouwen. Dat los ik niet op door te trekken. En ja, soms levert dat een paar minuten hoge snelheid op, maar uiteindelijk komen ze altijd terug als ik eenmaal die spieren heb weten te overtuigen dat spannen niet alles is. Als dat is gelukt, volgt het paard vanzelf.

Sporen doe ik niet aan. Heel simpel. Een zweep is meer decoratie dan iets anders. Een enkele keer een soort van aanwijsstokje dat ik als er geen reactie komt achter mijn been of op een schouder of bil leg. Alleen bij herhaaldelijk totaal niet reageren op het been, kan er een tikje volgen. Ik heb een zelfde tikje bij mezelf geprobeerd, dat deed geen pijn

Ben ik heilig? Verre van, maar een paard met opzet pijn doen, alleen maar omdat ik verkeerde signalen geef of omdat het (mogelijk) niet snapt wat ik bedoel? Nee. Laat ik een paard maar doen waar ie zin in heeft, ondanks dat ik er op zit of naast sta? Ehm.. soms misschien :p

**Geplaatst**: 28-07-10 21:36

Geplaatst: 28-07-10 21:36

Vandaag heb ik met mijn jonkie voor de 2e keer een buitenritje gemaakt dus alles was natuurlijk erg spannend. Op het moment dat hij iets engs ziet wil hij omdraaien en weglopen. Moedwillig? Nee een vluchtreactie, heel natuurlijk. Hoe lossen jullie deze situatie op zonder jezelf of het paard in gevaar te brengen? En niet onbelangrijk toch rechtdoor en niet terug richting huis.

Ik ben op het eerste moment afgestapt, de keren daarna heb ik met zachte dwang mijn paard weer vooruit gekregen. *lees terugdraaien en aankloppen met mijn been* Als er op dat moment foto's waren gemaakt was ik waarschijnlijk door velen veroordeeld. Daarom mijn vraag

Overigens was hij op het eind braaf en kreeg meer vertrouwen.
Ben eigenlijk met nieuwe benieuwd naar het antwoord van HC. Ik vind het nl erg goed dat je deze punten in verschillende topics aanhaalt. Het laat de mensen nadenken over gedane zaken. Anderzijds vind ik ook soms dat je door lijkt te schieten en je mensen snel veroordeeld

**Geplaatst**: 28-07-10 21:49

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 28-07-10 21:49

malloesje: ik denk dat je de juiste oplossing hebt gekozen. je paard zal langzaam steeds meer vertrouwen in je krijgen als jij hem ervan kan overtuigen dat er echt niks engs aan de hand is.

ik had zelf met mijn paard dat hij omdraaide en vervolgens als ik hem terug wilde draaien dan begon te steigeren!! dat is minder leuk als je op een dijk rijdt met verkeer en meters diepe sloten naast je.
na eens streng evalueren van de situatie met mijn trainster kwam ik erachter dat ik in een reflex alleen aan mijn rechter teugel trok, en dat het steigeren puur een reactie daarop was.
de oplossing: linker teugel op pakken en stevig mijn linker been aanleggen, en zowaar kreeg ik het voor elkaar dat hij terug draaide en gelijk door had dat dat geintje niet meer werkte.

helaas voor ik zover was heb ik heel wat benauwde situaties gehad.

ik hoop voor je dat het je zo lukt.

**Geplaatst**: 07-08-10 20:38

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 07-08-10 20:38

Mijn paard is erg gevoelig voor slaan/schreeuwen. Ik heb het idee dat ze vroeger geslagen is, of in ieder geval dat er iets gebeurt is. Als je haar dus maar een tikje geeft, dan staat ze al stijf van de spanning. Dat doe ik dus absoluut niet bij haar.
Wat ik wel eens doe, als ze er vandoor schiet (wat nogal vaak wil gebeuren) en ik er niet gewoon terug krijg, is veel druk op de teugels zetten en dan echt veel. Dan komt ze terug en zakt ze gelijk aan de teugel, waarna ik wel weer ontspan. Mijn valkuil is dan wel, dat ik soms te lang de spanning er ook op houd.