Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-10 00:34

Geplaatst: 24-02-10 00:34

Been met hand, Mol, en daarop nageven. Been zonder hand en hand zonder been is na mijn tijd...

**Geplaatst**: 24-02-10 01:19

Geplaatst: 24-02-10 01:19

Neen Geachte Setteke,
Voor uw tijd; Zo'n jong ding als U, was er nog niet toen Baucher halverwege de negentiende eeuw dit concept introduceerde.
Wat ermee bedoeld wordt is dat het paard kort voordat er een drijvende inwerking gaat komen, gecontroleerd wordt op nageeflijkheid door aan de mond te voelen, is dat onvoldoende, moet dan weerstand worden geboden (een arrêt, zo U wilt) zodat het paard kaak en nek weer ontspant, en dan pas weer, zoals Klaus Balkenhol het uitdrukte, "in de vernieuwde (herstelde) constructie wordt gedreven". Als het paard als gevolg van de ophouding heeft nageven, is er 'n moment geen of weinig druk meer. Al naar gelang de africhting van het paard geef ik na de ophouding de hand iets meer mee. De hoofdregel voor mij is: Nooit hand en been tegelijkertijd, maar wel in samenwerking met elkaar. Maar dat is voor mij persoonlijk. Ik ken nogal wat zeer bekwame en mooi rijdende ruiters en amazones die het anders doen. Hetgeen ik dus hierboven schrijf is zeker niet bedoeld als de 'enige weg naar Rome'.

Ook dit heb ik al eens eerder geschreven. Uit de twee concepten, die van U en die ik aanhang, komt ook een babilonische spraakverwarring voort. IN uw concept, als ik mij niet vergis, wordt de 'ophouding' gezien als het geheel van de inwerking van hand en been. Terwijl in het concept 'main sans jambes et jambes sans main' het woord arrêt (ophouding), gereserveerd blijft voor enkel de inwerking van de hand. (inderdaad staat er main, hand, enkelvoud en benen, meervoud, omdat ten tijde van Baucher met één hand gereden werd). Nogmaals ik wil hier alleen een verschil aangeven, niet mijn 'gelijk' aantonen. Dat kan en wil ik niet, omdat ik ervan overtuigd ben dat er geen absolute waarheid bestaat in deze.
Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 24-02-10 01:27

Geplaatst: 24-02-10 01:27

Beste Kadankovitch, morgen heb je mijn tijd.

**Geplaatst**: 24-02-10 07:33

Geplaatst: 24-02-10 07:33

Moll schreef:
KiWiKo schreef:
ik heb ook niks met geen stuur en rem hou ik helemaal niet van van dat soort onzin........

ik wil iets in mijn handen hebben om het gevoel te kunnen bevestigen.......

mag ik vragen, met iets in de hand hebben, wat u daar mee bedoeld? en welk gevoel u hier in mee bedoelt, mischien moeilijk te omschrijven maar vraag u toch dit te proberen, teugelgewicht niet voldoende?

mol

dat ga ik dan maar eens proberen, maar het is zeker een lastige. Ik rij nooit met handschoentjes, kan ik ook niet....... dan verlies ik het gevoel. Zo nauw luistert dat bij mij. In mijn ogen is het een constante uitwisseling van informatie, van het paard naar mij en van mij naar het paard, dus een zekere mate van druk/contact moet er voor mij zijn. Druk is dan weer net niet het goede woord. maar ik moet een constant gevoel met de paardenmond hebben, zonder dat ik daardoor kracht nodig heb.......

ik kan dat echt heel, heel moeilijk uitleggen

**Geplaatst**: 24-02-10 07:50

Geplaatst: 24-02-10 07:50

setteke schreef:
Been met hand, Mol, en daarop nageven. Been zonder hand en hand zonder been is na mijn tijd...

Na uw tijd?

**Geplaatst**: 24-02-10 08:11

Geplaatst: 24-02-10 08:11

Paar dingen die me opvallen.

Allereerst Setteke, ik was gisteren een beetje melig,

gewoon heel erg moe van het urenlang in de auto zitten, inherent aan mijn leven en dan ben ik soms erg flauw van vermoeidheid, mijn 'fout' niks bijzonders.
Waar ik wel een beetje van opkijk is de weerstand tegen Modie, op de een of andere manier vertelt zij eigenlijk niets meer of minder dan de situatie zoals hij is, of hoort te zijn bij een zorgvuldig afgericht paard. Op dat paard hoef je geen zorgen meer te maken of het dier aanwijzingen snapt en uit kan voeren. en is die lichte verbinding, het contact hoe dan ook, aanwezig.

Theoretisch is het allemaalvmooi beschreven, maar nu de praktijk. Daar zit zo enorm veel variatie in, in paarden, in mensen, in ruitervisie noem het maar op dat ik me steeds meer afvraag waarom die enorme variate niet of nauwelijks is beschreven. Was dat mannelijke geldingsdrang (heren niet op reageren,bedoeler niks leijks mee) om allen het deale te laten zien en al het andere af te doen als onjuist?

Was het niet Hr.Kadankovitch die het ergens heel treffend verwoordde met als strekking dat de ruiter ergens naartoe rijdt en alles een fase binnen de africhting van een paard is.

Dat vind ik van ook van KiWiKo mooi beschreven

KiWiKo schreef:
In mijn ogen is het een constante uitwisseling van informatie, van het paard naar mij en van mij naar het paard, dus een zekere mate van druk/contact moet er voor mij zijn.

De mate van druk, cotact hoe het ook genoemd wordt, wordt door beide bepaald, paard en ruiter cliché van mij 'it takes 2 to Tango'. Sommge jonge paarden duiken snel achter de teugel, wat heel handig kàn zijn voor later omdat die paarden vaak vrij gevoelig zijn in de mond.
Pas in de praktijk leer je hoeveel variatie er eigenijk is.

Dat been zonder hand en dergelijke uitspraken een ideaal zijn, maar ik zie het niet echt altijd terug in de praktijk. Ik zag Mw. Cornelissen rijden in Dld en had de indruk dat ze het aardg druk had op haar paard. Net echt sprake van het ideaalplaatje van lichtheid maar druk inwerkend wat te zien was aan haar beweeglijke schouders. Kraak haar net alf, het viel me alleen sterk op.

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 24-02-10 08:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-02-10 08:17

Geplaatst: 24-02-10 08:17

Het is zo:
Een paard stelt men in de hand. La mise en main. Dus geen handen.
En niet in de handen, Baucher reed niet met 1 hand, staat duidelijk in zijn boeken hoe hij zijn paarden in de hand stelde.
Ophouding kende hij wel zeker, en arrets zijn korte ophoudingen rukaardig gegeven men beide handen gelijktijdig.

Dat beschrijft mijnheer Baucher en Fillis hetzelfde.
Het moeilijke van de boeken van Baucher is dat zij heel breed aan de materie eraan gaan, niet to the point, het tegenover gestelde van de boeken van James Fillis.
Daarom raad ik aan deze ook door te nemen, dan heeft men een betere indruk in het denken van de mensen van die tijd.

Er is buiten de handleiding een boek van mijnheer van Reede, waarin wel probleemen opgelost worden.
De handleiding is een richtsnoer, zoals het zou moeten zijn.
Oplossingen van problemen, daar zijn instructeurs voor, leermeesters, dat is net als op een Universiteit de Professoren.
Men kan als ruiter nooit alleen alle dingen oplossen, men heeft een spiegel nodig, die de fouten die men op dat moment maakt, gefiltert terug kaatst. Met filter bedoel ik gecorigeerd.
Een weerstandbiedende hand is alle talen bekend, de Duitse richtlinien noemt het een Durchhaltende Hand. Men kan daar heel moeilijk over doen, maar het is heel eenvoudig uit te leggen.

Iedereen die dat leert, weet wat het is, het staat uitgebreid beschreven in boeken, het is niet nieuws, het hoort bij de hulpen geving.

**Geplaatst**: 24-02-10 08:23

Geplaatst: 24-02-10 08:23

Ja, en daar heb ik nou altijd zoveel moeite mee... met zeggen het IS zo.
Wekt sterke weerstand op bij me.
Ik zou daar een enorme nuance in aanbrengen en zeggen het KAN zo, en het is prettig om iets zo en zo te doen. Maar het zijn en blijven dieren die zo enorm van elkaar kunnen verschillen. Het enige wat je als ruiter zou moeten doen is bedenken wat voor jou het beste past en waar je naartoe zou willen rijden. In combinatie met het paard, en ieder paard vraagt een andere aanpak en vaak een net iets andere dan je soms zelf wil of denkt.
Als ruiter/trainer dien je verschillende oplosingen te kunnen bieden de in je onderbwustzijn opgeslagen liggen. Dat kan ook pas na ervaringen, voor die tijd is alles vaak 'theoretisch geneuzel'. Dat begrijp ik wel, had dat zelf precies zo. Misschien zelfs nog wel meer dan vroeger toen ik zo opkeek naar mensen waarvan ik dacht, soow he, die kunnen wat !
Nu ben ik daar over aan het twijfelen, tussen weten en kunnen en het al dan niet gelukkige paard zit voor mij een heel groot verschil. Da's kritisch.

Niets ligt namelijk vast, het is net als wetenschap die altijd hypotetisch is. (Alleen de wet van Newton ligt vast

)De toepassing ervan is moraal en ethisch en hangt af van de mensen èn de paarden.
Zo heb ik me sterk verdiept in het rijden met één hand, iets wat ik zag en waar ik meer van wlde weten. ik ergerde me aan NL en de bekrompen denkwijze die ik hier te vaak zag. Als dat kon zouden veel theoretische benaderingen misschien wel met een korrel zoit genomen kunnen worden.
Dat bleek ook wel. Althans ik heb het zo ervaren.

Desalniettemin maakte het me steeds nieuwsgieriger, en toen pas begon ik de nuffige (excuus) hoge herenboeken te begrijpen. Me afvragend waarom ze toch zo doorspekt waren van dat alleen hun werkwijze de juiste was.
Omdat het heren waren?
Geldingsdrang?
Nee flauw van me, maar er is wel veel meer heb ik ontdekt in andere landen. Véél meer zelfs.

Denk ik...

**Geplaatst**: 24-02-10 09:42

Geplaatst: 24-02-10 09:42

PS-je: Voor je uberhaupt met één hand kan rijden is eerst een 'basisopleiding' ok gewoon met twee handen.
De uitgangspunten verschillen echter wel van elkaar.

Wie weet gaat de TOP straks éénhandig rijden,als ik me net vergis krijgen ze daar extra punten voor in de Kür ?
(Hoe zou Hr. Gal dan beoordeeld moeten gaan worden

, met elven en twaalven? )

**Geplaatst**: 24-02-10 10:52

Geplaatst: 24-02-10 10:52

Ik wil even ingaan op het rijden zonder hand, zoals op het filmpje.
Op het filmpje ziet het eruit bij dat paard als de bouw en beweging als dat paard heeft.
Wanneer je een paard met wat meer voorkomen hebt, meer hals, wat knieactie, goede bewegingen, dan kan je denken dat je een "Totilas" hebt, alleen het paard toont zich mooi omdat het een mooie zelfhouding en beweging van nature heeft.
Maar dat heeft meer met eigen paard verheerlijking te maken dan met zelfkennis van eigen rijden, want dat ziet er rijkunstig meestal niet uit zoals het behoort.

**Geplaatst**: 24-02-10 12:45

Geplaatst: 24-02-10 12:45

Geachte Paardentango,
Zoals, meen ik, een Amerikaans spreekwoord zegt (vrij vertaald): Er zijn twéé dingen zeker op deze wereld; de dood en belastingen. Daarom ben ik het met uw basidgedachte eens dat er zoveel variatie is en de mogelijke combinaties van paard en ruiter.
Waar ik Uw neem niet deel, tenzij ik U verkeerd begrepen heb is met betrekking tot het eerst opdoen van ervaring van de door U bedoelde ruiter, want "voor die tijd is alles vaak 'theoretisch geneuzel'.
Elke vorm van kennis die een ruiter opneemt over paardrijden is in feite theorie, totdat hij/zij het weet om te zetten in praktijk. Ook de kennis waarmee deze ruiter de keuze maakt wat hem/haar "het beste past". Daarvoor moet deze wel de kennis over de mogelijkheden die er zijn, aangereikt krijgen. Dat is vaak niet het geval. Veel hangt van toeval af: De kwaliteit van de eerste lesgever, de breedte van diens ontwikkeling. Iemand die door het paardenvirus wordt besmet in het zuiden van Spanje, om maar een voorbeeld te noemen, loopt grote kans een vakman tegen het lijf te lopen die slechts bedreven is in de Spaanse opvatting van bijv. dressuur, en een meer conventioneel geörienteerde aanpak als geheel fout zou afwijzen. Deze nieuwe paarden-zot heeft dus geen vrije keuze. Dit voorbeeld kunt U toepassen op een groot aantal variabelen: Spaanse ruiters in Duitsland, Duitse ruiters in Frankrijk. Dit geheel nevenbij.

Ik weet niet hoe de basispleiding, ten tijde van Baucher (eerste helft 19e eeuw) er uitzag; of men beginner direct met een hand liet rijden, maar daar was mijn opmerking ook niet op bedoeld. Het was eerder een uitleg waarom het motto van Baucher hand in het enkelvoud en benen in het meervoud gebruikt. Anders laat zich die taalkundig vreemde constructie ook niet verklaren. In die tijd was het algeneem gebruikelijk om met de teugels in één hand te rijden. Ik neem aan omdat paardrijden meer een gebruiksdoel had, waarbij een vrije hand wel nuttig leek. Er zal wel een overgangsfase zijn geweest, ook in de africhting van de paarden, maar einddoel was duidelijk; rijden met één hand Ophoudingen naar Bauchers. opvattingen kunden kort of lang duren, geheel aangepast een het doel, zo moest bij een 'effet d'ensemble' het arrêt aangehouden worden totdat het paard z'n evenwicht weer gevonden had, of tot rust gekomen was. Ook dit 'effect d'ensemble werd in de tweede methode nog toegepast, ofschoon niet meer in zo'n vooraanstaande positie. Maar uiteindelijk moeten we niet afwijken van het oorspronkelijk thema.
Uiteindelijk was mijn bovenstaande uiteenzetting bedoeld om duidelijk te maken dat ik WEL VOOR VERBETERING VAN DE OPLEIDING VAN INSTRUCTEUS BEN. MAAR DAT ER RUIMTE MOET BLIJVEN VOOR OPVATTINGEN DIE VAN HET GANGBARE AFWIJKEN. En bij gevolg ik niet graag zou willen dat er slecht één opleiding zou bestaan met slechts één rij-opvatting. Ik hoop dat er een Spaanse school blijft bestaan, evenals een Franse en een Portugese of een Russische. En dat deze opleidingen grondig, met diepgang vormgegeven worden. Het zou voor mij een gruwel zijn indien er maar een rijopvatting als geldend zou worden verklaard.
Dat komt toch dicht bij de strekking van uw laatste zin: "maar er is veel meer heb ik ontdekt in andere landen. Véél meer zelfs.

Ik ben een man, tenminste dat zeggen ze toch, maar ik denk niet dat er maar een juiste werkwijze is. Zou ik die uitzondering zijn, die de regel.......... Nee dat kan niet, want ik ben maar heel gewoontjes. Ja toch wel een beetje flauw van U :(:)

.

Met vriendelijk groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 24-02-10 13:21

Geplaatst: 24-02-10 13:21

Kadankovitch schreef:
Geachte Paardentango,
Zoals, meen ik, een Amerikaans spreekwoord zegt (vrij vertaald): Er zijn twéé dingen zeker op deze wereld; de dood en belastingen. Daarom ben ik het met uw basidgedachte eens dat er zoveel variatie is en de mogelijke combinaties van paard en ruiter.
Waar ik Uw neem niet deel, tenzij ik U verkeerd begrepen heb is met betrekking tot het eerst opdoen van ervaring van de door U bedoelde ruiter, want "voor die tijd is alles vaak 'theoretisch geneuzel'.
Elke vorm van kennis die een ruiter opneemt over paardrijden is in feite theorie, totdat hij/zij het weet om te zetten in praktijk. Ook de kennis waarmee deze ruiter de keuze maakt wat hem/haar "het beste past". Daarvoor moet deze wel de kennis over de mogelijkheden die er zijn, aangereikt krijgen. Dat is vaak niet het geval. Veel hangt van toeval af: De kwaliteit van de eerste lesgever, de breedte van diens ontwikkeling. Iemand die door het paardenvirus wordt besmet in het zuiden van Spanje, om maar een voorbeeld te noemen, loopt grote kans een vakman tegen het lijf te lopen die slechts bedreven is in de Spaanse opvatting van bijv. dressuur, en een meer conventioneel geörienteerde aanpak als geheel fout zou afwijzen. Deze nieuwe paarden-zot heeft dus geen vrije keuze. Dit voorbeeld kunt U toepassen op een groot aantal variabelen: Spaanse ruiters in Duitsland, Duitse ruiters in Frankrijk. Dit geheel nevenbij.

Met vriendelijk groet,
Kadankovitch

met dit stuk ben ik het geheel eens, en moet daarin dan ook bekennen dat het voor mij eigelijk ook zo is,ik ben op een bepaalde manier gaan rijden en instructie gekregen, en dat in mijn wereld dat het geen is waar het in valt of staat, alles wat daarin niet stroomt met het geen wat mij is bij gebracht van de manier van rijden is in eerste instantie niet de juiste weg, is dit werkleijk zo, denk het niet als ik sta te kijken hoe mijn vriendin les geeft en hoe een paard in een bepaald tijds bestek zie verbeteren, kan ik dus simpel weg niet ontkennen dat het werkt, maar werkt het voor mij? nee dat niet, waarom niet, omdat ik van af begin af aan dus andere werk mijze heb geleerd, lijkt het op elkaar zeker weten.
zoals er in wenen word gezegd paard rijden is als een sleutelbos, je kan van ieder een sleutel krijgen waar mee je verder kunt, die bos blijft heel je leven lang groeien tot je zo oud ben dat j hem neer moet leggen, en met je laatse zucht zegt, na geven is de weg naar perfectie.

mol

**Geplaatst**: 24-02-10 13:43

Geplaatst: 24-02-10 13:43

Citaat:
Ik weet niet hoe de basispleiding, ten tijde van Baucher (eerste helft 19e eeuw) er uitzag; of men beginner direct met een hand liet rijden, maar daar was mijn opmerking ook niet op bedoeld. Het was eerder een uitleg waarom het motto van Baucher hand in het enkelvoud en benen in het meervoud gebruikt.

Dit citaat bewijst dat de vakuitdrukking in de hand stellen altijd in enkelvoud geschreven word.
De paarden taal heeft vaak is vaak een eigen weg gegaan.
Durchlässig kent men bv wel in de Duitse taal, maar de vak uitdruk Durchlässigkeit niet.
Dat is net als dat men nooit handen zegt maar hand.
En men reed in de tijd van Baucher in de basisopleiding van de paarden niet met 1 hand.
Het staat allemaal beschreven hoe men reed in die tijd.
De dames reden toen in dames zadel bv.
Men reed in de hogereschool met 1 hand, maar niet altijd, dit stamt af met 1 hand de teugel en de andere het wapen.
Daarom ook de end van de teugel aan de rechter kant van de hals van het paard, anders zou men die doorsnijden wanneer men de degen uit de schede zou halen.
Alles heeft een logisch gevolg en is logisch opgebouwd in de africhting van de paarden en ruiters.
Maar de taal verkeerd begrijpen komt omdat men het niet leest in de paarden vaktaal.
Daardoor onstaan er zulke gedachte kronkels.

Remonte opleiding noemt men het, zowel de paarden als ruiters, en die reden met twee handen, alleen met een gevechtshandling met 1 hand.
Heb al eerder geschreven, van Reede beschrijft de Franse uitdrukkingen heel goed.
De Nederlandse school, dus de handleiding en de Nederlandse officieren die dit boek geschreven hebben, waren wel degelijk zo opgeleid, en volgden de Fillis methode, en wisten heel veel van het Baucher systeem, wat ook Filles beschrijft in zijn boeken.
Men schrijft ook een stille handhouding, en niet handenhouding.
Men schrijft nooit of bijna nooit in het meervoud wanneer men het over de handen heeft.
En daarom gaat u allen veel te ver om te denken of ze Remonten met 1 hand reden, dat is dus niet het geval, wel in de hogerschool.

**Geplaatst**: 24-02-10 15:28

Geplaatst: 24-02-10 15:28

De samenwerking van teugel en kuit/been hulpen

In de vier eerdere oplagen van mijn boek heb ik de samenwerking van teugel- en kuithulpen geen eigen hoofdstuk gegund.
Alhoewel ik zelf van deze africhtingsregel uitermate vaak gebruik maak, heb ik ingezien dat het zo belangrijk is om dit uit te leggen.
Toen ik gevraagd werd om in Saumur 72 officieren binnen 7 weken met mijn methode in kennis te brengen en het hen te leren, moest ik hun als alleeerst mijn opvattingen leren begrijpen, toen heb ik de samenerkende hulpen als randbemerking besproken, en daardoor is er een gat gevallen, die ik met deze uitleg weer wil dichten.
Onder samenwerkende hulpen bedoel ik, het gelijktijdig werken van de handen en de kuit, ondanks het verschil van richting in zij werken. (hiermee bedoeld de schrijver, drijvende en aanhoudende hulpen zijn eigenlijk tegenstrijdig, en werken in verschillende richtingen)
Zij hebben tot doel, de verschillende lichaamsdelen van het paard, die zich meestal het rijtechnisch evenwicht ontrekken deze tegen te werken, het onderhoud de gelijkheid van de beweging op beide handen. (linker en rechterhand)

Francois BaucherMethode der Reitkunst. Wehrbereichsbibliothek VI München.

Het is dus duidelijk dat mijnheer Baucher eigenlijk niets anders schrijft als alle Grootmeesters , alleen hij vond het niet nodig dit uit te leggen, aangezien hij dacht dat het duidelijk genoeg was.
Dat heeft hij in zijn laatste boek ingezien, het boek wat hij zelf geschreven heeft, en vanuit ik dat heb proberen te vertalen.
Dus been, been zonder handen enz.. is wat hij niet zo bedoelde, hij noemt het gewoon zo als eigenlijk Steinbrecht enz het allemaal noemen samenwerkendehulpen.

**Geplaatst**: 24-02-10 15:36

Geplaatst: 24-02-10 15:36

Geachte Moll,
Wederom Fijn dat wij het eens zijn. De door U aangehaalde Weense gezegde, vind ik heel doeltreffend.

Geachte Professor waar staat dat "U allen", wij dus, ik dus, om preciezer te zijn, schrijf dat remonten met één hand werden gereden. U hele verhaal is naast de kwestie. Ik heb de opmerking over de verklaring van het motto van Baucher geheel nevenbij gemaakt. Ik ga dan ook maar in zoverre op U bericht in, dat Uw mening daarover de mijne niet is, voor alle duidelijkheid. Ik zie geen nut in voordurend in herhaling vallen.

Terug naar de oorspronkelijke vraag of discussies de mening van de ander kan veranderen.
Mijn mening; JAZEKER (nee geen reklametekst), als de argumenten overweldigend zijn, totaal nieuw en geloofwaardig. Maar daar zit juist de haak! Buiten de, ik zou het bijna 'nestgeur' willen noemen, waarom iemand bij z'n vertrouwde methode blijft (zoals hierboven door mij beschreven en nog eens door Moll bevestigd), ben ik er van overtuigd dat de meesten hier op goede gronden, ja ook U Professor, tot een bepaalde opvatting komen. Het zou slecht van hoogmoed getuigen, te denken dat mijn eigen argumenten zo superieur zijn dat ik de vaak ook degelijke argumenten van mijn opponent kan overklassen. Dat is niet zo. Waar ik wel in geloof, is dat een eerlijke open discussie, vooral die waar niet intreedt om te 'winnen', mensen aan het denken zet, begrip kan opleveren voor een ander standpunt. Zo'n discussie heeft voor mij nut, terwijl ik al vaker gesteld heb dat een wellis-niettis geschrijf, geen discussie te noemen is. Dat is dan hooguit het 'herhaaldelijk en voortdurend uitwisselen van standpunten'. Voor eenmaal is dat goed, maar meer is overbodig.
Wellicht is het grootste nut voor de lezer die nog geen vaste mening gevormd heeft en door de geleverde informatie, een stap verder komt. Jammer genoeg hangt dat ook af van wie het beste schrijven kan, of het hartst en het langst schreeuwen kan.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 24-02-10 15:47

Geplaatst: 24-02-10 15:47

In het door de geachte Professor aangehaalde tekst beschrijft Baucher een Effet D'ensemble. Dit leerstuk stond meer centraal in zijn eerste methode. In de tweede methode is de toepassing hiervan naar de achtergrond verschoven. Zijn verblijf in Saumur was voor het grote ongeluk dat hem overkwam en hem gedeeltelijk verlamde. Pas daarna, geconfronteerd met de zwakte in zijn onderbenen heeft hij de 'Tweede methode' geschreven. Het is dus in het geheel niet van toepassing op hetgeen ik aanhaalde. Laten we nou deze discussie niet nog een keer overdoen. Zeker niet aangezien het daarover in dit topic niet gaat.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 24-02-10 16:05

Geplaatst: 24-02-10 16:05

Toch zou het leuk zijn als we(de in den gronde met elkaar eens zijnde vwb anti-rollkur, pro paardvriendelijkheid mensen hier) eens met elkaar afspreken.

**Geplaatst**: 24-02-10 16:08

Geplaatst: 24-02-10 16:08

Kadankovitch schreef:
In het door de geachte Professor aangehaalde tekst beschrijft Baucher een Effet D'ensemble. Dit leerstuk stond meer centraal in zijn eerste methode. In de tweede methode is de toepassing hiervan naar de achtergrond verschoven. Zijn verblijf in Saumur was voor het grote ongeluk dat hem overkwam en hem gedeeltelijk verlamde. Pas daarna, geconfronteerd met de zwakte in zijn onderbenen heeft hij de 'Tweede methode' geschreven. Het is dus in het geheel niet van toepassing op hetgeen ik aanhaalde. Laten we nou deze discussie niet nog een keer overdoen. Zeker niet aangezien het daarover in dit topic niet gaat.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

Helaas mijnheer Kandankovich, dan heeft u niet geheel kloppende informatie over Baucher, het staat in zijn laatste werk, die hij zelf geschreven heeft.
Zijn lichaamelijke zwakte heeft niets maar ook niets te doen gehad met de 2e methode, u heb ik al vele malen geschreven wanneer en welk jaar Baucher al aan de 2e methode werkte, helaas bent u zovaak verblind door andere dingen, dat u het vergeten bent.
Juist Baucher heb ik zelf uit ten treure bestudeerd, in vergelijk met Fillis, omdat men deze beide eigenlijk niet scheiden kan.
De Nederlandse school, de meeste schrijvers of mede schrijvers van de handleiding waren volgelingen van de menthode van Fillis, en niet Baucher.
Maar een van hen, adviseerde mij toen Baucher te lezen, dat heb ik gedaan, begreep toen in mijn jeugd er niest van, net zo als velen nu.
Maar door goede begeleiding en de medewerking van velen heb ik de legpuzzel bij elkaar gekregen.
Eingenlijk mijnheer Kandankovich moest u toch weten dat Baucher juist met weinig kracht reed, hij onderdrukte verzet van zijn paarden niet, hij omzijlde het.
Dat beschrijft hij zelf ook, en Fillis zocht juist het gevecht op.

**Geplaatst**: 24-02-10 16:33

Geplaatst: 24-02-10 16:33

Het doet niet tezake in dit topic;
MAAR: U valt in herhaling, U kunt nog duizend keer hetzelfde schrijven, daarom hebt U nog altijd geen gelijk!
BOVERDIEN HEB IK NERGENS GESCHREVEN DAT BAUCHER MET VEEL KRACHT REED. Evenmin heb ik het over Fillis gehad, of over een vergelijk tussen de een en de ander.
DUS Blijft svp bij hetgeen U wel weet en niet bij hetgeen U denkt dat Ik vergeten zou zijn, want U weet nog niet eens wat ik wel en niet geschreven heb.
Ik antwoord slecht op kwalijke suggesties over hetgeen ik volgens U geschreven zou hebben, verder wil ik er niet op ingaan.
Ik zou het zeer op prijs stellen, indien U een geheel nevenbij gemaakte opmerking van mij, NIET tot hoofdthema zou willen maken. Waarbij ik toegeef dat die gewraakte opmerking 'off-topic' was. ""Maar wie zonder schuld is, werpe de eerste steen": zeide hij en schreef".
Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 24-02-10 17:48

Re: Discussie's, kan het de meningen veranderen??

Geplaatst: 24-02-10 17:48

gewoon vraag van belangstelling hoor aan beide, hoe zit het dan geen wat er over de Bauchermethode beschreven is dat het maar een kunstje zou zijn en een paard bewust achter de teugel rijden zou zijn, en dat veel paarden gereden in de baucher methode verzet tonen op de volte enz enz gewoon een vraag van mijn kant hoor.

mol

**Geplaatst**: 24-02-10 18:09

Re: Discussie's, kan het de meningen veranderen??

Geplaatst: 24-02-10 18:09

even een andere wending............ Ik denk dat je slechts een goede ruiter bent als je je rijden aan kan passen aan het paard. Dus in mijn ogen is er geen enkele methode altijd goed!

uiteraard heeft iedereen een manier van rijden die het beste bij zichzelf past......... maar is dat ook altijd goed voor het paard???

**Geplaatst**: 24-02-10 18:24

Geplaatst: 24-02-10 18:24

Kadankovitch schreef:
Het doet niet tezake in dit topic;
MAAR: U valt in herhaling, U kunt nog duizend keer hetzelfde schrijven, daarom hebt U nog altijd geen gelijk!
BOVERDIEN HEB IK NERGENS GESCHREVEN DAT BAUCHER MET VEEL KRACHT REED. Evenmin heb ik het over Fillis gehad, of over een vergelijk tussen de een en de ander.
DUS Blijft svp bij hetgeen U wel weet en niet bij hetgeen U denkt dat Ik vergeten zou zijn, want U weet nog niet eens wat ik wel en niet geschreven heb.
Ik antwoord slecht op kwalijke suggesties over hetgeen ik volgens U geschreven zou hebben, verder wil ik er niet op ingaan.
Ik zou het zeer op prijs stellen, indien U een geheel nevenbij gemaakte opmerking van mij, NIET tot hoofdthema zou willen maken. Waarbij ik toegeef dat die gewraakte opmerking 'off-topic' was. ""Maar wie zonder schuld is, werpe de eerste steen": zeide hij en schreef".
Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

Wie mijnheer Kandankovitch is suggestief?????
Nee mijnheer Kandankovich ik heb het vergelijk Baucher Filles aangegeven, omdat beide eigenlijk voor onze rij cultuur niet weg te denken zijn.
En zeker weet ik wat u wel en niet geschreven heeft, mijn geheugen is nog goed.
U bent ook tegen verboden, en dan komt er weer een bericht van u dat u het toch goed vind wat de F.E.I. opgesteld heeft.
Het is steeds zo onduidelijk waartoe u staat.
Op dit topic is niets in het middelpunt, aangezien men aan de discussie wel of niet getwijfeld of een mening kan veranderen.
Het is frappant dat u juist vaker van mening veranderd, of geheel geen mening aangeeft in een discussie.
Dat is mijn gevoel, het is bij u steeds van van links naar rechts en van boven naar beneden of omgekeerd.
En daardoor is uw denkwijze vaak zeer zeer moeilijk te volgen.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:29

Geplaatst: 24-02-10 18:29

Heren Kadankovitch en Professor, denk dat het een goed idee is gezamelijk koekjes te bakken. In plaats van tegen elkaar koekjes van eigen deeg bakken, dan wordt er namelijk niks van gebakken.
Het misverstand met een hand rijden is ook bij de western, om een voorbeeld te beschrijven. Het met een hand rijden is afhankelijk van de leeftijd van het paard, het niveau van de ruiter en het betreffende onderdeel. Dan zijn er ook geleerde die bij hoog en laag beweren dat western altijd met een hand gereden wordt, maar niks is minder waar. Van oorsprong was het ook handig om een hand vrij te hebben, voor bijvoorbeeld zijn Winchester wapen. En "tegenwoordig" bijvoorbeeld bij cutting, zich vast te houden aan de knop. Bij het wel of niet rijden met een hand, wordt ook rekening gehouden met de optoming. Maar er zijn ook de geleerde, die gewoon het stoerste grootste scherpste bit misbruiken, om te showen hoe goed die wel niet met een hand rijden en van hoog niveau zijn. Zelfs het rijden met een cuttingbit, terwijl men niet eens cutting rijdt is geen uitzondering.
Naar mijn mening kunt u beide beter gezamenlijk de misverstanden uit de weg ruimen. Wat ik als een voorbeeld voor goede "instructie" zie, voor de welzijn van de paarden, ruiters en paardensport. Dan zo persoonlijk tegen elkaar een wedstrijd aan gaan, wie het beste het meeste weet.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:34

Geplaatst: 24-02-10 18:34

KiWiKo schreef:
even een andere wending............ Ik denk dat je slechts een goede ruiter bent als je je rijden aan kan passen aan het paard. Dus in mijn ogen is er geen enkele methode altijd goed!

uiteraard heeft iedereen een manier van rijden die het beste bij zichzelf past......... maar is dat ook altijd goed voor het paard???

Kiwiko ik begrijp uw denkwijze, maar ik ben het gedeeltelijk met u eens> ik ben het met u eens dat de ruiter zich dient aan te passen aan het paard, dat is eigenlijk waar de ruiter zijn hele leven mee bezig is zijn rijden steeds aanpassen en verbeteren.
Maar wat betreft dat geen een methode voldoet, ben ik niet met u eens. Zowel het Nederlandse rijden en western riding hebben een ruiter alles te bieden. Het is de kunst van de ruiter het benodigde op de juiste wijze en tijdsbestek te benutten.
Het is niet mijn manier rijden wat ik benut, ik bezit geen eigen manier van rijden omdat ik geen eigen rijden heb uitgevonden en ontwikkeld. Ik heb het Nederlandse rijden en western riding geleerd en dat is wat ik benut.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:37

Re: Discussie's, kan het de meningen veranderen??

Geplaatst: 24-02-10 18:37

voetballen is ook niet met hockey te vergelijken

Ik bedoel dat er binnen je discipline methodes aangehangen worden.........

en ik denk gewoon dat er binnen die discipline (omdat je met een levend dier werkt) geen vaste methode is........ bij het ene paard werkt dit en bij het andere paard werkt dat.......

Ik vind iemand pas een goed ruiter als deze alle methodes kan rijden en dus elk paard goed kan rijden........