@Ponyzotje, ik heb ergens een artikel gelezen over dat onderzoek dat je aanhaalt, maar heb het helaas niet bewaard. Maar het schijnt dus idd onderzocht te zijn en blijft de voorhand hoe dan ook het meeste gewicht dragen (kan ook eigenlijk niet anders als je er goed bij stil staat, zo is het paard nu eenmaal gebouwd).
ponyzotje schreef:Ik vraag me ook af waarom helemaal niet gereageerd wordt op mijn vorige post over de toegevoegde waarde van een bit vs bitloos. Dat lijkt me ook een interessante invalshoek: niet "waarom bitloos", maar "waarom bit" en dan echt het waaróm.
Deze discussie mag van mij ook wel 'es goed onderbouwd op gang komen. Bitloos moet altijd maar uitgelegd en bewezen worden, terwijl ik nog nooit goede onderbouwing heb gelezen over het waarom en de "noodzaak" van een bit. Behalve dan dat het met bit "fijn en subtiel" zou zijn, iets waar ik me in geen enkel opzicht in kan vinden. Hoe kan ijzerwerk in de mond a.) als fijn en subtiel ervaren worden door een paard (dat krijg je er bij mij gewoon niet in) en b.) wat is de wonderbaarlijke werking van een bit in de mond dat zou bewerkstelligen dat het paard bijv. beter z'n achterhand gebruikt, z'n rug loslaat, algeheel ontspant, soepel is, nageeflijk wordt, etc etc.
In al die jaren dat ik meedraai en kennis heb opgedaan, heeft niemand me dit kunnen uitleggen en goed kunnen onderbouwen.
ponyzotje schreef:het controleren van de losheid van de onderkaak, die tegelijk ook de hele onderlijn-ontspanning nagaat. Dat zou best een heikel punt kunnen zijn, waardoor je bijvoorbeeld eens in de zoveel tijd een bitje nodig hebt...
Hoe controleer, bewerkstellig of handhaaf je een losse, ontspannen kaak met een bit? En waarom zou dit dan zonder bit moeilijker zijn?
Volgens mij is namelijk het omgekeerde waar. Met bit gereden paarden hebben imo juist vaak een hele gespannen kaak en daarmee een gespannen nek en hals en rug. En zie ik juist bij veel bitloos gereden paarden wel ontspanning in de kaak, nek, hals en rug (en zijn dit ook de ervaringen van ruiters zelf).