Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola



herkenbaar... Rep waant zich veilig, loopt geregeld ergens anders dan waar ik m neer gezet heb, ontsnapt uit stal, wei, sloopt alles, m'n man heeft nog nooit zo vaak gevloekt als om dit paard
als ik de baan sleep en hij staat erin moet ik toeteren want anders gaat ie niet opzij voor de trekker...Ik vinnem leuk
heb ook zo'n Terror-kind...
Terror heeft letterlijk nooit problemen en komt ze in de penarie, dan gaat ze rustig staan wachten tot ik kom...
ze heeft ooit haar halster in de draad weten te klikken, was met zo'n musketon die ze makkelijk stuk kon trekken. Kwam 's morgens aan, hoor een geërgerd gemurmel en zie Terror beetje apart staan en ze kwam ook niet (erg raar voor haar).
zodra die voelt dat ze vast zit blijft ze staan en wacht ze... Echt zo'n 'komt goed' mentaliteit...
maar doordat ze nooit schrikt leert ze dus ook niet. 
(probleem twee: ze heeft schijt aan stroom, hadden toen via de buren netstroom en die gaf echt flink tikken maar madame vindt dat geen probleem, je zag zo de stoten door haar spieren gaan
) toen werd ze groter en zwaarder en mijn man was toevallig daar. Ik riep net op haar dat ze moest stoppen toen de draad pp gaf en Terror achterover de andere weide in kukelde... Ze lag even gedesoriënteerd, stond op, schudde zich uit en kwam te trots naar ons toe draven
Al twijfelt de jongste nog steeds over het feit of hij nou echt ruin is... dat is en blijft een beetje een jonge hengst in z'n kop. Ik had gisteren een beetje een raar moment met de oudste (13 jarige ruin met PPID); stond een hoop herrie en trammelant te maken op de trailer (we hadden gereden in de binnenbak met de nieuwe en met hem): als een bezetene de trailer af... Eenmaal vast op de spoelplaats om hem te ontdoen van transportbeschermers en het wisselen van de dekens, gaat hij nogmaals uit zijn plaat en trekt z'n halster met grof geweld af... Ik maak hem weleens raar mee hoor (hij is regelmatig kijkerig en bokkerig de laatste jaren) maar hij was compleet over de rooie... Eenmaal weer in de box was al het leed geleden en was er niks meer aan de hand. Ik stond erbij en dacht; Eh...Oh... en Ah..... Waar dat nou vandaan kwam?
wel leuk over die van jullie te lezen. Picasso schreef:Ik weet ook niet wat nou wat is, maar het valt op dat hij stressgevoeliger is dan een aantal jaren geleden: we hebben hem nu 9 jaar. En het lastige is wel dat onvoorspelbare... Al weet ik intussen dat het in het najaar en de winter de uitspattingen meestal het ergste zijn. Ik had hem echter nog niet zo meegemaakt als gisteren; hij was echt bang.
)
). En nee, geen koekjes na het wegvallen van druk, maar voor de kleinst mogelijke moeite richting het gedrag wat ik wil zien. Ik moet zeggen, ik heb hem nog nooit horen klagen over de koekjes
. Maar goed, daar gaat dit topic niet over, neem bovenstaand voor wat het is, of niet natuurlijk
. Maar dit is hoe de leerprincipes werken voor elk levend wezen'.
Ayasha schreef:Terror heeft heel jong confrontatie op gezocht en als kleine meisjes zich gedragen als volwassen dames (met haar moeder in gedachte) worden ze gewoon op hun plek gezet als volwassen dames. Het gevolg is dat ze nu met mij heel goed weet hoe ver ze mag gaan (ze pubert natuurlijk wel) en dat ik maar hoef te wijzen als ze komt testen maar dat ding steekt dingen uit dat je denkt 'dit kán toch niet'... Ze wisselt van weide en sloopt regelmatig dingen (mijn man noemt haar JCB) en ze heeft gewoon rare ideeën... Ze trekt zich ook nergens wat van aanTerror heeft letterlijk nooit problemen en komt ze in de penarie, dan gaat ze rustig staan wachten tot ik kom...
ze heeft ooit haar halster in de draad weten te klikken, was met zo'n musketon die ze makkelijk stuk kon trekken. Kwam 's morgens aan, hoor een geërgerd gemurmel en zie Terror beetje apart staan en ze kwam ook niet (erg raar voor haar).
Ze stond gewoon te wachten met zo'n kop van 'uhm... Beetje hulp?'... Geen ide hoe lang ze daar zo stond. Maak haar los en ze komt kroelen... Alsof ze niet vast gestaan hadzodra die voelt dat ze vast zit blijft ze staan en wacht ze... Echt zo'n 'komt goed' mentaliteit...
maar doordat ze nooit schrikt leert ze dus ook niet.
Ze heeft geen halster meer aan nu... Maar ze komt in de meest debiele situaties. Als veulen ging ze op de stroomdraad zitten.(probleem twee: ze heeft schijt aan stroom, hadden toen via de buren netstroom en die gaf echt flink tikken maar madame vindt dat geen probleem, je zag zo de stoten door haar spieren gaan
) toen werd ze groter en zwaarder en mijn man was toevallig daar. Ik riep net op haar dat ze moest stoppen toen de draad pp gaf en Terror achterover de andere weide in kukelde... Ze lag even gedesoriënteerd, stond op, schudde zich uit en kwam te trots naar ons toe draven