Geplaatst: 14-01-13 21:58 setteke schreef:Horseyfries en Jasmijn, hoe leren jullie het ze aan? En wanneer beginnen jullie ermee?
Bij mijn eerste paard heb ik echt gewacht tot de contra bevestigd was. Die was meteen ook de moeilijkste om de wissel aan te leren. Nu neem ik het al mee als ze enigzins in balans door de baan kunnen galopperen en de galophulpen goed bevestigd zijn. Meestal als ze 5 of 6 zijn. Maar mijn ene paard deed het al heel makkelijk als 4 jarige. Ik ga er dan niet gericht op oefenen of zo.
terpentijn schreef:Ik bemoei mij echter graag om de structuren van het klassiek rijden en de fysieke mogelijkheden van een paard (en ruiter) die nu juist niet dat wedstrijd-streven als doel er achter hebben.
Een goede dressuurtraining, al dan niet wedstrijdgericht, is volledig gericht op het verbeteren van de fysieke mogelijkheden van een paard. Ik snap nog steeds niet waarom mensen denken dat dat voor de echte serieuze wedstrijdruiters niet het streven is. Het hoofddoel van de echte wedstrijdruiters is juist het zo goed mogelijk opleiden en scholen van hun paard. Zij zien wedstrijden juist als een toetsingsmoment voor hun vorderingen en het competitieelement voor de fun.
Ik word er langzamerhand wel een beetje gallisch van dat wedstrijdruiters steeds maar weer neergezet worden als een stelletje opportunisten die strijden om een lintje. Als oppervlakkige dummies die hun paard zien als een wegwerpding. Ik spreek nu juist jou er op aan omdat jij de zoveelste bent die met een dergelijke redenering aankomt. Terwijl je zelf blijkbaar maar wat aankloot met als excuus dat je geen typisch dressuurpaard hebt. En dan onder het mom van: alles wat ik doe is toch wel leuk.
Je hebt hier mensen tegenover je, als ik zo vrij mag zijn ook voor anderen te spreken, die bloedserieus met de training van hun paarden bezig zijn. Ongeacht of ze nu wel of niet wedstrijden rijden. Er zijn hier ook genoeg deelnemers die juist graag wat verder kijken dan het klassieke rijden alleen. Als je 1 ding leert als wedstrijdruiter is wel dat de langste weg de kortste is. Verder zijn er ook gewoon genoeg getalenteerde ruiters met getalenteerde paarden die het traject waar jij met je a-typische dressuurpaard misschien een eeuwigheid over doet, binnen een veel kortere termijn afleggen. Dat heeft niets te maken met het gegeven dat zij stappen overslaan of snel klaar willen zijn, maar puur met het feit dat ze gewoon beter zijn. Dat jij je daar niet in in kunt leven, heeft wellicht dan te maken met je gebrek aan ervaring, de juiste begeleiding of en/of de mindere capaciteiten van je paard. Verschil moet er wezen.
Ik vind ook dat je niet moet kijken naar hoe snel een ander een bepaald traject af legt, maar moet kijken wat er voor jou en jouw paard op termijn haalbaar is. SMART doelstellingen stellen. Oh, ja... je hebt natuurlijk geen (eind)doel voor ogen.... Tsja, dan wordt het ook lastig om inzicht te krijgen in of je al dan niet vordert.
terpentijn schreef:Als je competitief wenst te rijden ja, maar voor mij is het geen bewezen verhaal, dat het niet ook anders kan:er is in de stricte dressuursport gewoon geen ruimte voor andere invalshoeken.
En dat is niet waar. Als je wedstrijden rijdt dan wordt je beoordeeld aan de hand van een norm. Je wordt langs een vaste meetlat gelegd, die voor iedereen gelijk is. Maar hoe jij toe wilt werken naar die meetlat, die norm, staat je geheel vrij. Niemand die mij verteld HOE ik mijn paard moet trainen (behalve de instructeur die ik zelf uitkies en daarvoor betaal). De meeste hier vinden het juist interessant om met elkaar te delen hoe zij naar datzelfde eindresultaat toewerken. Zij delen dus juist de verschillende invalshoeken graag. Je kan je voorstellen dat als jou einddoel anders is (of je zelfs helemaal geen einddoel hebt), dat de kans dat jouw invalshoeken voor degene die wel een duidelijk en vooral hetzelfde einddoel voor ogen hebben, niet zo groot is.
terpentijn schreef:Waarom niet eens wat nieuwe dingen/benaderingen geintroduceerd, of overwogen, die dan ook NU weer aanvankelijk compleet idioot lijken, maar wellicht zo raar nog niet blijlken te zijn.
Als jij ons hetzelfde einddoel kunt laten zien als wat wij nastreven, en je kunt dan onderbouwen dat je dat vanuit een andere invalshoek voor elkaar hebt gekregen, dan denk ik dat je de volledige aandacht zult hebben voor jouw invalshoeken.
Maar als jij geen of slechts foute wissels kunt laten zien met jouw paard, en dan zegt dat je dat hem geleerd hebt door 8-jes te rijden.... Wat verwacht je dan?
setteke schreef:En ik ga ervan uit, dat je werkelijk jaren onderweg bent voor je een paard klaar hebt voor het hoogste niveau, dus er is geen kortste klap.
Zeker niet als je gewoon lang plezier wilt hebben van je wedstrijdpaard. Of je paard uiteindelijk wilt verkopen als goed en fijn bevestigd leerpaard waar een minder gevorderde ruiter weer veel van kan leren en veel plezier aan kan beleven.
horseyfries schreef:Ik leer de wissel aan vanuit de contragalop, maak eerst de nieuwe binnenkant goed nageeflijk door stelling en buiging naar binnen te vragen in contragalop, maak het paard vervolgens weer recht, en begin met mijn nieuwe binnenbeen een reactie te vragen van het nieuwe binnenachterbeen. Als ik voel dat daar reactie op komt, hetzij doordat het paard meer af begint te springen van de grond, hetzij door al met dat been richting mijn been te reageren/uitslaan, dan geef ik de hulp voor de wissel met mijn nieuwe buitenbeen samen met een ophouding op mijn nieuwe buitenteugel.
Zo doe ik het ook.
)
