Bokt.nl

Mireille1970 schreef:

Heel simpel uitgelegd?

Jip en janneke taal:

De stille verbinding tussen het puntje van de staart en het puntje van de neus, bewerkstelligd door een verband te scheppen tussen het achterbeen enerzijds geactiveerd en de mond van het paard alwaar de voorwaartse druk wordt opgevangen en tegengehouden.

horseyfries schreef:

Ik heb me er wel in verdiept maar kan het simpelweg niet met je eens zijn!
De aanleuning die ik heb als ik het paard rond en diep instel is precies dezelfde aanleuning die ik heb als ik het paard bovenin zet. Dat is juist de essentie van het hele LDR rijden: dat je die aanleuning in alle mogelijke houdingen voor elkaar hebt en dat het paard daarbij ontspannen, nageeflijk, over de rug en aan het been blijft.
Je kunt nog zoveel dingen proberen theoretisch te bewijzen, als in de praktijk blijkt dat het wel kan gaat je theorie niet op.

Kafue schreef:

Ahum ik ben theoretisch niet zo knap en rijtechnisch ook nog niet maar......

Als ik paardrijd dan wil ik gevoel met de paardenmond dus drijv ik hem met mijn been 80%, met mijn zit 15% naar mijn actief vriendelijk vragende hand toe. De energie die ik er achter in stop komt er dus voor bij mijn handen weer uit, toch QQQQQ?
Nu kan ik die energie laten wegvloeien met als gevolg dat ik steeds harder ga. Ik kan echter ookbegeleiden voor hand 5% . Totale energie 100%. Dus dat opvangen moet omdat ik anders steeds harder ga. Nee geen kilos want als ik kilos op moet vangen heb ik teveel been gegeven of teveel mijn zit laten werken.
Snap je het verhaal moet altijd op 100 uitkomen. Ik wil een klein beetje gevoel dus geef ik een klein beetje been, ik wil 100 gram in mijn hand dus geef ik 85 gram been en ontspan ik mijn zit 15gram.
Nu komt het dus vragen en nageven. Ik houd niet vast maar geef op tijd na zodat ik weinig in mijn hand heb maar wel gevoel houd.
Ik wil dus contact houden met de mond en dat zal mijn aanleuning moeten zijn.

horseyfries schreef:

Ik ben het met Mireille eens. Veel gemaakt fout bij een erg voorwaarts paard is juist dat mensen hun benen eraf houden waardoor de reactie ALS er dan een been komt nog verder uitvergroot wordt. De truc bij zo'n paard is dus inderdaad om er constant een beetje je been aan te houden zodat er niet een explosie volgt als je toch been moet geven.

Goofy44 schreef:

Jip: "Welk puntje van de staart ?".

horseyfries schreef:

Maar wel LDR!

horseyfries schreef:

Maar wel LDR!

QQQQ schreef:

horseyfries schreef:

Ik heb me er wel in verdiept maar kan het simpelweg niet met je eens zijn!
De aanleuning die ik heb als ik het paard rond en diep instel is precies dezelfde aanleuning die ik heb als ik het paard bovenin zet. Dat is juist de essentie van het hele LDR rijden: dat je die aanleuning in alle mogelijke houdingen voor elkaar hebt en dat het paard daarbij ontspannen, nageeflijk, over de rug en aan het been blijft.
Je kunt nog zoveel dingen proberen theoretisch te bewijzen, als in de praktijk blijkt dat het wel kan gaat je theorie niet op.

Het is idd prima mogelijk om bovenin dezelfde aanleuning te hebben als in LDR. Dat is mede mijn punt en de rede waarom het zo populair is: Dit geeft een zeer stabiel ogende aanleuning, die is echter veel minder harmonisch dan de fragiele aanleuning waar ik het over heb

horseyfries schreef:

Ik heb me er wel in verdiept maar kan het simpelweg niet met je eens zijn!

horseyfries schreef:

Hoe kom je erbij dat dat minder harmonisch en stabieler en minder fragiel is??

horseyfries schreef:

Nou, je hebt een theoretisch verhaal opgehangen. Dat jij je mening op een theoretisch verhaal baseert wat totaal niet aan de praktijk gekoppeld is, is je goed recht.
Mijn goed recht is om te concluderen dat ik een andere mening heb, die ook nog eens bevestigd wordt in de praktijk.
Je hebt er niets aan als je in theorie mooi kan berekenen dat een draad 20 kilo kan dragen, als in de praktijk die draad breekt bij 15 kg.