Kadankovitch schreef:Mevrouw Sanne, het is u die bij voortduring het begrip 'fout' hanteert, met ook noch de zeer denigrerende bijzin "Ik begrijp dat jullie het niet beter" kunnen. Wilt u beweren dat zoiets niet neerbuigend is? Of dat 'fout' een positieve connotatie heeft? U bent zelf in het geheel niet onschuldig aan de geïrriteerde toon die hier is ontstaan.
Dan even een vaststelling: alle zwijnen zijn varkens, maar niet varkens zijn zwijnen.
Phillippe Karl is een prominent vertegenwoordiger van de Franse school. Is hij de Franse School? NEEN. HIJ IS EEN VAN DE Beoefenaars van die school. Om op de vergelijking terug te komen; hij is een van de varkens [en varkens is helemaal niet negatief bedoeld]. Ik volg bijvoorbeeld meer E.Beudant, R.Bacharach, J.C. Racinet en Patrice Franchet d'Espèrey. EN ik waardeer Ph. Karl zeer. Wie zijn werk gelezen heeft en zijn video's gezien heeft, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het concept 'Anlehnung' zoals dat in de conventionele methode gebruikt wordt, niet in zijn rij-opvatting voor komt. Dat wil niet zeggen dat een paard niet voorwaartsneerwaarts gaan mag of er nooit toe uitgenodigd wordt. Een paard uitnodigen in die houding te bewegen is niet gelijk aan rijden in 'Anlehnung'. In denk dat daar Marjan een vergissing heeft begaan.
En dan nog dit: De tijdsduur dat iemand bekend is met een bepaald gegeven is niet altijd bepalend voor de mate waarin iemand dat systeem begrepen heeft. Uw sneer naar Sinne alsof zij de Franse methode niet voldoende begrepen zou hebben, omdat zij er slechts een paar weken mee bekend zou zijn, is volslagen onterecht. Haar komt mijn respect toe dat zij juist heel precies begrepen heeft wat die Franse methode inhoudt. En als dat maar een paar weken zou zijn [wat niet juist is] dan zou menigeen daar jaloers op mogen wezen. Het gaat trouwens niet om de veronderstelde kennis, maar om de kracht van de argumenten.
Ik zou het prettig vinden als u even goed de verschillende berichten leest en mij niet dingen in de mond legt, die ik niet gezegd heb. "Ik begrijp dat jullie niet beter kunnen" zou ik nooit zeggen en dat staat ook nergens.
Ik word constant in een zelfde hokje geplaatst met een aantal andere posters, waar ik helemaal niet in zit, waar ik sommige meningen mee deel en sommige niet.
Waarom mag ik niet zeggen wat in mijn opinie goed en fout is, dat doet men toch in een discussie? Aangeven wat men goed en fout vind en dat het liefst onderbouwen met argumenten?
Het zou fijn zijn als dat niet constant volledig persoonlijk werd opgevat. Ik heb nu meerdere malen geprobeerd de sfeer met Sinne te sussen, aangegeven dat wat ik zeg mijn mening is en niet als een persoonlijke aanval bedoeld is, haar sneren te negeren en juist de overeenkomsten te vinden (die er naar mijn idee juist zijn) maar als ik daar elke keer een nare reactie op krijg, dan vergaat mij een beetje de lol erin.
Mijn vraag over de lengte van de ervaring met de franse rijkunst van Sinne, was puur en alleen een vraag op haar reactie dat, en ik quote: "ik zo frans ben als een bratwurst" en "de ziel van de franse rijkunst duidelijk niet begrepen heb". Dat vind ik nogal aparte en bijzonder stellige uitspraken (te meer omdat ik nooit beweerd heb volledig aanhanger van de franse rijkunst te zijn 
) en dan vooral omdat ze in dit topic een aantal weken geleden pas haar enthousiasme over deze nieuwe stroming heeft geuit. Mijn excuses, mocht ik dat verkeerd gelezen hebben.
Ik vind het ook een bijzondere uitspraak van uzelf om aan te geven dat Marjans niet zou weten wat Philippe Karl wel of niet van aanleuning vind, als ze nota bene zelf van de man les krijgt en opgeleid wordt om les te geven in zijn methode.
Over de franse stijl vs. Philippe Karl heb je verder helemaal gelijk. Philippe Karl staat inderdaad niet gelijk aan de gehele franse stijl. Het had interessant kunnen zijn om (met Marjans) over die verschillen te discussiëren.
maura schreef:Zeker waar hoor. Alleen ik ben een watje en maak me gauw zorgen dat mensen die wat sneller van de rel zijn zullen vertrekken.
Nog een algemene vraag, het is al eens aan bod geweest maar dat is lang geleden en met andere deelnemers zijn er misschien andere ervaringen. Rijdt iedereen altijd met bit of ook wel bitloos? Ik ben zelf inderdaad zo'n recreatieruiter die bitloos rijd. Ben daarmee begonnen omdat mijn paard niet zachtzinnig beleerd is qua bit, hij raakte serieus in paniek zodra hij druk op het bit voelde. Omdat dat na een maand niet beterde heb ik het bit er eens uitgehaald en voilà, geen paniek meer en blij paard. Hij is zo prima te sturen, maar toen het eerder aan bod kwam waren er mensen die van mening waren dat het onmogelijk is om echte aanleuning dan wel nageeflijkheid te verkrijgen zonder bit. Het werd mij alleen niet duidelijk waarom dat niet zou kunnen? Bijvoorbeeld een kaptoom heeft ook geen bit, maar toch wordt die ook ingezet bij serieuze dressuurmatig training vanaf de grond. Dus voor (verfijnde) communicatie is de neus dan toch ook geschikt?
Ik denk niet dat het er om gaat dat mensen van de rel zijn. Ik denk dat heel veel mensen een nuttige discussie over paarden willen hebben. Als de discussie ondergesneeuwd wordt door constant op de persoon spelen en niet op de bal, dan ben je op een gegeven moment alleen nog maar over de manier van discussie aan het discussiëren. Voelt een beetje nutteloos naar mijn idee. Ik ga er dus ook voorlopig maar weer een eind aan breien.
Bitloos of bit maakt mij niets uit. Ik zou niet weten waarom je niet gewoon bitloos aanleuning of nageeflijkheid zou kunnen krijgen. Het is natuurlijk wel een net iets andere inwerking, maar daar moet je gewoon rekening mee houden. Ik rij zelf bitloos en met bit. Verschilt per paard en stadium van africhting.
Ik rij trouwens ook met aanleuning en zonder aanleuning. En met franse invloeden en met duitse invloeden 
Geplaatst: 20-01-17 16:52 
en de meeste correcties die ik ken komen uit de "moderne" hoek en daarvan gaan mijn nekharen overeind. Iets in de trant van: geef een fikse ophouding en trap em naar voren. Of inderdaad: kin naar de borst en sporen erin. 
