Snackie schreef:Is dit topic al niet 21 paginas over de grens? Of mogen we tot 500?
300 volgens mij
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
LoveUggs schreef:Enkel gebroken werkt harder in de mond. Dubbelgebroken is zachter.
http://www.youtube.com/watch?v=AOKMewVCMHY
Simpelman schreef:LoveUggs schreef:Enkel gebroken werkt harder in de mond. Dubbelgebroken is zachter.
http://www.youtube.com/watch?v=AOKMewVCMHY
In werkelijkheid werkt een bit niet zo.
Dit filmpje is een vervorming van de waarheid.
Wanneer een paard zijn hoofd en hals normaal draagt werkt het bit niet in op 90° t.o.v. de tong en de lagen maar onder een hoek en voornamelijk op de tong en richting mondhoeken.
Het gekozen bit hoort uiteraard netjes passend in de mond van het paard te liggen en dat is vaak niet het geval, veel bitten zijn te groot of te dik.
Dit is voornamelijk een kwestie van gezond verstand.
Het gebruik van sperriemen is af te raden en de neusriem hoort zo los omgegespt te zijn dat het paard ruimte heeft om de mond enigszins te openen.
Ikzelf gebruik nooit een neusriem.
Als een paard hiermee problemen laat zien in de mond is dat alleen maar een voordeel omdat die dan nu zichtbaar worden en dus opgelost kunnen worden.
Bij paarden met een heel dik, vlezig, laag verhemelte kan een dubbel gebroken trens beter zijn omdat deze minder ruimte in neemt.
Normaal werkt een enkel gebroken trens beter omdat deze preciezer de eenzijdige aanwijzingen kan doorgeven.
Ongebroken trensen zijn in hun communicatie erg beperkt en onrustig.
Een goed passende niet te dikke D trens ligt het rustigst in de mond en geeft de mogelijkheid om van buiten af zacht op de tegenoverliggende mondhoek in te werken (watertrensen werken scherper en kunnen zelfs de mond binnedringen) wat bij jonge paarden belangrijk is om ze beter uit te kunnen leggen dat we een wending met stelling en buiging vragen.
Heel aangenaam voor de meeste paarden zijn de z.g. kunsstof appelbitjes, (D trens), ze worden door jonge paarden duidelijk als minder bedreigend ervaren.
Bitloos rijden leidt onvermijdelijk tot contactloos rijden en dat maakt dat er geen aanspanning meer mogelijk is.
Paarden gaan hiermee op de voorhand sloffen.
Simpelman schreef:LoveUggs schreef:Enkel gebroken werkt harder in de mond. Dubbelgebroken is zachter.
http://www.youtube.com/watch?v=AOKMewVCMHY
In werkelijkheid werkt een bit niet zo.
Dit filmpje is een vervorming van de waarheid.
Wanneer een paard zijn hoofd en hals normaal draagt werkt het bit niet in op 90° t.o.v. de tong en de lagen maar onder een hoek en voornamelijk op de tong en richting mondhoeken.
Het gekozen bit hoort uiteraard netjes passend in de mond van het paard te liggen en dat is vaak niet het geval, veel bitten zijn te groot of te dik.
Dit is voornamelijk een kwestie van gezond verstand.
Het gebruik van sperriemen is af te raden en de neusriem hoort zo los omgegespt te zijn dat het paard ruimte heeft om de mond enigszins te openen.
Ikzelf gebruik nooit een neusriem.
Als een paard hiermee problemen laat zien in de mond is dat alleen maar een voordeel omdat die dan nu zichtbaar worden en dus opgelost kunnen worden.
Bij paarden met een heel dik, vlezig, laag verhemelte kan een dubbel gebroken trens beter zijn omdat deze minder ruimte in neemt.
Normaal werkt een enkel gebroken trens beter omdat deze preciezer de eenzijdige aanwijzingen kan doorgeven.
Ongebroken trensen zijn in hun communicatie erg beperkt en onrustig.
Een goed passende niet te dikke D trens ligt het rustigst in de mond en geeft de mogelijkheid om van buiten af zacht op de tegenoverliggende mondhoek in te werken (watertrensen werken scherper en kunnen zelfs de mond binnedringen) wat bij jonge paarden belangrijk is om ze beter uit te kunnen leggen dat we een wending met stelling en buiging vragen.
Heel aangenaam voor de meeste paarden zijn de z.g. kunsstof appelbitjes, (D trens), ze worden door jonge paarden duidelijk als minder bedreigend ervaren.
Bitloos rijden leidt onvermijdelijk tot contactloos rijden en dat maakt dat er geen aanspanning meer mogelijk is.
Paarden gaan hiermee op de voorhand sloffen.
SheeNegro schreef:Ik zeg altijd: wie niet waagt, niet wint
Een appelbitje zou voor de mijne denk ik geen oplossing zijn. Als hij iets moeilijk vindt knabbelt hij zo hard alsof het lijkt dat hij het bit in 2 wil bijten.. Ik rij met een gewone dubbelgebroken watertrens, ik weet dat hij is opgeleerd met een dubbel gebroken bustrens. Soms twijfel ik om mij zo eentje aan te schaffen..
Veulen84 schreef:Simpelman schreef:In werkelijkheid werkt een bit niet zo.
Dit filmpje is een vervorming van de waarheid.
Wanneer een paard zijn hoofd en hals normaal draagt werkt het bit niet in op 90° t.o.v. de tong en de lagen maar onder een hoek en voornamelijk op de tong en richting mondhoeken.
Het gekozen bit hoort uiteraard netjes passend in de mond van het paard te liggen en dat is vaak niet het geval, veel bitten zijn te groot of te dik.
Dit is voornamelijk een kwestie van gezond verstand.
Het gebruik van sperriemen is af te raden en de neusriem hoort zo los omgegespt te zijn dat het paard ruimte heeft om de mond enigszins te openen.
Ikzelf gebruik nooit een neusriem.
Als een paard hiermee problemen laat zien in de mond is dat alleen maar een voordeel omdat die dan nu zichtbaar worden en dus opgelost kunnen worden.
Bij paarden met een heel dik, vlezig, laag verhemelte kan een dubbel gebroken trens beter zijn omdat deze minder ruimte in neemt.
Normaal werkt een enkel gebroken trens beter omdat deze preciezer de eenzijdige aanwijzingen kan doorgeven.
Ongebroken trensen zijn in hun communicatie erg beperkt en onrustig.
Een goed passende niet te dikke D trens ligt het rustigst in de mond en geeft de mogelijkheid om van buiten af zacht op de tegenoverliggende mondhoek in te werken (watertrensen werken scherper en kunnen zelfs de mond binnedringen) wat bij jonge paarden belangrijk is om ze beter uit te kunnen leggen dat we een wending met stelling en buiging vragen.
Heel aangenaam voor de meeste paarden zijn de z.g. kunsstof appelbitjes, (D trens), ze worden door jonge paarden duidelijk als minder bedreigend ervaren.
Bitloos rijden leidt onvermijdelijk tot contactloos rijden en dat maakt dat er geen aanspanning meer mogelijk is.
Paarden gaan hiermee op de voorhand sloffen.
Ik ben het niet met je eens simpelman. Zeker niet op het gebied van rijden zonder neusriem. Ik ben niet zo'n fan van sperriemen. Maar mits met gewoon ruimte om de kaak te bewegen en de mond iets te open kan het wel. Bij voorkeurig zeg ik voor de meeste paarden dat een lage neusriem geweldig is. Geeft een hoge mate van stabiliteit en geeft genoeg ruimte om te kauwen (mits goed gebruikt, maar dat is met al die dingen)
Ongebroken is helemaal niet zo beperkt. Je moet er wel mee leren rijden. Maar het is zeker niet onrustig. Het mist namelijk het extra scharnierpunt wat extra beweegt in de mond.
Appelbitten zijn zacht. Maar er zit ook een groot gevaar aan. Ken menig paard die er in stress of paniek een stuk uit bijt... En dan?